Aktualnie związek ten święci jubileusz piętnastu lat swego istnienia. Z tej okazji ukazał się niedawno specjalny zeszyt czasopisma „Stahlbau” („Stahlbau Spezial”), zatytułowany dwujęzycznie: Glasbau / Glass in Building.
W nawiązaniu do ww. jubileuszu w artykule wprowadzającym 15 Jahre Fachverband Konstruktiver Glassbau [1] opisano na wstępie aktualną rolę szkła jako materiału budowlanego:
• Szkło należy do najstarszych sztucznie wytwarzanych materiałów budowlanych. Fascynacja nim jest dziś większa niż kiedykolwiek. Jak żaden inny materiał, szkło otwiera osłonę budynku do środka i na zewnątrz, tworząc w efekcie niezrównaną przejrzystość budowli.
Różnorodne dziedziny zastosowań i jego dobra trwałość ze względu na wpływy atmosferyczne sprawiają, że od lat widoczna jest w budownictwie tendencja zwrócona ku architekturze otwartej, względnie koncepcjom przestrzennym o wzrastającej przezroczystości i przenikalności światła przez bryłę obiektu.
• Poprzez bieżące badania uzyskuje się nową wiedzę n/t zachowania się szkła podstawowego i jego produktów uszlachetnionych. Sprawniejsze sposoby wytwarzania, nowoczesne techniki połączeń i ulepszone metody obliczeniowe pozwalają na nowe zastosowania.
• Szklane dźwigary wielkowymiarowe o maksymalnej długości rzędu 20 m są dziś technicznie wykonalne. W ten sposób można bezproblemowo realizować wizjonerskie fasady z pionowymi panelami ze szkła – bez poziomych elementów nośnych.
• Założenia obliczeniowe dotyczące rzeczywiście istniejącego ścinania w bezpiecznym szkle zespolonym pozwala uzyskać jego dodatkową transparentność. Nośność szkła zwiększa się tu o ok. 40%, co idzie w parze ze zmniejszaniem wymiarów wszystkich elementów nośnych, z równoczesnym obniżeniem wydatku energetycznego i materiałowego.
W dalszej części artykułu nakreślono cele związku, które polegają na popieraniu wszechstronnego rozwoju omawianych konstrukcji, współdziałaniu przy wypracowaniu odnośnych wytycznych i przepisów normowych dla projektowania i wykonawstwa oraz reprezentowaniu związku u władz, a także – na wymianie doświadczeń członków środowiska pod względem fachowym, technicznym i ekonomicznym.
Uwaga tycząca się nośności konstrukcji szklanych koncentruje się tu na szkle laminowanym (Teilvorgespanntes Glas: TVG) i bezpiecznym szkle wzmacnianym termicznie, tzw. półhart (Verbundsicherheitsglas: VSG). Dla tego ostatniego zaproponowano przyjmować moduł ścinania w zależności od długotrwałości wpływu obciążenia (np. – wiatru) i temperatury – w praktyce równy 0,4 N/mm² (por. też Miejsce nauki w inżynierii szkła i konstrukcji szklanych, cz. 3 [2]).
Szczególną uwagę zwrócono na rozwój punktowego mocowania tafli szklanych i związanego z tym ich miejscowego wytężenia. Ponieważ w szkle nie mogą redukować się ostrza koncentracji naprężeń, może ono przy ich nadmiarze popękać. Dlatego dokładne rozpoznanie tych naprężeń jest nieodzowne. Tutaj dochodzą też problemy naprężeń docisku w otworach połączeń tafli szklanych.
Sprawy te są obecnie przedmiotem projektu normy DIN 18008 Reguły wymiarowania i konstruowania elementów budowlanych ze szkła. Uwaga specjalistów skupia się dzisiaj również na możliwości zaistnienia w środowisku konstrukcji ze szkła eksplozji i jej skutków.
prof. Zbigniew Cywiński
Politechnika Gdańska
Bibliografia
[1] Baumgärtner T.: 15 Jahre Fachverband Konstruktiver Glasbau. „Stahlbau Spezial”, März 2011, 24-30.
[2] Cywiński Z.: Miejsce nauki w inżynierii szkła i konstrukcji szklanych. „Świat Szkła” 2/2011), 12-13, 18.
Całość artykułu w wydaniu drukowanym i elektronicznym
inne artykuły o podobnej tematyce patrz Serwisy Tematyczne
więcej informacj: Świat Szkła 7-8/2011
