Salon samochodowy Renault w Krakowie

Jedną z głównych wytycznych projektowych prezentowanego salonu samochodowego, którego realizację ukończono w 2003 roku, było stworzenie optymalnych warunków służących prezentacji samochodów. Równocześnie przyjęto zasadę ukształtowania bryły obiektu w taki sposób, aby jej dynamiczny charakter formalnie odpowiadał charakterowi oferowanego w niej do sprzedaży produktu oraz harmonizował z wysokim stopniem jego zaawansowania technologicznego.

Postulat ten spełniła także konstrukcja głównej sali ekspozycyjnej obiektu o powierzchni 455 m2, której część zasadniczą stanowi szereg stalowych ram o rozpiętościach od 16 do 18 m. Ramy stabilizowane są elementami ściskanymi rurowymi o średnicy 250 mm oraz rozciąganymi o średnicy 63 mm. Przeszklona obudowa frontowej, północnej fasady sali ekspozycyjnej z profili aluminiowych w systemie Reynaers CW50, przechodząca płynnie w formę przeszklonego dachu, pozwoliła uzyskać równomierne oświetlenie ze wszystkich stron światłem naturalnym części ekspozycyjnej obiektu. Zastosowano szklenie zestawem szklanym jednokomorowym o U=1,1 W/m2K z szybą zewnętrzną hartowaną oraz wewnętrzną laminowaną. Uzupełnienie przeszkleń sali sprzedaży stanowią ciągłe pasma świetlików, rytmicznie rozmieszczonych w części stropodachu, w polach pomiędzy stalowymi ramami oraz przeszklone częściowo ściany wschodnia i zachodnia. Zastosowano w nich zewnętrzne szyby Antisol w kolorze popielatym.

Znaczne pochylenie elewacji północnej dodaje budynkowi ekspresji a zarazem umożliwia obserwatorowi znajdującemu się na zewnątrz budynku swobodny wgląd do jego wnętrza, czemu sprzyja zastosowane szkło bezbarwne. Staranne opracowanie elementów konstrukcji stalowej sprawiło, że stały się one ważnymi detalami architektonicznymi oraz elementami aranżacji głównego wnętrza obiektu. System oświetlenia sztucznego składa się z reflektorów skierowanych na miejsca zajmowane przez samochody oraz dających ogólne oświetlenie sali głównej cienkich segmentów rurowych oświetleniowych o formie zbliżonej do prętów stalowych,  jakie zastosowano w konstrukcji sali. Tak przyjęte rozwiązanie sprawiło, że wprowadzone linie świetlne w pobliżu prętów konstrukcji nośnej i w zbliżonym do nich rozstawie „rozbudowały” układ konstrukcyjny sali.

Pochyłe fragmenty przeszklonego dachu uzupełnione zostały o aluminiowe, profilowane lamele przeciwsłoneczne Unisun S, które wprowadzono w celu ograniczenia nadmiernej penetracji światła słonecznego, zwłaszcza latem w godzinach popołudniowych. Forma osłon przeciwsłonecznych oraz ich rytm widoczny na tle szklanych tafli wzbogaca bryłę budynku i jest jednym z elementów kompozycyjnych. Częściowo przeszklona kalenica dachu, zapewniając odpowiednie oświetlenie wnętrza, stwarza złudzenie „otwieranego” dachu i równocześnie zapewnia dodatkową możliwość wentylacji za pośrednictwem siłowników elektrycznych, uchylających fragmenty przeszklenia dachowego. Dodatkowym środkiem służącym maksymalnemu wyeksponowaniu samochodów umieszczonych w tej rozbudowanej witrynie było podniesienie poziomu sali sprzedaży względem poziomu podjazdu o blisko 1 m.

Frontowa, szklana część obiektu, jako najbardziej reprezentacyjna, różni się znacznie od pozostałej części budynku, złożonej z hali serwisowej oraz pomieszczeń technicznych. Słupoworyglowa konstrukcja stalowa ścian zewnętrznych, osłonięta płytami warstwowymi z rdzeniem z wełny mineralnej, nadaje tej części znacznie skromniejszy charakter. Dynamikę frontowej, szklanej bryły i jej rolę jako dominującego formalnie elementu budynku podkreśla także jej styk z płaszczyzną ściany części serwisowej, pozornie przypadkowy i nonszalancko rozdzielający obydwa zróżnicowane funkcjonalnie komponenty obiektu.

Elementami integrującymi obydwie części salonu są efektowne konstrukcje stalowe, obudowane profilami aluminiowymi, umieszczone przed drzwiami wejściowymi do budynku. Te rozbudowane zadaszenia uzyskały formy przestrzennych, przeszklonych tuneli. Ich ekspresyjne formy zapewniają z jednej strony odpowiednie funkcjonowanie, ale także stanowią intrygującą zapowiedź wnętrza, do którego prowadzą, pozostając w tej samej stylistyce. Przejście jednym z tych wąskich tuneli, będącym głównym wejściem budynku (co podkreśla wkomponowany w bryle systemowy firmowy portal zawierający logo Renault) do sali ekspozycyjnej, dodaje tej ostatniej dodatkowych walorów przestrzennych. Sala główna wydaje się przy tym zdecydowanie bardziej przestronna niż sugerowałaby to zwarta bryła obiektu obserwowanego z zewnątrz.

Z sali wystawowej, do której bezpośrednio przylegają punkty obsługi klienta, prowadzi otwarta klatka schodowa na antresole, gdzie znajdują się pozostałe pomieszczenia administracyjne oraz dodatkowe punkty sprzedaży. Wewnętrzne okna pokoi biurowych zapewniają ich kontakt wizualny z salą główną salonu. Światło dzienne do tych pomieszczeń doprowadzają ponadto indywidualnie zaprojektowane świetliki dachowe z pionowymi płaszczyznami przeszklonymi od strony północnej. Do wykończenia ściany szkieletowej antresoli od strony sali głównej zastosowano listwy aluminiowe, mocowane na ruszcie z profili stalowych przy znacznym pochyleniu w kierunku sali sprzedaży. Takie rozwiązanie dodało dynamiki wnętrzu, pozostając w harmonii z przyjętą stylistyką obiektu. Ściana antresoli, stanowiąc tło dla eksponowanych samochodów, przy uruchomieniu sztucznego oświetlenia wzbogaca wnętrze i rozświetla je dodatkowo refleksami świetlnymi.

Podziemna część budynku, poza pomieszczeniami technicznymi oraz sanitarnymi, niemal w całości przeznaczona została na magazyn dla około czterdziestu samochodów. Obszerny program funkcjonalny obiektu sprawił, że niewielka powierzchniowo działka została w maksymalnym stopniu przeznaczona pod zabudowę. Pomimo to zapewniono podstawową ilość miejsc parkingowych wokół budynku, jak również właściwą komunikację, w zgodzie z wymaganiami stawianymi przez odpowiednie służby, w tym w zakresie zgodności z wymaganiami przeciwpożarowymi. Budynek od strony północnej, a zatem bezpośrednio przed głównym przestrzennym oknem wystawowym, zyskał niewielki plac wykończony kostką betonową o rożnych odcieniach szarości, pozwalających na stworzenie geometryczego wzoru. Przestrzeń ta umożliwia swobodny wgląd do wnętrza obiektu i obejrzenia aktualnej ekspozycji.

Zastosowana kolorystyka materiałów, głównie dominujący w obiekcie kolor biały, w całości narzucona została przez inwestora. Jako zgodna ze standardami firmowymi nie podlegała w najmniejszym zakresie modyfikacjom czy adaptacjom.

prof. dr hab. inż. arch. Wacław Celadyn
mgr inż. arch. Magdalena Celadyn

więcej informacji: Świat Szkła 2/2006