W konsekwencji „otwarcia” architektury szkło z zewnętrznych fasad budynków „przeniknęło” do wystroju wnętrz. Aby zachować przejrzystość i przenikanie światła dziennego do wnętrz zaczęto na masową skalę stosować szklane przegrody wewnętrzne.
Ta przemiana koncepcji kształtowania wnętrz szczególnie sprawdziła się w odniesieniu do biurowców. Jednocześnie, bowiem, z potrzebą otwarcia architektury pojawiła się nowa idea open office – kształtowania wnętrz biurowych jako przestrzeni swobodnie aranżowanej przy użyciu stanowisk pracy z komputerem niezależnych od podziałów na poszczególne pokoje biurowe. Otwarte biuro to także możliwość wydzielenia ze wspólnej przestrzeni aneksów w postaci salek spotkań, sal konferencyjnych, recepcji i gabinetów za pomocą przeziernych i nieprzeziernych ścianek szklanych.
Budynki biurowe korzystają ze szkła w bardzo szerokim zakresie. Poza ściankami działowymi szkło stosowane jest obecnie do obudowy szybów windowych, podestów komunikacyjnych, schodów wewnętrznych, przeszkleń dachowych i zadaszeń nad wejściami, a także do konstrukcji drzwi wejściowych, wystroju holów itp.
Stosowanie już od wielu lat szklanych elementów aranżacji wnętrz zaowocowało w ostatnim czasie szeregiem nowatorskich rozwiązań technicznych – przede wszystkim w zakresie systemów okuć i prowadnic umożliwiających przesuwanie drzwi i składanie fragmentów ścian działowych.
Konstrukcje rurowych prowadnic, po których przesuwane są zaczepy rolkowe mocowane do tafli szklanych, umożliwiły „podwieszenie” ciężkich tafli szkła hartowanego ułatwiając przesuwanie skrzydeł drzwiowych, czy fragmentów ścianek działowych otwieranych okazjonalnie na potrzeby większych spotkań i narad. Nowe techniki montażu umożliwiły na szeroką skalę budowanie ścianek działowych i drzwi bezprofilowych, dając nowe możliwości projektantom wnętrz. Owo pokonanie barier konstrukcyjnych ułatwiło wprowadzenie szkła jako podstawowego materiału do wnętrz, uzyskując nowy wyraz plastyczny w kształtowaniu wystroju pomieszczeń.
Aby uzyskać pożądany komfort użytkowania pokojów biurowych zaczęto urozmaicać sposoby wykończenia szkła stosowanego na przegrody i ścianki separacyjne. Najczęściej stosowane są szkła ornamentowe lub satynowane - o powierzchni matowej, uzyskanej w wyniku piaskowania, trawienia, lakierowania lub poprzez 
naklejenie matowej folii. Szczególnie modne i atrakcyjne są wszelkiego rodzaju wzory rastrowe nanoszone na szkło techniką sitodruku, bądź trawione lub piaskowane według dowolnych wzorów. Takie wykończenie płaszczyzn pionowych najczęściej wykonuje się do wysokości osoby stojącej, aby ograniczyć wgląd do pomieszczeń wydzielonych. Pasmo górne ścianek działowych pozostaje zazwyczaj całkowicie przezierne aby nie utrudniać przenikania światła.
Jednak potrzeba indywidualizacji wnętrz biurowych i nadawania im różnorodnych form wystroju powoduje zainteresowanie szkłem o szerokiej gamie kolorów i wykończenia powierzchni.
Tak więc coraz śmielej stosowane są duże płaszczyzny szkła kolorowego – i to zarówno barwionego w masie, jak i szkła lakierowanego, barwionego powłokami farb w najrozmaitszych kolorach, które dzięki odporności na ścieranie znakomicie nadają się 
na okładziny ścienne. Ostatnio pojawiły się technologie wielowarstwowych powłok malarskich umożliwiających uzyskiwanie zróżnicowanych i niepowtarzalnych wzorów estetycznych. Ciekawe są również efekty łączenia różnych wykończeń powierzchni – np. szkło satynowane na jednej stronie i z nałożoną kolorową powłoką z drugiej strony – dające efekt pogłębionego i stonowanego koloru. Kolejny sposób to pokrycie powłoką lustrzaną szkła barwionego w masie, dla uzyskania efektu refleksów świetlnych w kolorowej okładzinie ściany czy obudowie elementów architektonicznych.
Modne i bardzo efektowne są płaszczyzny szkła z naniesionymi punktami świetlnymi. Są to najczęściej szkła klejone warstwowo z umieszczonymi w nich diodami LED, dającymi efekt punktowego, kolorowego oświetlenia. Diody te mogą się zapalać w 
określonych sekwencjach i na określony czas, co pozwala na wyświetlanie przesuwających się napisów reklamowych lub informacyjnych.
Różnicowanie form wykończenia szkła poprzez stosowanie barwy, wykorzystywanie wyrobów o różnym stopniu przezierności lub urozmaiconych sposobów wykończenia powierzchni znakomicie przyczynia się do korzystania przez projektantów wnętrz i architektów ze sposobności różnicowania wystroju pomieszczeń.
Możliwość wykorzystywania tak dużego asortymentu różnorodnego materiału szklanego ułatwia jego stosowanie na szerszą skalę.
Nowe okucia i mocowania zapewniające różnorodne kształtowanie konstrukcji szklanych – nie wyparły całkowicie dotychczas stosowanych profili drewnianych lub metalowych, tylko rozszerzają gamę ich zastosowań.
Niewątpliwą nowością są ścianki działowe na planie łuku czy okręgu, możliwe do konstruowania dzięki prowadnicom zapewniającym łączenie i przesuwanie tafli z giętego szkła. To stwarza nowe perspektywy swobodnego i urozmaiconego korzystania ze szkła w architekturze wnętrz.
