Za powszechnym stosowaniem aluminium do wykonywania ogrodów zimowych przemawiają jego zalety:
● aluminiowe profile mają określoną momentem bezwładności wytrzymałość,
● aluminiowy system posiada współczynnik przenikalności termicznej na poziomie u=1,9-2,0 W/m2ּK (z zastosowaniem szyby zespolonej u=1.1 W/m2ּK),
● powierzchnię profilu aluminiowego można lakierować na dowolny kolor z palety RAL, kolory metaliczne lub Coatex oraz kolory drewnopodobne. Większość dostawców systemów udziela 10 letniej gwarancji na powłoki lakierowane. W odróżnieniu od drewna, raz polakierowanej powierzchni nie trzeba powtórnie lakierować i konserwować w szczególny sposób.
Konstrukcje ogrodów zimowych można sklasyfikować według systemów aluminiowych stosowanych do budowy, termiki poszczególnych systemów oraz sposobu 
mocowania elementów nośnych dachu.
Systemy fasadowe a werandowe
Systemy fasadowe, stosowane w konstrukcjach słupowo-ryglowych były używane do produkcji ogrodów zimowych do czasu wprowadzenia na rynek systemów specjalnie stworzonych do tego celu. Duża popularność wykorzystywania tych systemów wynikała głównie ze specyfiki firm producenckich, produkujących głównie okna, drzwi i fasady z aluminium.
W konstrukcji ogrodu zimowego wykonanego z fasady, elementami nośnymi są pionowe słupy aluminiowe, dostępne w różnej głębokości i różnej wytrzymałości oraz 
poziome rygle. Zadaniem tych profili jest utrzymanie sztywnej, oszklonej konstrukcji oraz odprowadzenie wody. Nieliczne systemy posiadają w pakiecie specjalne rozwiązanie systemowe, np. umożliwiające mocowanie rynny czy używany tylko do konstrukcji dachowych profil kalenicowy. Bardziej rozwinięte systemy aluminiowe (np. REYNAERS), poza wspomnianymi rozwiązaniami, posiadają bazę profili kątowych, listwy dociskowe i maskujące dedykowane właśnie do projektów połaci dachowych, w tym ogrodów zimowych. Jako, że system fasadowy nie jest bezpośrednio przygotowany do takich rozwiązań, wiele elementów mocowań, ociepleń i maskowań należy wykonać we własnym zakresie.
Budowa ogrodu zimowego z fasady jest trudna i pracochłonna, dlatego wymaga 
przygotowania szczegółowego projektu inżynierskiego.
Inaczej wygląda obróbka systemów stworzonych dla produkcji ogrodów zimowych, tzw. systemów werandowych. O ile w poprzednim przypadku mówiliśmy o ogrodzie zimowym wykonanym w całości z fasady o tyle w przypadku systemów werandowych każda konstrukcja składa się z dwóch grup elementów: dachu i ścian, wykonanych w technologiach uzupełniających się pod względem estetycznym, funkcjonalnym i wytrzymałościowym. Charakterystycznym elementem dachów wykonanych na bazie systemu werandowego jest stylizowana, termoizolowana rynna oraz szeroka gama krokwi o różnej wytrzymałości i stylu. Pozostałe, istotne elementy to: mocowanie przyścienne, połączenia kalenicowe czy pionowe profile kolumnowe z możliwością maskowania rury spustowej. Większość systemów werandowych jest przystosowana do wypełnienia szkłem zespolonym lub poliwęglanem, w zakresie grubości nawet do 40 mm. System werandowy umożliwia wykonanie dachów o nachyleniu od 5 do 45o. Ale z uwagi na trudne odprowadzanie wody i śniegu z płaskich powierzchni dachowych zalecane jest wykonywanie dachów o nachyleniu co najmniej 10o. Bardziej zaawansowane systemy werandowe posiadają 
specjalistyczne profile, umożliwiające np. zamontowanie zewnętrznych rolet aluminiowych lub zewnętrznych żaluzji.
Pionowe ściany ogrodu są wykonywane w systemach uzupełniających, np. systemy okienno-drzwiowe, systemy drzwi przesuwnych i harmonijkowych. Rynna posiada dużą wytrzymałość i stanowi doskonałą bazę do mocowania krokwi nawet przy głębokich dachach a także daje możliwość mocowania np. drzwi przesuwnych o dużych powierzchniach otwarcia, które, jeżeli są źle zamontowane, mają tendencję do klinowania skrzydeł.
Niewątpliwą zaletą stosowania systemów werandowych jest ich dobra szczelność na wodę opadową oraz dobra izolacja termiczna (ok.1,9 W/m2ּK). Integralnym elementem dachów systemów werandowych jest okno dachowe, z możliwością otwierania siłownikiem elektrycznym lub korbą.
Zimny czy ciepły
Ogród zimowy można wykonać jako pomieszczenie sezonowe lub całoroczne. W wersji sezonowej nie ma potrzeby instalowania konstrukcji o dobrych parametrach termicznych, czy ogrzewania. Systemy stosowane do realizacji takich rozwiązań to 
zwykle systemy bez przekładek termicznych, czyli tzw. zimne. W zimnych ogrodach zimowych nie ma też potrzeby montowania szkła zespolonego, więc stosuje się zwykle szkło pojedyncze, hartowane.
Jeżeli jednak decydujemy się na użytkowanie ogrodu zimowego przez cały rok, musimy go wykonać z systemów termoizolowanych, czyli takich, gdzie zewnętrzna ścianka profilu jest oddzielona od wewnętrznej warstwą pasków poliamidowych lub izolatorem o szerokości zróżnicowanej dla systemów o różnej izolacji termicznej. W ofercie REYNAERS dostępne są systemy o podwyższonej termice, czyli systemy „HI”, stosowane do wykonywania ogrodów zimowych o najwyższych wymaganiach cieplnych. Zazwyczaj jest to zestawienie systemów CS86HI oraz CR120HI.
Krokwie dachowe
W zakresie stosowania systemów werandowych na rynku dostępne dwa rozwiązania mocowania elementów nośnych dachu. Jedno z rozwiązań jest oparte na krokwi skierowanej do góry czyli po zewnętrznej stronie dachu, drugie posiada element nośny wewnątrz ogrodu zimowego.
Zaletą systemu z krokwią na zewnątrz jest łatwe mocowanie rolet i żaluzji zewnętrznych na dachu, natomiast główną zaletą systemu z krokwią wewnątrz ogrodu jest mała podatność na rozszerzalność liniową profili aluminiowych.
Kolor
Zaletą aluminium i aluminiowych systemów jest możliwość wykonywania różnych rodzajów powłok, począwszy od lakierowania proszkowego, poprzez proces anodowania, po lakierowanie drewnopodobne czy powlekanie powierzchni foliami 
koloryzującymi. Najbardziej popularne jest lakierowanie profili aluminiowych kolorami błyszczącymi lub matowymi z palety RAL.
Systemy aluminiowe stosowane na ogrody zimowe nie wymagają konserwacji, są trwałe i ciepłe, dlatego wiele firm produkcyjnych decyduje się na wykonywanie konstrukcji właśnie z takich materiałów.
REYNAERS
więcej informacji: Świat Szkła 12/2008
