SZYBY ZESPOLONE Długotrwała metoda badania ubytku gazu z przestrzeni międzyszybowej |
Data dodania: 14.09.11 | |||||||||||||||
Twarde warunki rynku, ostra konkurencja oraz coraz większe wymagania odbiorców stawiaj± producentom wysok± poprzeczkę odno¶nie jako¶ci oferowanego towaru. Dokumentacja dotycz±ca spełnienia wymagań zwi±zanych z zamierzonym użytkowaniem danego wyrobu oraz jego jako¶ci± jest argumentem przemawiaj±cym na korzy¶ć producenta. Podstawowym zadaniem szyby zespolonej jest zapewnienie jak najlepszej izolacyjno¶ci termicznej. Ze względu na to, że przenikanie ciepła przez szybę zespolon± odbywa się między innymi drog± przewodnictwa cieplnego i ruchów konwekcyjnych w przestrzeni międzyszybowej, poprzez zast±pienie powietrza gazem o niższym przewodnictwie cieplnym uzyskano efekt istotnego obniżenia współczynnika przenikania ciepła całej szyby zespolonej. Aby jednak uzyskać współczynnik o zakładanej warto¶ci, przestrzeń międzyszybowa musi być wypełniona gazem specjalnym co najmniej w 85%. Zmiana koncentracji gazu specjalnego w przestrzeni międzyszybowej szyb zespolonych pogarsza wła¶ciwo¶ci izolacyjne szyb. Dla okre¶lenia szczelno¶ci szyby, na któr± wpływ ma równowaga pomiędzy uchodzeniem gazu specjalnego z szyby, a wchodzeniem powietrza z zewn±trz, została opracowana norma PN-EN 1279–3:2004 Szkło w budownictwie. Szyby zespolone izolacyjne. Długotrwała metoda badania i wymagania dotycz±ce szybko¶ci ubytku gazu oraz tolerancja koncentracji gazu. Podaje ona wymagania dla napełnianych gazami specjalnymi szyb zespolonych oraz okre¶la sposób badania gazoszczelno¶ci szyb zespolonych. Długotrwała metoda badania i wymagania dotycz±ce szybko¶ci ubytku gazu Jedn± z metod pozwalaj±c± ocenić szczelno¶ć szyby jest chromatograficzne oznaczenie szybko¶ci ubytku gazu specjalnego uchodz±cego z przestrzeni międzyszybowej. Badanie takie przeprowadzane w ISiC OZK odbywa się według schematu (obok). Próbki do badań powinny składać się z dwóch tafli bezbarwnego szkła float o grubo¶ci 4 mm. Długo¶ć próbek powinna wynosić 502 +/-2 mm, a szeroko¶ć 352 +/-2 mm. Ramka dystansowa - 12 mm. Podczas procesu produkcji szyby (u producenta) należy zmierzyć temperaturę T w skali Kelvina i ci¶nienie bezwzględne P w hPa z dokładno¶ci± odpowiednio do 1K i 3 hPa. Do badań producent dostarcza 10 szt. próbek szyb zespolonych (nadaje się im numerację 1-10), z których dwie sztuki zachowane s± jako ''próbki ¶wiadki'' (nr 9 i 10) a dwie (nr 1 i 2) badane s± na stopień wypełnienia przestrzeni międzyszybowej gazem specjalnym (badanie niszcz±ce). Jest to badanie kwalifikuj±ce do dalszych badań. W przypadku pozytywnego wyniku pozostałe szyby (nr 3-8) poddawane s± cyklom klimatycznym a po nich okresowi stabilizacji w stałej temperaturze i wilgotno¶ci. Cykle klimatyczne przeprowadza się wg PN-EN 1279-2 z uwzględnieniem, że norma PN- -EN 1279-3 wprowadza następuj±ce zmiany: · liczba cykli temperaturowych (-18oC +53oC) została zmniejszona do 28, oraz · czas przetrzymywania próbek w stałej temperaturze 58SUP>oC został zmniejszony do 4 tygodni.
Oznaczanie stopnia wypełnienia gazem specjalnym przestrzeni międzyszybowej szyb zespolonych metod± chromatograficzn± Jednym z parametrów niezbędnych do obliczenia ubytku gazu z przestrzeni międzyszybowej szyby zespolonej jest koncentracja gazu wewn±trz szyby zespolonej. Pomiar można wykonać przy użyciu różnych urz±dzeń przeno¶nych, b±dź stacjonarnych, z zastrzeżeniem prawidłowego poboru próby gazu z przestrzeni międzyszybowej szyby zespolonej oraz metodyki przystosowanej do urz±dzenia analitycznego. Łatwo¶ć, z jak± gazy uciekaj± przez najmniejsz± szczelinę zaburzaj±c wynik pomiaru powoduje, że prace musz± być prowadzone bardzo precyzyjnie, po dokładnym sprawdzeniu szczelno¶ci i sprawno¶ci aparatury w warunkach pomiarowych. Oznaczeniem zawarto¶ci gazu specjalnego w szybach zespolonych ISiC OZK zajmuje się od kilku lat. Potrzeba badania zawarto¶ci gazu specjalnego w szybach zespolonych w ISiC OZK pojawiła się z chwil± rozpoczęcia oznaczania współczynnika przenikania ciepła „U”. Zdarzało się, że nie otrzymywano spodziewanych niskich warto¶ci „U” mimo zapewnień producenta o spełnieniu wszelkich wymogów odno¶nie budowy szyb zespolonych. Szukanie przyczyn negatywnych wyników doprowadziło do wniosku, że wypełnienie gazem specjalnym przestrzeni międzyszybowej jest nieprawidłowe i należy je kontrolować przed badaniem współczynnika przenikania ciepła „U”. Dlatego też szyby poddaje się wstępnemu badaniu na zawarto¶ć gazu specjalnego w przestrzeni międzyszybowej. Do oznaczania stopnia wypełnienia gazem specjalnym stosowane s± różne urz±dzenia, mniej lub bardziej dokładne. W ISiC OZK wykorzystano metodę chromatografii gazowej.
Zasada metody W górn± listwę szyby zespolonej wbijany jest próbnik z uszczelk±, poprzez który strzykawk± chromatograficzn± z przestrzeni międzyszybowej szyby zespolonej, pobierana jest próbka gazu, któr± następnie wprowadza się poprzez dozownik na kolumnę rozdzielcz± chromatografu gazowego. Gaz wypełniaj±cy przestrzeń międzyszybow± szyby zespolonej jest mieszanin± gazu specjalnego i składników powietrza. Jako wynik analizy chromatograficznej otrzymujemy chromatogram zawieraj±cy charakterystyczne piki. Zawarto¶ć gazów wyznacza się z pola powierzchni pików poszczególnych składników mieszaniny. Warto¶ci te przeliczane s± na skład procentowy składników (po uprzednim wykalibrowaniu urz±dzenia mieszank± wzorcow±). Rysunek 1 przedstawia przykładowy chromatogram otrzymany przy oznaczeniu argonu w szybach zespolonych. Pik pierwszy – pochodzi od sumy argonu i tlenu, drugi – od azotu. Bł±d metody wynosi ±2%.
Anna Ku¶nierz |