Wykorzystanie szkła jako elementu konstrukcyjnego zyskuje coraz większą popularność. Jednak w szczególnie trudnych warunkach, jakimi charakteryzują się tereny górskie oraz obszary położone blisko wybrzeży, może się to okazać nie lada wyzwaniem zarówno na etapie wykonania samego projektu, jak i jego realizacji na miejscu budowy.

 


Na pierwszy plan wysuwają się warunki klimatyczne występujące w górach oraz regionach nadmorskich, takie jak niezwykle silne wiatry, skrajne obciążenia, którymi poddawane są szyby zespolone w związku z różnicą wysokości, słona woda w pobliżu mórz, mała przestrzeń możliwa do wykorzystania przy montażu oraz ograniczony czas na realizację projektu.

 

W artykule przedstawiono podstawowe informacje na temat konstrukcji szklanych oraz ich zastosowania w tak ekstremalnych warunkach. Posłużono się przykładami dwóch stacji kolejek górskich, jednej na Nebelhorn (2224 m), a drugiej na Zugspotze (2962 m), oraz pawilonem zlokalizowanym nad Morzem Bałtyckim.

 

 

Wstęp

Szkło spełnia wiele nowych funkcji w budownictwie. Stosowane jest między innymi jako element konstrukcyjny na szklanych elewacjach oraz przezroczystych balustradach, a nowe sposoby mocowania szkła i niemalże nieograniczona dowolność w dostępnych rozmiarach i kształtach szklanych szyb umożliwiają realizację szerokiej gamy rozwiązań w tym zakresie.

 

Z architektonicznego punku widzenia szklane balustrady i elewacje w rejonach górskich powinny być możliwie jak najbardziej przezroczyste (wspaniałe widoki), jednak jednocześnie muszą pełnić rolę bariery ochronnej oraz elementu nośnego konstrukcji (ogromne obciążenia).

 

Podobnie przedstawia się kwestia budynków w nadmorskich rejonach turystycznych. Doświadczeni inżynierowie budowlani potrafią sprostać temu wyzwaniu.

 


Szkło jako element konstrukcyjny

Coraz częściej szkło wykorzystywane jest jako element konstrukcyjny. Oznacza to, że tafle szklane są wystawione na takie czynniki jak wiatr, śnieg, obciążenie liniowe (np. parcie tłumu turystów) oraz uderzenia i obciążenie klimatyczne w przypadku szyb zespolonych.

 

Z tego względu w przypadku wszystkich konstrukcji szklanych, np. elewacji, balustrad czy zadaszenia, konieczne jest staranne projektowanie i analiza konstrukcyjna.

 

Z uwagi na to, że szkło jest materiałem kruchym, niezwykle ważne jest uwzględnienie szczytowych obciążeń, przykładowo tych wynikających z ograniczeń płynących z punktowego mocowania czy wewnętrznych narożników.

 

Połączenia klejone wymagają analizy na podstawie modelu konstrukcyjnego zbliżonego do rzeczywistości.

 

Wytrzymałość szkła może być wzmocniona w procesie hartowania. Wyróżnia się zazwyczaj trzy rodzaje produktów ze względu na wytrzymałość i występowanie naprężeń wewnętrznych:
- szkło odprężone (szkło float) o wytrzymałości na rozciąganie wynoszącej 45 MPa,
- szkło termicznie wzmacniane (HSG) o wytrzymałości na rozciąganie wynoszącej 70 MPa oraz
- szkło hartowane (FTG) o wytrzymałości na rozciąganie wynoszącej 120 MPa.


Emaliowanie powoduje obniżenie powyżej wskazanych wartości. Poza wspomnianą wytrzymałością na rozciąganie i zginanie, należy uwzględnić także różne rodzaje uszkodzeń i ich wpływ na wynikające z nich przenoszone naprężenia i nośność konstrukcji.

 

Zazwyczaj bezpieczne szkło laminowane (składające się z dwóch lub większej liczby warstw, pomiędzy którymi znajduje się międzywarstwa z folii PVB) zwiększa bezpieczeństwo w przypadku uszkodzenia.

 

Jednak folia PVB nie jest jedynym materiałem międzywarstwowym (tzw. folią laminującą) wykorzystywanym w produkcji bezpiecznego szkła laminowanego. Istnieje szereg innych materiałów różniących się właściwościami.

 

Na przykład, międzywarstwy z folii ionoplast są bardziej sztywne i nie są tak wrażliwe na wzrost temperatury, jak zwykłe międzywarstwy z folii PVB.

 

Szkło hartowane (FTG) po uszkodzeniu rozsypuje się na małe kawałki. W rezultacie jego nośność po uszkodzeniu jest bardzo niska. Można ją jednak zwiększyć poprzez zastosowanie wcześniej opisanej sztywnej międzywartwy z folii ionoplast.


Z uwagi na to, że wykorzystanie szkła w konstrukcjach budowlanych to dość nowy temat, nie istnieje wiele regulacji ani zasad projektowania, które by się do niego odnosiły.

 

Szereg zastosowań podlega regulacji według niemieckiej normy DIN 18008, która opiera się na metodzie stanów granicznych i jest zgodna z obecnie obowiązującą koncepcją częściowych współczynników bezpieczeństwa [2-7].

 

 2019 04 46 1

Rys. 1. Rysunek poglądowy (www.hermannkaufmann.com)

 

 2019 04 46 2

Rys. 2. Plan parteru z balustradą (czerwona linia)

 

 2019 04 46 3

Rys. 3. Przekrój pionowy przez balustradę (StahlGlasbauDann GmbH, Kempten, Niemcy)

 


Warunki ekstremalne w obszarach górskich

Na terenach górskich i nadmorskich należy uwzględnić szczególne trudne warunki eksploatacji i wykonania obiektu:
- ekstremalne warunki pogodowe z silnymi wiatrami i dużym obciążeniem śniegiem,
- trudny dostęp do terenu budowy.
- w przypadku szyb zespolonych występuje ogromna różnica pomiędzy ciśnieniem powietrza i temperaturą w miejscu produkcji, a tą notowaną na miejscu montażu – co powoduje duże obciążenie klimatyczne,
- wysokie promieniowanie UV może przyczynić się do problemów ze starzeniem się klejów i uszczelnień,
- wysokie zasolenie wód może spowodować problemy z korozją metalowych elementów,
- potencjalne problemy z rozwarstwieniem szkła laminowanego wynikające z wysokiej wilgotności,
- potencjalne problemy z przenikaniem wilgoci oraz śniegu do wewnętrznych elementów konstrukcji.

 


Stacja kolejki „Nebelhorn”

Stacja górskiej kolejki linowej „Nebelhornbahn” na szczycie góry znajduje się w Niemczech obok miejscowości Oberstdorf na wysokości 2224 m nad poziomem morza.

 

Stacja została przebudowana latem i jesienią 2016 r. Sam budynek jest konstrukcją drewnianą z częściowo zakrzywioną elewacją i balustradami szklanymi. Okolice Nebelhorn są popularne wśród narciarzy zimą, a latem przyciągają wielbicieli górskich wędrówek.

 

Projekt architektoniczny powstał w firmie Hermann Kaufmann ZT GmbH. Wpisuje się on w otoczenie dzięki wykorzystaniu drewna, szkła i okładziny w kolorze brązu (rys. 1).

 


Elementy szklane

Szklane balustrady znajdują się na dwóch kondygnacjach wzdłuż tarasów budynku (rys. 2). Najmniejszy promień krzywizny szkła giętego zastosowanego na balustradach wynosi 870 mm a największy6970 mm. Wykorzystano dwuwarstwowe, bezpieczne szkło laminowane ze szkła hartowanego, z międzywarstwą PVB.

 

Na płaszczyznach wykorzystano bezpieczne szkło laminowane z międzywarstwą z folii ionoplast o grubości 1,52 mm. Mocowana klamrami szklana balustrada znajduje się na niewielkim cokole w celu ochrony szklenia u jego nasady (rys. 3).

 

Całkowita wysokość balustrady wynosi 1,5 m i jest wyższa niż wymagają tego przepisy budowlane. Poza funkcją bariery ochronnej spełnia również rolę osłony przeciwwietrznej dla osób znajdujących się na tarasie. Elewacja zbudowana jest z szyb zespolonych umieszczonych w profilach metalowych. Elementem elewacji są też drzwi przesuwne.

 

 

Tabela 1. Szkło gięte

2019 04 46 6tab

 


Balustrada

Cechą szczególną tego projektu jest zastosowanie giętego szkła. Ten rodzaj szklenia niesie za sobą zarówno plusy jak i minusy (tabela 1).

 

Prędkość wiatru poddana badaniu w ekspertyzie wyniosła 50 m/s. Obciążenie wiatrem osiągnęło 4,7 kN/m².

 

Dla balustrad wzięto pod uwagę następujące zestawy obciążeń zgodnie z zaleceniami Eurokodu EN 1990 oraz normy DIN 18008-1:


LC 1: 1,35 gk + 1,5 qk + 0,9 wk (1)


LC 2: 1,35 gk + 1,05 qk + 1,5 wk (2)

 

Przypadek obciążeń LC 2 przeważał ze względu na duże obciążenie wiatrem oraz niski wpływ obciążeń liniowych. Dodatkowo, konieczne było uwzględnienie częściowego uszkodzenia szyb szklanych jako przykładowej wyjątkowej sytuacji obliczeniowej.


LC 3: 1,0 gk + 1,0 qk + 0,2 wk (3)


Krzywizna szklenia została sprawdzona z wykorzystaniem metody analizy elementów skończonych, podobnie jak w przypadku klejonych połączeń.

 

Klejone połączenia są często stosowane w przypadku zakrzywionych balustrad, ponieważ w przeciwnym wypadku konieczny do przyjęcia zakres tolerancji dla klamer mocujących szkło doprowadziłby do wystąpienia sił reakcji więzów w szklanych szybach.

 

(...)

 

(...)

 

 

Kolejnym tematem, który należało rozważyć było zakotwienie na drewnianej podziemnej części konstrukcji. Poza problemami związanymi z samą analizą, niezwykle istotne było zabezpieczenie cokołu balustrady przed śniegiem i deszczem.

 

 

 

 2019 04 46 4

Rys. 4. Analiza metodą elementów skończonych

 

 2019 04 46 5

Rys. 5. Analiza metodą elementów skończonych

 

 2019 04 46 6

Rys. 6 Wykres ugięcia

 

 

Zachowanie konstrukcji po uszkodzeniu

Poza nośnością nienaruszonej struktury szklanej należy określić jej nośność resztkową po uszkodzeniu. Konieczne jest zapewnienie, by konstrukcja szklana nie runęła natychmiast w przypadku uszkodzenia, tak aby zapewnić bezpieczeństwo turystom, na przykład opierającym się o szklaną elewację.

 

W zależności od określonego zastosowania dla szkła przeprowadza się różne testy i wykorzystuje różne metody numeryczne w celu weryfikacji wytrzymałości resztkowej. Jeśli można bezpiecznie założyć, że przynajmniej jedna warstwa szklana bezpiecznego szkła laminowanego pozostanie nietknięta ponieważ jest chroniona ze wszystkich stron, z których jest do niej dostęp, można przeprowadzić dowód metodą numeryczną.

 

Warstwy nieuszkodzone muszą być w stanie samodzielnie wytrzymać obciążenie LC 3. Jednak krawędzie powierzchni szklanej – w szczególności w przypadku balustrad – bardzo często są niewystarczająco chronione przed silnymi uderzeniami.

 

Również takie elementy muszą zapewniać wystarczającą resztkową nośność. Rzetelna symulacja wg metody numerycznej przeprowadzona na uszkodzonej szybie z bezpiecznego szkła laminowanego nie jest jeszcze możliwa; konieczne jest przeprowadzenie pełnych badań sprawdzających oraz uzyskanie fachowych ekspertyz.

 

Zachowanie się szyby szklanej w przypadku uszkodzenia zależy od szeregu czynników. Do podstawowych należą: rodzaj szkła (termicznie hartowane czy termicznie wzmacniane), rodzaj laminatu pomiędzy warstwami szkła (PVB, ionomer czy żywica wylewana na miejscu) oraz rodzaj mocowania.

 


Obciążenia udarowe

Należy także uwzględnić dynamiczne oddziaływania w postaci obciążeń udarowych. Zgodnie z niemieckimi normami dozwolone są trzy rodzaje weryfikacji:

-  porównanie do zatwierdzonych systemów,
- weryfikacja na podstawie obliczeń,
- weryfikacja poprzez przeprowadzenie testów.

 

Dwie pierwsze metody nie mają zastosowania do szklenia przy użyciu szkła giętego. Z tego powodu należy przeprowadzić testy wahadła lub przynajmniej badania specjalistyczne.

 


Zakrzywiona elewacja

Z zakrzywionego kształtu szyb może wyniknąć zwiększone ciśnienie w przestrzeni pomiędzy taflami szkła oraz wyższe naprężenia na krawędziach uszczelnienia.

 

Szkło gięte jest dużo sztywniejsze niż tafle płaskie, jeśli poddane zostanie stałemu obciążeniu. W przypadku tak zwanych „obciążeń klimatycznych” zastosowanie mają niemalże warunki przemiany izochorycznej (objętość V = const.).

 

Zgodnie z normą DIN 18008-1 [8] nie należy uwzględniać korzystnego wpływu wynikającego z powstawania naprężeń ścinających na krawędzi uszczelnienia.

 


Dlatego często konieczne jest wzięcie pod uwagę dwóch przypadków w obliczeniach:
- jedynie promieniowe połączenie szklanych tafli (sztywne lub elastyczne),
- dodatkowe przenoszenie sił ścinających na krawędziach uszczelnienia.

 

Bardzo ważne jest zbadanie takich aspektów, jak wpływ ramki dystansowej na odkształcenia sprężyste, uwzględnienie klejenia (nienaruszone lub z rozwarstwieniem), rozważenie rodzaju materiału uszczelniającego i wiele innych. W szczególności, istotną rolę w obliczeniach odgrywa materiał uszczelniający. Na przykład właściwości polimerów charakteryzują się zachowaniem nieliniowym. Ich sztywność jest uzależniona od geometrii, temperatury i szybkości odkształcania; zatem w obliczeniach należy wziąć pod uwagę wszystkie te zjawiska.

 


Z uwagi na ekstremalne różnice ciśnienia atmosferycznego oraz temperatur pomiędzy zakładem produkcyjnym a miejscem budowy, na czas transportu na szczyt pomiędzy warstwami szkła potrzebne były zawory regulujące wysokość ciśnienia wewnątrz szyb. Zgodnie z instrukcją producenta, zawory mogą być bezpiecznie otwierane na 10 minut i nie powinno mieć to dużego wpływu na napełnienie gazem.

 

 

 2019 04 46 7

Rys. 7. Prefabrykacja (StahlGlasbau Dann GmbH, Kempten)

 

 2019 04 46 8

Rys. 8. Transport helikopterem (StahlGlasbau Dann GmbH, Kempten)

 

 2019 04 46 9

Rys. 9. Instalacja na wysokości 2224 m nad poziomem morza (StahlGlasbau Dann GmbH Kempten)

 

 2019 04 46 10

Rys. 10. Widok na budynek z zewnątrz

 

 

Prefabrykacja

By jak najbardziej ograniczyć czas montażu na szczycie góry w zimnie, cześć instalacji została przeniesiona do hali produkcyjnej. Elementy warstw przyklejane do podziemnej części konstrukcji zostały poddane prefabrykacji (rys. 7). Szerokość elementów została dostosowana do możliwości oferowanych w transporcie helikopterem.

 


Instalacja

Instalacja była ograniczona czasowo. Wynikało to z następujących czynników:
- wcześniejszy początek zimy z temperaturami poniżej 0°C,
- minimalizacja okresu przestoju kolejki linowej pomiędzy letnim a zimowym szczytem sezonu,
- występowaniem wielu uczestników projektu oraz realizacja szeregu instalacji jednocześnie na bardzo wąskim terenie budowy

 

Elementy szklane zostały przewiezione na środkową stację „Seealpe” samochodem ciężarowym, a ostatni etap transportu został przeprowadzony helikopterem (rys. 8). Z uwagi na wysokie koszty helikoptera, istotna była optymalizacja zarówno rozmiarów, jak i wagi prefabrykowanych elementów.

 


Ukończenie projektu

Projekt został ukończony w terminie, jesienią 2016 r.
Na rys. 10 i 13 przedstawiono skończony budynek z balustradą i elewacją.

 

 

 

 2019 04 46 11

Rys. 11 Balustrada szklana

 

 2019 04 46 12

Rys. 12. Widok na budynek z zewnątrz

 

 2019 04 46 13

Rys. 13 Cześć elewacji przeszklonej

 

 


Stacja kolejki „Zugspitze”

Stacja górskiej kolejki linowej „Zugspitze” znajduje się na wysokości 2962 m nad poziomem morza w pobliżu miejscowości Garmisch-Partenkirchen.

 

 

Nowa kolejka linowa z odnawianym i częściowo przebudowywanym budynkiem na szczycie jest obecnie w trakcie realizacji. Jest to najwyżej położony teren budowy w Niemczech. Projekt zostanie ukończony w roku 2017.

 


Elementy szklane

Na elewacje składają się dwuwarstwowe i trzywarstwowe szyby zespolone (czyli jedno- lub dwukomorowe) o różnych rozmiarach.

 


Analiza konstrukcyjna

Napór wiatru został sprawdzony i zgodnie z ekspertyzą wyniósł 5,4 kN/m². Obciążenie śniegiem na tarasie oszacowano na 15 kN/m².
W przypadku projektowania konstrukcyjnego szyb zespolonych największy wpływ ma obciążenie klimatyczne. Zgodnie z normą DIN zastosowanie mają następujące wzory:


Lato:


ΔT = TPrzestrzeń,Lato - Tprod + ΔTAbsorpcja + Tochrona słoneczna = 39°C – 19°C + ΔTPokrycie + Tochrona słonecznamin. 20 K (4)

Zima:


ΔT = TPrzestrzeń,Zima - Tprod = 2°C – 27°C = 25 K (5)


Kolejnym krokiem było przybliżone wyliczenie współczynnika objętościowego uwzględniając liniowy związek pomiędzy zmienną objętością a obciążeniem:


ΔV = ν p (6)


Wszystkie wzory mające zastosowanie do szyb zespolonych znajdują się w normach DIN 18008-1 oraz DIN 18008-2 [2], [3].

 

Instalacja

Instalacja była i w tym przypadku ograniczona czasowo:
- wcześniejszy początek zimy z temperaturami poniżej 0°C, możliwe opady śniegu również latem.
- wielu uczestników projektu oraz realizacja kilku instalacji jednocześnie na bardzo wąskim terenie budowy

 


Szklane elementy zostały przetransportowane na szczyt drugą dostępną kolejką linową, od austriackiej strony góry.


Na rysunku przedstawiono sytuację na placu budowy wczesną wiosną 2017 r.

 

2019 04 46 14

Rys. 14 Śnieg w lipcu (www.zugspitze.de)

 

2019 04 46 15

Rys. 15. Plac budowy (www zugspitze.de)

 

2019 04 46 18

Rys. 16. Plac budowy (www zugspitze.de)

 

2019 04 46 10

Rys. 17. Teren budowy pawilonu herbacianego – widok z zewnątrz

 

2019 04 46 18

Rys. 18. Teren budowy pawilonu herbacianego – widok z zewnątrz

 

2019 04 46 19
Rys. 19. Teren budowy pawilonu herbacianego – widok od wewnątrz

 


Pawilon herbaciany nad Morzem Bałtyckim

Pawilon herbaciany znajduje się nad Morzem Bałtyckim w pobliżu małej turystycznej miejscowości Timmendorfer Strand, a dostęp do niego jest możliwy jedynie po moście dla pieszych.

 

Wiatry oraz woda morska mają duży wpływ na budynek, co należało uwzględnić przy projektowaniu budynku i jego przezroczystych części: duże powierzchnie na elewacji, spełniające również funkcję antypoślizgową, przeszklona podłoga usytuowana tuż nad powierzchnią wody, balustrady wewnątrz oraz osłony przed wiatrem – to wszystko wykonane zostało ze szkła. Herbaciarnia została zaprojektowana przez architektów z Schuberth z Hamburga i zainspirowana japońską architekturą.

 


Elewacja

Elewacja znajduje się na parterze i pierwszym piętrze budynku. Szyby zespolone chronią przed przedostaniem się wody morskiej. Są one wielkości 4630x2730 mm. Ze względu na odkryte położenie, konieczne było założenie występowania 3. strefy wiatrowej.

 

Układ tafli szklanych od wewnątrz ku zewnętrznej części budynku jest następujący:
- bezpieczne szkło laminowane składające się z dwóch 8 mm warstw z hartowanego szkła (z testem HST) oraz 0,76 mm międzywarstwy PVB,
- 14 mm przestrzeń między talami szkła,
- 10 mm szkło hartowane (z testem HST).

 

Słupy nośne przeniesiono do wewnątrz, a od strony zewnętrznej widoczna jest jedynie przezroczysta szklana fasada.

 

 

Tabela 2. Nienaruszone wszystkie warstwy szklane

2019 04 46 19tab1

 

 

Tabela 3. Uszkodzona górna warstwa

 2019 04 46 19tab2


Przeszklona podłoga

Przeszklona podłoga ma wymiary 4760x3300 mm w dwóch miejscach: 10 elementów szklanych o wymiarach 850x1545 mm (w jednym miejscu) i 800x1545 mm (w drugim miejscu) znajduje się bezpośrednio nad powierzchnią wody.


Szczegóły oraz układ powierzchni szklanych przedstawiono na rys. 20.


Analizę przeprowadzono zgodnie z normą DIN 18008 [1].


Parter służy za restaurację, zatem uwzględniono obciążenie wysokości 5,0 kN/m², jak również obciążenie punktowe (tabela 2, 3).

 

 

Wiatrochron

Wzniesiono dodatkowo wiatrochron o wymiarach 1400x1500 mm (szer. x wys.), wystawiony na silne obciążenie wiatrem wynoszące 2,2 kN/m².

 

Wykorzystano bezpieczne szkło laminowane składające się z dwóch 8 mm tafli ze szkła hartowanego (z testem HST) .

 

Głównym problemem było osadzenie wysoce odpornych na korozję prętów kotwiących w moście prowadzącym do pawilonu herbacianego.

 

 

 2019 04 46 20

Rys. 20. Szklana podłoga

 

2019 04 46 21

Rys. 21. Wiatrochron ze szkła Rys. 22. Most prowadzący do pawilonu 2015. Ernst und Sohn Verlag

 

2019 04 46 22

Rys. 22. Most prowadzący do pawilonu

 


Wnioski

Budowle w wyjątkowych lokalizacjach stanowią niejednokrotnie wyzwanie, jednak są warte wysiłku. Trzeba uwzględnić ekstremalne warunki wynikające z lokalizacji, jak i wyszukane wymagania klienta. Doświadczenie w dziedzinie konstrukcyjnego wykorzystania szkła, szeroka wiedza na temat współczesnych technologii szklenia, najnowocześniejsi producenci i wiedza ekspercka w zakresie inżynierii pozwoliła stworzyć przedstawione tutaj, imponujące rozwiązania. 

 

(...)

 


Autorzy chcieliby podziękować firmie StahlGlasbau Dann GmbH (www.dann-gmbh.de) za udostępnienie zdjęć z montażu.

 

 

Barbara Siebert
Dr. Siebert Consulting Engineers, Monachium, Niemcy,
Kontakt: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.

 

Tobias Herrmann
Dr. Siebert Consulting Engineers, Monachium, Niemcy,
Kontakt: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.

 

 

Literatura

[1] ETAG 002: Guideline for European Technical Approval for Structural Sealant Glazing Systems (SSGS)
[2] DIN 18008-1:2010-12: Glas im Bauwesen – Bemessungs- und Konstruktionsregeln – Teil 1: Begriffe und allgeme- ine Grundlagen
[3] DIN 18008-2: 2010-12: Glas im Bauwesen – Bemessungs- und Konstruktionsregeln – Teil 2: Linienförmig gelager- te Verglasungen
[4] DIN 18008-2: 2011-04: Glas im Bauwesen - Bemessungs- und Konstruktionsregeln - Teil 2: Linienförmig gelager- te Verglasungen, Berichtigung zu DIN 18008-2: 2010-12
[5] DIN 18008-3: 2013-07: Glas im Bauwesen – Bemessungs- und Konstruktionsregeln – Teil 3: Punktförmig gelager- te Verglasungen
[6] DIN 18008-4: 2013-07: Glas im Bauwesen – Bemessungs- und Konstruktionsregeln – Teil 4: Zusatzanforderungen an absturzsichernde Verglasungen
[7] DIN 18008-5: 2013-07: Glas im Bauwesen – Bemessungs- und Konstruktionsregeln – Teil 5: Zusatzanforderungen an begehbare Verglasungen
[8] Herrmann, T.; Siebert, B.: Energetische Sanierung Hy- po-Hochhaus – Gebogene 3-fach Isolierverglasung der neuen Doppelfassade. Stahlbau Sonderheft Glas- bau April 2014, Ernst & Sohn Verlag Berlin
[9] Siebert, B., Herrmann, T.: Glass balustrades and facades on pedestrian bridges, 9th German - Japanese Bridge Symposium in Kyoto. Wrzesień 2012, Kioto
[10] Feldmeier, F.: Bemessungvon Dreifach-Isolierglas. W: Stahl- bau Spezial 2011 – Glasbau. Ernst & Sohn, Berlin 2011.
[11] Siebert, B., Pistora A.: Teehaus am Timmendorfer Strand.Glasbau

 

2019 04 46 22gpd

 

 

Całość artykułu w wydaniu drukowanym i elektronicznym 

Inne artykuły o podobnej tematyce patrz Serwisy Tematyczne 
Więcej informacji:  Świat Szkła 4/2019
  

 

 

 

  • Logo - alu
  • Logo aw
  • Logo - fenzi
  • Logo - glass serwis
  • Logo - lisec
  • Logo - mc diam
  • Logo - polflam
  • Logo - saint gobain
  • Logo termo
  • Logo - swiss
  • Logo - guardian
  • Logo - forel
  • vitrintec wall solutions logo

Copyright © Świat Szkła - Wszelkie prawa zastrzeżone.