Obecnie istnieje na rynku bogata oferta różnorodnych rozwiązań konstrukcyjnych zabudowy balkonowej oraz loggii. Celem artykułu jest przeanalizowanie ich pod względem izolacyjności cieplnej na przykładzie kilku rozwiązań konstrukcyjnych.

 

 

Analiza istniejących rozwiązań zabudowy balkonowej i loggii

 

 

Rozwiązania konstrukcyjne zabudowy balkonowej oraz loggii są obecnie coraz bardziej powszechnie projektowane oraz stosowane w budynkach wielorodzinnych. Rozwiązania takie zwiększają funkcjonalność mieszkań, zapewniają większy komfort cieplny przebywających tam osób oraz zmniejszają straty cieplne tych mieszkań. Z uwagi na brak wymagań dotyczących izolacyjności cieplnej zabudowy balkonów i logii oraz oczekiwania klientów w tym zakresie w Instytucie Techniki Budowlanej prowadzono od 2013 r. prace związane z opracowaniem Zaleceń Udzielania Aprobat Technicznych (ZUAT). W ramach tych prac przygotowano wytyczne dotyczące metody oceny izolacyjności cieplnej zabudowy balkonowej oraz loggii. Ze względu na różny kształt i wymiary zabudów balkonów i logii na rys. 1-3 przedstawiono przykładowe ich rozwiązania.

 

 

2015 01 19 1a

2015 01 19 1b

Rys. 1. Zabudowa balkonowa narożna

 

 

2015 01 19 2

 

Rys. 2. Zabudowa loggii (czołowa)

 

 

2015 01 19 3

 

Rys. 3. Zabudowa balkonowa (przestrzenna)

 

 

 

Z uwagi na różnorodność możliwości zabudowy balkonów i loggii obecne systemy zabudowy można podzielić na kilka kategorii.

 

1. Rodzaje systemów zabudowy ze względu na konstrukcję:

  • system ramowy – ramowe zabudowy balkonów są systemami przesuwnymi. Ramy okien wykonane są z profili aluminiowych, które umożliwiają zastosowanie różnego rodzaju szyb (zwykłe o grubości 4 mm, bezpieczne foliowane o grubości 6 mm, szyby mleczne lub barwione w masie). Przesuwanie się okien odbywa się przez zastosowanie specjalnych łożysk. Ramowa zabudowa balkonów jest systemem dobrze izolującym od deszczu i wiatru, ale również zapewnia możliwość wentylacji zabudowy. Systemy takie posiadają możliwość łatwego i szybkiego demontażu skrzydeł z prowadnic.
  • systemy bezramowe – stosowane obecnie systemy bezramowe zabudowy balkonów są nowoczesnymi systemami, opartymi na zabudowie z aluminium oraz szkła hartowanego. Szkło hartowane jest bardzo wytrzymałe na warunki atmosferyczne, a przy stłuczeniu nie stanowi zagrożenia dla przechodniów. Bezramowy system zabudowy balkonu pozwala na takie ułożenie okien, iż tworzą one zupełnie niewidoczną i jednolitą płaszczyznę, zaś przy wysokiej temperaturze zewnętrznej umożliwiają złożenie wszystkich szklanych paneli w jeden pakiet, umożliwiając lepszą wentylację zabudowy oraz mieszkania. Zabudowanie balkonu systemem bezramowym stanowi jego praktyczną osłonę bez ingerencji w architekturę budynku.

 

(...)

 

2. Rodzaje systemów zabudowy ze względu na sposób ich montażu: 

  • montaż zabudowy w przegrodzie budynku,
  • montaż zabudowy do czoła przegrody budynku.

 

 

2015 01 19 4

Rys. 4. Montaż prowadnicy górnej w przegrodzie budynku

 

 

2015 01 19 5

 

Rys. 5. Montaż prowadnicy dolnej w przegrodzie budynku

 

 

2015 01 20 1

 

Rys. 6. Montaż prowadnicy górnej do czoła przegrody budynku

 

 

2015 01 20 2

 

Rys. 7. Montaż prowadnicy dolnej do czoła przegrody budynku

 

 

3. Podział systemów zabudowy balkonowej i loggii ze względu na ilość zastosowanych segmentów:

  • system 4 ramowy,
  • system 3 ramowy,
  • system 2 ramowy.

 

 

2015 01 20 3

Rys. 8. System zabudowy 4 ramowy z oszkleniem pojedynczym

 

 

2015 01 20 4

 

Rys. 9. System zabudowy 4 ramowy z oszkleniem zespolonym

 

 

2015 01 20 5

Rys. 10. System zabudowy 3 ramowy z oszkleniem pojedynczym

 

 

2015 01 20 6

Rys. 11. System zabudowy 3 ramowy z oszkleniem zespolonym

 

 

2015 01 21 1

 

Rys. 12. System zabudowy 2 ramowy z oszkleniem pojedynczym

 

 

2015 01 21 2

 

Rys. 13. System zabudowy 2 ramowy z oszkleniem zespolonym

 

 

 

 

4. Podział ze względu na rodzaj zastosowanego oszklenia:

  • oszklenie szybą pojedynczą o grubości oszklenia 4 mm, 5 mm, 6 mm,
  • oszklenie szybą zespoloną np. oszklenie o grubości 4 /8 /4 mm.

5. Przykłady zamocowania konstrukcji zabudowy balkonowej i loggii z wyszczególnieniem: 

  • zabudowy okiennej,
  • zabudowy drzwiowej.

 

 

2015 01 21 3

Rys. 14. Zabudowa okienna

 

 

2015 01 21 4

 

Rys. 15. Zabudowa drzwiowa

 

 

6. Zalety przykładowego rozwiązania konstrukcyjnego zabudowy balkonowej oraz loggii:

  • możliwość przesuwu wszystkich okien w dowolnych kierunkach wzdłuż czterotorowej prowadnicy, co w praktyce pozwala to na ustawienie segmentów tak, by pokryły się “jeden za drugim”;
  • anodowane (zabezpieczone przed utlenianiem aluminium) zapewnia trwałość wyglądu powierzchni oraz nie wymaga konserwacji;
  • system profili ramowych, polegający na zahaczaniu się sąsiadujących elementów przesuwnych, z dodatkową uszczelką tekstylną oraz system odwodnienia zapewnia szczelność konstrukcji;
  • zastosowanie prowadnicy dolnej z technologicznym spadkiem, w połączeniu z otworami spustowymi, powoduje odprowadzenie gromadzonej się podczas deszczu wody w szynie dolnej. Zastosowanie dodatkowego okapnika umieszczonego po stronie wewnętrznej prowadnicy, zapewnia odprowadzenie pary wodnej powstającej w przypadku jej skraplania się przy dużej różnicy temperatur zwłaszcza w okresie zimowym.

 

Ocena izolacyjności cieplnej zabudów balkonów i loggii

 

W ramach prac prowadzonych w Instytucie Techniki Budowlanej od 2013 r., związanych z opracowaniem Zaleceń Udzielania Aprobat Technicznych (ZUAT), przygotowano wytyczne dotyczące metody oceny izolacyjności cieplnej zabudowy balkonowej oraz loggi. W okresie wykonywania obliczeń, zgodnie z Rozporządzeniem [1], nie obowiązywały wymagania w odniesieniu do izolacyjności cieplnej zabudów balkonów i loggi.

Do obliczeń współczynnika przenikania ciepła zabudowy balkonowej i loggii można stosować metodologię obliczeń zawartą w PN-EN ISO 12631:2013 [2] według wzoru (1) (Rys. 16):

 

2015 01 21 5 (1)

w którym:

U – współczynnik przenikania ciepła zabudowy balkonu lub loggii, W/(m2·K),

Ag – pole powierzchni oszklenia, m2

Ug – współczynnik przenikania ciepła oszklenia, W/(m2·K),

Ap – pole powierzchni panela (w tym przypadku panel zabudowy balkonu lub loggii), m2,

Up – współczynnik przenikania ciepła panela (w tym przypadku panel zabudowy balkonu lub loggi), W/(m2·K),

ATJ – pole powierzchni złącza cieplnego, m2

UTJ – współczynnik przenikania ciepła złącza cieplnego, W/(m2·K),

 

 

2015 01 22 1

Rys. 16. Zabudowa balkonowa

 

 

Do określenia temperatury wewnątrz zabudowy wykonano model obliczeniowy z zaprojektowaną przegrodą budynku (zgodnie z obowiązującym Rozporządzeniem [1]) o powierzchni 10 m2, loggią o szerokości 1 m oraz przykładową zabudową. Do obliczeń przyjęto temperaturę wewnątrz przegrody θi = 20⁰C oraz temperaturę zewnętrzną: θe = -20⁰C i θe = -1,2⁰C (przyjęto na podstawie danych Ministerstwa Infrastruktury i Rozwoju: Typowe lata meteorologiczne i statystyczne dane klimatyczne dla obszaru Polski do obliczeń energetycznych budynków [3], w odniesieniu do średniej temperatury dla Warszawy w styczniu). Przy ww. założeniach wykonano obliczenia oraz określono temperaturę w środku zabudowy odpowiednio: θz = -15⁰C i θz = 1,4⁰C oraz temperaturę na powierzchni zewnętrznej przegrody w miejscu zabudowy θp = -11,4⁰C i θp = 3,4⁰C.

 

 

Tablica 1

2015 01 22 2

 

Poniżej zamieszczono przykłady obliczeń współczynnika przenikania ciepła dla różnych systemów. 

 

 

Przykład 1

 

Przykład obliczeń współczynnika przenikania ciepła zabudowy wykonanej systemem ramowym. 

 

1. Dane do obliczeń:

Do obliczeń przyjęto zabudowę o wymiarach 4x1,5 m wykonaną z kształtowników aluminiowych, z oszkleniem o grubości 4 mm. Warunki brzegowe przyjęto zgodnie z zgodnie z PN-EN ISO 10077-2:2012 [4] Wartości ekwiwalentnego współczynnika przewodzenia ciepła pustek powietrznych obliczono wg PN-EN ISO 10077-2:2012. Przyjęto według PN-EN ISO 10077-2:2012, że emisyjność powierzchni elementów aluminiowych anodowanych lub lakierowanych równa jest 0,9.

 

2. Wyniki obliczeń. Wartości współczynnika przenikania ciepła UTJ w odniesieniu do poszczególnych sekcji konstrukcji zamieszczono w tablicy 2. Współczynnik przenikania ciepła zabudowy wykonanej systemem ramowym wynosi U = 6,4 W/(m2·K). 

 

 

Tablica 2

2015 01 22 3

 

 

Przykład 2 

 

Przykład obliczeń współczynnika przenikania ciepła zabudowy wykonanej systemem ramowym. 

 

1. Dane do obliczeń: 

Do obliczeń przyjęto zabudowę o wymiarach 4x1,5 m wykonaną z kształtowników aluminiowych, z oszkleniem szybą zespoloną 4 /8 /4 mm o współczynniku przenikania ciepła Ug = 1,3 W/(m2·K), z międzyszybową, aluminiową ramką dystansową. Warunki brzegowe przyjęto zgodnie z zgodnie z PN-EN ISO 10077-2:2012 [4]

 

 

Tablica 3

2015 01 22 4

 

 

2. Wyniki obliczeń

Wartości współczynnika przenikania ciepła UTJ w odniesieniu do sekcji zamieszczono w tablicy 4. Współczynnik przenikania ciepła zabudowy wykonanej systemem ramowym wynosi U = 3,2 W/(m2·K)

 

 

Tablica 4

2015 01 22 5

 

 

Przykład 3

 

Przykład obliczeń współczynnika przenikania ciepła zabudowy wykonanej systemem bezramowym 

1. Dane do obliczeń: Do obliczeń przyjęto zabudowę o wymiarach 4x1,5 m, wykonaną z kształtowników aluminiowych, z oszkleniem o grubości 6 mm Warunki brzegowe przyjęto zgodnie z zgodnie z PN-EN ISO 10077-2:2012 [4]

 

 

 

Tablica 5

2015 01 23 1

 

 

2. Wyniki obliczeń 

Wartości współczynnika przenikania ciepła UTJ w odniesieniu do sekcji konstrukcji zamieszczono w tablicy 6. Współczynnik przenikania ciepła zabudowy wykonanej systemem bezramowym wynosi U = 6,0 W/(m2·K).

 

 

Tablica 6

2015 01 23 2

 

 

 

Przykład 4

 

Przykład obliczeń współczynnika przenikania ciepła zabudowy wykonanej systemem bezramowym. 

 

1. Dane do obliczeń: 

Do obliczeń przyjęto zabudowę o wymiarach 4x1,5 m, wykonaną z kształtowników aluminiowych, z oszkleniem o grubości 8 mm. Warunki brzegowe przyjęto zgodnie z zgodnie z PN-EN ISO 10077- 2:2012 [4]

 

 

Tablica 7

2015 01 23 3

 

 

 

2. Wyniki obliczeń 

Wartości współczynnika przenikania ciepła UTJ w odniesieniu do sekcji konstrukcji zamieszczono w tablicy 8.

Współczynnik przenikania ciepła zabudowy wykonanej systemem bezramowym wynosi U =5 ,7 W/(m2·K)

 

 

Tablica 8

2015 01 23 4

 

 

Podsumowanie

 

W celu zapewnienia jak najlepszej izolacyjności zabudowy balkonowej i logii w procesie ich projektowania i wykonywania należy ograniczyć wpływ liniowych oraz punktowych mostków cieplnych. Ocenę izolacyjności cieplnej zabudowy balkonowej i loggii należy wykonywać zgodnie z Zaleceniami Udzielania Aprobat Technicznych (ZUAT).

 

 

Jarosław Awksjentiuk
ITB

 

 

Bibliografia

[1] Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 6 listopada 2008 r. zmieniające rozporządzenie z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie
[2] PN-EN ISO 12631:2013. Cieplne właściwości użytkowe ścian osłonowych. Obliczanie współczynnika przenikania ciepła.
[3] www.transport.gov.pl Typowe lata meteorologiczne i statystyczne dane klimatyczne dla obszaru Polski do obliczeń energetycznych budynków.
[4] PN-EN ISO 10077-2:2012. Cieplne właściwości użytkowe okien, drzwi, żaluzji. Obliczanie współczynnika przenikania ciepła. Część 2: Metoda komputerowa dla ram.

 

 

Całość artykułu w wydaniu drukowanym i elektronicznym 
Inne artykuły o podobnej tematyce patrz Serwisy Tematyczne 
Więcej informacji: Świat Szkła 1/2015

  • Logo - alu
  • Logo aw
  • Logo - fenzi
  • Logo - glass serwis
  • Logo - lisec
  • Logo - mc diam
  • Logo - polflam
  • Logo - saint gobain
  • Logo termo
  • Logo - swiss
  • Logo - guardian
  • Logo - forel
  • vitrintec wall solutions logo

Copyright © Świat Szkła - Wszelkie prawa zastrzeżone.