Digitalizacja zmieniła architekturę. Powstają budynki i fasady, które nie powstałyby bez możliwości projektowania w 3D i algorytmów wspomaganych komputerowo.
Ze względu na swoją plastyczność możliwe jest zainstalowanie elastycznej ramki dystansowej Super Spacer®, wykonanej z pianki strukturalnej, na jednej z najbardziej eksponowanych i mających niezwykła formę elewacji szklanych.
Każda z izolacyjnych szyb zespolonych waży 950 kilogramów
"Ponieważ nasz Super Spacer dyskretnie ukryty jest w strukturze szklanej fasady, w wielu przypadkach jest niezastąpiony", wyjaśnia Joachim Stoss, dyrektor zarządzający niemieckiej firmy Edgetech Europe GmbH z siedzibą w Heinsbergu na przedmieściach Düsseldorfu.
"Rezygnacja ze stosowania kąta prostego w konstrukcji budynku oznacza, że elementy szklane w budynkach organicznych (naśladujących żywe organizmy) są instalowane wyłącznie jako nietypowe, unikatowe wyroby.
Wykonanie tysięcy różnych wygiętych szyb zespolonych dla jednego budynku było możliwe, tylko z wykorzystaniem elastycznych ramek dystansowych. "
Pierwsze kondygnacja wieży Eiffla, szklane fasady z podwójną krzywizną realizowane były za pomocą prostszych elementów – szyb z cylindrycznie giętego szkła i szyb z płaskich tafli prostokątnych
Upłyneło ponad 20 lat odkąd oprogramowanie CAD CATIA zostało użyte w po raz pierwszy w projektowaniu zewnętrznej powłoki tytanowej dla Muzeum Guggenheima w Bilbao. To oprogramowanie, które pierwotnie opracowano do konstruowania samolotów, jest teraz również niezastąpione w dziedzinie szklanej. architektury.
"Można słusznie twierdzić, że skomplikowane budynki, takie jak "Opus" zaprojektowany przez Zaha Hadid, czy "Muzeum przyszłości", który wciąż jest wznoszony w Dubaju, nie mogły zostać zrealizowane bez narzędzi do projektowania wspomaganych aplikacjami komputerowymi", wyjaśnia Johannes von Wenserski, z Edgetech Europe GmbH. Firma z Heinsbergu jest szczególnie dumna z faktu, że jest ona firmą „pierwszego wyboru” dla takich projektów.
Szklane fasady z podwójną krzywizną na wieży Eiffela
Architekt, a jednocześnie dyplomowana matematyczka, Zaha Hadid, znała rodzaje i wielkość obciążeń, którymi mogła poddawać projektowane przez siebie konstrukcje. Inni architekci coraz częściej korzystają z pomocy matematyków, przy projektowaniu budynków o skomplikowanych kształtach.
Względnie nowa dyscyplina – kształtowanie geometrii architektonicznej odegrała również rolę w ostatnim remoncie wieży Eiffla, który został ukończony w 2014 r.
Jednym z kluczowych wymagań stawianych pierwszemu z trzech tarasów widokowych, które mają zostać przeprojektowane i zamontowane na wysokości 57,6 m, było: uczynić go bardziej atrakcyjnym dla odwiedzających. Projekt dostarczony przez paryskie biuro Moatti-Riviére okazał się zwycięzcą konkursu architektonicznego.
Pawilon Gustava Eiffela i pawilon Ferrié wraz z muzeum oraz teren informacyjno-usługowy zostały umieszczone pomiędzy dwoma filarami wieży Eiffela. W przypadku restauracji umieszczonej na 58 metrze szklaną fasadę dopasowano do tych istniejących w pozostałych dwóch pawilonach. Szklane powierzchnie na fasadzie, szklana podłoga o powierzchni 130 m2, która otwiera widok na Pola Marsowe (Champ-de-Mars) rozciągające się poniżej i otaczająca taras widokowy szklana balustrada w wysokości 2,5 m, nie są zalecana dla osób cierpiących na lęk wysokości, ale zachwycają wszystkich pozostałych odwiedzających gości, oferując jednocześnie największą możliwą transparentną widoczność we wszystkich kierunkach. Wygięte z podwójna krzywizną szklane fasady pawilonów podążają za kątem 17o nachylenia filarów wieży.
Szklana fasada o wysokości ośmiu metrów i szerokości ponad 20 metrów, miejscami wklęsła lub wypukła, nie może być wykonana w jednym kawałku. W celu modelowania poszczególnych skomplikowanie wygiętych paneli, powierzchnia fasady musiała zostać podzielona na poszczególne, wygięte sekcje zgodnie z zasadą dyskretyzacji, która naturalnie może nie powodować żadnych mierzalnych odchyleń na liniach połączeń sekcji.
Wygięte z podwójna krzywizną elementy szklane zostały wykluczone ze względu na koszty, a projektanci fasady RFR Paris dostali wsparcie ze strony zespołu Evolute GmbH pod kierownictwem profesora Helmuta Pottmanna.
Optymalizacja algorytmów obliczeniowych była ostatecznie wykorzystana do opanowania "mozaiki" szklanych elementów, na którą składały się elementy ze szkła giętego cylindrycznie i prostokątne tafle szkła, które można ekonomicznie produkować z wykorzystaniem nowoczesnych maszyn do gięcia szkła.
Wygięte szyby zespolone na fasadzie na wieży Eiffla
Aby sprostać wymaganiom efektywności energetycznej, firma HEFI z siedzibą w Strasburgu, montująca szklaną elewację zdecydowała się na zastosowanie izolacyjnych szyb zespolonych wykonanych z giętego szkła przez włoskiego specjalistę od gięcia szkła SUNGLASS s.r.l. z zastosowaniem Super Spacer® TriSealTM Premium Plus jako ramki dystansowej.
Aby zapewnić, że fasady wytrzymają oddziałujące na wieże obciążenie wiatrowe, symulowano wpływ różnych obciążeń klimatycznych na uszczelnienie krawędzi szyb i całe szyby, stosując metodę elementów skończonych, a dopasowanie szyb sprawdzono za pomocą skanera 3D po instalacji.
"Elastyczna ramka dystansowa dopasowuje się do każdego wygięcia szkła", wyjaśnia Christoph Rubel, ekspert techniczny w Edgetech Europe GmbH.
"Zmniejsza to naprężenia na krawędzi szyb spowodowane zmianami temperatury i ciśnienia, dzięki czemu uzyskuje się większą trwałość i gazoszczelność niż w przypadku systemów mających zamontowane na krawędziach sztywne ramki dystansowe".
7 000 izolacyjnych szyb zespolonych z giętego szkła tworzą obszary w wersji przezroczystej lub nieprzezroczystej w Muzeum Przyszłości w Dubaju łącznie z konstrukcją ze wzmocnioną włóknami stali nierdzewnej, tworząc razem obszar fasady o powierzchni 18,000 m²
Okna o niezwykłych kształtach tworzą kaligraficzne ornamenty
Wielu ekspertów uważa, że "Muzeum Przyszłości", które jest obecnie budowane w Dubaju, jest najbardziej skomplikowanym budynkiem na świecie. Po otwarciu w 2019 roku ma stać się domem dla innowacji i wyobraźni, począwszy od dziedzin nauki, medycyny, architektury i designu. Budynek w kształcie toroidu (bryła geometryczna w formie pierścienia) z efektownym wejściem w środku został zaprojektowany przez Shaun Killa z Killa Design.
BuroHappold jest odpowiedzialna za obliczenia inżynierskie, BAM International za konstrukcję, a AFFAN Innovative Structures produkuje elewację wykonaną ze wzmocnionej włóknem stali nierdzewnej, która jest przerywana tysiącem wykonanych na zamówienie elementów z izolacyjnych szyb zespolonych i zapewnia jej unikalną kaligraficzną ozdobną ornamentykę.
Według Shaun Killa, inspiracją dla tego projektu było Feng Shui. W Feng Shui okrągłe formy symbolizują płodność ziemi, bezgraniczność nieba, a pustka między nimi coś nieokreślonego i nieznanego np. przyszłość.
Znaki z alfabetu arabskiego odtwarzają cytaty z wypowiedzi Szejka Mohammeda bin Rashida Al Maktouma - władcy Dubaju i założyciela muzeum.
"Trójwymiarowy kształt stanowi pod każdym względem niespotykane wyzwanie ", wyjaśnia Fernando Morante, dyrektor techniczny AFFAN.
"Nawet jeśli od wielu lat projektujecie ściany osłonowe, przy pracy nad takim projektem - zaczynacie od zera."
Począwszy od zapewnienia bezpieczeństwa przeciwpożarowego, nie było dla takich obiektów żadnych obowiązujących norm i standardów, dlatego firma AFFAN opracowała specjalny, ultralekki kompozyt na zewnętrzną powłokę.
Okna mają kształty naśladujące znaki z arabskiego alfabetu
Materiał ten pomyślnie przeszedł wszystkie testy bezpieczeństwa przeciwpożarowego. Nie tylko przy opracowaniu tak zaawansowanego technologicznie materiału budowlanego, ale także przy opracowaniu trójwymiarowej konstrukcji zastosowano oprogramowanie CATIA, które zapożyczyło wiele rozwiązań i pomysłów z sektora lotniczego "W erze przed-cyfrowej nie bylibyście w stanie zaprojektować tak spektakularnego budynku" - zapewnia. Fernando Morante
Około 7 000 sztuk izolacyjnych szyb zespolonych, z których każda jest unikalnie uformowana, jest osadzonych w zewnętrznej powłoce. W szybach tych wykorzystano łącznie z ok. 36 000 m ramki dystansowej Edgetech Super Spacer® TriSealTM Premium Plus.
Fernando Morante mówi na podstawie własnego doświadczenia: "Od kiedy po raz pierwszy użyliśmy Super Spacer dziesięć lat temu do produkcji szyb zespolonych w meczecie Szejka Zayeda w Abu Dhabi, nie mieliśmy żadnych problemów z szybami.
Dlatego według mnie Super Spacer był od początku pewnym faworytem przy realizacji "Muzeum Przyszłości". Dzięki elastyczności materiału możliwe jest dotarcie aż do granic tego, co jest technologicznie możliwym do wykonania.
Ze sztywnymi ramkami dystansowymi nie było by praktycznie możliwym wykonanie tych perfekcyjnie uformowanych okien”, i dalej wyjaśnia: — Zwłaszcza, że wymagania odnośnie jakości są nadzwyczaj wysokie – co nie jest zadziwiającym dla budowli, która pod każdym względem ustali nowe wzorce.
Fernando Morante jest też przekonany, że po otwarciu w 2019 roku muzeum będzie jedną z najbardziej ikonicznych struktur – symbolem dziedzictwa i wyobraźni Szejka Mohammeda.