Szklane drzwi mogą być mocowane do ościeżnicy i w niej blokowane. Fot. SAPELI

 

Do łączenia drzwi wahadłowych ze szklanymi elementami stosuje się najczęściej płyty zaciskowe z trzpieniem, na którym osadza się skrzydło. Fot. GEZE

 

Wieloskrzydłowe drzwi szklane mogą zastąpić ścianę dzielącą pomieszczenia. Fot. CASMA

 

Okucia do drzwi wahadłowych: dolne i górne. Fot. HÄFELE

 

Nie ma drzwi bez zawiasów
Drzwi wykonane w całości ze szkła produkuje się jako przymykowe, czyli rozwierane oraz przesuwne i wahadłowe, jedno-, dwu- lub wieloskrzydłowe.Skrzydła mogą być mocowane do szklanych ścian, ościeżnicy (drewnianej albo metalowej; stosuje się ościeżnice przylgowe, stałe oraz regulowane) lub bezpośrednio do ściany.

Do ościeżnicy mocuje się skrzydła przymykowe oraz wahadłowe. Ościeżnice mogą być wykonane z drewna, płyty wiórowej, płyty MDF, a także ze stali i aluminium. Do ościeżnicy, od strony skrzydła musi być przymocowana uszczelka, aby podczas zamykania szkło nie miało kontaktu z twardym materiałem.

Z kolei drzwi przesuwne otwiera się na ścianę lub do kasety umieszczonej wewnątrz ściany. Tak różne sposoby otwierania oznaczają konieczność stosowania okuć przeznaczonych do konkretnego rodzaju drzwi.

Drzwi całoszklane są projektowane na konkretne zamówienie, z uwzględnieniem wielkości skrzydeł, grubości i rodzaju szkła, a także warunków eksploatacji.

Podlegają bowiem nie tylko obciążeniom wynikającym z wagi skrzydła, ale też ewentualnego obciążenia mechanicznego, spowodowanego, na przykład, naporem tłumu. Na tafle działają też naprężenia powstające wskutek zmian temperatury. Ten czynnik zresztą musi być uwzględniany również podczas dobierania okuć i elementów mocujących.

Okucia do drzwi szklanych produkowane są z aluminium anodowanego na różne kolory – najczęściej srebrny oraz złoty – pokrywane powłokami metalicznymi (chromem, mosiądzem i brązem), a także lakierowane proszkowo na dowolny kolor z palety RAL.

Kolejnym materiałem jest stal nierdzewna, której powierzchnię wykańcza się na matowo, półmatowo lub na połysk, a także zdobi poprzez polerowanie bądź satynowanie. Najczęściej spotykane wykończenie powierzchni to srebrna satyna oraz chrom matowy szczotkowany. Podobnie obrabiane są okucia z mosiądzu.

Większość okuć jest przeznaczona do tafli szkła o grubości od 6 do 12 mm i wymaga wykonania otworów montażowych o średnicy 16 mm.

 

Wiele zawiasów można mocować w standardowych ościeżnicach, zaś skrzydło może mieć grubość w zakresie 8-12 mm. Fot. CASMA

 

Część ramowa zawiasu. Fot. HÄFELE

 

Montowane w podłodze okucie do drzwi wahadłowych. Fot. DORMA

 

Bardzo popularny typ zamków, wyposażonych we wkładkę cylindryczną – rygiel jest blokowany w przeciwkasecie. Fot. GEZE

 


Jak zawiesić skrzydło?
Wszystkie rodzaje drzwi całoszklanych – z wyjątkiem przesuwnych – zawiesza się na zawiasach jednoosiowych o konstrukcji dzielonej, mocowanych w pewnej odległości od naroży skrzydła. Zawiasy mogą być mocowane bezpośrednio do tafli poprzez wycięte w niej otwory, a także za pośrednictwem metalowych listew oraz przyklejane do szkła.

Zawiasy są prawe i lewe, co umożliwia ich montaż w drzwiach jedno- oraz wieloskrzydłowych. Mogą być mocowane wzdłuż krawędzi pionowej skrzydła w dwóch lub jednym miejscu. W przypadku mocowania dwupunktowego zawiasy są umieszczane w pobliżu naroża dolnego i górnego, natomiast przy mocowaniu jednopunktowym, w połowie wysokości skrzydła. Inne rozwiązanie to zawiasy mocujące skrzydło od góry do ściany lub naświetla oraz od dołu do podłogi.

Miejsce mocowania jest wskazane przez projektanta i powinno uwzględniać, m.in., wytrzymałość zawiasu, grubość tafli szkła, jej wielkość, a zatem i ciężar.

Dostępne są, oprócz zwykłych zawiasów, także takie z siłownikiem hydraulicznym dociągającym drzwi, z regulowaną funkcją szybkości zamykania drzwi oraz blokadą skrzydła w kilku pozycjach, np. 0°, +90° oraz -90°.

Po lekkim popchnięciu otwartego skrzydła zamyka się ono samoczynnie, jednostajnym ruchem i bez trzasku. Inne rozwiązanie, mające na celu spowolnienie ruchu drzwi oraz ich ciche domykanie to spowalniająca nakładka na zawias.

Do drzwi całoszklanych rozwieranych, montowanych do szklanych ścianek lub ościeżnicy o głębokości przylgi 24 mm, można stosować również okucia z osią obrotu odsuniętą o ok. 5 cm.

Zawias mocowany jest na ramieniu, które umożliwia szersze otwarcie skrzydła, nawet o 180°. W przypadku takich konstrukcji wymiary i waga skrzydła nie mogą jednak być zbyt duże.

Do zamontowania zawiasu konieczne jest wykonanie w tafli otworów, których wielkość i kształt zależą od modelu okucia oraz grubości szkła. Najczęściej w przypadku zawiasu mocowanego w połowie wysokości skrzydła są to dwa okrągłe otwory, umieszczone obok siebie w poziomie, w przypadku zaś dwóch zawiasów – jeden otwór bądź również dwa umieszczone w pionie lub poziomie.

Zawiasy do drzwi całoszklanych mogą być mocowane punktowo poprzez otwory w taflach, jak też w listwach mocujących. Aluminiowe listwy górne lub dolne służą do połączenia skrzydła z zawiasami i mogą mieć wmontowany zamek, blokujący skrzydło do podłogi lub nadproża, ewentualnie naświetla. Warto wiedzieć, że listwy pozwalają na montowanie cięższych skrzydeł o większych wymiarach, w przeciwieństwie do zawiasów punktowych.

Szczególnym rodzajem zawiasów są zawiasy hydrauliczne. Można w nich ustawić pożądaną prędkość zamykania skrzydła. Zawiasy te są obustronne – zawór może znajdować się od góry oraz od dołu, co nie ma wpływu na jego działanie.

Zamek może być blokowany pokrętłem... Fot. VDS

 

...lub przyciskiem. Fot. VDS

 

Jeszcze jeden zamek do drzwi szklanych, zamykany na klucz. Fot. MORAD

 

Zamek narożny do drzwi wahadłowych. fot. HÄFELE

 

Zamek sztangowy – mechanizm otwierający jest umieszczony w pochwycie. Fot. NG-System

 

 

Komplet okuć z jednej linii stylistycznej: zawiasy, zamek i przeciwkaseta zamka. Fot. HÄFELE

 

 

Jak zamknąć...?
W drzwiach rozwieranych stosuje się zamki zapadkowe oraz zapadkowo-zasuwkowe o konstrukcji dzielonej, z klamką, przeznaczone do drzwi o jednym lub dwóch skrzydłach.

Klamka może być zastąpiona gałką lub pochwytem.  Oferowane przez producentów okuć są również rozwiązania łączone, w których od strony zewnętrznej znajduje się zamek otwierany kluczem, zaś od wewnętrznej – pokrętłem. Gałka zaś może być obrotowa i wówczas zastępuje klamkę, lub stała, stosowana tylko jako uchwyt do pociągnięcia skrzydła.

Zamki mogą być blokowane za pomocą wkładki bębenkowej lub zwykłego klucza. W pierwszym przypadku cały obiekt można wyposażyć w zamki funkcjonujące w systemie master key, który umożliwia otwieranie wszystkich drzwi jednym kluczem.

Dostępne są zamki wbudowane w pochwyt drzwiowy oraz w dolną lub boczną listwę, a także w listwę narożną, które również mogą być wyposażone we wkładkę. Oryginalnym, z estetycznego punktu widzenia, rozwiązaniem są zamki sztangowe. Mają najczęściej kształt tulei i są wkomponowane w uchwyty sztangowe. Zamknięcie drzwi następuje za pośrednictwem elementu blokującego, prowadzonego w antabie do tulei mocowanej w posadzce.

Antaby mogą być zarówno krótkie, jak i długie, przy czym te drugie liczą najczęściej do 3 m. Zamki sztangowe znajdują przede wszystkim zastosowanie w drzwiach przesuwnych i wahadłowych.

W drzwiach wewnętrznych często mocuje się zamki bez wkładki, zaś w drzwiach do pomieszczeń sanitarnych tzw. zamki WC, z blokadą obrotową, umożliwiające zamknięcie pomieszczenia od środka i – w razie potrzeby – otworzenie z zewnątrz.

Skrzydło drzwiowe może być blokowane poprzez wsunięcie zasuwki zamka w gniazdo zaczepu znajdujące się w posadzce. W ofercie firm znajdują się również zamki współpracujące z elektrozaczepem, przeznaczone do drzwi ościeżnicowych.

Pośród zamków o takiej samej konstrukcji mechanizmu wewnętrznego znajdziemy takie, które są dopasowane do konkretnego sposobu osadzenia skrzydła. Tak więc, w przypadku drzwi montowanych w ściankach szklanych lub drzwi dwuskrzydłowych, na jednej tafli (skrzydło, ścianka lub naświetle) i znajduje się część zamka z mechanizmem zamykającym, na drugiej zaś tzw. przeciwpuszka z gniazdem rygla.

Nowym rozwiązaniem są zamki, w których znajdującą się wewnątrz sprężynę zastąpiono sprężystą pianką z poliizocyjanianu. W takich zamkach możliwa jest regulacja oporu klamki.

Zamki należy dobierać do konkretnych drzwi, gdyż dostępne są w wersji do drzwi prawych, lewych a także uniwersalne.

Zamek może być montowany na pionowej krawędzi skrzydła lub w narożu.

Produkowane ze stali nierdzewnej zamki mogą mieć zewnętrzną powierzchnię polerowaną lub szczotkowaną, ale też wykończenie w kolorze chromu, niklu lub mosiądzu.

W przypadku drzwi szklanych montowanych w strukturach bezramowych prawidłowe funkcjonowanie skrzydeł uzyskuje się na dwa sposoby. Pierwszy, to zastosowanie łożyska przejmującego ciężar drzwi. Stanowi ono dla skrzydła jedynie oś obrotu.

Drugie rozwiązanie to samozamykacz, który również przejmuje ciężar skrzydła, ale również zapewnia jego hydrauliczne domykanie i pozycjonowanie. Oba elementy montuje się w podłodze.

 

Tę klamkę dla Olivari zaprojektował sam Ferdinand Alexander Porsche. Fot. VDS

 

Ta gałka do drzwi jest wyposażona w pokrętło, umożliwiające blokadę skrzydła. Fot. VDS

 

Okucia do drzwi szklanych są nieco surowe w formie i eleganckie. Fot. GEZE

 

Najczęściej drzwi są wyposażane w pochwyty w kolorze srebrnym, przy czym wykończenie może być satynowane lub polerowane. Fot. NG-System

 

...i jak otworzyć?
Klamka przeznaczona do drzwi szklanych może być zintegrowana z zamkiem. Są też klamki oddzielne oraz rozmaite gałki i pochwyty.

Zarówno gałki, jak i pochwyty są produkowane najczęściej ze stali lub aluminium o wykończonej dekoracyjnie powierzchni, np. satynowanej lub polerowanej, jak też z metalu powlekanego tworzywem, przy czym paleta barw jest niemal nieograniczona.

Dostępne są również elementy z tworzywa oraz szkła.

Gałki przeznaczone do WC mogą być wyposażone w tzw. identyfikator otwarcia: kolor czerwony informuje o tym, że drzwi są zamknięte, zaś niebieski lub biały, że są otwarte.

Najczęściej te okucia, przeznaczone do drzwi szklanych, są znacznie bardziej oszczędne w formie niż „zwykłe”.

Spotyka się przede wszystkim kształty geometryczne. W przypadku klamek, oprócz prostych, są też zagięte łukowo, sięgające niemal do tafli szkła, obłe lub kanciaste. Gałki mogą mieć kształt kuli, sześcianu, a także stożka czy walca. Z kolei pochwyty mogą być proste i surowe, trójkątne lub łagodnie zaokrąglone.

Zarówno zamki, jak i klamki, gałki oraz pochwyty muszą być dostosowane do grubości tafli szklanej, która najczęściej wynosi 8-12 mm.

cdn.

 

Zofia Habro

 

Całość artykułu w wydaniu drukowanym i elektronicznym 

inne artykuły o podobnej tematyce patrz Serwisy Tematyczne

więcej informacj: Świat Szkła 9/2011

 

  • Logo - alu
  • Logo aw
  • Logo - fenzi
  • Logo - glass serwis
  • Logo - lisec
  • Logo - mc diam
  • Logo - polflam
  • Logo - saint gobain
  • Logo termo
  • Logo - swiss
  • Logo - guardian
  • Logo - forel
  • vitrintec wall solutions logo

Copyright © Świat Szkła - Wszelkie prawa zastrzeżone.