Kariera szkła jako urzekającego, plastycznego tworzywa, z którego wykonuje się zapierające dech w piersiach elementy architektoniczne nabrała rozpędu w miarę, jak architekci i projektanci wnętrz zaczęli odchodzić od tworzenia krępych, słabo doświetlonych, przez co odseparowanych od świata zewnętrznego budynków. Współczesne, wnętrzarskie trendy jednoznacznie zwracają się ku lekkości i przejrzystości form oraz fantazyjnym i indywidualnym rozwiązaniom. Trend ten spowodował, że szkło nabrało dziś szczególnego znaczenia.

 

 


Najlepszym dowodem na niezwykłą popularność transparentnego surowca jest fakt, że obecnie uchodzi on za jeden z najbardziej pożądanych materiałów wnętrzarskich i architektonicznych. Fronty mebli, kabiny prysznicowe, obudowy wanien, umywalki, drzwi do szafek, ścianki działowe, lustra, stoliki, półki, blaty stołów, okna, świetliki, schody, balustrady, podłogi, lampy, dekory, bewele czy drobne elementy dekoracyjne takie jak świeczniki, wazony i patery to tylko część aranżujących tak biura jak i mieszkania przedmiotów, które można wykonywać ze szkła. Te miniaturowe dzieła sztuki różnią się między sobą zarówno właściwościami jak i techniką tworzenia.

 

 

Szklane kabiny prysznicowe, podłogi czy schody wymagają dodatkowego wzmocnienia, co oznacza, że podczas produkcji muszą być poddane odpowiedniej obróbce, która spotęguje ich wytrzymałość na obciążenia i uszkodzenia mechaniczne. Zaawansowane, szklarskie technologie, takie jak laminowanie czy hartowanie drzwi frontowych i podłóg, pozwalają na tworzenie profesjonalnych rozwiązań antywłamaniowych oraz antypoślizgowych, które znacznie podnoszą bezpieczeństwo użytkowania tych przedmiotów.

 

 

Za pomocą dodatkowej obróbki szkła można wytwarzać nie tylko atrakcyjne powierzchnie, ale i funkcjonalne: hydrofobowe (łatwe w czyszczeniu), dźwiękoszczelne, filtrujące promienie słoneczne czy odporne na działanie wysokich temperatur, elementy wnętrzarskie i architektoniczne.

 

 

Niebanalne „szczegóły”
Szklane elementy aranżacji pasują zarówno do nowoczesnych, jak i urządzonych w stylu zaczerpniętym z minionych epok, pomieszczeń. Te niebanalne środki wyrazu, wzbogacające wnętrze o szczyptę indywidualnego charakteru oraz luksusu mogą być – zależnie od potrzeb lokalu i jego właściciela – minimalistyczne albo monumentalne, satynowe albo błyszczące, intensywne lub stonowane aż wreszcie bezbarwne bądź upstrzone tysiącem kolorów.

 

 

Najprostszymi, oszczędnymi w formie przedmiotami wyposażenia wnętrz są dodatki wykonane ze szkła giętego typu float (fot. 1-4). Jednoznacznie dowodzą one, że nawet drugoplanowy element aranżacji, taki jak wieszak, parasolnik albo gazetnik potrafi nadać wnętrzu oryginalny klimat. Dodatkową zaletą minimalistycznych mebli, wykonanych z transparentnego surowca, jest zdolność wkomponowywania się w różnorodne style aranżacyjne.

 

 

Umieszczony na tle białej ściany stolik, równie korzystnie będzie wyglądał w otoczeniu fioletowej, granatowej albo czarnej farby. Podobnie jest z podłogą. Większość prostych, jednokolorowych elementów wyposażenia wnętrz świetnie skomponuje się zarówno z wykładziną, jak i drewnianą czy marmurową posadzką (fot. 5-7). Ponadto, szkło doskonale łączy się z popularnymi, wnętrzarskimi materiałami, czyli metalem, kamieniem i drewnem.

 

 

Przykładem prostego, a mimo to atrakcyjnego i praktycznego rozwiązania, jest ulokowanie w kuchennej, salonowej czy też łazienkowej szafce, szklanych drzwiczek. Poprzez zastosowanie subtelnego efektu matowienia tafli możliwe jest przysłonięcie znajdujących się wewnątrz przedmiotów, przy jednoczesnym zachowaniu eleganckiego charakteru wnętrza (fot. 8).

 

 

 (...)

 

Miłośnikom nowoczesnego minimalizmu zaleca się ubogacenie wnętrza prostym, szklanym meblem wyposażonym w wizualne efekty świetlne. Przykładem takiego przedmiotu jest stolik przeznaczony pod sprzęt TV (fot. 9). Ten oszczędny w formie element aranżacji, za pomocą specjalistycznego, ulokowanego w półce materiału, jest zdolny za dnia pobierać energię słoneczną, nocą zaś oddawać ją w postaci oświetlenia.

 

Tym sposobem przedmiot – mimo że nie został wykonany ze szkła fluorescencyjnego, tylko ze standardowych dwunastomilimetrowych tafli typu float – daje efekt kolorowego (białego, żółtego, zielonego albo niebieskiego) świecenia.

 

 

Fot. 9. Podświetlany na niebiesko szklany stolik pod sprzęt TV. Na górze w świetle dziennym, na dole – nocą

 

Magia stylu i koloru
Szklany świat obfituje zarówno w minimalistyczne, jak i kalejdoskopowe czy barokowe formy elementów wyposażenia wnętrz. Przykładem takiej strojnej i wystawnej aranżacji jest ścianka działowa wykonana ze szkła fusingowego, umieszczona w mieszkaniu prywatnym w Gdańsku (fot. 10).

 

 

Podstawową funkcją tego atrakcyjnego elementu jest odizolowanie oraz przysłonięcie znajdującej się bezpośrednio za nią garderoby. Szklaną ściankę zamknięto w ramie z naturalnego drewna, a następnie, dla spotęgowania efektu wizualnego, podświetlono przy użyciu pasków diod LED. Subtelna kolorystyka kamiennych, szklanych i drewnianych części aranżacji nadała wnętrzu oryginalnego, łagodnego i intymnego charakteru.

 

 

Inną, nie mniej interesującą realizacją jest szklana fontanna „Lotus”, którą Edyta Barańska przygotowała na wystawę ogrodów w Londynie (fot. 11). Tego rodzaju atrakcyjny przedmiot może zdobić zarówno podwórko, jak i wnętrze domu albo mieszkania (wersja z zamkniętym obiegiem wody).

 

 

Ze względu na hydrofobowość (i związaną z tym łatwość czyszczenia) powierzchni szklanych, z transparentnego materiału wykonuje się również kafelki ścienne, które można zastosować zarówno w kuchni jak i łazience (fot. 12).

 

 

Przykładem takiej realizacji jest cieniowana mozaika, która wypełnia ściany kabiny prysznicowej zainstalowanej w domu mieszkalnym (fot. 13, 14).

 

 

Subtelna kolorystyka przechodząca od ciemnego brązu, poprzez odcień kawy z mlekiem aż do łagodnej, kremowej bieli dodaje wnętrzu oryginalnego, łagodnego charakteru. Aranżację ożywiają i urozmaicają pojedyncze, intensywnie błękitne, zielone oraz czerwone elementy.

 

Drzwi jak dzieło sztuki
Z niesamowitymi efektami wizualnymi wiąże się umieszczenie w aranżacji pomieszczenia szklanych drzwi (fot. 15-16). Szczególnie efektowne są te reliefowe, wyglądem przypominające płaskorzeźbę. Paleta faktur, wzorów i kolorów transparentnych drzwi jest naprawdę ogromna. Mogą być one zarówno przezroczyste, przepuszczające światło jak i opalowe, stosowane głównie w panelach klejonych do ścian.

 

 

Ich zaletą jest wielofunkcyjność polegająca na tym, że są jednocześnie praktyczne, często nieodzowne funkcjonalnie, jak i dekoracyjne. Szczególnie szerokie możliwości w tym zakresie daje obróbka szkła techniką fusingu, polegającą na stapianiu w wysokiej temperaturze różnokolorowego szkła. Na wykonanych tą metodą drzwiach umieszcza się zachwycające oko, barwne wzory, które mogą być zarówno uzupełnieniem jak i motywem przewodnim wnętrza.

 

 

Przykładem takiej realizacji są drzwi udekorowane ręcznymi zdobieniami w postaci zjawiskowych maków, które uzyskano metodą topienia szkła w formie (fot. 17). W celu spotęgowania odporności na urazy mechaniczne przedmiotu, poddano go procesowi hartowania. Element wzbogacono o trwałe i niezawodne, metalowe okucia. Istotną właściwością szkła barwionego w masie jest zdolność przepuszczania światła o określonej długości fali. Zastosowanie zatem ciepłych (żółtych lub pomarańczowych) odcieni perfekcyjnie doświetla pomieszczenie (efekt promieni słonecznych), bez względu na panujące za oknem warunki atmosferyczne.

 

 

Doskonałym, oddzielającym sypialnię od basenu uzupełnieniem mieszkalnej aranżacji, są drzwi wykonane  z dziesięciomilimetrowego szkła PLANBELN BROWN ESG, które po odseparowaniu z wielkopowierzchniowej tafli zostało oszlifowane na krawędziarce (fot. 18). Po nawierceniu w transparentnym materiale otworów do okuć (m.in. szklanych uchwytów, zawiasów i listew szklenia stałego) całość poddano  procesowi hartowania. Dekoracyjny zarys okazałego  drzewa wykonano popularną metodą piaskowania. W rezultacie drzwi są nie tylko praktycznym rozwiązaniem, ale i oryginalną dekoracją, który czyni wnętrze bardziej eleganckim.

 

 

Ciekawą formą wykorzystania transparentnego surowca w przestrzeni mieszkalnej jest szklana obudowa kominka zainstalowanego w butikowym hotelu Kania Lodge (fot. 19). Element wykonano z fusingowego szkła, które dodatkowo zmetalizowano przy zastosowaniu autorskiego pomysłu twórczyni. Zdobienia w sposób dyskretny nawiązują do kaszubskiego wzornictwa, które występuje w aranżacji ze względu na charakterystyczną lokalizację pensjonatu. Kompozycja składająca się z lam, kinkietów, kominka oraz dekoracyjnych szyb okiennych tworzy doskonałe połączenie szklanych elementów i ludowych akcentów.

 

 

Witraż we wnętrzu
Odrębną techniką tworzenia szklanych elementów wyposażenia wnętrz jest witraż, który swoją popularność zawdzięcza zarówno zachwycającym efektom wizualnym (bogactwo faktur i kolorów), licznym walorom artystycznym, jak i uniwersalności gotowych dzieł, które mogą być zarówno tradycyjne, jak i nowoczesne.

 

Szerokie jest również zastosowanie szkła witrażowego – zależnie od indywidualnego zapotrzebowania montuje się je we wnękach drzwi, okien, ścian działowych, mebli lub w formie swobodnie wiszącej, podświetlonej kompozycji. O tym, że witraż może być doskonałym połączeniem estetyki z funkcjonalnością świadczy fakt, że wykorzystuje się go również do wyrobu kafelków i mozaik ściennych (kuchennych albo łazienkowych).

 

 

Witraż klasyczny polega na zespajaniu ze sobą szkieł za pomocą ołowiu (rzadziej żywicy epoksydowej lub betonu) i może być wykonany zarówno z barwionych w masie, jak i ręcznie malowanych tafli szklanych. Pierwszym etapem powstawania dzieła jest sporządzenie szkicu. Następnie, z jego kopii wycina się (specjalnymi nożyczkami do szablonów) poszczególne elementy i układa na wcześniej ponumerowanych obszarach. Oznakowanie fragmentów projektu zapobiega ewentualnym pomyłkom, o które szczególnie łatwo podczas tworzenia wieloelementowych witraży (mogą mieć nawet ponad tysiąc elementów). Kolejnym krokiem jest ułożenie wyciętych części na drewnianej płycie w taki sposób, aby przerwa między nimi wyniosła od 1,5 do 2 milimetrów.

 

 

Kładzenie listew zaczyna się od zewnętrznych boków, w których umieszcza się kolejno szkło, a następnie zamyka profilem ołowianym. Po ułożeniu witraża przeznaczone do lutowania złącza zostają posmarowane topnikiem (stearyną). Ostatnie kroki to lutowanie, kitowanie, czyszczenie oraz polerowanie dzieła. Tak powstały witraż, po odpowiedniej obróbce może pełnić funkcję drzwi, okna czy ścianki dekoracyjnej (fot. 20, 21).

 

Technika Tiffany’ego tym różni się od metody klasycznej, że podczas tworzenia dzieła zespajane są ze sobą niewielkie kawałki szkła, a ołów zastępuje miedziany profil lub samoprzylepna miedziana folia. Umożliwia ona wytwarzanie niewielkich witraży, które nie wymagają dodatkowego wzmocnienia w formie ramy (np. klosze do lamp) (fot. 22).

 

 

Konstruowanie abażuru w tej technice odbywa się na bazie profesjonalnej formy. Podobnie, jak w przypadku witrażu klasycznego, projekt zostaje podzielony na ponumerowane elementy. Ewentualne nierówności poddaje się obróbce z użyciem elektrycznej szlifierki.

 

 

Po tych czynnościach przychodzi czas na oklejenie abażuru taśmą, która powinna idealnie przylegać do  szkła. Owinięte taśmą części montuje się za pomocą  wosku. Następnie nanosi się topik i lutuje złączenia. Tak powstały witraż czyści się wodą i detergentem, by nanieść patynę i wypolerować klosz. Otrzymane w ten sposób elementy wyposażenia wnętrz są zarówno precyzyjne jak i delikatne.

 

Odrębną metodą zdobienia transparentnych elementów wyposażenia wnętrz jest malowanie na szkle  płaskim. Stosowane do tego celu profesjonalne farby nie wymagają utrwalenia poprzez wypalenie w piecu, a powstałe w ten sposób dzieła stwarzają wrażenie trójwymiarowości. Szklane obrazy stanowią doskonałe uzupełnienie tak nowoczesnych, jak i tradycyjnych aranżacji (fot. 23, 24).

 

 

Szklane trendy
Transparenty materiał, jakim jest szkło, posiada zarówno wady jak i zalety. Cechy, które wyróżniają go na tle innych surowców architektonicznych to połyk, plastyczność, uniwersalność oraz możliwość dowolnego zdobienia i barwienia. Minusem szkła jest kruchość, a co za tym idzie – problematyczny transport i duże ryzyko uszkodzenia.

 

Jednak zdolność do selektywnej absorbcji światła, wysoka odporność na działanie odczynników chemicznych oraz niezwykła umiejętność separowania powierzchni bez odbierania  pomieszczeniu przestrzeni lekkości i światła całkowicie rekompensują słabe strony szkła, jednocześnie powodując, że jest ono obecnie jednym z najbardziej pożądanych kreatorów wnętrz.

 

 

Magdalena Prokop-Duchnowska

 

łość artykułu w wydaniu drukowanym i elektronicznym

inne artykuły o podobnej tematyce patrz Serwisy Tematyczne

więcej informacj: Świat Szkła 11/2011

  • Logo - alu
  • Logo aw
  • Logo - fenzi
  • Logo - glass serwis
  • Logo - lisec
  • Logo - mc diam
  • Logo - polflam
  • Logo - saint gobain
  • Logo termo
  • Logo - swiss
  • Logo - guardian
  • Logo - forel
  • vitrintec wall solutions logo

Copyright © Świat Szkła - Wszelkie prawa zastrzeżone.