Dobrowolne dokumenty potwierdzające jakość wyrobów


Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o wyrobach budowlanych wdraża do polskiego prawa postanowienia zawarte w dyrektywie 89/106/EWG w sprawie zbliżenia ustaw i aktów wykonawczych Państw Członkowskich Unii Europejskiej dotyczących wyrobów budowlanych.
Ustawa Prawo Budowlane z dnia 7 lipca 1994 r. wraz z późniejszymi zmianami, która jest przepisem krajowym nie opartym na żadnych regulacjach europejskich, reguluje stosowanie wyrobów budowlanych. W wyniku wdrożenia do polskich przepisów prawnych tych dwóch ustaw nastąpiło rozdzielenie obrotu od stosowania wyrobów budowlanych.


Ustawa podstawa
Ustawa o wyrobach budowlanych reguluje zasady wprowadzania wyrobów do obrotu oraz zasady ich kontroli, natomiast samo stosowanie wyrobów budowlanych odbywa się w oparciu o postanowienia ustawy Prawo Budowlane.

Ustawa o wyrobach budowlanych odnosi się do wyrobów, które mają wpływ na spełnienie przynajmniej jednego z wymagań podstawowych ustalonych w dyrektywie 89/106/EWG odnoszących się do obiektów budowlanych, w których zostały wbudowane w sposób trwały.
Wszystkie pozostałe wyroby stosowane w budownictwie nie podlegają regulacjom wynikającym z postanowień ustawy o wyrobach budowlanych.

Można tym samym powiedzieć, że wprowadzenie ustawy o wyrobach budowlanych skutkuje podziałem rynku wyrobów budowlanych na obszar regulowany tą ustawą i obszar nieregulowany.
Do obszaru regulowanego ustawą o wyrobach budowlanych zalicza się wyroby objęte mandatami udzielnymi przez Komisję Europejską na opracowanie europejskich norm zharmonizowanych i wytycznych do europejskich aprobat technicznych (ETAG), a także wyroby przeznaczone do jednostkowego zastosowania i tzw. regionalne wyroby budowlane.

Wszystkie pozostałe wyroby, które są stosowane w budownictwie zalicza się do obszaru nieregulowanego, a ich wprowadzanie do obrotu jest uwarunkowane spełnieniem wymagań wynikających z ustawy z dnia 12 grudnia 2003 o ogólnym bezpieczeństwie produktów (Dz. U. Nr 229/2003, poz. 2275).

Niezależnie od powyższych stwierdzeń należy brać pod uwagę fakt, że proces udzielania mandatów przez Komisję Europejską na opracowanie specyfikacji technicznych dla wyrobów budowlanych nie jest zakończony i istnieją wyroby, które mają wpływ na spełnienie wymagań podstawowych przez obiekt budowlany, a które nie są dotychczas objęte zakresem rzeczowym przez żaden z mandatów. Europejska Organizacja Aprobat Technicznych ustaliła również wykaz wyrobów, dla których możliwe jest udzielenie europejskiej aprobaty technicznej bez wytycznych EOTA. Dla wyrobów objętych tą listą nie jest jednak możliwe w świetle postanowień ustawy o wyrobach budowlanych wydanie krajowej aprobaty technicznej. Powstają także wyroby innowacyjne dotychczas nieznane, których wpływ na spełnienie wymagań podstawowych przez budynek, w którym zostaną zainstalowane, nie mógł być dotychczas ustalony.

Rozważając problem dobrowolnych dokumentów wspomagających właściwe stosowanie wyrobów budowlanych nie można pominąć art. 5 ustawy Prawo Budowlane, który wymaga, aby obiekty budowlane były projektowane i budowane w sposób określony w przepisach oraz zgodnie z zasadami wiedzy technicznej, zapewniając spełnienie wymagań podstawowych. Odpowiedzialność za realizację postanowień art. 5 ponoszą organy administracji architektoniczno-budowlanej oraz jednostki realizujące proces budowlany, do których ustawa Prawo Budowlane zalicza:
• inwestorów,
• inspektorów nadzoru budowlanego,
• projektantów,
• kierowników budów.

Pojęcie „zasady wiedzy technicznej” nie zostało określone w ustawie Prawo Budowlane. Przyjmuje się, że zasady wiedzy technicznej wynikają z dobrej praktyki budowlanej i wcześniejszych doświadczeń uczestników procesów budowlanych i producentów wyrobów budowlanych.

Zasady wiedzy technicznej w obszarze budownictwa są rozwijane również w ramach prac realizowanych w instytutach, uczelniach technicznych oraz jednostkach badawczo-rozwojowych.
Wzrost zainteresowania dobrowolnymi dokumentami wspomagającymi właściwe stosowanie wyrobów budowlanych obserwowany jest w większości krajów Unii Europejskiej. Problem ten stał się przedmiotem dyskusji prowadzonej w strukturach Europejskiej Organizacji ds. Aprobat Technicznych. Instytuty naukowo-badawcze zajmujące się udzielaniem krajowych aprobat technicznych zrzeszone w tej organizacji zgłaszają wzrost zainteresowania dobrowolnymi dokumentami aplikacyjnymi, zarówno ze strony producentów jak również projektantów, inwestorów i wykonawców.

Wychodząc na przeciw oczekiwaniom uczestników procesu budowlanego Instytut Techniki Budowlanej – jako wiodąca jednostka naukowo-badawcza w dziedzinie budownictwa – podjął inicjatywę wydawania dobrowolnych dokumentów w postaci specyfikacji technicznych oraz dokumentów aplikacyjnych, które potwierdzają jakość i spełnienie deklarowanych właściwości oraz przydatność wyrobu do zamierzonego stosowania w obiektach budowlanych.

Dobrowolne Rekomendacje Techniczne ITB
W odniesieniu do wyrobów budowlanych, które nie są objęte mandatami udzielonymi przez Komisję Europejską na opracowanie europejskich norm zharmonizowanych lub wytycznych do europejskich aprobat technicznych, nie udziela się aprobat technicznych ze względów formalno-prawnych, wynikających z ustawy o wyrobach budowlanych.

Dla wyrobów takich nie są również prowadzone prace normalizacyjne zmierzające do wydania europejskiej normy wyrobu. W tej sytuacji producenci wyrobów, a także pozostali uczestnicy procesu budowlanego, nie mają do dyspozycji specyfikacji technicznej, która ustalałaby poziom właściwości danego wyrobu oraz określała zakres i warunki jego stosowania, zgodnie z oczekiwaniami użytkowników obiektów budowlanych.

Dla takich wyrobów oraz innych wyrobów budowlanych zaliczonych do obszaru nieregulowanego, Instytut Techniki Budowlanej zainicjował i opracował formułę krajowej specyfikacji technicznej, pod nazwą Rekomendacja Techniczna ITB.

Dokument Rekomendacji Technicznej ITB w sensie merytorycznym jest równoważny z dokumentem Aprobaty Technicznej, ale dla wyrobów, dla których zgodnie z postanowieniami ustawy o wyrobach budowlanych nie wydaje się Aprobat Technicznych.

Procedura wydania Rekomendacji Technicznej ITB oraz koszty ponoszone przez wnioskodawcę są podobne jak w przypadku udzielania Aprobaty Technicznej.

Rekomendacja Techniczna ITB stanowi dla producenta specyfikację techniczną, w oparciu o którą dokonywana jest ocena zgodności wyrobu.

Dla wyrobów zgodnych z Rekomendacją Techniczną producent wydaje świadectwo zgodności, a wyrób znakuje dobrowolnym znakiem Rekomendacji Technicznej:

Rekomendacja Techniczna ITB
RT-ITB-xxxx/2006
Wyroby budowlane, w stosunku do których producent deklaruje ich zgodność z dokumentem Rekomendacji Technicznej ITB uzyskują większą wiarygodność zarówno w odniesieniu do ich właściwości techniczno-użytkowych, jak i w odniesieniu do właściwego zakresu ich stosowania.
Rekomendacja Techniczna ITB pomaga uczestnikom procesu budowlanego podejmować właściwe decyzje o zastosowaniu wyrobów budowlanych niepodlegających wymaganiom ustawy o wyrobach budowlanych, za które ponoszą wyłączną odpowiedzialność.

Rekomendacja jest także dokumentem utwierdzającym w przekonaniu uczestników procesu budowlanego, że podjęto właściwe decyzje o zastosowaniu wyrobu niepodlegającego wymaganiom ustawy o wyrobach budowlanych i że producent wykazał należytą staranność w zakresie dokumentowania właściwości wyrobu i zachowania procedur związanych z legalizacją wyrobów budowlanych wprowadzanych do obrotu.

Rekomendacja Techniczna ITB może być także wydana dla wyrobów, dla których istnieje norma wyrobu opublikowana jako PN lub PN-EN, stanowiąc w takiej sytuacji dokument aplikacyjny, zawierający wskazania dotyczące zasad i warunków stosowania wyrobów z oznakowaniem CE albo znakiem budowlanym, w zależności od deklarowanych przez producenta konkretnych cech technicznych.

O zakresie stosowania konkretnego wyrobu decydują wyniki porównania zadeklarowanych właściwości użytkowych wyrobu z wymaganiami dotyczącymi konkretnego obiektu i warunków lokalnych. W takiej sytuacji Rekomendacja Techniczne ITB jako dokument aplikacyjny, zawiera niezbędne informacje odnośnie zastosowania wyrobu w konkretnych robotach budowlanych lub powtarzalnych rozwiązaniach technicznych wykonywanych z wyrobów albo zestawów wyrobów, wprowadzanych do obrotu zgodnie z wymaganiami ustawy o wyrobach budowlanych.

Często występuje także sytuacja, gdzie obowiązująca norma dotyczy wyrobu składającego się z wielu różnych zespołów i elementów, które produkowane są przez różnych producentów i wprowadzane do obrotu oddzielnie, a ich kompletacja w gotowy wyrób objęty normą następuje na placu budowy, w fazie jego instalowania w obiekcie budowlanym. W takiej sytuacji Rekomendacja Techniczna ITB może stanowić dokument odniesienia do potwierdzania zgodności danego elementu z normą kompletnego wyrobu.

Rekomendacja Techniczna ITB może być wydana także dla powtarzalnych rozwiązań technicznych potwierdzając, że rozwiązanie spełnia wymagania art. 5 ustawy Prawo Budowlane w zakresie zgodności z wymaganiami przepisów techniczno-budowlanych i zasad wiedzy technicznej, zapewniając spełnienie wymagań podstawowych przez obiekty budowlane.

Należy podkreślić, że Rekomendacja Techniczna ITB mimo, że jest dokumentem dobrowolnym, może pełnić ważną rolę w krajowym systemie dokumentów wspomagających prawidłowe stosowanie wyrobów budowlanych i uzupełniać istniejące europejskie i krajowe specyfikacje techniczne dotyczące wyrobów budowlanych.

Dlaczego producent powinien ubiegać się o udzielenie Rekomendacji Technicznej ITB
Istnieje kilka powodów, dla których producent powinien zdecydować się na podjęcie procedury uzyskania Rekomendacji Technicznej ITB dla produkowanych wyrobów przeznaczonych do stosowania w budownictwie.

Wśród inwestorów, wykonawców, kierowników budów i inspektorów nadzoru budowlanego istnieje przeświadczenie, wynikające z obowiązujących przepisów, w szczególności z ustawy Prawo Budowlane i ustawy o wyrobach budowlanych, że stosowane na budowach wyroby budowlane powinny być dopuszczone do stosowania w budownictwie.

Rozróżnienie wyrobów stosowanych do wznoszenia budynków i zaliczenie ich w oparciu o postanowienia ustawy o wyrobach budowlanych do obszaru regulowanego tą ustawą lub do obszaru nieregulowanego jest trudne, a niejednokrotnie skomplikowane i złożone.

W tej sytuacji brak oznakowania wyrobu znakiem CE lub znakiem budowlanym rodzi wątpliwości czy wyrób jest legalnie wprowadzany do obrotu i czy może bez przeszkód być stosowany w budownictwie.

Posiadanie przez producenta lub dostawcę Rekomendacji Technicznej ITB w naturalny sposób eliminuje wszelkie wątpliwości w tym obszarze i utwierdza odbiorcę w przekonaniu, że producent dochował należytej staranności, co do procedury legalizacji danego wyrobu budowlanego poprzez poddane go ocenie przydatności przeprowadzonej przez odpowiednią, kompetentną jednostkę naukowo-badawczą, a udzielona Rekomendacja Techniczna ITB jest oczywistym potwierdzeniem, że wyrób jest zaliczony do obszaru nieregulowanego ustawą o wyrobach budowlanych i nie podlega procedurze potwierdzania zgodności wymaganej dla wyrobów budowlanych podlegających postanowieniom tej ustawy.

Rekomendacja Techniczna ITB jest specyfikacją techniczną dla danego wyrobu, w której zostały określone wymagania techniczne oraz metody ich sprawdzania i badania, a także określony został zakres i warunki stosowania wyrobu.

Specyfikacja techniczna w formie Rekomendacji Technicznej ITB zobowiązuje producenta do produkowania wyrobu zgodnie z zawartymi w niej wymaganiami technicznymi, a równocześnie obliguje wykonawcę obiektu budowlanego do jego stosowania zgodnie z warunkami określonymi w Rekomendacji.

W przypadku jakichkolwiek sporów pomiędzy dostawcą a odbiorcą jest dokumentem odniesienia regulującym cały obszar postanowień technicznych dotyczących danego wyrobu. Należy podkreślić, że w przypadku wyrobów zaliczonych w rozumieniu ustawy o wyrobach budowlanych do obszaru nieregulowanego tą ustawą, nie należy spodziewać się ustanowienia europejskiej normy wyrobu, która mogłaby stanowić dokument specyfikacji do potwierdzania zgodności wyrobu i regulujący od strony technicznej wszystkie problemy pomiędzy odbiorcą oraz dostawcą wyrobu, co mogłoby zastąpić dokument Rekomendacji Technicznej.

Uzyskanie Rekomendacji Technicznej ITB może być również pomocne w przypadku produkcji wyrobu, dla którego została ustanowiona europejska norma zharmonizowana wyrobu, wdrożona do zbioru Polskich Norm.

Norma europejska na wyrób budowlany jest opracowywana na podstawie mandatu udzielonego CEN przez Komisję Europejską i Europejskie Stowarzyszenie Wolnego Handlu.

Warunkiem wystarczającym do umieszczenia na wyrobie oznakowania CE jest spełnienie wymagań wskazanych w załączniku ZA normy, które dotyczą postanowień dyrektywy 89/106/EWG Wyroby budowlane. Zgodność z wymaganiami wskazanymi w załączniku ZA daje podstawę domniemania przydatności wyrobu budowlanego do wskazanego w załączniku zamierzonego zastosowania. Ocena zgodności wyrobu powinna być przeprowadzona zgodnie z systemem oceny zgodności wskazanym w załączniku ZA normy zharmonizowanej, ustalonym w oparciu o odpowiednią decyzje Komisji Europejskiej.

Wymagania dotyczące właściwości wyrobu zawarte w normie są przeważnie dużo szersze niż to określa się w załączniku harmonizacyjnym ZA. Norma nie wymaga jednak potwierdzenia ich zgodności przez producenta na drodze dokonania oceny zgodności.

Niezależnie od właściwości wyrobu budowlanego, mających wpływ na spełnienie wymagań podstawowych dotyczących obiektów budowlanych, określonych w dyrektywie 89/106/EWG Wyroby budowlane, norma zharmonizowana z dyrektywą budowlaną może odnosić się do wymagań podstawowych innych dyrektyw, a spełnienie postanowień odpowiednich rozdziałów normy może być jednym ze sposobów potwierdzenia zgodności z postanowieniami tych dyrektyw.

Przykładem wyrobów budowlanych, na które została ustanowiona europejska norma zharmonizowana, a mimo to uzasadnione jest wstąpienie z wnioskiem o udzielenie Rekomendacji Technicznej ITB są żaluzje zewnętrzne zwijane.

Wyrób ten jest objęty normą PN-EN 13659:2005 (U) Żaluzje. Wymagania eksploatacyjne łącznie z bezpieczeństwem.
Norma ma zastosowanie do wszystkich żaluzji, jak również do wyrobów podobnych, niezależnie od ich zastosowania i rodzaju użytych materiałów i obejmuje:
• żaluzje zewnętrzne listwowe,
• żaluzje zwijane,
• okiennice rozwierane, składane, harmonijkowe, przesuwne z systemem odchylania lub bez systemu odchylania.

Powiązania postanowień normy z dyrektywami „Nowego Podejścia” zostały określone w załącznikach informacyjnych ZA i ZB, które stanowią integralną część normy.

W załączniku ZA w odniesieniu do zamierzonego zastosowania jako żaluzji zewnętrznych i postanowień dyrektywy 89/106/EWG Wyroby budowlane, wymagane jest potwierdzenie spełnienia postanowień rozdziału 4 normy – Odporność na obciążenie wiatrem. Właściwość ta powinna zostać potwierdzona przez producenta w systemie 4 oceny zgodności, na podstawie wstępnego badania typu oraz zakładowej kontroli produkcji. Pozytywne wyniki wstępnego badania typu, udokumentowane w formie sprawozdania z badań oraz wdrożony i funkcjonujący w zakładzie producenta system zakładowej kontroli produkcji jest warunkiem wystarczającym do umieszczenia oznakowania CE na wyrobie i wprowadzenia do obrotu zgodnie z postanowieniami ustawy o wyrobach budowlanych. Należy jednak zwrócić uwagę na fakt, że żaluzje z napędem innym niż ręczny podlegają wymaganiom nie tylko dyrektywy budowlanej, ale w zależności od zastosowanego napędu również wymaganiom dyrektyw: niskonapięciowej, kompatybilności elektromagnetycznej oraz maszynowej. Przed umieszczeniem oznakowanie CE na wyrobie należy spełnić wymagania tych wszystkich dyrektyw.

Ocena zgodność żaluzji z wymaganiami dotyczącymi tylko odporności na obciążenie wiatrem wg załącznika ZA normy nie obejmuje pozostałych właściwości żaluzji określonych w normie, dotyczących parametrów techniczno-użytkowych, funkcjonalnych i eksploatacyjnych, istotnych z punktu widzenia użytkownika.

Dotyczy to wymagań w zakresie:
• sił operacyjnych,
• konstrukcji mechanizmu sterującego,
• zachowania przy niewłaściwym użytkowaniu,
• obciążeń obrzeży,
• odporności mechanizmu blokującego,
• trwałości mechanicznej wyrażonej w klasach trwałości,
• działania w warunkach mrozu,
• odporności na uderzenie,
• bezpieczeństwa użytkowania,
• higieny, zdrowia i środowiska,
• oporu cieplnego,
• trwałości całego wyrobu w aspekcie niezmienności koloru, występowania pęknięć, odporności korozyjnej, stabilności wymiarowej,
• tolerancji wymiarowej.

W załączniku ZB normy PN-EN 13659:2006 określono powiązania normy z postanowieniami dyrektywy 98/37/WE Bezpieczeństwo maszyn, zmienionej dyrektywą 98/79/WE. Spełnienie wymagań punktów: 4, 5, 7, 8, 9, 14, 15, 19, 20 normy jest jednym ze sposobów osiągnięcia zgodności z wymaganiami dyrektywy 98/37/WE.
Norma nie odnosi się bezpośrednio do wymagań dyrektywy kompatybilności elektromagnetycznej oraz niskonapięciowej.

W tej sytuacji Rekomendacja Techniczna ITB wydana dla określonego producenta jest specyfikacja techniczną do wskazanego rodzaju żaluzji, obejmującą pełen zakres właściwości technicznych, użytkowych i eksploatacyjnych oraz wymagań i metod badań odpowiednich do deklarowanego zakresu stosowania.

Rekomendacja Techniczna ITB potwierdza przydatność żaluzji do zamierzonego stosowania oraz utwierdza odbiorcę, że procedura oceny zgodności wyrobu wskazana w Rekomendacji Technicznej ITB uwzględnia wymagania techniczne i użytkowe wynikające z wszystkich dyrektyw mających zastosowanie do wyrobu.

Innym przykładem wyrobów, dla których uzasadnione jest wystąpienie z wnioskiem o wydanie Rekomendacji Technicznej ITB są wyroby objęte zakresem europejskiej normy wyrobu, zharmonizowanej z dyrektywą 89/106/EWG Wyroby budowlane, tylko w odniesieniu do określonych zamierzonych zastosowań.

Sytuacja taka ma miejsce przykładowo w odniesieniu do okuć objętych takimi normami jak:
• PN-EN 1935:2003 Okucia budowlane. Zawiasy jednoosiowe. Wymagani i badania.
• PN-EN 12209:2005 Okucia budowlane. Zamki. Zamki mechaniczne wraz z zaczepami. Wymagania i metody badań.

W odniesieniu do tych wyrobów powyższe normy są zharmonizowane z dyrektywą budowlaną tylko w stosunku do tych okuć, które są przeznaczone do stosowania w ognioodpornych i/lub dymoszczelnych albo ewakuacyjnych zespołach drzwiowych.

W załączniku ZA norm zostały podane rozdziały, których spełnienie pozwala na oznakowanie wyrobu znakiem CE, ale tylko w odniesieniu do zastosowań okuć w zespołach drzwiowych ognioodpornych i/lub dymoszczelnych albo ewakuacyjnych. Ocena zgodności wyrobów do tych zastosowań powinna być przeprowadzona w systemie 1, czyli niezbędne jest uzyskanie certyfikatu zgodności wyrobu. W stosunku do innych zastosowań nie zostały wskazane właściwości wyrobu, które mają wpływ na spełnienie przynajmniej jednego z wymagań podstawowych, ustalonych dla obiektów budowlanych, w związku z czym nie występuje też harmonizacja w odniesieniu do tych zastosowań z dyrektywą 89/106/EWG. Dla takich wyrobów załącznik ZA nie wskazuje systemu oceny zgodności. Wyroby te są niewątpliwie wyrobami budowlanymi, ponieważ są objęte mandatem na udzielenie europejskiej normy zharmonizowanej, nie zostały jednak objęte zakresem załącznika ZA normy.

W tej sytuacji Rekomendacja Techniczna ITB może być dobrowolną specyfikacją techniczną wyrobu, potwierdzającą przydatność do zamierzonego stosowania, deklarowanego przez producenta. Rekomendacja Techniczna stanowi w tym przypadku dokument odniesienia do potwierdzania zgodności, po przeprowadzeniu której producent może deklarować określone właściwości techniczno-użytkowe i eksploatacyjne wyrobu.
Należy stwierdzić, że Rekomendacja Techniczna ITB jest ważnym uzupełnieniem do istniejących specyfikacji technicznych dla wyrobów stosowanych w budownictwie albo stanowi dokument specyfikacji technicznej dla wyrobów, które są stosowane w budownictwie, a nie są wyrobami budowlanymi w rozumieniu ustawy o wyrobach budowlanych.

Świadectwa ITB przydatności do jednostkowego stosowania
Zgodnie z ustawą wyrobach budowlanych dopuszczone do jednostkowego zastosowania w obiekcie budowlanym są wyroby, wykonane wg indywidualnej dokumentacji technicznej, sporządzonej przez projektanta obiektu lub z nim uzgodnionej, dla których producent wydał oświadczenie, że zapewniono zgodności wyrobu z tą dokumentacją oraz obowiązującymi przepisami.

Projektant obiektu nie musi być specjalistą w wąskich dziedzinach dotyczących specjalistycznych wyrobów, często bardzo złożonych, o specyficznych wymaganiach, których spełnienie warunkuje przydatność do określonych zastosowań. W takich sytuacjach dostawca wyrobu może wystąpić do Instytutu Techniki Budowlanej o wydanie dobrowolnego świadectwa potwierdzającego przydatność wyrobu do jednostkowego stosowania. Świadectwo jest wówczas dokumentem wspierającym projektanta obiektu przy wyborze rozwiązań technicznych wyrobu do danego zastosowania.

Świadectwo wydawane jest w oparciu o wyniki badań właściwości technicznych i wymagań ustalonych dla wyrobu lub specjalistyczne opinie techniczne. W świadectwie określony jest zakres i warunki stosowania wyrobu w zależności od deklarowanych przez producenta konkretnych cech technicznych oraz obowiązujących norm i przepisów techniczno-budowlanych. Informacja o uzyskaniu świadectwa ITB o przydatności do jednostkowego stosowania powinna być podana w oświadczeniu producenta dostarczającego wyrób na plac budowy.

Weryfikacja oznakowania CE lub wyrobów budowlanych
W odniesieniu do wyrobów budowlanych, dla których specyfikacja techniczna pod postacią PN-EN, PN lub Aprobaty Technicznej w zakresie oceny zgodności wyrobu wskazuje system oceny zgodności 3 lub 4, powstaje wiele wątpliwości, co do poprawności postępowania w procedurze oceny zgodności wyrobu prowadzonej przez samego producenta, bez udziału jednostki certyfikującej.

Producenci, umieszczając na wyrobie oznakowanie CE lub mają często wątpliwości, czy przeprowadzona procedura oceny zgodności jest prawidłowa i wyczerpuje cały obszar wymagań dla danego wyrobu, a zastosowane metody są zgodne ze specyfikacją i przepisami techniczno-prawnymi. Producent w przypadku tych wyrobów powinien posiadać zorganizowany system zakładowej kontroli produkcji i powinien prowadzić wymagane specyfikacją techniczną sprawdzenia i badania, a wyniki tych działań zapisywać w formie odpowiedniej dokumentacji. Działania te powinny zapewniać utrzymanie stabilnego poziomu jakości produkowanych wyrobów. Ponadto, w przypadku wyrobów podlegających ocenie zgodność w systemie 3, producent powinien zlecić wykonanie badań typu do akredytowanego lub notyfikowanego laboratorium badawczego, a wyniki tych badań powinny potwierdzać zgodności wyrobu ze specyfikacją techniczną. W systemie 4 oceny zgodności producent może sam przeprowadzić wstępne badanie typu.

Obszar potwierdzania zgodności wyrobów budowlanych oraz ich znakowanie podlega kontroli prowadzonej przez Wojewódzkich Inspektorów Nadzoru Budowlanego, a ewentualne niezgodności i spostrzeżenia mogą skutkować wstrzymaniem produkcji lub wycofaniem zakwestionowanych wyrobów z obrotu.

W celu wyeliminowania takiej sytuacji oraz upewnienia się, że wszystkie procedury w procesie oceny zgodności i znakowania wyrobu zostały zachowane, Instytut Techniki Budowlanej oferuje producentom przeprowadzenie dobrowolnej weryfikacji oznakowania CE lub znakiem budowlanym.
Procedura weryfikacji obejmuje ocenę zgodności wyników badań typu wyrobu oraz ocenę zakładu produkcyjnego i zakładowej kontroli produkcji na podstawie inspekcji. Pozytywne wyniki tych działań skutkują wydaniem dobrowolnego świadectwa weryfikacji wyrobu budowlanego i jego oznakowania, utwierdzającego producenta w przekonaniu, że przeprowadzona przez niego procedura oceny zgodności jest zgodna z wymaganiami specyfikacji technicznej wyrobu oraz przepisami techniczno-prawnymi dotyczącymi wprowadzania do obrotu wyrobów budowlanych.

mgr inż. Wojciech Baraniak
Instytut Techniki Budowlanej Oddział Wielkopolski



  • Logo - alu
  • Logo aw
  • Logo - fenzi
  • Logo - glass serwis
  • Logo - lisec
  • Logo - mc diam
  • Logo - polflam
  • Logo - saint gobain
  • Logo termo
  • Logo - swiss
  • Logo - guardian
  • Logo - forel
  • vitrintec wall solutions logo

Copyright © Świat Szkła - Wszelkie prawa zastrzeżone.