Gładka, przechodnia powierzchnia szklanej konstrukcji została wyraźnie podzielona pionowymi pierścieniami stalowymi, rozdzielając w ten sposób funkcję osłonową i nośną konstrukcji, nadając jej jednoczenie możliwie największą przezroczystość. Zakrzywione, powierzchniowe elementy szklane przymocowane są do tych pierścieni za pomocą przyłączeń punktowych.
Poprzecznica pomostu podtrzymuje nie tylko szklaną konstrukcję chodnika, ale służy też jako element stężenia poziomego kładki. Łącznie z zewnętrznie usytuowanymi, ściskanymi górnymi pasami stalowymi, złączonymi integralnie z wymienionymi pierścieniami i dolnymi cięgnami sprężenia, powstaje całość, której logika konstrukcyjna jest czytelna dla każdego.
Wyszukany kształt pierścieni umożliwia wentylowanie rury, zabezpieczając ją równocześnie przed przenikaniem opadów do jej wnętrza. Dla obu górnych pasów ściskanych przyjęto stalowy profil specjalny S 355J2 o grubości 30 mm, wpisujący się harmonijnie w zewnętrzny kontur przekroju. Szczegóły połączeń elementów stalowych można znaleźć we wspomnianym wyżej artykule [1]. Całość konstrukcji kładki obrazują rysunki 1 i 2.
Rys. 1. Przekrój poprzeczny kładki
Rys. 2. Elementy podłużne kładki
Pozostawiając dalsze szczegóły stalowej konstrukcji kładki na uboczu, warto natomiast przyjrzeć się bliżej jej szklanej części. Osłona szklana obejmuje dwa typy różniące się promieniami krzywizny: 2270 mm i 2611 mm (rys. 3).
Rys. 3. Przyjęte typy szkła
Same tafle szklane można podzielić na dwie dalsze grupy: standardowe o wymiarach 1970x1337 mm w obszarze środkowym i specjalne – w obu obszarach skrajnych, determinowanych ukosem styku kładki z obu budynkami – o wymiarach 2863/2528x1122 mm. Tafle te wykonano z bezpiecznego szkła zespolonego. Szczegóły szkła pokazane są na rys. 4.
Rys. 4. Szczegóły szkła osłony
Tafle osłony przyłączone są do stalowych elementów nośnych punktowo, co uwidaczniają rysunki 5, 6 i 7.
Rys. 5. Idea przyłącza punktowego
Rys. 6. Widok przyłącza z profilu
Rys. 7. Widok przyłącza z boku
Szklane pakiety tafli chodnika o wymiarach boków 1,90x2,15 m i grubości 52 mm składają się łącznie z pięciu warstw szkła częściowo sprężonego (TVG 10/10/8/8/10), rozdzielonych każdorazowo foliami z laminatu PVB (rys. 8).
Rys. 8. Szczegół szklanego chodnika
Najwyższa warstwa szkła ma powierzchnię antypoślizgową, a najniższa – luminescencyjną. Obie balustrady wykonane są z elementów o wymiarach 1,29x1,93 m i szkła ESG 2x10 mm z folią międzywarstwową PVB (rys. 9).
Rys. 9. Szczegół szklanej balustrady
Element modelu kładki w skali 1:1 pokazany jest na rys. 10, wnętrze ukończonej konstrukcji – na rys. 10, a jej całość – na rys. 11
Rys. 10. Szczegół modelu kładki
Rys. 11. Widok wnętrza kładki
Przywołany tu przykład świadczy o tym, że współczesne budownictwo z udziałem szkła nie dotyczy tylko tradycyjnych konstrukcji dachów i fasad, ale wkracza też wyraźnie w samą istotę konstrukcji inżynierskich, jakimi w swej rzeczy są mosty.
Rys. 12. Widok ogólny kładki
prof. Zbigniew Cywiński
Politechnika Gdańska
Bibliografia
[1] Keil A., Straub K.: Leicht und transparent – eine Glasbrücke in Lissabon. “Stahlbau Spezial”, März 2011, 24-30.
Całość artykułu w wydaniu drukowanym i elektronicznym
inne artykuły o podobnej tematyce patrz Serwisy Tematyczne
więcej informacj: Świat Szkła 7-8/2011
