Gra kolorów i świateł w architekturze przyciągała jej odbiorców, jak i fascynowała architektów. Związek pomiędzy architekturą, a elektroniką nazywano detalem medialnym lub mediateksturą. Polega on na kształtowaniu płaszczyzn elewacji przy pomocy iluminacji, tekstu, grafiki, animacji czy projekcji wideo – wyświetlanych w różnych rozdzielczościach – jednocześnie nie blokując dostępu dziennego światła do wnętrza budynku. Fasada medialna jest czymś więcej, niż tylko elementem wykończenia. Mieszanie trzech podstawowych barw zamkniętych w diodach LED (czerwonej, zielonej i niebieskiej, RGB), pozwala na uzyskanie niemal wszystkich kolorów świateł.

  

Każdy budynek oddziałuje na otoczenie w skali urbanistycznej. Budynki z systemami medialnymi nie są inne, jednak wyróżniają się, gdyż są odzwierciedleniem obecnych możliwości technologicznych. Wielofunkcyjność elewacji daje nam absolutny nadmiar możliwości zmieniających się obrazów w liczbie barw sięgającej milionów. Systemy medialne fasad tworzą nowy dialog pomiędzy przestrzenią architektoniczną, a cyfryzacją społeczeństwa. Zmieniająca się fasada ożywia przestrzeń miasta nocą oraz zdecydowanie przyciąga uwagę. Dlatego też często wykorzystuje się medialną fasadę do różnego rodzaju reklamy. 

 

W przeszłości wykorzystanie ekranów wideo na elewacjach było głównie traktowane jako reklamy doczepione bez kompozycyjnego związku. Współcześnie ważne jest, by elewacja z przekazem medialnym była wysmakowana i przemyślana. Przekaz musi współgrać z bryłą i funkcją budynku.

 

Wraz ze wzrostem popularność technologii oświetleniowej LED rozpowszechniło się wykorzystanie animowanych bilbordów. Wtedy to zaczęto szukać innego rozwiązania dla wyglądu fasady, gdyż coraz więcej miast przypominało Las Vegas. Medialna fasada oczywiście zachęca do wejścia do budynku, jest elementem przekazu wizualnego wielu informacji, nie pozostając jedynie dekoracją w dużej skali. 

 

Chodzi o to, by fasada nie pełniła przede wszystkim funkcji reklamowej, lecz aby była wielofunkcyjna oraz skierowana w stronę wymagającego odbiorcy, jako element plastycznego, kulturalnego i multimedialnego rozszerzenia budynku. Warto dodatkowo podkreślić że zastąpienie tradycyjnych sposobów iluminacji budynków modułami LED przyniosło znaczne oszczędności energii.

 

Fasady medialne są formą komunikacji z jej odbiorcą. Początkowo była to zwykła reklama produktów czy usług. Obecnie jest to bardziej złożona forma komunikacji, będącej na pograniczu kultury, sztuki i komercji. Przyciągają spojrzenia ludzi ze względu na swoją wyjątkowość. Światło jest coraz bardziej docenianym i wykorzystywanym elementem w architekturze. Nowoczesna technologia oświetlenia LED, pozwala uzyskać szereg możliwości dekoracyjnego, funkcjonalnego, a przede wszystkim energooszczędnego oświetlenia i iluminacji obiektów. Technologia LED, w porównaniu z konwencjonalnymi źródłami światła, podlega największemu rozwojowi jako „światło przyszłości”. Należy również podkreślić, że realizacja medialnych fasad wymaga skoordynowania wiedzy i umiejętności obejmujących wiele dziedzin: budownictwa, pozyskiwania energii ze źródeł odnawialnych, nowoczesnych instalacji, informatyki i sztuki [1].

 

(...)

* * *

 

Pierwsza proto-medialna fasada budynku NASDAQ w Nowym Yorku, z 1996 r. (fot. 1). Przybrała postać 10-kondygnacyjnego, wyokrąglonego ekranu wideo, stając się szybko symbolem amerykańskiej finansjery. W przeciwieństwie do innych budynków, konstrukcja tej fasady umożliwiła dostęp dziennego światła. Dlatego mogła być zastosowana na ścianach z otworami.

  

2016 07 20 1

Fot. 1. Budynek NASDAQ w Nowym Yorku [pictures-base.com]

  

Tu projektowanie nie ogranicza się do zastosowania warstwy w budynku, lecz media stają się integralną częścią formy budynku, zintegrowane z koncepcją architektoniczną we wczesnej fazie projektowania. Diody RGB LED są wbudowywane w specjalną, metalową siatkę. Jest to typ siatki posiadający tuby poziome, umożliwiające układanie sekwencji diod LED w rzędach. Następnie były instalowane na zewnątrz budynku, jako lekki element kurtynowy.

 

Siatka nie blokuje dostępu światła do wewnątrz, a także umożliwia wgląd do wnętrza budynku, jak i widok na zewnątrz. Obraz jest uzyskiwany dzięki kombinacjom świateł pochodzących z mieszania trzech podstawowych barw. Na jeden piksel obrazu składa się grupa trzech do pięciu diod LED, świecących w kombinacji kolorów RGB. Jakość wyświetlanego obrazu, czyli jego rozdzielczość, zależy od ilości i gęstości rozmieszenia grup diod LED. Jest to również zależne od rozstawu oczek siatki. To rozwiązanie potrzebuje niewielkiej ilości dodatkowych instalacji i musi być sterowane przez komputer.

 

* * *

 

Programowanie fasad można podzielić na interaktywne, reagujące i auto-aktywne. Fasada jest elementem komunikacji wizualnej funkcjonującym jako społeczny biuletyn kulturalny. Obserwator może wcielić się w aktywną rolę i współuczestniczyć w tworzeniu projekcji. Przykładem interaktywnego programowania fasad może być instalacja na jednym z budynków przy Potsdamer Platz w Berlinie z 2006 r. Innym przykładem może być projekt The Crown Fountain w Millenium Park w Chicago z 2004 r.

 

Programowanie reagujące działa na zasadzie przetwarzania impulsów pochodzących z zewnątrz. Na podstawie parametrów, takich jak warunki pogodowe, światło lub dźwięki, które są zapisywane za pomocą kamer sensorów lub technologii software w czasie rzeczywistym i przetwarzane do wykorzystania w programowaniu projekcji multimedialnych. Natomiast programowanie autoaktywne łączy w sobie elementy fotografii cyfrowej, wideo, animowane teksty i grafikę.

 

Jego przykładem jest budynek byłej siedziby Bayer AG (rys. 2), który był niegdyś najnowocześniejszym europejskim biurowcem zbudowanym na początku lat sześćdziesiątych w Leverkusen. Wielka, prostopadłościenna bryła przez długie lata była siedzibą firmy Bayer górując nad okolicą. Budynek miał zostać zburzony. Jednak dostał szansę i stał się multimedialną rzeźbą światła i koloru. W 2006 r. podjęto decyzjeę, że gmach o wysokości 122 m stanie się wizytówką korporacji, a także ikoną regionu. Zastosowano 5,6 miliona diod LED, za pomocą których możliwe jest wyświetlanie projekcji ruchomych obrazów, barwnych iluminacji oraz w ciągu dnia logo Bayer o średnicy 40 metrów, zapewniając widoczność z najdalszych zakątków miasta.

 

Realizacja pomysłu trwała 4 lata. W 2009 roku wykonano próby wyświetlenia grafiki, wykorzystując rzeczywistą instalację rozmieszczoną na powierzchni fasady liczącej 17 500 m2. Niestety, przedsięwzięcie wymagało coraz więcej nakładu sił i środków. Szczególnie chodziło o silne działanie wiatru, które powodowało zbyt dużo uszkodzeń. Propozycja aby wymienić cały płaszcz LED skłoniła inwestora do wykonania ostatecznego bilansu i odstąpienie od realizacji oraz rozbiórkę budynku.

  

2016 07 21 1

2016 07 21 2

Fot. 2. Budynek Bayer w Leverkusen, Niemcy. Funkcja: biurowa [fotos-schmidt.de, gkd.de]

* * *

 Obecnie obserwujemy tendencję wzrostową realizacji wykorzystujących różne formy oświetlenia i obrazowania. Jest to związane z poszukiwaniem prezentacji nowych wrażeń, nowych możliwości, jak i z samym rozwojem nowoczesnych technologii. Budynki zmieniają swój wygląd, dzięki wykorzystaniu sprzętu medialnego zintegrowanego z strukturą budynku, tworząc detal medialny danego budynku. Początkowo tworzenie zamierzonego efektu wymagało wielu badań, niekiedy trwały one kilka lat. Obecnie jest to zastosowanie pewnych wypracowanych schematów. Jednak za każdym razem wymaga indywidualnego podejścia, tak aby stanowiły spójną i integralną całość koncepcji architektonicznej [2].

 

Biblioteka Narodowa w Mińsku na Białorusi zyskała nową siedzibę w 2006 r. (rys. 3). Poza oczywistą funkcja biblioteki, obiekt miał być ikoną miasta. Budynek znajduje się w parku, na brzegu rzeki, gdzie zaprojektowano również taras widokowy z panoramą na miasto. Plac przed biblioteką jest miejscem wielu publicznych koncertów i pokazów. Nowy budynek biblioteki o kształcie diamentu, która dodatkowo została wzbogacona o fasadę medialną, składa się z 4646 trójkolorowych modułów LED, zainstalowanych na wszystkich ścianach. Powstaje w ten sposób bryła przestrzenna o promieniu 62 m i zbudowana z płaszczyzn medialnych o wielkości 25x25 m.

  

2016 07 21 3

2016 07 21 4

Fot. 3. Biblioteka Narodowa na Białorusi. Funkcja: kultura [russianinminsk.com, bygeo.ru]

 

Centrum handlowe Star Place w Kaohsiung City na Taiwanie (fot. 4). Posiada fasadę medialną połączoną z oryginalnym detalem, jakim jest sama struktura fasady. To połączenie i dopasowanie obydwu elementów, pozwoliło uzyskać niesamowite wrażenie w odbiorze budynku, obojętnie, czy odbiorca ogląda budynek w dzień czy w nocy. Fasada budynku jest całoszklana i krzywoliniowa. Dodatkowo jeszcze dołożono do niej przestrzenną strukturę, która składa się z elementów poziomych. Pełniących funkcje zaciemniaczy słonecznych oraz składa się z elementów pionowych, o różnych szerokościach i pod różnymi kątami w stosunku do krzywizn elewacji. Pełniących funkcje barier pogodowych. Aby zrealizować taką fasadę wykonano projekt parametryczny oraz prototyp rozwiązań materiałowych budowy fasady.

 

Krzywoliniowa ściana kurtynowa w swojej frontowej części ma kształt wklęsłej soczewki, natomiast jej krańce są wyokrąglone do zewnątrz i przechodzą w prostoliniową fasadę od „tylnej” strony. Struktura przestrzenna zbudowana jest w poziomie z aluminiowych lameli oraz w pionie z prostokątnych szklanych tafli, gdzie na skrajnych bokach szkła umieszczono źródła światła. Oczywiście, rozmieszczenie diod tak dopasowano, aby najefektywniej i najrównomierniej rozprowadzić światło powierzchni szklanych tafli. Wykorzystano diody RGB LED o dużej mocy i połączono z dwiema soczewkami, aby światło padało na tafle pod odpowiednim kątem, pozwalając uzyskać w ten sposób delikatne kolory, które mogą przechodzić do intensywnych iluminacji. Choreografie i kolor światła można zmieniać cyfrowo. 

 

Przestrzeń wewnętrzna budynku jest w relacji do fasady krzywoliniowej, dlatego wnętrze skupia się wokół nieregularnie spiralnych ciągów komunikacyjnych, będących również rozpoznawalnym i oryginalnym elementem galerii. Dla obserwatora przejeżdżającego obok budynku, kiedy patrzymy na elewację ze zmieniającego się dystansu, wklęśnięcie we frontowej części staje się iluzją optyczną zmieniających się, płynnych form. Również dla obserwatorów obecnych wewnątrz budynku, podróżujących na spiralnych schodach ruchomych, płynność form jest szczególnie akcentowana [2].

  

2016 07 22 1

2016 07 22 2

2016 07 22 3

Fot. 4. Centrum handlowe Star Place w Kaohsiung City w Taiwanie. Funkcja: centrum handlowe [fot. wg [7]]

 * * *

 Wyświetlane obrazy są dynamicznym rozwiązaniem. Fasady medialne kojarzą nam się z ruchomymi obrazami, projekcjami, natomiast wyróżnia się również fasady medialne statyczne. Iluminacja jest po prostu zapalana i gaszona, stanowi kolorowe opakowanie budynku, nie jest szczególnie zintegrowanym układem z bryłą, wnętrzem i funkcją. Jest to fasada nie do końca multimedialna, lecz jednak wrażenie odbiorcy tej architektury pozwala uznać ją za taką. Poprzez użycie materiałów wysokiej jakości, które podlegają ułatwionemu czyszczeniu, produkty mogą być przeznaczone dla dużych, frontowych powierzchni lub powierzchni zanieczyszczonych czy wilgotnych [4].

 

Przykładem tego typu fasady może być Centrum Handlowe Nowy Świat w Rzeszowie, z 2009 r. (fot. 5), budynek czterokondygnacyjny o powierzchni 22 tys. m2. Fasada krzywoliniowa od strony ul. Krakowskiej jest iluminowana poprzez zastosowanie podświetlonej, stalowej siatki, otaczającej budynek jako dodatkowa warstwa zewnętrzna ściany pełnej, świecąca diodami RGB LED. Została użyta technologia stalowych struktur, takich jak siatki i sita o różnej gęstości oraz płyt systemowych z oświetleniem LED. Wewnątrz budynku uwagę przykuwa owalny, oszklony dach, jako element centralny przestrzeni wewnętrznej. Wokół owalnego dziedzińca, skupia się wnętrze galerii. Zastosowana szklana konstrukcja dachu, pozwoliła zyskać dużo naturalnego światła, docierającego na wszystkie poziomy galerii.

  

2016 07 23 1

2016 07 23 2

2016 07 23 3

Fot. 5. Centrum Handlowe Nowy świat w Rzeszowie z 2009 roku. Funkcja: centrum handlowe [fot. wg [7]]

  

Galeria Centercity Cheonam, w Południowej Korei, z 2010 r. (rys. 6), o powierzchni 66 700 m2 i o powierzchni zabudowy 11 235 m2 to projekt UNStudio z Amsterdamu. Jest to projekt, w którym statyka zwartej bryły budynku łączy się z dynamiką jej detalu, a prostota ze złożonością złudzenia optycznego. Wewnątrz dominuje śnieżna biel, a na zewnątrz szampańskie srebro za dnia i paleta barw nocą. Budynek jest galerią handlową, w której umieszczono funkcje niekoniecznie handlowe. Skupiono się na wyrazie kulturalnym galerii, umieszczając w niej funkcje wystawiennicze, miejsca spotkań i rozrywki oraz przestrzenie związane wyłącznie z kulturą i właśnie takie jest zapotrzebowanie obecnych

 

klientów centrów handlowych. W ten sposób uzyskano dobrej jakości przestrzeń publiczną, nie nastawioną wyłącznie na konsumpcjonizm, lecz zaspakajającą potrzeby wymagającego odbiorcy. Pomysł na fasadę galerii pochodzi od chęci przyciągnięcia odbiorcy poprzez stworzenie złudzenia optycznego. Aby uzyskać ten efekt zbudowano elewację z dwóch warstw wytłaczanych aluminiowych kształtowników o profilu trójkątnym, rozmieszczonych w pionie.

 

Warstwa zewnętrzna jest całoszklana, w miejscu pionowych profili szkło jest wykończone sitodrukiem, a pozostałą część powłoki wykonano z przejrzystego szkła float. Warstwa wewnętrzna aluminiowych kształtowników jest wykończona od wewnętrznej strony budynku zamkniętą ścianą lub częścią otwartą w niektórych miejscach, poprzez zastosowanie ściany kurtynowej o podwyższonej izolacyjności cieplnej. Warstwa wewnętrzna kształtowników jest dodatkowo zniekształcona, powodując pojawienie się złudzenia optycznego poprzez efekt mory, jako zmieniającej się fali, w szczególności, gdy zmieniamy punkt widzenia.

  

2016 07 24 1

2016 07 24 2

2016 07 24 3

2016 07 24 4

Fot. 6. Galeria Centercity Cheonam, w Południowa Korea zrealizowana w 2010 roku. Funkcja: centrum handlowo-kulturalno-rozrywkowe [fot. unstudio.com]

  

Mora to pewien układ prążków, powstałych na skutek nakładania się dwóch siatek linii obróconych o pewien kąt lub poddanych deformacji. Linie wykorzystujące ten efekt złudzenia optycznego były do tej pory wykorzystywane przede wszystkim w tkaninach. Jeżeli jedną siatkę umieścimy na płaskiej przestrzeni, a drugą przymocujemy do odkształconego obiektu lub wykonamy inną jej deformację to pojawią się prążki mory. Ich układ będzie zależał od deformacji danego obiektu. 

 

W dzień wykorzystane w elewacji aluminiowe profile nadają jej monochromatyczny, odblaskowy wygląd, natomiast nocą budynek jest ożywiony poprzez zastosowanie fasady medialnej, iluminowanej oświetleniem LED w pastelowych barwach. Oświetlenie umieszczono na dwuwarstwowej konstrukcji elewacji. Oczywiście jego rozmieszczenie zaplanowano tak, aby osiągnąć dużą powierzchnię multimedialną i tak, aby wykorzystać minimum opraw oświetleniowych. Oświetlenie zostało zintegrowane z profilami zewnętrznej warstwy elewacji na specjalne zamówienie. Profile są niewidoczne z zewnątrz, a światło odbija się z powrotem na ich wewnętrzną warstwę. Naroża budynku są krzywoliniowe i dzięki temu wyokrągleniu narożników można było uzyskać płynnie przechodzącą ścianę multimedialną na całej fasadzie budynku. 

 

W narożnikach jest ona niskiej rozdzielczości, po czym płynnie przechodzi w strefy wysokiej rozdzielczości, umożliwiając bardziej szczegółowe wyświetlanie obrazów. Miejsca na fasadzie, w których zdecydowano zastosować podwójną, szklaną fasadę, są nocą wyraźnie widoczne, gdyż nie biorą udziału w iluminacji. Wnętrze galerii posiada formę będącą połączeniem nagromadzonych, zaokrąglonych punktów krańcowych, tworzących przestrzenne kieszenie na dynamicznej drodze wewnątrz budynku, poprzez organizację skomplikowanego układu przestrzennego atrium. Dynamiczna droga napędza przepływ osób przez budynek, od atrium parteru aż po taras na dachu. Dodatkowo w sufitach wykorzystano krzywoliniowe zwoje oświetleniowe, nawiązując w ten sposób do fasady oraz nadając wnętrzu spójnego charakteru.

 

Największą zaletą oświetlenia typu LED jest najwyższa trwałość ze wszystkich dotychczas stosowanych źródeł światła. Szacunkowo jest to co najmniej 40-50 tys. godzin, podczas gdy standardowy asortyment oświetleniowy wytrzymuje ok. 1-15 tys. godzin. Dodatkowo światło wytwarzane przez diody LED zdecydowanie polepszyło swą jakość. Przy założeniu, że wierność widzenia kolorów w świetle dziennym i żarówkach jest najwyższa czyli stuprocentowa, to przy wykorzystaniu najlepszego oświetlenia LED, można uzyskać wierność widzenia kolorów do 90%, co pozwala na generowanie porównywalnego światła do najlepszej jakości świetlówek. 

 

Diody elektroluminescencyjne, w porównaniu do innych rodzajów oświetlenia, są ekonomiczne ze względu na niski pobór mocy, wytrzymałe ze względu na długotrwałość świecenia, charakteryzują się wysoką skutecznością świetlną oraz bezpieczeństwem użytkowania, ponieważ nie wytwarzają promieniowania nadfioletowego UV i podczerwonego IR.

* * *

Fasady medialne są coraz częściej wykorzystywane w architekturze miast, ich popularność rośnie. Jednak kwestią problematyczną jest oszczędność energii. Nie da się ukryć, że medialne fasady zużywają sporo energii. Jest to zależne od jasności i powierzchni oraz rozdzielczości danej fasady. Przegrody tego typu obecnie zużywają mniej energii, niż banery reklamowe poprzedzające technologię LED. Jednak pomimo częściowej oszczędności są sprzeczne z ideą zrównoważonego rozwoju i zrównoważonego wykorzystywania zasobów Ziemi. Obecnie jest globalna zgodność w sprawie dążeń do ograniczenia wpływu urbanizacji miast na otaczające środowisko do minimum.

 

Jednak istnienie i popularność fasad medialnych jest demonstracją technologii towarzyszącej naszemu życiu. Stąd ich szczególna popularność w krajach bogatych i kojarzonych z nowoczesnymi technologiami. W chwili obecnej można już zainstalować fasadę wykonaną z paneli szklanych zintegrowanych ze sterowanym oświetleniem energooszczędnym typu LED, dodatkowo zasilaną energią ekologiczną, gdyż pozyskiwaną z ogniw fotowoltaicznych rozmieszczonych w powierzchni przeszklenia. Jednak zaangażowanie sił i środków do takich realizacji jest często zbyt duże. Dlatego nie każdy inwestor, ze względu na kontrowersyjność i cenę, może poszczycić się funkcjonującą na stałe fasadą medialną [4].

 

Budynek biurowy w Oelde w Niemczech (rys. 7), to budynek o standardowej fasadzie z otworami okiennymi, w którym zaplanowano dodatkową warstwę zewnętrzną będącą połączeniem stalowej siatki z instalacją LED. Ekran medialny o długości 9 m i wysokości 4,7 m, utworzony jest w górnej części fasady i może prezentować różne efekty wizualne. Jednak sama siatka jest rozłożona na całej fasadzie budynku, przypominając błyszczące opakowanie, które w dzień pełni funkcję dodatkowego filtra przeciwsłonecznego i dodatkową ochronę przed hałasem. O zmierzchu mogą być na niej wyświetlane teksty, grafiki i nagrania video z użyciem ponad 16 milionów kolorów. Instalacja elektryczna i sterowanie doprowadzone jest do diod LED wewnątrz konstrukcji siatki. Sterowanie ekranem może odbywać się zarówno w standardzie DMX, jak i DVI. Siatka jest płaska i przejrzysta. 

  

2016 07 25 1

Fot. 7. Budynek biurowy w Oelde w Niemczech. Funkcja: biurowa [fot. archello.com]

  

Fasada nie wymaga konserwacji, co jest jej dużym atutem. Siatkę można zainstalować również wewnątrz pomieszczeń, w każdej chwili oraz tam, gdzie jest to potrzebne: w portach lotniczych, stadionach, centrach handlowych, wieżowcach lub dużych budynkach. Fasady mogą stać się atrakcyjnym środkiem przekazu. Właściwie zaprojektowane mogą nadać mu indywidualny charakter w miejskim krajobrazie [5].

 

Budynek biurowy firmy Uniqa w Budapeszcie, z 2009 r. (rys. 8). Na fasadzie tego budynku zaplanowano ogromny ekran medialny w technologii RGB LED, który promuje produkty przedsiębiorstwa ubezpieczeniowego, poprzez wyświetlanie kolorów, napisów, animacji z wykorzystaniem logo firmy. W zasadzie tylko w pasach międzykondygnacyjnych wykonano ekrany medialne, jednak stanowią one jedną wspólną projekcję na całej fasadzie frontowej budynku. Jest to sprytny zabieg pozwalający obniżyć koszty inwestycji i utrzymania takiej fasady, gdyż jej powierzchnia jest rozbita. W sumie koncern uzyskał fasadę o długości 70 m i wysokości ponad 12 pięter, która stała się nowoczesnym symbolem miasta.

 

Zastosowano instalację “plug‘n’play” i wykorzystano ponad 4104 modułów 16PXL Boards RGB. Zostały one umieszczone w 246 specjalnie do tego przygotowanych panelach. Do każdego z paneli przyłączono Micro Serwer z pamięcią typu flash i dwa zasilacze 100 W. Tak powstał układ 6 poziomych pasów medialnych, przymocowanych do fasady budynku za pomocą szyn w strefie między kondygnacyjnej. Montaż ekranu, wraz z uruchomieniem iluminacji, trwał jedynie osiem godzin. Realizacja tej fasady jest następstwem podobnej realizacji biurowca tej samej firmy w Wiedniu. Fasada medialna zapewniła wtedy firmie znaczny wzrost obrotu po jego zainstalowaniu. Obecnie koncern zamierza stworzyć podobne iluminacje na wszystkich głównych biurowcach w innych krajach [5].

  

2016 07 25 2

Fot. 8. Budynek biurowy firmy Uniqa w Budapeszcie z 2009 roku, Węgry. Funkcja: biurowa [fot. openbuildings.com]

  

Obecnie czekamy na realizację rozpoczętej już budowy budynku biurowego The Crystal Tower w Seulu, Korea (rys. 9). Jest to 450-metrowy drapacz chmur, a jego fasada ma zostać wyłożona ekranami LED. Mają one wyświetlać panoramę miasta oraz wszystko co jest widoczne po przeciwnej stronie. Architekci ogłosili go niewidzialnym drapaczem chmur. W ciągu dnia zapewne będzie przypominał efekt szkła refleksyjnego bez widocznych podziałów, nocą zaś prawdopodobnie przewidziane są inne iluminacje. Przewidywane jest również wyświetlanie reklam w celach zarobkowych.

 

2016 07 25 3

Fot. 9. The Crystal Tower budynku biurowyego w Seulu, Korea. Funkcja: biurowa [fot. architectureadmirers.com]

  

Inwestor, ogłaszając konkurs sugerował, że budynek powinien być wizytówką miasta. Architekci zaproponowali podkreślenie technologicznego poziomu, z którego słynie Korea, a nie kolejnego „rekordu” wysokości. Budynek będzie widoczny z góry, a zatem bezpieczny dla ruchu lotniczego, na budynku zostaną zamontowane też czerwone lampy sygnalizacyjne. W zasadzie efekt znikania budynku najlepiej ma wyglądać o wschodzie i zachodzie słońca. Fasada ma być dodatkowo wyposażona w 18 kamer HD rejestrujących dane warunki pogodowe i przesyłanie obrazu w czasie rzeczywistym na fasadę medialną budynku [6].

 

mgr inż. arch. Katarzyna Szmuryło

 

Literatura


[1] Tarajko-Kowalska J.: Fasady medialne – dynamiczna gra barwy i światła. Monografia Politechniki Krakowskiej, styczeń 2012;
[2] Konarzewska B.: Detal medialny – Od zamysłu projektowego do proponowanych rozwiązań technicznych. Wydział Architektury Politechniki Gdańskiej, styczeń 2011;
[4] Medialne fasady, bryla.pl, kwiecień 2009;
[5] Okoń M.: Imagic Weave. Architektura info.pl;
[6] Krywko J.: W Seulu powstanie 450-metrowy drapacz chmur. Niewidzialny! „Gazeta Wyborcza”, wrzesień 2013;
[7] Menzel L.: Facades:design, construction&technology. Brown 2012.

 

Całość artykułu w wydaniu drukowanym i elektronicznym 
Inne artykuły o podobnej tematyce patrz Serwisy Tematyczne 
Więcej informacji: Świat Szkła 07-08/2016

 

  • Logo - alu
  • Logo aw
  • Logo - fenzi
  • Logo - glass serwis
  • Logo - lisec
  • Logo - mc diam
  • Logo - polflam
  • Logo - saint gobain
  • Logo termo
  • Logo - swiss
  • Logo - guardian
  • Logo - forel
  • vitrintec wall solutions logo

Copyright © Świat Szkła - Wszelkie prawa zastrzeżone.