Wydanie 4/2007
- Szczegóły
- Kategoria: Wydanie 4/2007
Nowe folie okienne na poliwęglan |
Firma Warsfoll wprowadza na rynek dwie nowe przeciwsłoneczne folie okienne zewnętrzne przeznaczone do stosowania na poliwęglanie. Zupełnie nowa konstrukcja, skład chemiczny kleju oraz parametry wytrzymałościowe zapewniają doskonałe właściwości przeciwsłoneczne. W zależności od przeznaczenia w ofercie są dostępne dwa rodzaje folii: folia lustrzana lub matowa w kolorze Silver.
Dzięki nowym powłokom ochronnym folie te znakomicie nadają się do stosowania na dachach wykonanych z poliwęglanu. Nowe produkty umożliwiają zabezpieczenie przed nadmiernym nagrzewaniem się dowolnego obiektu dzięki świetlikom wykonanym z płyt poliwęglanowych z foliami przecisłonecznymi.
Folie te posiadają 3 letnią gwarancję.
W ofercie firmy Warsfoll dostępne są:
Folia lustrzana Silver 20 exterior PC
Materiał o doskonałych parametrach słonecznych – redukcja nagrzewania o ok. 30%, zatrzymanie całkowitej energii słonecznej na poziomie 80%, blokada promieniowania UV, to kilka najważniejszych parametrów.
Folia ta doskonale sprawdzi się wszędzie tam, gdzie wymagana jest maksymalna ochrona przed nagrzewaniem się oraz możliwość przepuszczalności światła widzialnego przez poliwęglan z folią w sposób niezakłócony. Kolor Srebrny Silver gwarantuje elegancki wygląd przy każdym rodzaju elewacji.
Folia matowa Solar Block 05
Folia srebrna o bardzo dobrych parametrach słonecznych oraz wytrzymałościowych. Ze względu na swój matowy charakter polecana jest do obiektów, gdzie priorytetem nie jest przezierność świetlików lecz skuteczność zatrzymania promieniowania słonecznego. Filtr blokujący UV zwiększa trwałość obiektów narażonych na blaknięcie a znajdujących się w obszarze operacji promieni słonecznych.
- Szczegóły
- Kategoria: Wydanie 4/2007
Świetlik rurowy SLT |
Świetlik rurowy SLT to nowy produkt firmy FAKRO, którego główną funkcją jest dostarczanie naturalnego światła do wnętrza budynku. Zastosowanie tego rodzaju świetlików pozwala na doświetlenie wszystkich pomieszczeń w budynku, nawet tych, w których nie ma możliwości zamontowania okien dachowych czy pionowych.
Wnętrza odcięte od światła dziennego są ciemne i niewygodne w użytkowaniu. Takimi pomieszczeniami mogą być na przykład: łazienki, garderoby, korytarze, klatki schodowe a nawet piwnice. Poprzez zastosowanie świetlików rurowych do środka budynku wpada naturalne światło, rozjaśniając wnętrza.
W pozostałych pomieszczeniach, świetlik rurowy, stanowi dodatkowe źródło światła, pozwalając również na oszczędność energii elektrycznej. Świetlik rurowy SLT przenosi światło dzienne wpadające do rury światłonośnej poprzez kopułę zamontowaną na dachu. Następnie promienie słoneczne odbijając się od ścian giętkiej, refleksyjnej rury kierowane są ku dołowi na rozpraszacz.
Zamontowany w suficie rozpraszacz równomiernie rozprowadza promienie światła, doświetlając pomieszczenie. Świetlik rurowy może być wykorzystywany również wieczorami oraz w nocy, poprzez zainstalowanie w nim oprawy oświetleniowej spełniającej funkcje lampy.
Świetlik rurowy składa się z następujących elementów: kopuły, kołnierza, rury światłonośnej, rozpraszacza pryzmatycznego i przezroczystego oraz z ramy sufitowej. zastosowana giętka rura światłonośna pozwala w łatwy sposób ominąć ewentualne przeszkody konstrukcyjne, co znacznie skraca koszt i czas montażu. specjalnie przygotowane kołnierze gwarantują szczelność i łatwość montażu.
Świetliki rurowe mogą być montowane na dachach o nachyleniu 15°-60° lub na dachach płaskich (na zamówienie). dostępne dwa rodzaje kołnierzy, do pokryć płaskich i profilowanych. objęte siedmioletnim okresem gwarancji.
- Szczegóły
- Kategoria: Wydanie 4/2007
Mimaki JV5-160S |
Firma Folplex, od przeszło 16 lat zajmująca się sprzedażą materiałów do wyrobów reklam, wyrobów z plexi i PVC, drukiem wielkoformatowym, grawerowaniem i cięciem laserem oraz produkcją upominków reklamowych, powiększyła swoje zaplecze maszynowe o nowy, bardzo szybki ploter solwentowy, Mimaki JV5-160S
Mimaki JV5-160S to jeden z najszybszych ploterów, który jednocześnie pozwala na zachowanie najwyższej jakości wydruków. W optymalnych warunkach uzyskuje prędkość zadruku 54 m2/h w trybie 540x720 dpi, natomiast 40 m2 na godzinę w rozdzielczości 540x1080 dpi (1 m2 zadrukowuje w ciągu 90 s) Maksymalna szerokość pola zadruku to 160 cm.
Używany jest do druku na mediach „lekkich” tzn. na foliach samoprzylepnych (mat, błysk, banerowe, bezbarwne, translucentne) oraz folii One Way Vision.
Mimaki JV5 automatycznie rozpoznaje grubość medium, dzięki czemu umożliwia osiągnięcie optymalnej jakości druku nawet przy zadruku mediów o różnej grubości.
Automatyczna kontrola stanu dysz eliminuje niepotrzebne straty w materiale i atramencie, co pozwala na obniżenie kosztów.
Wszystkie te cechy wpływają na podwyższenie standardu wykonywanych przez firmę prac. Zlecenia realizowane są dużo szybciej, ich jakość uległa polepszeniu, a ceny obniżeniu dzięki eliminacji strat.
Firma Folplex zajmuje się tworzeniem reklam wizualnych dla Klientów indywidualnych i agencji reklamowych. Dysponuje trzema oddziałami w Warszawie, obsługuje Klientów z całej Polski.
www.taniareklama.pl.
- Szczegóły
- Kategoria: Wydanie 4/2007
Zawiasy KT-N 6R, KT-V 6R |
Już od wielu lat, zawiasy produkowane przez firmę HAHN klasy premium, serii KT-N i KT-V wyśmienicie wypełniają swoją funkcję na wielu setkach tysięcy drzwi, na całym świecie. Przyszedł jednak czas na wypracowanie nowej ich formy.
Jej zalety to:
• elegancka forma na drzwiach,
• łatwiejszy montaż w produkcji,
• pewniejsze mocowanie, również w przypadku wysokich komór termoizolacyjnych
Ładne i pewne
Zawiasy do drzwi z tworzyw sztucznych o nowym kształcie, podążają za duchem czasu. Korpus zawiasu przyjął okrągłą formę. Widoczne krawędzie przenikania w pokrywach części skrzydłowych, dają efekt głębszego stonowania z profilem.
Także odporność przeciwwłamaniowa została zwiększona. Dzięki nowo powstałej formie bolca, połączona została tulejka zawiasu i bolec, w jedną stabilną całość. Bez dodatkowych środków, bolec zawiasu jest przy zamkniętych drzwiach, natychmiast zabezpieczony przed niepożądanym wybiciem. Przy otwartych drzwiach, w razie potrzeby istnieje możliwość usunięcia bolca. Np. przy drzwiach w niskiej wnęce. Obie serie zdały bez ograniczeń testy antywłamaniowe SKG (Stichting Kwaliteit Gevelbouw, niezależnego ośrodka certyfikacji materiałów dla budownictwa).
Nowa pokrywa ze stali podwyższa ochronę przeciwko zdjęciu siłą, a polakierowana proszkowo wpływa na jednolite oddanie koloru przez wszystkie elementy składowe.
Większa wytrzymałość
Poprzez liczne optymalizacje, nowe zawiasy przenoszą ciężar skrzydła do 140 kg wg badań RAL – zawsze zależnie od typu i wykonania drzwi. Badania wykonane dla uzyskania znaku CE osiągnęły 13 klasę dla bardzo dużych obciążeń. Zgodnie z powyższym obie serie mogą być stosowane do drzwi ewakuacyjnych.
Trójwymiarowa regulacja w sześciu kierunkach umożliwia przesunięcie elementu o +4 i –3 mm w pionie, natomiast pozioma droga regulacji to ±5 mm, a docisk uszczelki daje się płynnie regulować w całym zakresie wysokości przylgi z dodatkową rezerwą ±0,5 mm. Wszystkie regulacje może wykonać jedna osoba, bez zdejmowania i zakładania skrzydła drzwi.
Wszystkie elementy z tworzyw sztucznych – od zaślepki po tulejkę łożyska – zostały wykonane wg najnowszych technologii i spełniają wysokie wymagania stabilności, zamknięcia kształtu i odporności na czynniki pogodowe
W każdej sytuacji właściwe rozwiązanie
Obok mocowania wkrętami, możliwe jest także mocowanie dużej palety wariantów zawiasów za pomocą bolców poprzecznych, do wąskich i cienkościennych profili. Szczególnie wysokie komory w profilu z tworzywa sztucznego można zmostkować za pomocą śruby stopniowanej Hahn. Istniejące szablony Hahn mogą być nadal stosowane.
Oferowane są cztery zakresy wysokości przylgi (13-18 mm, 15-20 mm, 18-23 mm, i 22-27 mm). Zawiasy mogą być pakowane pojedynczo, lub w specjalne kartony po 24 szt. Wszystkie dostępne kolory RAL dopełniają pakiet oferty, wraz z obszernymi wskazówkami dotyczącymi montażu.
www.dr-hahn.pl
- Szczegóły
- Kategoria: Wydanie 4/2007
Ekspert Okienny REHAU |
W marcu pojawił się na rynku okiennym komputerowy program wspomagający sprzedaż okien – Ekspert Okienny REHAU Producenci i dystrybutorzy okien z profili REHAU dostają tym samym do ręki narzędzie, które stworzone zostało z myślą o ich codziennej pracy.
Program Ekspert Okienny jest ekskluzywnym produktem, stworzonym przez firmę REHAU i przeznaczonym dla sprzedawców okien z profili REHAU.
Zebrano w nim obszerne informacje na temat techniki okiennej REHAU. Dzięki temu jest on niespotykanym wyróżnikiem na rynku. Każdy punkt sprzedaży, który dysponować będzie tym programem, zostanie oznakowany w specjalny sposób tak, aby każdy klient docelowy mógł
go łatwo znaleźć .
www.rehau.pl
- Szczegóły
- Kategoria: Wydanie 4/2007
Okno FFT Termo |
Okno FTT Termo produkcji FAKRO to okno dachowe o specjalistycznej i nowatorskiej konstrukcji, zapewniające dużą oszczędność energii cieplnej.
Okno charakteryzuje się bardzo dobrym współczynnikiem przenikania ciepła Uokna=0,94 W/m2K, co umożliwia stosowanie go w budynkach, w których szczególny nacisk położony jest na zminimalizowanie strat ciepła np. w budownictwie pasywnym.
Okno FTT jest oknem dachowym o konstrukcji obrotowej, wyposażonym w dwukomorowy, superenergooszczędny pakiet szybowy, który umieszczony jest w grubszej, drewnianej ramie skrzydła.
Odpowiednio zaprojektowane i wykonane okno dachowe, jak również system montażu z wykorzystaniem akcesoriów montażowych zapewniają bardzo dobre parametry termoizolacyjności i najwyższą 4 klasę szczelności w zakresie przepuszczalności powietrza (klasyfikacja PN-EN 12207, norma badań PN-EN 1026).
• dwukomorowy, superenergooszczędny pakiet szybowy zbudowany jest z trzech szyb hartowanych o grubości 4 mm. Szyby skrajne wykonane są ze szkła niskoemisyjnego. Obie przestrzenie międzyszybowe wynoszą po 10 mm i wypełnione są gazem szlachetnym – kryptonem. Uszyby=0,5 W/m2K, Uokna=0,94 W/m2K,
• „ciepłe” ramki dystansowe TGI. Połączenie tworzywa sztucznego i metalu oraz odpowiednie ukształtowanie ramki gwarantuje wysoką szczelność jak i niską przenikalność cieplną przez ramkę TGI. Taka budowa zestawu szybowego umożliwia uzyskanie znakomitych parametrów energooszczędnych
Uszyby=0,5 W/m2K,
• grubsze skrzydło okienne. Specjalnie zaprojektowane skrzydło pozwala na głębsze umieszczenie dwukomorowego pakietu szybowego. Rama skrzydła jest o około 30% grubsza od skrzydła w standardowym oknie, co zwiększa wytrzymałość oraz izolacyjność termiczną całego okna,
• poczwórny system uszczelnienia. Uszczelki wykonane są z najwyższej jakości materiału, który charakteryzuje się wysoką elastycznością i sprężystością przez co lepiej dolegają do szyby i dodatkowo ograniczają straty ciepła.
• wzbogacone w standardowe akcesoria zewnętrzne. Ze względu na szerszą ramę skrzydła akcesoria wewnętrzne posiadają zmodyfikowane wymiary dopasowane do okna FTT. Dostępne są na zamówienie,
• zamontowane z wykorzystaniem specjalnie do tego przeznaczonych akcesoriów montażowych FAKRO; kołnierza paroprzepuszczalnego XDP i kołnierza paroszczelnego XDS w pełni spełnia swoją energooszczędną funkcję.
- Szczegóły
- Kategoria: Wydanie 4/2007
Przełom w obliczaniu parametrów szyb |
Obecnie na rynku polskim producenci okien mogą otrzymać dokładne parametry cieplne i (świetlne) spektrofotometryczne szyb zespolonych składających się jedynie ze szkieł bazowych jednego producenta. Jest to związane z ograniczeniami programów obliczeniowych oferowanych przez dostawców szkieł bazowych, które zawierają jedynie dane szkieł przez nich produkowanych.
Press-Glas jest jednak firmą oferującą szkła wielu producentów. Do niedawna wiązało się to jednak z brakiem możliwości dokładnego określania parametrów części zespoleń. Parametry były szacowane na podstawie wyników pochodzących z programów udostępnianych przez dostawców.
Wymagania nowej Normy Europejskiej dla szyb zespolonych umożliwiły jednak pozyskanie danych spektrofotometrycznych szkieł bazowych i przygotowanie własnego programu obliczeniowego.
Press-Glas prowadzi obecnie przygotowania do uruchomienia programu obliczającego wszystkie najważniejsze parametry cieplne i świetlne (spektrofotometryczne) jedno- i dwukomorowych szyb zespolonych. Możliwości programu pozwalają na konstruowanie zespoleń składających się z wielu rodzajów szkieł bazowych jednego lub kilku producentów.
Dzięki temu klienci Press-Glas otrzymają niezależne dane porównawcze i nieograniczoną możliwość dokonania najlepszego wyboru.
Dla wybranych produktów, wszystkie parametry prezentowane są już teraz na szczegółowych Deklaracjach Zgodności, które są oficjalnym dokumentem potwierdzającym dane każdego typu szyby zespolonej. Wszystkie posiadane deklaracje są obecnie publikowane na stronie www.presss-glas.com/ce. Ze względu na praktycznie nieograniczoną ilość możliwych kombinacji szyb zespolonych, kolejne szczegółowe Deklaracje Zgodności będą sukcesywnie opracowywane.
- Szczegóły
- Kategoria: Wydanie 4/2007
Szklany pomost nad Wielkim Kanionem Kolorado |
Platforma, nazwana Skywalk, ma kształt podkowy wystającej na ponad 20 m od krawędzi urwiska, które opada pionowo w dół na głębokość 1220 m. Znajduje się 144 km na zachód od Parku Narodowego Wielki Kanion, odwiedzanego co roku przez 4,1 mln turystów, na terenach rezerwatu Indian Hualapai w Arizonie.
Przywódcy plemienia, którego jedna trzecia żyje w nędzy, zastanawiali się kilka lat, zanim zgodzili się na budowę platformy w pobliżu miejsc grzebalnych. Przeważyła nadzieja na zyski z unikatowej atrakcji turystycznej i starszyzna pozwoliła inwestorowi z Las Vegas na budowę, która kosztowała 30 mln dolarów. Przywódcy plemienni spodziewają się, że Skywalk stanie się centrum rozwijającego się przemysłu turystycznego, oferującego m.in. loty śmigłowcem nad kanionem i spływy Kolorado specjalnymi tratwami.
Stalowo-szklaną podkowę nad przepaścią budowano dwa lata. Konstrukcja ma 3000 m2 i waży 500 ton. Trzyma się nad kanionem dzięki niewidocznym stalowym dźwigarom wpuszczonym na głębokość 14 metrów w skałę. Skywalk udźwignie jednocześnie 120 osób i wytrzyma napór wiatrów osiągających w Kanionie 160 km/h. Pomost jest amortyzowany, aby nie wpadał w drgania powodowane przemieszczaniem się po nim ludzi.
Skywalk został zaprojektowany przez pracownię architektoniczną MRJ Architects z Las Vegas, a jego konstrukcją zajęła się firma Lochsa Engineering. Szkło, z którego zrobiono szklaną podkowę sprowadzono z niemieckich zakładów Saint-Gobain, specjalizujących się w produkcji szkła strukturalnego na potrzeby unikatowych projektów budowlanych na całym świecie.
PAP
Zdjęcia: www.npr.org
- Szczegóły
- Kategoria: Wydanie 4/2007
CE w PRESS-GLAS |
W chwili obecnej oznakowanie CE obejmuje większość oferowanych przez Press-Glas produktów: szyby zespolone, hartowane ESG, wzmacniane termicznie TVG, hartowane wygrzewane termicznie ESG HST, laminowane VSG, ognioodporne i cięte.
Proces certyfikacji szyb zespolonych produkowanych w przez Press-Glas został przeprowadzony przy udziale renomowanego instytutu IFT w Rosenheim. Dzięki temu polscy odbiorcy szyb zespolonych, którzy poszukują obecnie rynków zbytu dla swych okien w całej Europie, nie mają problemów z akceptacją dokumentów dotyczących szyb zespolonych przy sprzedaży swoich produktów poza granicami Polski.
Press-Glas potwierdza spełnienie wymogów w zakresie:
• kontroli wytwarzania produktów – Certyfikaty Zakładowej Kontroli Produkcji;
• pozytywnych wyników badań gotowych produktów – Paszporty Produktu;
• przekazania ogólnych Deklaracji Zgodności dla poszczególnych grup produktów.
Wszystkie dokumenty prezentowane są na stronie internetowej www.press-glas.com/ce.
- Szczegóły
- Kategoria: Wydanie 4/2007
Obróbka mechaniczna i termiczna oraz zdobienie szkła |
Pod powyższym tytułem, w dniu 29 marca br. odbyło się kolejne Seminarium Techniczne zorganizowane przez redakcję „Świata Szkła”.
Redakcja zaprosiła do współpracy pracowników Instytutu Szkła i Ceramiki – wiodącej jednostki w zakresie badań i certyfikacji wyrobów szklanych – oraz niezależnych ekspertów z zakresu Prawa Budowlanego i finansowania
Problematyką techniczną i praktyczną zajęli się w swych wystąpieniach przedstawiciele uznanych firm z branży. Były one poświęcone kształtowaniu własności technicznych i dekoracyjnych szkła w wyniku obróbki termicznej (hartowanie), obróbki mechanicznej krawędzi (szlifowanie, fazowanie itp.), cięcia szkła (stoły do rozkroju, CNC, waterjet) oraz ozdabiania powierzchni (farby do sitodruku, druku rastrowego, fusingu, itp.).
Zaproszeni prelegenci wygłosili następujące referaty:
• Certyfikacja wyrobów szklanych stosowanych w budownictwie, Irena Witosławska, Zakład Certyfikacji, Instytut Szkła i Ceramiki,
• Najnowsza generacja stołów do rozkroju firmy BAVELLONI: nowe możliwości i korzyści dla użytkowników, Zbigniew Burda, MAK,
• Zintegrowana linia obróbcza firmy BAVELLONI, Zbigniew Burda, MAK,
• Wstępne badania typu szkła budowlanego, Teresa Siekierska, Laboratorium Badawcze, Instytut Szkła i Ceramiki;
• UGCPlus, piec wysoko konwekcyjny z technologią turbo firmy UNIGLASS, Zbigniew Burda, MAK,
• Umowy o jakość i badania komponentów używanych do produkcji szyb zespolonych izolacyjnych, Wojciech Korzynow, Szklarexpert
• Technologia waterjet – wycinarki wodne w branży szklarskiej, Andrzej Stryjecki, Biuro Branżowe WATERJET
• Ceramiczne środki do dekorowania szkła – zastosowanie w różnych technikach zdobienia, Małgorzata Marecka, Zakład Środków Zdobniczych, Instytut Szkła i Ceramiki
• Zdobienie szkła płaskiego, Andrzej Ziółkowski, ETC
• Wdrożenie i utrzymywanie Zakładowej Kontroli Produkcji – metoda integracyjna w kontekście znakowania CE, Marek Banowski, INSOGLAS
• Fundusze Unii Europejskiej szansą wsparcia inwestycji w przedsiębiorstwach, Maciej Bagiński, EUROLIDER
W seminarium uczestniczyło prawie 100 osób – przedstawicieli firm zajmujących się obróbką szkła, produkcją szyb zespolonych, projektowaniem, produkcją i montażem elementów konstrukcji przeszklonych.
Zgromadzeni goście z uwagą słuchali wykładów praktycznych o maszynach i technologiach, które mogą poprawić jakość wykonywanych przez nich wyrobów i bardziej zautomatyzować produkcję, co ma szczególne znaczenie w obecnym czasie, gdy większość firm chwali się dużym pełnym portfelem zamówień i pełnym wykorzystaniem mocy produkcyjnych, a narzeka na trudności z pozyskaniem wykwalifikowanych pracowników.
Duże zainteresowanie wzbudziły również wystąpienia na temat badań i certyfikacji wyrobów szklanych w związku ze zmieniającymi się przepisami i wchodzeniem w życie nowych norm dotyczących wyrobów szklanych (na większość wyrobów szklanych obowiązują już zharmonizowane normy europejskie). Nowe przepisy i normy nakładają na producentów nowe obowiązki, zwiększa się rola Zakładowej Kontroli Produkcji i odpowiedzialność producenta za produkowane wyroby. Do nowych zadań producenci starają się przygotować – czego dowodem jest też tak liczny udział w naszym seminarium.
Do wprowadzania nowych technologii produkcji i zakupu nowych maszyn szklarskich potrzebne są pieniądze, i to duże. Dlatego wykład o możliwości zdobywania funduszy Unii Europejskiej do częściowego finansowania inwestycji w firmach cieszył się ogromną uwagą.
Seminarium jest też okazją do spotkania się ludzi z branży. W trakcie przerw przy kawie lub na obiedzie goście mogli w swobodniejszej atmosferze dyskutować tematy nurtujące branżę, dzielić się swoimi doświadczeniami i poznawać się osobiście, co wpływa pozytywnie na późniejszą współpracę na rynku budowlanym.
Uczestnicy seminarium mogli również przedyskutować, w nieoficjalnej rozmowie, swoje problemy z pracownikami Instytutu Szkła i Ceramiki, dowiedzieć się, jak interpretować poszczególne zapisy norm i wypytać o takie szczegóły, jak sposób przygotowania próbek do badań szyb zespolonych.
Wszyscy słuchacze otrzymali certyfikaty uczestnictwa w naszym seminarium.
Organizowane przez redakcję „Świata Szkła” seminaria są także okazją do wzbogacenia wiedzy redakcji o tym jak jej miesięcznik odbierany jest przez branżę Na tej podstawie treść miesięcznika może być jak najbardziej zbliżona do oczekiwań Czytelników. Dlatego uczestnicy seminarium zostali poproszeni o wypełnienie ankiet dotyczących pisma, a wśród ich autorów rozlosowano kilka upominków.
Zapraszamy Państwa na kolejne Seminarium Techniczne, które odbędzie się 6 grudnia 2007 r.
K.Z.
- Szczegóły
- Kategoria: Wydanie 4/2007
Architektura przyszłości. W jakim kierunku zmierza, ku czemu dąży, co jest jej sensem, w jaki sposób wyraża ducha nowych czasów? To ważne pytania, które zadają sobie nie tylko architekci, ale także związani z budownictwem naukowcy i producenci. Wkraczamy w erę cywilizacji informacyjnej, opartej na komputeryzacji, szybkim przetwarzaniu danych, wirtualizacji rzeczywistości. Architektura , jak wszystkie inne dziedziny życia, coraz wyraźniej poddaje się jej wpływom.
- Szczegóły
- Kategoria: Wydanie 4/2007
Luksus coraz bardziej powszechny |
Jeszcze kilka lat temu ogrody zimowe były luksusem, na który mogli pozwolić sobie nieliczni. Obecny rynek wymaga jednak od producentów stosowania rozwiązań i technologii, które zapewnią dotarcie do szerokiego grona odbiorców.
Ogrody zimowe wzbogacają nasze mieszkania, tworząc wyjątkowe miejsce do odpoczynku. Coraz częściej stają się one również integralną częścią nowoczesnego domu, pozwalając przez cały rok cieszyć się zielonym otoczeniem. Już na etapie planowania budowy ogrodu zimowego, warto skupić uwagę na kilku kluczowych kwestiach, od których może zależeć powodzenie całej inwestycji.
Podejmując decyzję o budowie ogrodu zimowego warto zwrócić uwagę na elementy, z których wykonana będzie jego konstrukcja. Sprawdzone technologie, wysoka jakość i estetyka wykonania produktów, gwarancja niezawodności – to klucz do sukcesu.
Konstrukcja
Stanowi ona najważniejszy element ogrodów zimowych, mając na celu zapewnienie bezpieczeństwa dla przebywających w nim osób. Specjaliści firmy Oknoplast – Kraków polecają do budowy aluminium, które dzięki swojej wytrzymałości na obciążenia (np. w okresie zimowym, na zalegający na dachu śnieg) gwarantuje znakomitą trwałość. Wysoka jakość wykonania, połączona z dobrymi parametrami dotyczącymi izolacji termicznej sprawia, że konstrukcje tego typu idealnie nadają się jako wszelkiego rodzaju nowoczesne systemy aranżacji pomieszczeń.
Właściwe szyby gwarancją niezawodności
Ściany i dach ogrodu zimowego stanowią barierę dla deszczu i wiatru. W celu zapewnienia szczelności, muszą więc spełniać kilka wymogów. Przede wszystkim konstrukcja powinna być tak wykonana, aby w zimie zapewniała ciepło, a latem przyjemny chłód. Należy pamiętać, że ogród zimowy jest wykonany prawie wyłącznie z przeszklonych drzwi lub okien, co powoduje silne nasłonecznienie pomieszczenia.
Dobór właściwych szyb jest więc bardzo ważny. Warto zainwestować w szyby o podwójnej warstwie, które oprócz dobrej izolacyjności termicznej, dodatkowo zapewniają ochronę przeciwsłoneczną. Szyba zespolona składa się z dwóch tafli: pierwsza ze szkła hartowanego, a druga ze szkła laminowanego. Obydwie mają podwyższoną wytrzymałość w stosunku do szkła zwykłego i spełniają wymagania szkła bezpiecznego – szkło hartowane w razie stłuczenia rozpada się na drobne kawałki, które nie powinny nikomu zrobić krzywdy, a szkło laminowane ma w swojej budowie folię, która zapobiega ewentualnemu rozsypaniu się szkła po pęknięciu.
Świeże powietrze
Warto pamiętać też o odpowiedniej wentylacji pomieszczenia, w celu wyrównania temperatury i wilgotności powietrza. Przy zaniedbaniu tej czynności może dojść do zawilgocenia szyb lub profili. Wietrzenie pomieszczeń, szczególnie w okresie zimowym, nie zawsze jest jednak najlepszym rozwiązaniem.
Aby tego uniknąć można zastosować produkowane przez nawiewniki lub okucia rozszczelniające. Wpływają one na bezawaryjność obsługi oraz zapewniają dopływ świeżego powietrza przez cały rok. Najbardziej wymagający klienci mogą zamówić instalację nawiewną, która automatycznie ustawia temperaturę i steruje całym układem.
Piotr Żegliński, Kuba Matuszkiewicz
Pegasus PR
- Szczegóły
- Kategoria: Wydanie 4/2007
Kto siedzi w szklarni, ten się poci |
Wielu inwestorów wysoko ceni projektowane przez architektów o międzynarodowej sławie wraz z nową generacją inżynierów – specjalistów z dziedziny mikroklimatu wnętrz – przejrzystość i atrakcyjny wygląd budynków z podwójną fasadą.
Jednocześnie nowa technologia fasad powinna się przyczynić do tego, aby w chłodniejszych porach roku nastąpił spadek zużycia energii cieplnej przez budynek.
Ochronne działanie „drugiej powłoki” umożliwia naturalną wentylację pomieszczeń biurowych (indywidualne otwieranie okien) oraz zapewnia uniezależnienie stref biurowych od zewnętrznych warunków pogodowych (deszcze, działanie wiatru itd.), a także odseparowanie od hałasów zewnętrznych.
Nowoczesna architektura prowadzi zatem do koncepcji energetycznej, w której instalacje ogrzewcze i wentylacyjne zostają zredukowane do wielkości wynikających z zapotrzebowania ciepła i powietrza. Centralna instalacja klimatyzacyjna nie może jednakże być zastąpiona przez podwójną fasadę, mimo że sugerują to takie irytujące pojęcia jak „fasada klimatyzacyjna”, „oddychająca powłoka budynku”, czy „samomodulująca powłoka klimatyczna”.
W międzyczasie okazało się jednak, że przy kształtowaniu koncepcji budynku zasady komfortu cieplnego zeszły na dalszy plan, zwłaszcza wśród architektów. W minionych latach nawet fachowcy z dziedziny klimatyzacji zeszli z drogi myślenia „branżowego” i ściśle współpracują ze specjalistami fizyki budowli, projektantami fasad, informatykami i specjalistami od modulacji częstotliwościowej. Gdy wcześnie zostanie nawiązana współpraca architekta i instalatora, to możliwe jest osiągnięcie korzystnych warunków wewnętrznych przy pomocy systemów wielofunkcyjnych i techniki podwójnych fasad.
Założeniem dla skuteczności koncepcji fasady musi zawsze być osiągnięcie komfortu cieplnego, uwzględniającego różne kryteria. Dotyczy to nie tylko temperatury, wilgotności i jakości powietrza, lecz także akustyki, oświetlenia i ochrony przeciwsłonecznej. Wykwalifikowani fachowcy-instalatorzy są obecnie w stanie bardzo dokładnie określić za pomocą modelowania symultanicznego właściwości termiczne budynków.
Dzięki nowoczesnej symulacji budynku można urzeczywistnić koncepcje projektowe, umożliwiające optymalizację rozwiązań architektonicznych i budowlanych, służące tym samym pewności projektowania.
Symulacja budynku
jako wsparcie decyzyjne
Zastosowanie dynamicznych programów symulacyjnych w budownictwie i fizyce budowli jest od lat uznaną metodą optymalizacji energetycznej przy projektowaniu budynków i ich wyposażenia instalacyjnego.
W dynamicznej symulacji budynku ujęte są występujące zmienne w rozpatrywanym czasie oddziaływania budynku na otoczenie i na wyposażenie techniczne.
Oprócz szczegółowych danych me-teorologicznych, są to przede wszystkim godzinowe dane na temat ilości ludzi w pomieszczeniach i związane z tym działanie urządzeń technicznych, jak również dane na temat instalacji, np. strumienie objętości powietrza, wartości temperatury, wilgotności itd.
Taka dokładna analiza jest niezmiernie pomocna w ocenie mikroklimatu wnętrz, zapotrzebowania na energię, a także przy projektowaniu i optymalizacji powłok zewnętrznych budynku i wszystkich instalacji.
W ten sposób odpadają wszelkie obawy, a instalacje są zaprojektowane, zwymiarowane, regulowane i eksploatowane zgodnie z potrzebami.
Zastosowanie dynamicznej symulacji budynku i instalacji stanowi dla złożonych sytuacji, zwłaszcza w dziedzinie wentylacji, niezwykłą pomoc dla projektantów.
Dzięki temu można wyraźnie określić wzajemne zależności, odkryć i zmodyfikować możliwości optymalizacji. Ta pomoc projektowa daje możliwość przedstawienia inwestorowi trudnych w ocenie środków, jak np. potrzeba wentylacji nocnej.
Trudności w symulacji leżą w ustaleniu dokładności budowy modelu obliczeniowego.
Kluczem do zadowalających wyników są, oprócz doświadczenia, pomiarów odpowiednich parametrów, obliczenia symulacyjne oraz kontrola zrozumiałości.
W razie konieczności
Dzięki dużym powierzchniom przeszklonym, nasłonecznione okna działają jak kolektor, w którym temperatura może być wyższa o ok. 10 K od temperatury powietrza w pomieszczeniu. To podwyższenie temperatury należy uwzględnić przy wietrzeniu przez okna. Dalszy wzrost temperatury ma miejsce przed fasadą. W zależności od wysokości rozpatrywanej kondygnacji, przy promieniowaniu na fasadę, przed tą fasadą tworzy się warstwa graniczna. Grubość tej warstwy może na wysokości 10 m wynieść 0,6 m. Zmniejsza się ona w wyniku działania wiatru, ale szybko się odtwarza.
W fasadach dwuwarstwowych powietrze jest zasysane przez otwory, które są niewielkie w stosunku do grubości warstwy granicznej, przez co zasysanie następuje z tej warstwy granicznej. Powietrze zasysane może wykazywać temperaturę o ok. 10 K wyższą od temperatury zewnętrznej w strefach oddalonych od budynku. Ten przyrost temperatury musi być uwzględniony w analizach wentylacji przez okna przy projektowaniu fasad dwuwarstwowych. Eksperci ustalają tę temperaturę na poziomie nawet 65°C.
Często panuje pogląd, że surowe wymagania w zakresie warunków termicznych obowiązują jedynie w budynkach wyposażonych w instalacje klimatyzacyjne, a nie w budynkach z wentylacją naturalną. Należy wyjaśnić, że zasady komfortu cieplnego i wymagania higieniczne ustalano dotychczas tylko dla pomieszczeń wyposażonych w wentylację mechaniczną. Nie oznacza to jednak, że w pomieszczeniach nie wentylowanych mechanicznie ludzie mają inne odczucia. Należy wobec tego wymagać, aby wymagania mikroklimatu były spełniane także w pomieszczeniach bez wentylacji mechanicznej. Budynki dostosowane do warunków klimatycznych mogą spełniać te warunki, gdy wewnętrzne obciążenia termiczne nie są zbyt wysokie.
Norma DIN 1946 cz. 2 zaleca pewien obszar komfortu cieplnego, w którym temperatura pomieszczenia jest zawarta w przedziale między 22 i 27°C, a wilgotność względna – między 30 a 65%, przy czym zawartość wilgoci wynosi ok. 11,5 g/kg. Dopuszczalne jest krótkotrwałe przekroczenie podanych temperatur.
Wraz ze wzrostem temperatury w lecie, ilość ciepła utajonego, oddawana przez organizm ludzki nabiera coraz większego znaczenia, gdyż oddawanie ciepła na drodze konwekcji i promieniowania spada i przy 33°C dochodzi do zera.
Gdy temperatura pomieszczenia przekroczy 33°C, część ciepła będzie oddawana na drodze dyfuzji wilgoci lub przez pocenie. Należy zatem dążyć do tego, aby stan powietrza wewnętrznego w okresie letnim, przy wysokich temperaturach zewnętrznych był zmieniany w kierunku niskich wilgotności względnych. Na rys. 4 przedstawiono udział ciepła oddawanego na drodze odparowania w całkowitym cieple oddawanym.
I wreszcie, wydolność psychologiczna zależy od optymalnej temperatury otoczenia. Szwedzkie badania określają tę zależność (patrz rys. 5).
Wymagania dotyczące projektowania instalacji w wysokich budynkach biurowych obejmują w zasadzie następujące wytyczne:
• wysoka jakość stanowisk pracy
• zachowanie wymagań akustycznych
• ręcznie sterowane wietrzenie przez okna
• redukcja kosztów energii.
Szczegółowe wymagania inwestorów w odniesieniu do temperatury i prędkości ruchu powietrza w pomieszczeniach nie mogą być jednoznacznie sprecyzowane. Jednakże gdy u podstaw doboru parametrów powietrza leży wysoka jakość powietrza na stanowiskach roboczych, to należy przyjmować dla temperatur i prędkości powietrza jako graniczne, wartości podane w normie DIN 1946 cz. 2. (patrz rys. 6).
Obowiązująca od lipca 2003 roku norma DIN 4108-2 – Ochrona Cieplna i Oszczędność Energii w Budynkach – Wymagania Minimalne stwarza niezrozumiałe relacje dla inżynierów specjalistów od klimatyzacji. Oznacza to, że minimalne wymagania w dziedzinie ochrony cieplnej budynków przy uwzględnieniu określonych warunków brzegowych dla lata, przegrzewania strefy przebywania ludzi można uniknąć bez konieczności chłodzenia. Budowa urządzeń klimatyzacyjnych jedynie dla szczególnych przypadków jest całkowicie nieuzasadniona.
Często zdarza się, że podczas nocnej wentylacji „płuczącej” stosuje się skrajnie wysokie wartości dla poprawy efektywności, co skutkuje następnego ranka w biurach całkiem nowymi parametrami. Wymaganie dotyczące centralizacji lub decentralizacji urządzeń klimatyzacyjnych i chłodniczych wynika w dzisiejszym rozumieniu z założenia wysokiej jakości powietrza na stanowiskach pracy. Instalacje wentylacyjne i klimatyzacyjne stwarzają zarówno wysoką jakość użytkowania, jak i funkcjonalność, a zatem podstawowe założenia dla jakości wynajmu nieruchomości. Strefy wewnętrzne muszą w każdym wypadku być wentylowane mechanicznie, przy czym nie można wykluczyć chłodzenia.
Temperatura a wydajność pracy
Poziom temperatury w pomieszczeniach jest ważnym czynnikiem nie tylko komfortu cieplnego, lecz także wydajności pracy ludzi oraz ich zdrowia. Niekorzystne warunki otoczenia prowadzą do zwiększenia ilości braków oraz do zmniejszenia fizycznej i psychicznej zdolności do pracy. Osiągnięcie wydajności pracy takiej jak w warunkach optymalnych powoduje zwiększenie napięcia psychicznego i jest to możliwe jedynie w krótkich okresach czasu.
W ten sposób strata na efektywności w razie przekroczenia temperatury powyżej 27°C może wynieść ok. 25%. Jeżeli wyjdzie się z czasu przekroczenia tej temperatury, równego 100 h/rok i z kosztów stanowiska pracy, równych 40 euro/h, to strata z tego tytułu wyniesie 1000 euro/(rok.osobę). Przy liczbie pracowników wynoszącej 2000 osób, strata wynosi ok. 2 mln euro.
Przy odchyleniach temperatury od wartości zadanej należy jeszcze wziąć pod uwagę jeden aspekt, który często jest pomijany. Odchyłki temperatury ku górze są nieprzyjemne w odczuciu i czynią pracę bardziej wyczerpującą, a dłuższe spadki poniżej wartości zadanej są przyczyną przeziębień. Zbyt niskie temperatury, nawet gdy trwają 10 do 15 minut prowadzą do przeziębień. Przeziębienie nie jest, jak często się zakłada, wywołane przez wirusy z instalacji wentylacyjnej, lecz przez przechłodzenie.
Zbyt niskie temperatury mogą przy wietrzeniu naturalnym przez okna, jak też przy braku działania wentylacji w zimie w razie krótkotrwałej przerwy w dostawie ciepła. Przy urządzeniach wentylacyjnych tego przechłodzenia można uniknąć przez krótkotrwałe wyłączenie wentylacji i to należy przewidzieć w każdym przypadku. Przy wietrzeniu przez okna przechłodzenia unika się jedynie przez zamknięcie okna w odpowiednim czasie. W obydwu przypadkach następuje odpowiednio pogorszenie jakości powietrza, z czym należy się pogodzić na krótką metę.
Wilgotność powietrza
w pomieszczeniu
Granice dopuszczalnej wilgotności względnej są dość szerokie. Zawarte są one w przedziale od 30% do 65%. Jako maksymalną bezwzględną zawartość wilgoci przyjmuje się wartość 11,5 g/kg.
Gdy pomieszczenie jest wietrzone w sposób naturalny, może w zimie dojść do spadku wilgotności poniżej dolnej dopuszczalnej wartości. Powietrze zewnętrzne dostające się przez okna jest suche i będzie ono podgrzewane. Suche powietrze w zimie prowadzi do wysokich obciążeń dla ludzi. Przy temperaturze ok. 20°C i wilgotności względnej 20% zaczyna się wysychanie błon śluzowych w górnych drogach oddechowych, a odporność na infekcje zostaje osłabiona.
Istotne jest także to, że suche powietrze w pomieszczeniu sprzyja wzniecaniu pyłu łatwo wdychanego przez ludzi, co powoduje dalsze podrażnienia. Ułatwia to bardzo naładowanie elektrostatyczne tekstylnych i nietekstylnych tworzyw sztucznych. Zjawiska tego nie można pominąć przy umeblowaniu biurowym z powłoką z tworzywa sztucznego. Wilgoć z materiałów higroskopijnych jak drewno, papier, skóra i tekstylia jest odprowadzana tak długo, aż zostanie osiągnięty stan równowagi. Dla mebli wartościowych, instrumentów muzycznych, obrazów może to być wręcz proces niszczący. Dzięki wentylacji mechanicznej z nawilżaniem można ograniczyć uszkodzenia wywołane suchym powietrzem. Należy przy tym dążyć do utrzymywania wilgotności w pobliżu dolnej granicy dopuszczalnego zakresu wartości zadanej.
W lecie możliwe jest utrzymanie stanu powietrza powyżej granicy 11,5 g/kg.
Rola człowieka
Wielu fachowców instalatorów zauważa już odwrót od wentylacji i klimatyzacji. Jednakże w czasie gorącego lata w roku 2003 doszło w licznych budynkach reprezentacyjnych z podwójną fasadą do powstania problemów termicznych, które pociągnęły za sobą pogorszenie samopoczucia i wydajności pracujących tam ludzi. Okazało się, że te rozpowszechnione koncepcje budowlane doprowadziły do zmiany obowiązujących poglądów na zagadnienie komfortu cieplnego.
Konsekwencje obszernej oceny obszaru komfortu cieplnego pozostają Czytelnikowi do rozważenia i o ile on je zaakceptuje, to:
• uchodzą jako rozszerzona podstawa oceny komfortu cieplnego – zwłaszcza granic jego obszaru – zgodnie z następującymi dokumentami:
– DIN/EN/ISO 7730 Wielkości do Oceny Komfortu Cieplnego w Klimacie Umiarkowanym
– DIN 33403 część 3 Mikroklimat Stanowisk Pracy, Obszar Znośnych Warunków
– Norma SIA 382/3 (szwajcarska) Określenie Czasu Przegrzania;
• dla normalnej pracy biurowej w pozycji siedzącej, na podstawie norm DIN 1946 cz. 2 i DIN 33403 jako górne wartości obowiązują 36°C przy wilgotności względnej 65% do odpowiednio 47°C i 30% (sic!!!);
• zaledwie 10% ludzi w biurze odczuwa temperaturę 33°C jako nieprzyjemną;
• przytoczono wytyczne szwajcarskie, przy czym bez wentylacji mechanicznej temperatura pomieszczenia powyżej 28°C podczas ponad 30 godzin nie została określona jako niepożądana
i przy czym
– nie trzeba uwzględniać wzrostu maksymalnej temperatury zewnętrznej powyżej 30oC i w świetle norm szwajcarskich nie ma wymagań gwarancji;
– w zimie tolerowane są wilgotności względne rzędu 20%.
Kto to dopuszcza, musi się także z tym liczyć. W tabeli 1 pokazano istotne ustalenia ze względu na przyjmowaną granicę 26°C.
Zasadniczo autor wychodzi z interpretacji, że przepisy krajowe są najważniejsze, a tzw. stan techniki ma znaczenie drugorzędne. Przy tym przepisy i wytyczne dotyczące stanowisk roboczych należy przedkładać nad aktualny stan techniki. Pożądany jest tu wreszcie kompromis między różnymi interesami i nie oddaje on jedynie stanu nauki. Istotne są przede wszystkim wytyczne dotyczące stanowisk roboczych. Potwierdza to przyjęta granica 26°C.
Architekt, konstruktor i instalator mają obowiązek przedłożyć swojemu zleceniodawcy wymagania z wytycznych i zapewnić przestrzeganie tych wytycznych. Gdyby granica 26°C miała być przekroczona, a zleceniodawca nie wymagał poprawy sytuacji, to należy to stwierdzić pisemnie.
Errare humanum est
Będący w budowie kompleks biurowy NRW na życzenie architekta nie będzie wyposażony w instalacje wentylacyjne, gdyż jego zdaniem budynek „oddycha” poprzez powłoki bądź też między powłokami jest wytwarzany własny mikroklimat. Po burzliwych dyskusjach zainicjowanych przez projektantów-instalatorów, dopiero po włączeniu się do dyskusji renomowanego fachowca, budynek został wyposażony w wielofunkcyjny system wentylacyjno-klimatyzacyjny. Przyszli pracownicy biur w liczbie ok. 2000 będą dzięki temu mieli powód do zadowolenia podczas dłuższych okresów występowania ciepłej pogody.
Spadek wydajności pracy jest sygnalizowany również w fachowej prasie technicznej. Donosił o tym pewien dziennikarz w sierpniu 2003 roku podczas konferencji prasowej z okazji otwarcia wysokiego budynku należącego do renomowanego instytutu na południu Niemiec pt.: „Dziennikarze pocą się za podwójnymi fasadami”, aby cztery miesiące później pisać o dumie kierownictwa tego instytutu. Ale to była już zima.
Już przed latem 2003 z jego długimi okresami pięknej pogody postawiono w wątpliwość tego rodzaju koncepcji podwójnych fasad. Inteligentna architektura odwołała tę śliską drogę. Szybkiemu nagrzaniu i przegrzaniu budynków nie można było zaradzić, a sprawność umysłowa drastycznie spadła w ciągu kilku tygodni. Mógł się o tym przekonać nie tylko autor niniejszego artykułu. Tymczasem fachowe czasopisma budowlane, instalacyjne, a nawet ekonomiczne donosiły o problemach budynków z podwójnymi fasadami i o obawach częściowo z tym związanych.
Kolejny szok przeżyli użytkownicy w związku z rosnącymi nakładami na zatrudnienie personelu eksploatacyjnego i sprzątającego, a także kosztami energii elektrycznej w lecie, gdyż budynek ze względu na ochronę przeciwsłoneczną musiał mieć włączone oświetlenie sztuczne.
Pewien amerykański specjalista z dziedziny klimatyzacji z Chicago wykazuje mało zrozumienia dla niemieckiego boomu podwójnych fasad. „Nie wierzymy kolorowym strzałkom na rysunkach w waszych podręcznikach fachowych i raczej przyjrzymy się z boku waszym pochłaniającym miliony próbom”.
Czy jest wyjście?
Aby tego uniknąć przy innowacyjnych koncepcjach fasadowych, bezwzględnie konieczne jest, aby architekci, projektanci fasad, specjaliści fizyki budowli i instalatorzy wpierw opracowali wspólne rozwiązanie.
Należy do tego przepracowanie następujących problemów:
• badanie wielofunkcyjnej techniki budowlanej,
• symulacja budynku jest niezbędna,
• uwzględnienie nowoczesnych rozwiązań budowlanych,
• unikanie wysokich temperatur w przestrzeni międzyfasadowej,
• minimalizacja przekazywania dźwięków między pomieszczeniami – także poprzez otwarte okna lub drzwi rozsuwane w fasadzie wewnętrznej,
• uwzględnienie granicznych wartości parametrów komfortu cieplnego wg DIN 1946,
• przestrzeganie aktualnych danych meteorologicznych – również obszarów parności (np. w Mannheim występuje więcej godzin parnego klimatu niż w Kolonii, a w Kolonii – niż w Essen.),
• unikanie zbyt suchego powietrza w zimie i zbyt wilgotnego w lecie,
• przy otwartej fasadzie wewnętrznej należy zapobiec, aby do wnętrza nie dostawało się zanieczyszczone powietrze (spaliny samochodowe, ozon w okresie upałów w centrach miast, spaliny pochodzenia naftowego w bezpośredniej bliskości lotnisk itd.),
• opracowanie specjalnych rozwiązań dla pomieszczeń narożnych,
• optymalizacja zapotrzebowania na powierzchnię instalacyjną dla zdecentralizowanych urządzeń klimatyzacyjnych, aby umożliwić dostępność dla obsługi, wymiany filtrów itp.,
• wykorzystanie indywidualnego wietrzenia przez okna,
• optymalizacja kosztów energii cieplnej,
• minimalizacja kosztów energii na potrzeby chłodnictwa,
• realizacja skutecznego chłodzenia noc-nego przy uwzględnieniu normy DIN 4108-2,
• optymalizacja redukcji ciśnienia akustycznego,
• ochrona przeciwsłoneczna przy zachowaniu widoku na zewnątrz,
• optymalne kształtowanie oświetlenia z uwzględnieniem zmian oświetlenia dziennego,
• zapewnienie możliwości indywidualnego nastawiania ilości powietrza, temperatury, sposobu i intensywności oświetlenia,
• zwrócenie uwagi na koszty eksploatacyjne.
W nadziei, że ten apel będzie przeczytany
i człowiek w takich budynkach w przyszłości nie będzie musiał odgrywać podrzędnej roli.
mgr inż. Detlef Hagenbruch
Chłodnictwo & Klimatyzacja 4/2005
LITERATURA
[1] Konferencja nt. podwójnych fasad i technicznego wyposażenia budynków F.G.K.2001
[2] Anforderung an die Planung, prof. dr inż. K. Fitzner, HRI 3/2002
[3] Erfahrungen zum Thema Doppelfassade, dr A. Schwab, Fünfstetten 2003
[4] Heiße Luft – was tun?, D. Hagenbruch, bericht 9/2003
[5] Der Euphorie folgt nun Kritik – Doppelfassaden, Editorial dr M. Stahl, CCI 2/2003
[6] Im Büro gilt die 26oC Grenze – Kühlpflicht oder Hitzefrei?, CCI Informationszentrum 18.06.2003
[7] Möglichkeiten und Grenzen der Doppelfassade, Tagung des Promotor Verlags, Karlsruhe 27.11.2003
[8] Wechselwirkung Mensch – Fassade, Tagung VDI Bautechnik, Baden-Baden 18/19.03.2004
[9] DIN 4108-2 Wärmeschutz und Energie-Einsparung in Gebäuden, beuth-Verlag, Berlin 7/2003
[10] Glasarchitektur – Lehren aus einen Großversuch, mgr inż. W. Ecke-Hennig, Download unter www.energieeinsparaktion.de
- Szczegóły
- Kategoria: Wydanie 4/2007
Warunki zewnętrzne a jakość okien drewnianych |
Okna z ramami wykonanymi z drewna mają historię sięgającą kilkuset lat. Podobnie jak każdy inny wyrób ich konstrukcja zmieniła się wraz z postępem technicznym. W momencie pojawienia i rozpowszechnienia się szkła płaskiego ramy drewniane służyły do osadzania go.
Drewno znakomicie się do tego nadawało, a rolą okien było tylko wpuszczanie światła do pomieszczeń z zatrzymywaniem w nich ciepła. Kolejnym etapem rozwoju konstrukcji okien była konieczność ich otwierania po to by wietrzyć pomieszczenia, wpuszczając świeże powietrze i zachowując również funkcję doświetlania.
Nieco historii
Skutkowało to powstaniem takiej konstrukcji okien, która umożliwiała ich otwieranie i zamykanie przy zachowaniu dostatecznej szczelności po zamknięciu. Wraz z rozwojem techniki następował równolegle rozwój konstrukcji okien w kierunku ich maksymalnego dostosowania do wymagań użytkownika. W Polsce najczęściej wykonywano ramy okienne z drewna gatunków drzew iglastych, rzadziej z drewna dębowego, jesionowego, sporadycznie bukowego i grabowego.
Zasadnicza zmiana w konstrukcji okien drewnianych nastąpiła wówczas, gdy pojawiły się okna o konstrukcji otwieranej. Na ziemiach polskich były to okna tak zwane polskie, składające się z dwóch ram otwieranych, oddalonych od siebie o 120-140 mm, wykorzystujące izolacyjne właściwości powietrza,znajdującego się między skrzydłami osadzonymi w ościeżnicy o znacznej szerokości od 150 do 160 mm.
Okna te miały jednak jedną wadę: mogły być stosowane tylko w pomieszczeniach parterowych. Zewnętrzne skrzydła bowiem otwierały się na zewnątrz, uniemożliwiając mycie szyb z pomieszczenia. Wraz z rozwojem budownictwa wielopiętrowego pojawiła się odmiana w/w okien określana mianem okien skrzynkowych, w których wszystkie skrzydła otwierały się do wewnątrz. Skutkiem były różne rozmiary skrzydeł – większe wewnętrzne, mniejsze zewnętrzne. Zarówno okna polskie jak i okna skrzynkowe w niektórych budowlach przetrwały do naszych czasów, licząc sobie niekiedy ponad sto lat.
W dalszym ciągu spełniają swoją rolę, jeśli tylko były przyzwoicie konserwowane. Znaczący przełom w konstrukcji okien drewnianych nastąpił jednak w latach 80. i 90. XX w., kiedy to pojawiły się drewniane okna jednoramowe wykonane z drewna klejonego warstwowo, z szybami zespolonymi termoizolacyjnymi o bardzo małych współczynnikach przenikania ciepła na poziomie U = 1,0 W/m2K. Okna te charakteryzują się wysokimi walorami użytkowymi. Są proste i wygodne w obsłudze, szczelne, o wysokiej izolacyjności dźwiękowej, trwałe i stabilne. Zachowują swoje parametry w długim okresie użytkowania, pomimo, że każde drewno pod wpływem zmiennych warunków atmosferycznych zmienia swoje wymiary.
Wpływ doboru drewna na jakość ram okiennych
Drewno wraz ze wzrostem wilgotności pęcznieje, a kurczy się wraz z jej spadkiem. Współczynniki pęcznienia i skurczu zależą od gatunku drewna, ale przede wszystkim od jego przekroju. Drewno najbardziej pęcznieje i kurczy się wzdłuż przekroju stycznego, mniej promieniowego a najmniej wzdłuż włókien. Dlatego też wszystkie płaszczyzny okien powinny pokrywać się z przekrojem promieniowym – czyli słoje powinny być do nich maksymalnie prostopadłe.
Celem maksymalnego wyeliminowania wypaczania się ram w oknach jednoramowych muszą być one wykonane z drewna klejonego warstwowo, najczęściej sklejanego z trzech warstw z zastosowaniem wysokiej klasy kleju (D4),odpornego na wysoką wilgotność drewna powyżej 30% i temp. powyżej 60°C.
Tylko odpowiednio dobrane drewno o odpowiednim usłojeniu, właściwie sklejone, jest gwarancją wysokiej jakości okien drewnianych, a głównie ich trwałości w okresie eksploatacji.
Zabezpieczenie ram okien drewnianych przed negatywnym wpływem warunków atmosferycznych
Powłoki ochronne okien drewnianych stanowią ważny element świadczący o jakości okien drewnianych. Jakość powłok ochronnych, a przede wszystkim ich wygląd, są dla użytkowników głównym elementem w ocenie ich jakości. Nieprawidłowe wykonanie powłok ochronnych może powodować rezygnację potencjalnych klientów z zakupu okien drewnianych na rzecz okien wykonanych z PVC, włókien szklanych lub aluminium.
Najlepiej wykonane powłoki ochronne nie będą jednak w stanie zachować swoich właściwości w dłuższym okresie czasu i dlatego muszą być odnawiane, gdyż ich uszkodzenia będą prowadzić do przyspieszonej degradacji drewna (gnicie). Problem renowacji powłok drewnianych nie jest przez część użytkowników akceptowany i skłania ich do wyboru okien z PCV lub innych. Nietrwałość powłok ochronnych na oknach drewnianych to opinia powszechnie ugruntowana przed kilkunastoma laty, kiedy to były produkowane okna drewniane tzw. szwedzkie lub skrzynkowe, o wyraźnie niskiej jakości, tzn. bez właściwego doboru drewna, jego przygotowania oraz stosowania farb i lakierów chemoutwardzalnych.
Powłoki ochronne szybko pękały, złuszczały się odsłaniając surowe drewno, a był to efekt ich braku elastyczności. Obecnie zjawiska te zostały wyeliminowane, a stosowane środki chemiczne na powłoki ochronne charakteryzują się dużą elastycznością, przyczepnością do powierzchni drewna, dzieki czemu powłoki są prawidłowo wykonane. Te powłoki wytrzymują nawet do 10 lat, szczególnie, gdy choć w minimalnym stopniu są konserwowane (rodzaj środków konserwujących powinien określić każdy szanujący się producent okien).
Szczególnie ważnym elementem każdej powłoki ochronnej jest prawidłowe wykonanie powierzchniowej impregnacji drewna, która spełnia dwa zasadnicze zadania: poprawia zdecydowanie trwałość powłok ochronnych i zabezpiecza drewno przed rozkładem (gniciem) w przypadku uszkodzenia powłoki. Na podkreślenie zasługuje tu fakt, że trwałość powłok ochronnych wykonanych na zaimpregnowanym drewnie jest nawet kilkakrotnie większa, niż takich samych powłok wykonanych na drewnie niezaimpregnowanym.
Paradoksalnie, konieczność renowacji powłok ochronnych okien drewnianych w pewnych sytuacjach może okazać się wręcz pożyteczna, np. wraz ze zmianą kolorystyki elewacji lub wystroju wnętrz. Tu również zasługuje na uwagę fakt, że wykonanie nowych powłok w oknach drewnianych jest możliwe nawet dla niefachowców, ponieważ mimo, że operacja ta jest pracochłonna, to nie jest skomplikowana. Tego rodzaju czynności nie można powtórzyć z oknami PVC lub aluminiowymi, ponieważ zmiana kolorystyki tych okien wymaga specjalnych środków, albo wręcz demontażu i malowania w zakładach wykonujących tzw.malowanie proszkowe na specjalistycznych urządzeniach.
Izolacyjność termiczna okien
Wszystkie okna drewniane, nawet te o starej konstrukcji, charakteryzują się wysoką izolacyjnością termiczną, ponieważ drewno z samej swojej natury jest dobrym izolatorem ciepła. Jedynym warunkiem zachowania ich dobrej izolacyjności jest ich szczelność. Szczelność okien zależy przede wszystkim od niezmienności kształtu ram w czasie eksploatacji. Termiczną wartość izolacyjną okien określa tzw. współczynnik U. Watrość ta określa ilość energii (ciepła) przedostającej się przez okna z ogrzewanych pomieszczeń na zewnątrz.
Niestety producenci szyb i okien w swoich danych najczęściej podają wartość tego współczynnika dla środkowej części szyb, gdzie jego wartość jest najkorzystniejsza - tzn. najmniejsza (jest to punkt najlepszej izolacyjności termicznej). Dla przykładu okno 2-dzielne 2-skrzydłowe o typowych rozmiarach typ. 034 (szer. 147 cm, wys.145 cm) ma ogólny współczynnik U około 1,7 W/m2K, a więc znacząco wyższy. Jest to wynik nieszczelności na uszczelkach przymykowych (większość okien ma za zadanie dostarczyć świeże powietrze do pomieszczeń), a także wpływ średniego współczynnika izolacji termicznej całych szyb, który jest wyrażnie wyższy od najlepszej ich izolacji w środku, ponieważ strefy obrzeży szyb mają znacząco wyższą przewodność cieplną, powodowaną łączącą je ramką dystansową – najczęściej aluminiową, będącą bardzo dobrym przewodnikiem ciepła.
Drugim elementem wpływającym na wysokość współczynnika przenikania ciepła jest izolacyjność ramy drewnianej (zestawu – ościeżnica, skrzydło okienne), która dla okien drewnianych jest stosunkowo dobra i oscyluje w wysokości – dla okien DJ68 – w granicach 1,2-1,3. Jest to wartość wyrażnie lepsza od przeciętnych okien z ramami PVC, a zdecydowanie lepsza od okien z ramami aluminiowymi, szczególnie wykonanymi bez tzw. termicznych wkładek izolacyjnych (plastikowych), o dobrej izolacyjności termicznej.
Dlatego też przy zamawianiu okien należy uzyskać od producenta rzeczywisty(całościowy) współczynnik ich izolacyjności (U), który może być niezbędny do obliczenia mocy urządzeń grzewczych w danym pomieszczeniu. Innym negatywnym skutkiem niedostatecznej izolacyjności ram okiennych może być zjawisko wykraplania się na nich pary wodnej, a nawet ich oszraniania, co jest zjawiskiem występującym w oknach PVC i AL o niedostatecznej izolacyjności ram w okresie występowania niskich temperatur rzędu -15, -20°C.
Trwałość okien
Tak jak każdy wyrób również okna nie są wieczne, a mają określony okres użytkowania, który zależy od ich konstrukcji, materiałów, z których są zrobione, warunków i sposobu ich użytkowania oraz funkcji, jakie mają spełniać oraz jakości ich montażu. Właściwy montaż okien ma duży wpływ na trwałość okien, zapewnia właściwe ich funkcjonowanie. Niewłaściwy montaż powoduje, że okna tracą najważniejsze swoje walory. Montaż powinien się odbywać w pomieszczeniach po zakończonych pracach wykończeniowych, szczególnie tzw. murarskich pracach mokrych.
Solidny i prawidłowy montaż okien to nie tylko zachowanie w pionie i poziomie odpowiednich płaszczyzn, ale również:
• zachowanie kątów prostych ram,
• solidne zamocowanie ościeżnic w ścianie z zastosowaniem kotew metalowych zapobiegających wypadaniu lub przesuwaniu się okien pod działaniem wiatru,
• precyzyjne uszczelnianie ościeżnic w ścianie z zastosowaniem odpowiedniego uszczelniacza i taśm,
• powierzanie montażu okien kwalifikowanym ekipom montażowym.
Jak ważny jest prawidłowy montaż okien świadczyć może analiza zgłaszanych reklamacji w f-mie STOLARKA WOŁOMIN SA w latach 2001-2003, gdzie stwierdzono że ponad 80% wszystkich reklamacji stanowiły reklamacje dotyczące nieprawidłowego montażu i skutków z niego wynikających.
Osadzenie okien w ścianach musi być wykonane z dużą precyzją, przy zachowaniu odpowiednich pionów i poziomów. Brak odpowiedniej dokładności ustawienia okna w otworze ściennym może skutkować jego zwichrowaniem, co w konsekwencji powoduje jego odkształcenie się, trudności w zamykaniu i otwieraniu, a więc ma negatywny wpływ na szczelność. Prawidłowo zamontowane okno jest szczelne, bo jego płaszczyzny przymykowe skrzydeł okiennych dokładnie przylegają do płaszczyzny ościeżnicy.
Ościeżnice muszą być do ścian trwale przytwierdzone, z zastosowaniem odpowiednich kotew, a w przypadku dużych okien 3-dzielnych lub balkonów montaż ościeżnic powinien być wykonany z zastosowaniem specjalnych śrub z kołkami rozporowymi, gwarantującymi usztywnienie ościeżnic w ścianie. Zadaniem kotew i śrub z kołkami rozporowymi jest zabezpieczenie okien przed przesuwaniem się w otworze ściennym pod działaniem wiatru, który może w krańcowym przypadku nawet wyrwać okno.
Dlatego nie można montować okien tylko na pianki uszczelniające. Po zakończeniu montażu, wykonaniu niezbędnych obróbek, do trwałego uszczelnienia połączeń ościeżnicy ze ścianą należy zastosować specjalne taśmy uszczelniające. Są to taśmy samoprzylepne zabezpieczające strefę połączenia okna ze ścianą przed wnikaniem w nie wody i pary wodnej.
Są dwa typy taśm: szczelne – nieprzepuszczające pary wodnej i przepuszczalne dla pary wodnej. Pierwszy rodzaj taśm montuje się od wewnątrz okna drugi zewnątrz. Jest to ważny warunek prawidłowego funkjonowania okien, który często jest pomijany przez niedoświadczonych montażystów. Odwrotne zamontowanie taśm będzie prowadzić do szybkiego zawilgocenia ościeży, skutkującego pojawieniem się na nich grzyba.Montaż okien to bardzo operacja wymagająca dużej solidności, doświadczenia i wiedzy fachowej. Producenci okien uzależniają udzielaną gwarancję od tego, czy ekipy monażowe posiadają certyfikaty na wykonanie tych prac.
Andrzej Podobas
Zdjęcia: SOKÓŁKA
- Szczegóły
- Kategoria: Wydanie 4/2007
Informacja cenniejsza niż złoto! Nowe oprogramowanie wspomagające sprzedaż okien z profili REHAU |
W marcu br. pojawił się na rynku okiennym doskonały produkt, wspomagający sprzedaż okien – program komputerowy Ekspert Okienny REHAU. Producenci i dystrybutorzy okien z profili REHAU otrzymali tym samym narzędzie, które stworzone zostało z myślą o ich codziennej pracy – budowaniu lepszego wizerunku firmy, zwiększaniu sprzedaży i jeszcze lepszej relacji z klientem.
Program Ekspert Okienny jest ekskluzywnym produktem, stworzonym przez firmę REHAU i przeznaczonym dla współpracujących z nią sprzedawców okien Zebrano w nim obszerne informacje na temat techniki okiennej REHAU. Dzięki temu jest on niesamowitym wyróżnikiem na rynku. Każdy punkt sprzedaży, który dysponować będzie tym programem, zostanie oznakowany w specjalny sposób, aby każdy klient docelowy mógł go łatwo znaleźć i być pewnym, że w tym miejscu spotka wyłącznie profesjonalistów.
Program składa się z kilku części. Jedną z nich jest aplikacja, pozwalająca dobierać właściwości okien do indywidualnych potrzeb klienta. Dzięki niej sprzedawca pomoże klientowi wybrać takie okna, które spełnią jego oczekiwania.
Klient, wspólnie ze sprzedawcą, będzie mógł bardzo szczegółowo określić swoje potrzeby, a program sam zaproponuje najlepsze i najbardziej efektywne rozwiązania „Wędrówka przez świat techniki okiennej” to część programu, w której każdy sprzedawca, niezależnie od jego rynkowego doświadczenia, znajdzie szczegółowe informacje na temat techniki okiennej REHAU – np. izolacyjności akustycznej, cieplnej, utrudnień przeciwwłamaniowych, wentylacji, wyglądu i kształtu okien.
Informacje, jak wiadomo, są najcenniejszą rzeczą na rynku – w programie zostały zebrane one w jednym miejscu i podane w przyjaznej dla użytkownika formie.
Sprzedawca nie musi już tracić czasu, szukając ich w wielu różnych, czasem trudno dostępnych, źródłach.
Kolejnym ułatwieniem w pracy sprzedawców jest dział dotyczący profili REHAU – rysunki i zdjęcia, opis parametrów i korzyści wynikających z wyboru poszczególnych profili – to niewątpliwie elementy niezbędne w pracy dobrego sprzedawcy. Teraz wszędzie tam, gdzie możesz zabrać ze sobą komputer, będziesz miał na ekranie cały świat techniki okiennej REHAU.
W Ekspercie Okiennym nie zabrakło też znanej już producentom i dystrybutorom okien z profili REHAU i bardzo przez nich cenionej aplikacji Kalkulator Energetyczny. Ta część pozwala dokładnie pokazać klientom wymierne finansowe korzyści, wynikające z wymiany starych okien na nowe.
Jakie korzyści wynikają z użytkowania tej aplikacji? Sprzedawcy okien szybko dostrzegą je sami. Na pewno pomoże w tym kampania reklamowa REHAU, kierująca klientów do sklepów oznaczonych specjalną naklejką Eksperta Okiennego. Oprócz zwiększonej ilości klientów, a co za tym idzie większych zysków, sprzedawcy poczują się pewniej w rozmowach z coraz lepiej przygotowanymi do zakupu klientami. Teraz żadne pytanie nie będzie pytaniem trudnym – wystarczy krótka chwila, by znaleźć na nie odpowiedź.
Niewątpliwie Ekspert Okienny stanie się już wkrótce świetnym rynkowym wyróżnikiem. Zachęcamy do skorzystania z tej pomocy już dziś. W celu uzyskania oprogramowania Ekspert Okienny należy kontaktować się z regionalnymi Biurami Handlowo-Technicznymi REHAU.
www.rehau.pl
www.okno.pl
Adresy Biur Handlowo-Technicznych REHAU:
• 81-547 Gdynia – ul. Popiela 26 – tel. 0-58 66 85 960 –
• 44-109 Gliwice – ul. Jana Gutenberga 24 – tel. 0-32 77 55 100 –
• 62-081 Przeźmierowo k. Poznania – Baranowo, ul. Poznańska 1 A – tel. 0-61 84 98 400 –
• 03-176 Warszawa – ul. Fleminga 2 A – tel. 0-22 51 97 300 –
- Szczegóły
- Kategoria: Wydanie 4/2007
LAMBDA nowy standard okien |
Rosnące ceny energii stymulują rozwój przegród zewnętrznych w kierunku zwiększenia izolacyjności termicznej.
Najdobitniej widać to na przykładzie stosowanych pakietów szyb, w których współczynnik przenikania ciepła U=1,1 W/(m2K) jest standardem (kiedyś ok. 2,0 W/(m2K)), a izolacyjność profili okiennych z PVC jest poniżej 2,0 W/(m2K).
Stało się tak mimo, że polskie przepisy wymagają tylko izolacyjności cieplnej okna w granicach 2,0-2,6 W/(m2K). W tym wypadku rynek podąża za tendencją występującą w całej Europie.
Również profile aluminiowe stosowane do okien i ścian osłonowych są rozwijane w tym samym kierunku czyli zyskują coraz lepsze parametry izolacyjności cieplnej. Uzyskanie wysokiej izolacyjności termicznej dla profili aluminiowych wymaga stosowania w nich przekładek termicznych z tworzyw sztucznych, najczęściej poliamidu. Uzyskana w ten sposób komora jest wypełniana często piankami izolacyjnymi.
W 1995 roku firma Hueck wyznaczyła nowy standard w oknach aluminiowych wprowadzając Serie 1.0 o bardzo dobrej izolacyjności w grupie ramowej 1 wg normy DIN 4108, co oznacza na podstawie obecnie stosowanych norm PN EN ISO 10077-2 i PN EN 12412-2, że profile te mają izolacyjność cieplną Ur ≤ 2,2 W/(m2K).
Systemy okienne LAMBDA
Systemy te mają główne zadanie spełnić wysokie wymagania izolacyjności termicznej w takich krajach jak Niemcy i Austria, a jednocześnie zaoferować ekonomiczne rozwiązania w krajach o znacznie niższych wymaganiach jak Francja i Wielka Brytania czy Polska. Nazwa systemów ma kojarzyć się z wysoką izolacyjnością termiczną przez analogię do greckiej literyλ (lambda) oznaczającej w technice przewodność ciepła.
Opracowane rozwiązanie dopasowuje się do tych wymagań, oferując profile o izolacyjności od 1,4 W/(m2K) w serii LAMBDA 77XL – rys. 1,
przez 1,8 W/(m2K), w LAMBDA 77L – rys. 2
i 2,2 W/(m2K) w LAMBDA 65M – rys. 3
do 2,6 W/(m2K) w serii LAMBDA 57S – rys. 4.
Rys. 1 Rys. 2
Rys. 3 Rys. 4
Zasada budowy wszystkich serii opiera się na jednym module. Oznaczenia liczbowe poszczególnych serii informują o głębokości profili ościeżnic i rygli, a oznaczenia literowe zapożyczono z przemysłu odzieżowego dla szybkiej orientacji klientów w wielkości izolacji termicznej.
Seria LAMBDA 57S posiada dwie komory w profilach ram i rygli, a pozostałe mają trzy komory. Profile o głębokości 77 mm posiadają izolator o szerokości 35 mm z poliamidu i specjalnej, wdrożonej dla tego wyrobu, pianki izolacyjnej (chronionej patentem HUECK’a). Jest to najcieńszy izolator stosowany w profilach tej klasy obecnych na rynku. Zastosowanie stosunkowo dużych profili składowych (profil wewnętrzny szerokości 30 mm), zapewnia wysoką sztywność konstrukcji. W celu osiągnięcia profili o najwyższej izolacyjności stosowany jest jeszcze dodatkowy izolator z pianki polietylenowej (PE) przy listwie szkleniowej i uszczelka środkowa z kauczuku syntetycznego (EPDM) o zmiennej gęstości. We wszystkich seriach stosowane są takie same profile składowe, co owocuje takimi samymi łącznikami i innymi akcesoriami.
Kompatybilność łączników (rys. 5), uszczelek i okuć w poszczególnych seriach ułatwia produkcję okien oraz ogranicza i optymalizuje stany magazynowe w zakładzie produkcyjnym. Zastosowane rozwiązanie gwarantuje osiągnięcie założonych parametrów termicznych i łatwość dalszej obróbki warsztatowej. Dla inwestora ważne jest, że może on łatwo zidentyfikować o jakiej izolacyjności okno kupił lub jakie okna zamontowano.
Rys. 5
Nowe konstrukcje zostały sprawdzone i sklasyfikowane wg zasad określonych w normie. Tym samym wprowadzenie na rynek nowego produktu nie wymaga żmudnej i czasochłonnej procedury wydawania Aprobaty Technicznej. Dokumentem odniesienia dla okien Lambda jest wymieniona wyżej norma.
- Szczegóły
- Kategoria: Wydanie 4/2007
Nowoczesne tkaniny markizowe |
Markizy o różnych konstrukcjach są używane do ochrony przed słońcem od najdawniejszych czasów. Nieprawdą jest więc, jakoby markizy stosowane w zabytkowych częściach polskich miast, mogły stanowić jakiś dysonans architektoniczny lub historyczny.
Radnym, którzy głosują za uchwałami zakazującymi montażu markiz na starych kamieniczkach lub miejskich ryneczkach, zalecamy przejrzenie albumów ze zdjęciami polskich miast sprzed wojny lub też wycieczkę do starego Paryża, Florencji lub Rzymu.
Markiza „od zawsze”
W modnym Monte Carlo, gdzie budynki mają często kilkaset lat, trudno znaleźć okna bez markiz. Na słynnym obrazie Van Gogha Kawiarnia nocą (rys. 1), na pierwszym planie znajduje się wspaniała markiza osłaniająca kawiarniany ogródek w Arles.
Przykład dobrej kompozycji markizy o kutej konstrukcji, w starym stylu na starej kamienicy, pokazano też na rys. 2.
Stosowanie markiz nad oknami, wystawami i tarasami jest bardzo europejską tradycją. W miarę jak polski rynek budowlany będzie upodabniał się do europejskiego, popularność markiz będzie rosła.
Tkaniny markizowe
Chronologicznie pierwsze „pramarkizy” miały prawdopodobnie poszycie wykonane z jakiegokolwiek lokalnie dostępnego materiału tkanego. Do lat 60. XX wieku większość poszyć markizowych wykonywano z tkanin bawełnianych, a później również z poliestrowych. Podstawową wadą tkaniny bawełnianej, nawet starannie impregnowanej, jest jej higroskopijność (pochłanianie wody), a co za tym idzie – w odniesieniu do zastosowania w markizach – skłonność do butwienia i zachodzenia grzybem. Barwione tkaniny bawełniane, podobnie zresztą jak tradycyjne tkaniny poliestrowe, wykazywały bardzo słabą odporność na działanie promieni UV i bardzo szybkie znikanie intensywniejszych kolorów po ekspozycji na promieniowanie słoneczne.
Niemiecka firma Schmitz Werke jako pierwsza uruchomiła 45 lat temu produkcję tkanin markizowych w oparciu o włókno poli-akrylowe. Najważniejszą zaletą tych tkanin była zdecydowanie większa odporność na utratę kolorów. Z biegiem następnych lat udoskonalono również impregnację przeciwwilgotnościową, co w znacznym stopniu wyeliminowało butwienie i powstawanie grzyba na tkaninach. W chwili obecnej poza firmami chińskimi, które stosują do poszyć markizowych kiepskiej jakości tkaniny poliestrowe, wszyscy liczący się producenci europejscy stosują podobną technologię produkcji tkanin z włókna poliakrylowego.
Oferty poszczególnych fabryk różnią się względem siebie prawie wyłącznie proponowanym wzornictwem. Do głównych producentów tkanin należy zaliczyć: DICKSON (Francja), SATLER (Austria), PARA (Włochy), CITEL i SALUEDA (Hiszpania) oraz wcześniej wymieniona firma SCHMITZ WERKE (Niemcy)
Tkanina „Słoneczny Jedwab”
Tkanina akrylowa, pomimo swojej innowacyjności w momencie wprowadzenia do powszechnego stosowania, nie spełniała szeregu wymogów stawianych przez coraz bardziej wymagających klientów i producentów markiz.
Do podstawowych problemów związanych z użytkowaniem tkanin akrylowych należy zaliczyć:
• ograniczony zakres i intensywność kolorów,
• zagniecenia i zmarszczki po obu stronach szwów (łączeń),
• duża grubość i waga tkaniny,
• łatwe brudzenie się tkaniny oraz trudne czyszczenie.
Firmie Schmitz Werke mającej bardzo duże doświadczenie również w produkcji markiz (poprzez siostrzaną firmę Marki Lux), wszystkie ww. wady były dobrze znane. Dlatego też prowadziła ona intensywne badania mające na celu znalezienie tkaniny, w której wady te byłyby zlikwidowane lub przynajmniej ograniczone. Efekt wieloletnich badań został zaprezentowany przed trzema laty na targach R+T 2003 roku w Stuttgarcie. Po raz pierwszy pokazano zastosowanie poliestrowej tkaniny SWELA SUNSILK, o właściwościach wspaniale łączących zalety tkanin poliestrowych i akrylowych, bez ich tradycyjnych wad.
Do głównych zalet nowej tkaniny należy zaliczyć:
• wspaniałą kolorystykę w bardzo żywych odcieniach (rys. 3),
• znaczne zmniejszenie marszczenia się tkaniny na łączeniach,
• bardzo dobra trwałość kolorów pod działaniem promieni UV,
• przyjemną aurę pod markizą w słoneczne, a nawet pochmurne dni.
Nowa tkanina została poddana trzyletnim próbom laboratoryjnym i eksploatacyjnym, które całkowicie potwierdziły jej przewagę nad tkaninami akrylowymi. Co więcej, na targach R+T 2006 roku zaprezentowano nową impregnację SNC (SWELA NANO CLEAN), która zasadniczo poprawiła odporność tkaniny na brudzenie oraz łatwość samooczyszczenia się. Nową tkaninę z unikalną impregnacją w wolnym tłumaczeniu nazwaliśmy „Słoneczny Jedwab”. „Słoneczny Jedwab” już dwa miesiące po światowej premierze był dostępny w sprzedaży na terenie całego kraju i to po cenie tylko kilka procent wyższej od tradycyjnej tkaniny akrylowej.
dr inż. Krzysztof Schmidt
MOL sp. z o.o.
- Szczegóły
- Kategoria: Wydanie 4/2007
Co kryje się między szybami? |
Nowoczesne okna muszą charakteryzować się bardzo dobrą izolacyjnością termiczną. Aby osiągnąć ten cel, producenci starają się m.in. zminimalizować ilość ciepła „uciekającego” przez szyby. Na przestrzeni ostatnich lat udoskonalone zostały praktycznie wszystkie elementy okien – od szyb, poprzez profile ramy, na sposobie montażu kończąc.
Zespolone czyli ciepłe
Jednym z najbardziej efektywnych rozwiązań może być zastosowanie najnowszej generacji szyb zespolonych, które zapewniają lepszą przegrodę termiczną i oszczędzają ciepło.
Szyba THERMOLINE 1,0*) stosowana przez OKNOPLAST-KRAKÓW składa się z zewnętrznej szyby float, oraz wewnętrznej neutral. Przestrzeń między nimi jest wypełniona specjalnym gazem.
Uzyskanie tak dobrej termoizolacyjności szyba zawdzięcza napylanej na jej powierzchnię unikalnej kompozycji warstw tlenków metali oraz metali szlachetnych, które jednocześnie nie zwiększają odbijania przez nią światła.
Gazowe sekrety
Przestrzeń między taflami szkła w oknach jest hermetycznie zamknięta i wypełniona gazem szlachetnym – argonem, kryptonem lub ksenonem.
Gazy te obniżają współczynnik przenikania ciepła. Większa masa cząsteczkowa wpływa też na poprawę parametrów termicznych i akustycznych stolarki.
Argon jest bezbarwnym i bezwonnym gazem szlachetnym. Ma szerokie zastosowanie m.in. przy wypełnianiu żarówek, lamp jarzeniowych czy reklam świetlnych. Neutralność chemiczna argonu sprawia, że jest używany m.in. w procesach metalurgicznych wymagających obojętnego środowiska, spełniając funkcję atmosfery ochronnej przy spawaniu.
Krypton cechują podobne właściwości. Jest też bardzo mało reaktywny chemicznie i słabo rozpuszczalny w wodzie. Wykorzystywany jest przy wypełnianiu żarówek dużej mocy i „neonowych” reklam świetlnych. Stosuje się go również w laserach oraz lampach używanych na pasach startowych.
Wykorzystanie z kolei przy produkcji okien ksenonu – bezbarwnego i bezwonnego gazu – sprawia, że poprawiona znacznie zostaje izolacja akustyczna. Ksenon jest około 4,5 razy cięższy od powietrza i używany jest m.in.: do wypełniania lamp błyskowych, jarzeniówek czy żarówek dużej mocy. Znajduje ponadto zastosowanie w silnikach jonowych, a także w medycynie.
Kuba Matuszkiewicz, Piotr Żegliński
PEGASUS PR
- Szczegóły
- Kategoria: Wydanie 4/2007
Drzwi w budynkach użyteczności publicznej (biurowce, domy towarowe, banki, szpitale, restauracje, dworce, salony samochodowe) oraz w budynkach zamieszkania zbiorowego (hotele, pensjonaty, domy wczasowe) są zwykle wyposażone w napęd mechaniczny, który je automatycznie otwiera i zamyka.
Ruch pieszy w wymienionych obiektach jest bardzo duży i drzwi automatyczne są najodpowiedniejsze do jego obsługi – gwarantują szybkość i płynność ruchu w przejściu.
Inteligentna automatyka troszczy się o funkcjonalną precyzję w obrębie wejścia, a różnorodne ukształtowanie konstrukcji sprawia, że można je bez problemu dopasować do wystroju architektonicznego każdego budynku i charakteru wnętrz – od nowoczesnych po stylowe.
- Szczegóły
- Kategoria: Wydanie 4/2007
2 x nietypowe rozwiązania |
Cechą wspólną dwóch opisanych poniżej realizacji jest zastosowanie oryginalnych, autorskich rozwiązań technicznych wynikających z konieczności spełnienia nietypowych wymagań stawianych przez architekta i inwestora.
Te wykonane w ostatnim okresie projekty zrealizowane przez zespół ARTBAU AUTOMATIC charakteryzowało poszukiwanie optymalnego rozwiązania technicznego, zapewniającego niezawodność, trwałość i bezpieczeństwo w eksploatacji drzwi automatycznych.
ITI, Warszawa
Opracowanie projektu i realizacja drzwi automatycznych w budynku Media Business Center, w siedzibie telewizji TVN, to jedna z bardziej skomplikowanych i nietypowych realizacji ARTBAU AUTOMATIC.
Modernizacja drzwi w awangardowo zbudowanym wejściu, ukośne ściany, projektory w kształcie charakterystycznych liter, wymagała zachowania istniejącego klimatu i designu. Wystąpiło wiele ograniczeń technicznych.
Cel modernizacji wejścia został osiągnięty – zwiększył się znacznie komfort ruchu osób oraz przepustowość wejść, a także ograniczono straty ciepła w zimie i energii na klimatyzację w lecie.
Drzwi automatyczne całoszklane (bezramowe) oraz urządzenia napędowe zostały wkomponowane w sposób nie zakłócający pracy projektorów, a wykończenie wszystkich widocznych detali zostało wykonane ze stali nierdzewnej.
Z uwagi na nietypową konstrukcję drzwi konieczne było – dla zapewnienia pełnego bezpieczeństwa – zastosowanie specjalnych czujników zabezpieczających tylną, pionową krawędź skrzydeł, wykorzystano w tym celu specjalne zabezpieczające czujniki ultradźwiękowe i podczerwieni aktywnej.
Lotnisko Rębiechowo, Gdańsk
Projekt przewidywał wykonanie drzwi automatycznych rozsuwanych, dwuskrzydłowych – pochyłych , odchylonych od pionu o 19°.
Z przewidywanej masy skrzydeł i wektorów sił wynikało, że każde skrzydło będzie wywierało znaczący nacisk boczny ok. 170 N, którego to nacisku rolki główne nie będą mogły przenosić.
Dokonaliśmy przeglądu dostępnych systemów napędowych do drzwi automatycznych pod kątem możliwości adaptacji elementów mechaniki dla potrzeb projektu, w wyniku którego okazało się że napęd Geze TSA 360 NT zapewnia możliwość wykonania niezbędnych przeróbek.
Zdjęcia ilustrują zmodernizowane dla potrzeb drzwi pochyłych wózki:
Rys. 1 Rys. 2 Rys. 3
Podpisy:
Rys. 1 Wózek z dodatkowymi rolkami na bieżni napędu TSA 360 NT
Rys. 2 Widok wózka po modernizacji: 2 rolki główne, 1 przeciwrolka (rolka rozpierająca) i zamontowane 2 rolki dodatkowe podpierające
Rys. 3 Sposób mocowania dodatkowych rolek i ich regulacji położenia
Inny problem techniczny, który wymagał rozwiązania to prowadzenie dolne skrzydeł, które musiało zawierać prowadnicę umieszczoną pod posadzką.
Zostały wykonane specjalne rolki i elementy adaptacyjne ze stali nierdzewnej i aluminium w celu zapewnienia odporności na warunki zewnętrzne (woda, piach i sól).
Dodatkowo prowadnica w posadzce została wyposażona w kable grzewcze o zmiennej charakterystyce (temperatura – moc) aby zapobiec ewentualnemu przymarzaniu rolek i gromadzeniu śniegu w zimie, co zakłócałoby prawidłowe funkcjonowanie drzwi.
Mirosław Kasperek
ARTBAU
- Szczegóły
- Kategoria: Wydanie 4/2007
Szklane wariacje |
Szkło jako materiał do produkcji mebli wyraźnie fascynuje projektantów. Przy czym można zaryzykować stwierdzenie, że znane od dawna stoły czy stoliki ze szklanymi blatami to wręcz standardowe propozycje. Okazuje się jednak, że drewniane czy metalowe elementy mebli może również z powodzeniem zastąpić szkło.
Na czym postawić...
Największa jest chyba oferta stołów, stolików i ław o szklanych blatach. Przy czym stoły, to pełnowymiarowe meble, przeznaczone np. do jadalni. Są też zestawy kilku stolików o różnej wysokości, wsuwanych jeden pod drugi lub połączonych na stałe. W kuchni natomiast przyda się wąski „półstolik” oparty tylko na dwóch nogach, a jedną stroną na stałe przymocowany do ściany.
Blaty standardowo są wykonywane z tafli szkła grubości 8-10 mm, ale bywają też kilkunastomilimetrowe (do 19 mm). Przy czym stosuje się szkło hartowane, które przez ten zabieg zyskuje nawet 7-krotnie wyższą wytrzymałość niż zwykłe.
Szczególną uwagę zwracają producenci mebli na wykończenie krawędzi. Od tego bowiem zależy m.in. bezpieczeństwo użytkowników – ostry brzeg tafli tnie, jak nóż. Krawędzie są więc fazowane w różne kształty, spośród których najpopularniejsze są geometryczne lub niesymetryczne łuki. Sam blat zaś może być kwadratowy, prostokątny, owalny, okrągły lub też wycięty w nieregularny kształt. W meblach, w których zaprojektowano dwa blaty na różnej wysokości lub blat i pod nim półkę, obie tafle najczęściej są w inny sposób wykończone.
Blat spoczywa na podstawie, która w większości stołów i ław jest wykonywana z drewna lub metalu (np. z polerowanego aluminium) – chromowanego albo w kolorze złota. Niezwykle efektownie prezentują się meble, których konstrukcja nośna jest z ratanu. Elementy drewniane lub metalowe mocuje się najczęściej za pomocą śrub łączących szkło i drewno. Innym sposobem łączenia są umieszczone na górnej płaszczyźnie podstawy specjalne gumki, które pozwalają na niemal dowolne ułożenie blatu.
Szczególne walory estetyczne mają meble wykonane w całości ze szkła. W takiej wersji podstawy blatów są robione z płaskich tafli, klejonych na pionowych krawędziach i tworzących w ten sposób pewnego rodzaju słup. Inne są sklejane z niewielkich kawałków szkła, układanych jedne na drugich. Tak powstają podstawy skręcone spiralnie. Wśród takich „konstrukcji” szczególnie urzekają stoliki o okrągłych blatach, wsparte na takich samych podstawach, połączone spiralnie skręconą szklaną nogą. Podstawami blatów mogą też być wygięte łukowo tafle grubego szkła. Ławy zaś są wytwarzane ze szkła giętego, zazwyczaj całkowicie przezroczystego, co pozwala uzyskać płynne, nawet nieregularne kształty i wizualny efekt przenikania płaszczyzn.
Zarówno w przypadku stołów, stolików, jak i ław, główny blat jest produkowany ze zdecydowanie grubych tafli szkła, co jest oczywiście podyktowane troską o bezpieczeństwo użytkowników. Jeśli jednak pod blatem znajduje się półka, to nie musi ona wytrzymywać aż tak dużych obciążeń. Zwykle jest więc to nieco cieńsza tafla.
Szczególną grupą są stoliki rtv. Tu także na metalowej lub drewnianej konstrukcji opierają się szklane półki. Ich przemyślane rozmieszczenie pozwala w jednym miejscu zgrupować cały potrzebny w domu sprzęt audio i wideo. Dzięki starannie zaplanowanemu rozmieszczeniu nóg i podpór, powstają meble zdolne unieść 100 kg, wytrzymają więc ciężar największego dostępnego w handlu telewizora. Niemal niezbędnym uzupełnieniem takiego kącika są stojaki pod głośniki. Szklana półeczka jest wsparta na wysokiej nodze, a ta znajduje oparcie w – również szklanej – podstawie. Odpowiednia technika łączenia elementów sprawia, że konstrukcja – mimo swojej wysokości – jest stabilna i trwała, a jednocześnie stwarza wrażenie wyjątkowej lekkości. Postawione na niej głośniki są niemal zawieszone w powietrzu.
Efektownie prezentują się też kwietniki – rośliny stawia się na szklanych półeczkach umieszczonych najczęściej na różnej wysokości. Tak eksponowane wyglądają, jakby wisiały w powietrzu.
...a na czym usiąść?
Wydawać by się mogło, że szkło, jako materiał może przenosić tylko nieduże obciążenia. Słowem: na pierwszy rzut oka szklane krzesło może budzić pewną nieufność. Jednak niepotrzebnie.
Krzesła szklane wykonywane są ze szkła bezpiecznego – hartowanego – najczęściej o grubości 15 mm. Ze takiego samego szkła są również produkowane fotele. Często pionowe elementy tych mebli są budowane z kilku, sklejonych ze sobą tafli.
Stosuje się łączenie przy pomocy przezroczystego kleju wiążącego pod wpływem promieni ultrafioletowych. Takie rozwiązanie jest bardzo trwałe i spotyka się je również we wszystkich innych rodzajach mebli. Kleić można nie tylko elementy szklane do szklanych, ale też metalowe do szklanych. Zarówno konstrukcja, jak i rodzaj zastosowanego materiału sprawiają, że mebel jest w stanie wytrzymać obciążenie nawet do 150 kg.
I co jeszcze?
W całości ze szkła lub z jego połączenia z drewnem bądź metalem produkowane są rozmaite szafki oraz półki. Te mogą być narożne, wnękowe lub wiszące. Wśród półek znajdziemy też takie, które są wykonane ze szkła giętego – zarówno pojedyncze, jak i przeznaczone do systemowego łączenia.
Oprócz tego są dostępne regały, również w całości szklane lub też szklane półki opierają się na konstrukcji z drewna lub metalu. Półki mogą być z płaskich tafli lub szkła giętego. Najczęściej spotykana grubość szkła to od 6 do 15 mm.
Producenci szklanych mebli i projektanci zwracają uwagę na uniwersalność zastosowania tego materiału do aranżacji wnętrz. Posuwają się więc do wykonywania z niego nawet tych elementów, które nie są na co dzień widoczne. Takim przykładem są szklane półki ukryte we wnętrzach szaf.
Czy tylko przezroczyste?
Oczywiście, szklane półki w biblioteczkach czy meblościankach znamy od dawna. Jednak tamten materiał był wyłącznie przezroczysty, a jego jakość pozostawiała wiele do życzenia. Obecnie wszystkie elementy mebli wprawdzie też mogą być całkowicie przezroczyste, ale oprócz tego bardzo często spotyka się szkło barwione, piaskowane lub obrobione w inny sposób. W meblach znajduje np. zastosowanie szkło lakierowane, które staje się coraz modniejsze. Wykonuje się z niego chociażby drzwiczki szafek – matowy lakier pozwala ukryć to, co jest we wnętrzu mebla. Sama powłoka zaś jest odporna na zabrudzenie i oddziaływanie wilgoci.
Szkło jest wdzięcznym materiałem, pozwalającym zrealizować nawet nietypowe projekty. Większość producentów podejmuje się więc realizacji również własnych pomysłów klientów.
Hanna Czerska
URBAŃSKI
URBAŃSKI
FIAM
Krawędzie szklanych blatów muszą być szczególnie starannie wykończone
FIAM
Łączenie szkła klejem UV umożliwia tworzenie także takich, w całości szklanych, mebli
W szklanym fotelu można usiąść bez obaw o jego trwałość
Ta szklana półka jest zbudowana z płaskich tafli szkła, łączonych na krawędziach klejem UV
Wprawdzie szkło bezbarwne jest uniwersalne, ale barwione pozwala uzyskać interesujące efekty estetyczne
- Szczegóły
- Kategoria: Wydanie 4/2007
Szkło w nowoczesnych wnętrzach |
Szkło podnosi elegancję wszędzie, gdzie jest używane. Bardziej niż jakikolwiek inny materiał szkło może być poddawane różnorodnym przekształcaniom i z powodu tej własności zostało niedawno ponownie „odkryte”.
Szkło ma różnorodne zastosowanie we wnętrzach – zapewnia izolację przed wpływami atmosferycznymi i ochronę przeciw promieniowaniu słonecznemu, służy dla ochrony osób, rzeczy i jako izolacja akustyczna. Projektanci wnętrz używają jego własności by tworzyć nowe przestrzenie, by rozświetlić je i ozdobić jednocześnie. Zgodnie z jego neutralnym charakterem, może być w elegancki sposób połączone z innymi materiałami używanymi dla dekoracji wnętrz: drewnem, metalami, okładzinami i różnorodnymi tekstyliami.
Szkło matowe
Ta grupa składa się z produktów o zmniejszonej przezierności: piaskowanych, wytrawianych kwasami, lakierowanych albo emaliowanych oraz szkła wielowarstwowego z folią w mlecznym kolorze.
Główną cechą tych produktów jest zapewnienie możliwości zidentyfikowania przedmiotu ulokowanego za szybą, bez dokładnego rozpoznawania jego sylwetki, a takze zdolność do równomiernego rozpraszania światła. Takie szkło może być zrobione z różnych rodzajów szkła float, zarówno bezbarwnego jak i zabarwionego.
W przypadku szkła wytrawianego kwasem, stopień przezroczystości osiągany jest przez głębokość wytrawienia powierzchni szkła. Te produkty mogą też być dostarczone z całą albo częściowo (z dekoracyjnymi wzorami) wytrawianą powierzchnią.
Szkła matowione poprzez lakierowanie albo emaliowanie powstają przez nakładanie na nie mlecznych lub opalizujących powłok. Matowe szkło lakierowane może być dostarczane w typowych rozmiarach arkuszy lub przycięte „na wymiar”.
Szkła laminowane, wielowarstwowe
Oprócz tego, że szkło laminowane zapewnia bezpieczeństwo, jest też używane w architekturze wnętrz z powodu możliwości stosowania różnorodnych foliowych międzywarstw, bardziej lub mniej przeźroczystych. Wybór barw jest bardzo duży, a ponadto dodatkowo wzbogacony przez specjalne dekoracyjne elementy (cienie z graficznymi motywami, cienie metaliczne i inne).
Szkło wielowarstwowe, przeznaczone do zdobienia wnętrz obejmuje też produkty posiadających inne międzywarstwy oprócz typowych PVB lub EVA. Są one otrzymywane w różnych procesach produkcyjnych i umożliwiają „integrację“ zróżnicowanych elementów dekoracyjnych (na przykład tkanin, siatek metalowych, włókien, fotografii itp) z wnętrzem tafli szyby laminowanej.
Inną funkcją, która nie może być pominięta w projektowaniu wnętrz, jest tłumienie hałasu (wykorzystywana na przykład w konstrukcji ścian działowych). Szkło wielowarstwowe oferuje doskonałe właściwości akustyczne, które mogą być jeszcze bardziej poprawione przez zastosowanie specjalnego rodzaju folii PVB.
Szkło ornamentowe
Szkło ornamentowe o różnym stopniu przezroczystości może stanowić zasadniczy komponent architektury wnętrza.
Z powodu dużej skali nanoszonych wzorów, szkło takie ma zastosowanie w różnorodnych konstrukcjach szklanych, stałych i ruchomych ściankach działowych, drzwiach wewnętrznych, kabinach prysznicowych, meblach (np. stoły, biurka, ławy oraz drzwiczki szklane szafek i regałów) oraz innych wyrobach szklanych dostosowanych do potrzeb klienta. Dekoracyjny motyw odciśnięty na powierzchni szkła jest zrobiony przez przejście tafli szkła między walcami, których powierzchnia została odpowiednio ukształtowana.
Większość rodzajów szkła ornamentowego może być hartowana i laminowana. Szkło ornamentowe może być również zbrojone przez zatopienie w masie szkła siatki metalowej.
Lustra
Cechami luster, które są najbardziej preferowane przez architektów wnętrz jest zdolność do rozszerzania przestrzeni we wnętrzu oraz możliwość „zabawy” ze światłem i odbiciami.
Lustra mogą być zrobione z praktycznie jakiegokolwiek bezbarwnego, kolorowego i wytrawianego szkła float. Na rynku są też lustra „antyczne”, które są odpowiednie głównie dla zastosowań we wnętrzach stylizowanych na dawne. W wyniku opracowania przez firmę Glaverbel luster „Mirox New Generation Ecological”, wielu producentów może produkować lustra ekologiczne (bez miedzi).
Lustra mogą być dostarczone z podklejoną folią jako lustra bezpieczne, stosownie do normy europejskiej (EN 12600).
Szkło lakierowane
Ten rodzaj szkła jest szczególnie rozwijany dla dekoracyjnych celów we wnętrzach. Lakierowane szkło jest wyprodukowane za pomocą nakładania powłok z lakierów wysokiej jakości na powierzchnię szkła float.
Lakierowane szkło jest przeznaczone dla stałych i ruchomych ścianek działowych, wewnętrznych okładzin ściennych i sufitowych, nowoczesnych mebli, bablot sklepowych i innych dekoracyjnych aplikacji szkła we wnętrzu.
Kiedy pozwolisz kolorom rozjaśnić wnętrza….
Wbudowane i oddzielnie stojące kredensy, biblioteczki, przestrzenie w ściennych niszach, pod schodami i w strychach, do wykonania których użyto szkła, mogą odznaczać się różnymi formami i niespotykanymi kombinacjami kolorów. Są one interesujące z powodu ich praktycznych zalet, łatwego kształtowania i ciekawego uzupełnienia wyglądu wnętrza. Obecne projekty opierają się głównie na klasycznych formach, materiałach i technicznych rozwiązaniach. Nowoczesne szkło lakierowane i trawione może być nazwane nowością ze względu na dostępne w większej skali kolory i odcienie, co pozwala na zharmonizowanie ze sobą mebli, ścian działowych, drzwi i innych elementów wyposażenia wnętrza.
Szkło lakierowane nieprzeźroczystym lakierem może dostarczyć silnych wrażeń estetycznych. Matowe szkło ma miękkie, „atłasowe” wykończenie, zmiękczające kontury przedmiotów ulokowanych za nim i rozprasza przechodzące światło. Oba rodzaje szkła są szczególnie predystynowane do stosowania we wnętrzach – są też odporne na zaplamienie i działanie wilgoci. W przypadku zabrudzeń łatwo je umyć, łagodnymi środkami, przyjaznymi dla środowiska. Niezależnie od czasu użytkowania nie zmieniają swojego wyglądu. Lakierowaniu może być także poddawane szkło bezpieczne – hartowane lub laminowane.
Dekoracyjne powierzchnie szkła stały się aktualnie modne.
Grające ze sobą cienie ze światłem sprawiają że pomieszczenie ma niespotykany wygląd zmieniający się w różnych porach dnia.
Szeroka paleta kolorów, w tym pastelowych, w różnych odcieniach, również z połyskiem metalicznym – to nowoczesne barwy, zapewniające niespotykaną estetykę. Sprawiają, że są ciekawym rozwiązaniem, zdobywającym popularność w przemyśle meblowym. Zarówno lakierowane jak i wytrawiane szkło doskonale komponują się z innymi materiałami, jak drewno, stal nierdzewna albo kamień. Są idealne dla stosowania we wnętrzach – do konstruowania ścianek stałych i drzwi rozsuwanych, mebli szklanych, okładzin ściennych. Możemy zobaczyć wiele rozwiązań w łazienkach, kuchniach, jak również w pokojach mieszkalnych.
GLAVERBEL
www.myglaverbel.pl
- Szczegóły
- Kategoria: Wydanie 4/2007
Szkło laminowane |
Każdy czytelnik „Świata Szkła” wie zapewne czym jest szkło laminowane i niejednokrotnie spotkał się z nim.
Najprościej mówiąc jest to szkło składające się z co najmniej dwóch tafli szkła połączonych za pomocą folii PVB. PVB jest skrótem używanym dla oznaczenia substancji nazywanej poli-winylo-butyralu czy inaczej poli-maślanem-winylu.
Dlaczego produkuje się szkło laminowane?
Ponieważ folie łączące szkło mogą być:
a) przeźroczyste,
b) matowe (mleczne),
c) kolorowe,
d) dźwiękochłonne
oraz istnieje możliwość wlaminowania „zwykłych” folii np. ze zdjęciami, rysunkami, napisami itp., to połączenie ze sobą dwóch tafli szkła za pomocą folii otwiera przed użytkownikiem wiele nowych możliwości zastosowania w życiu codziennym.
• Eliminuje ryzyko skaleczeń w przypadku stłuczenia. Szkło ma tę wadę, że jest kruche i stosunkowo łatwo pęka, a pękając często powoduje skaleczenia. Stąd np. w budynkach użyteczności publicznej obowiązkowo należy stosować szkło bezpieczne. Obok szkła hartowanego szkłem bezpiecznym jest szkło laminowane. Po stłuczeniu szkła laminowanego wszystkie elementy zostają „na swoim miejscu”, nie mogą więc nikogo zranić. Szkłem super bezpiecznym jest laminat wykonany ze szkła hartowanego.
• Połączenie szkła folią PVB umożliwia wykonywanie: przegród dachowych ze szkła laminowanego i chroni ludzi przebywających w pomieszczeniach przed uderzeniem spadającymi przedmiotami.
• Laminowanie pozwala na używanie szkła jako pełnowartościowego materiału budowlanego pionowych przegród (ścian, barierek, podokienników) zabezpieczających osoby przebywające w pomieszczeniu przed wypadnięciem z pomieszczenia w razie zniszczenia szkła.
• Dzięki laminowaniu szkło może pełnić w budownictwie funkcję konstrukcyjną – ze szkła laminowanego wykonuje się np. żebra konstrukcji fasad czy szklane podłogi. Nigdy wcześniej szkło nie było stosowane w budownictwie jako element przenoszący obciążenia mechaniczne inne niż jego własny ciężar.
Szkło laminowane – trochę normalizacji
Zgodnie z normą EN 356 wyróżnia się 8 klas odporności szyb ochronnych na ręczny atak od P1A do P5A i od P6B do P8B. Odsyłamy Państwa do tejże normy po szczegółowe informacje. Poszczególne klasy odporności powinny być indywidualnie dobierane w miarę potrzeb użytkownika.
Najniższe klasy określają szkło, które charakteryzuje się odpornością na uderzenia, tak aby po stłuczeniu nie powodowały zagrożenia dla ludzi znajdujących się w bezpośrednim sąsiedztwie. Szkło najwyższych klas odporności ma stawiać odpór próbom włamania przy użyciu siekiery o masie 2 kg przez określony czas, np. klasa P8B odporność na 70 uderzeń.
Laminaty szklane spełniają wymagania normy EN13541, klasyfikującej odporność na siłę eksplozji na klasy od ER1 do ER4.
Kiedy rozmawiamy o szkle laminowanym najczęściej padają pytania o to czy jest to szkło kuloodporne. Tak, szyby kuloodporne to właśnie kombinacje różnej grubości szkła połączonego kombinacją różnych grubości folii. O klasach kuloodporności przeczytać można szczegółowo w normie EN 1063. Klasyfikacja obejmuje ostrzał próbek szkła z różnorakiej broni z różnych odległości i dzieli szkło na klasy BR1 – BR7 i SG1 i SG2.
Jak to się robi?
Produkcja szkła laminowanego w FGT Polska odbywa się na linii produkcyjnej produkcji Benteler. Przygotowane szkło, wcześniej pocięte, oszlifowane i ewentualnie zahartowane myje się, a następnie w klimatyzowanym i sterylnym, pomieszczeniu (będącym elementem linii produkcyjnej) przekłada się folią PVB. Tak wstępnie przełożone folią formatki trafiają na system walców i pieców, które łączą ze sobą wszystkie elementy składowe. Powstałe w ten sposób szkło nie jest jeszcze w pełni gotowe do zastosowania.
Aby zapewnić odpowiednią adhezje i nierozerwalność związku szkła i folii PVB formatki poddaje się procesowi autoklawizacji w temperaturze ok. 140°C i ciśnieniu 12 atm. W zależności od „składu” laminatu proces ten zajmuje od około 1,5 godz. do nawet 6 godzin. Po opuszczeniu autoklawu obcina się naddatki folii z brzegów formatek i proces jest zakończony.
Dla szkła giętego kiedy nie jest możliwe wstępne laminowanie za pomocą wałków i piecy podgrzewających folię stosuje się specjalną technikę autoklawizacji przy pomocy pomp próżniowych.
Jakie szkło można poddać procesowi laminowania?
Właściwie każde dostępne szkło nadaje się do wykonania z niego laminatów. Możemy wykonywać laminaty ze szkła bezbarwnego float, ze szkła barwionego w masie, ze szkła powłokowego niezależnie od rodzaju powłoki. Laminaty wykonuje się również ze szkła hartowanego oraz giętego. Można wykonywać laminaty będące kombinacją różnych rodzajów i grubości szkła.
Jedynym właściwie ograniczeniem jest wielkość linii produkcyjnej. W Fassaden Glas Technik - Polska największe możliwe do laminowania formatki szkła mogą mieć wymiary 2700x7000 mm.
Cóż to są te oznaczenia?
Szkło laminowane oznaczane jest kombinacją cyfr. Kombinacja ta jest łatwa do rozszyfrowania. Do najczęściej spotykanych skrótów należy 44.2 – oznacza dwa połączone ze sobą szkła o grubości 4 mm za pomocą folii o grubości 0,76 mm.
Pojedyncza folia PVB ma grubość 0,38 mm.
Bernard Buliński
Fassaden Glas Technik Polska
www.fgt.pl
patrz też:
- AGC Glass Europe przejmuje kontrolę nad FGT Polska, Świat Szkła - portal
- Nowy piec do hartowania dla FGT, Bernard Bulinski FGT, Świat Szkła - portal
- Największy jest w Ozorkowie!, Friedrich Langenbach FGT, Świat Szkła - portal
- Szkło laminowane, Bernard Buliński, Świat Szkła - portal
oraz:
- Oszklenia bezpieczne w budownictwie , Tadeusz Tarczoń, Świat Szkła 10/2010
- Materiały używane do budowy szkieł warstwowych , Tadeusz Tarczoń, Świat Szkła 6/2010
- Produkcja, wymagania i badania szkła warstwowego , Tadeusz Tarczoń, Świat Szkła 9/2008
- Szyby zespolone w zastosowaniach specjalnych , Wojciech Dąbrowski, Świat Szkła 2/2008
- Parametry techniczne nowoczesnych przegród szklanych. Część 4 , Zbigniew Respondek, Świat Szkła 1/2008
- Szkła budowlane o podwyższonej wytrzymałości , Wojciech Korzynow, Świat Szkła 11/2007
- Szczegóły
- Kategoria: Wydanie 4/2007
Technologia wklejania szyb do konstrukcji okiennych |
Światowy rynek produkcji okien od kilku lat zmierza w kierunku poważnych zmian. Producenci okien w Ameryce Północnej i Europie Zachodniej wobec ciągle wzrastającego popytu muszą się zmierzyć nie tylko z problemami dotyczącymi ciągłości dostaw surowców. Równie ważne stają się wzrastające wymagania dotyczące jakości produktów i ich ciągłego rozwoju technicznego z jednej strony, a presji cenowej i wydajności produkcji z drugiej.
- Szczegóły
- Kategoria: Wydanie 4/2007
W szklanych wyrobach stanowiących wyposażenie wnętrz, jak również występujących w architektonicznych konstrukcjach, stosowane jest szkło laminowane – przynosi to wiele korzyści, do których możemy zaliczyć:
Bezpieczeństwo
Zwykłe szkło okienne jest kruche, a przy zbiciu rozpada się na ostre kawałki, które mogą spowodować poważne, a czasami nawet śmiertelne obrażenia. Główną zaletą szkła laminowanego jest jego zwiększona wytrzymałość i odporność na uderzenia. Folie łączące tafle szkła absorbują energię uderzenia i zwiększają trwałość szkła warstwowego.
- Szczegóły
- Kategoria: Wydanie 4/2007
Zastosowanie folii okiennych w budynkach biurowych |
W 2005 roku budownictwo zaczęło odrabiać zaległości, które powstały w trakcie kryzysu trwającego w całej branży w latach 2000-2003. W 2006 roku produkcja budowlano-montażowa realizowana w kraju przez przedsiębiorstwa budowlane wciąż rosła.
Nastąpił wyraźny boom inwestycyjny w sektorze nowoczesnych powierzchni biurowych oraz w branży deweloperskiej. Dobra koniunktura w budownictwie utrzyma się także w tym roku. Jednakże warto podkreślić, że ze wzrostem koniunktury na rynku budowlanym także wymagania inwestorów rosną.
Ważne są nowe trendy we wzornictwie i rozwiązania techniczne – wartości estetyczne i intelektualne projektu mają zasadnicze znaczenie.
Ściany elewacyjne budynku należą do grupy elementów, które wpływają na jego zewnętrzny wygląd i wyraz. Elewacje przeszklone inspirują projektantów, architektów i producentów do coraz nowszych, bardziej efektownych i doskonalszych rozwiązań. Szkło jako materiał budowlany jest symbolem nowoczesności, stąd całkowicie oszklone budynki nie należą teraz do rzadkości. Jednocześnie w budynkach takich pojawiają się problemy natury użytkowej, związane z nadmiernym nasłonecznieniem, obniżeniem współczynnika przenikania ciepła, czy słabą izolacją akustyczną.
Jednym z działań mających na celu usunięcie tych problemów jest zastosowanie folii okiennych, zapobiegających nadmiernemu nagrzewaniu się i naświetlaniu pomieszczeń, poprzez tłumienie promieniowania słonecznego. Montowane mogą być wszędzie tam, gdzie należy unikać nasłonecznienia: w biurach, budynkach mieszkalnych, urzędach, pomieszczeniach ze szklanymi dachami, letnich ogrodach, budynkach zabytkowych, muzeach i wystawach sklepowych.
W lecie odbijają słoneczne promieniowanie cieplne na zewnątrz (redukcja ciepła słonecznego do 80%), zaś w zimie nie pozwalają uciec promieniowaniu cieplnemu z pomieszczenia (redukcja utraty ciepła do 30%). Zastosowanie folii pozwala przez to obniżyć koszty eksploatacji urządzeń klimatyzacyjnych w lecie i koszty ogrzewania w zimie.
Specjalne odmiany folii chronią ponadto przed włamaniami, wandalizmem oraz siłami natury. Dzięki naniesionemu na powierzchnię wzorowi dają znakomity efekt dekoracyjny, a również pozwalają widzieć nie będąc widzianym.
Korzystna koniunktura budowlana to także wzrost oczekiwań inwestorów. Tak jest również w sektorze folii okiennych. Firmy z tego sektora, jak np. WARSFOLL pracują nad innowacjami i wysoką jakością materiałów, gdyż oczekiwania klientów stale rosną M.in. firma zdecydowała się na wprowadzenie nowego systemu antywłamaniowego No-Bar, zabezpieczającego powierzchnie szklane przed rozbiciem oraz wyważeniem, wepchnięciem do środka - czego nie gwarantują szyby antywłamaniowe montowane w standardowych systemach ramowych.
Dodatkowo system chroni przed skutkami eksplozji ładunków wybuchowych, co jest bardzo istotne w zabezpieczeniu takich budynków, w których siedziby mają ambasady, instytucje rządowe, ministerstwa, lotniska, stacje metra, porty morskie. Aktualnie przeprowadzane są badania systemu na klasę wytrzymałości P3 w ITB.
WARSFOLL
patrz też:
- Szyby antywłamaniowe – czy istnieją? , Świat Szkła - portal
- Szczegóły
- Kategoria: Wydanie 4/2007
Fusing coraz popularniejszy |
Technologia ta daje wielkie możliwości projektantom, pozwala rozszerzyć zastosowania szkła artystycznego i wytwarzać niezwykłe przedmioty o zróżnicowanej formie i wielkości. I jest w Polsce coraz popularniejsza.
Co to jest fusing?
Jest to kontrolowane spajanie (wtapianie) szkieł w wysokich temperaturach w piecu szklarskim w celu osiągnięcia jakiegoś efektu estetycznego. Materiałem wyjściowym jest szkło płaskie, układane w piecu zwykle w dwóch lub więcej warstwach. Podczas wypału może ono być także kształtowane przy użyciu odpowiednich form.
Konieczne jest przy tym ścisłe zachowanie określonych reguł technologicznych. Podstawowym warunkiem udanego wtopienia jest użycie szkieł o identycznych właściwościach fizycznych. Określa się je za pomocą współczynnika rozszerzalności cieplnej, w handlu nazywanego „C.O.E.” (skrót pochodzi z jęz. ang.). Dwa przypadkowe szkła stopione razem z pewnością się rozpadną.
Niektórzy światowi producenci szkła witrażowego wytwarzają także specjalne szkło do fusingu. Popularnie określa się je jako szkło „kompatybilne”. Jest ono specjalnie sprawdzone i oznakowane jako tested compatibile, z podaną wartością COE., np. popularne szkło Spectrum z USA ma COE 96.
Ze względu na dość wysoką cenę szkła do fusingu coraz większą popularność zdobywa kolorowe szkło kompatybilne ze zwykłym floatem. Zdecydowanie wpływa to na obniżenie kosztów. Najnowszym produktem tego typu jest szkło Baoli, oferowane w szerokiej gamie kolorystycznej, wraz z odpowiednimi preparatami do zdobienia i barwienia floatu.
Co można wyprodukować metodą fusingu?
Najprostszym produktem jest płaski panel dowolnej grubości i o dowolnym zdobnictwie. Może być użyty do wypełnień drzwiowych, jako blat stołu lub element przegrody architektonicznej. Każde płaskie szkło można ukształtować w piecu na specjalnej formie a formę można wykonać samodzielnie. W efekcie możemy tworzyć niezwykle różnorodne przedmioty, jak ramy luster, parawany, naczynia, obudowy zegarów, gadżety reklamowe, pamiątki i wiele innych.
Niezwykle ciekawy efekt daje zastosowanie dwukolorowego szkła połyskującego, tzw. dichroic glass. Zmienia ono kolor zależnie od kąta padania światła. Do zdobienia używa się także płatków i nitek szklanych, frytów i farb bąbelkowych. Wszystkie te dodatki winny być kompatybilne ze szkłem podkładowym.
Przy fusingu powstają niekiedy efekty nieprzewidziane i niekorzystne. Niektóre szkła opalowe w wypale ulegają dewitryfikacji. Rezultat jest taki, że na ich powierzchni powstają matowe, brzydkie plamy.
Czasami spodnia strona szkła po wypale jest nierówna lub szkło przylgnie do formy. Istnieją jednak preparaty skutecznie przeciwdziałające takim zjawiskom.
Co jest potrzebne do fusingu?
Warunkiem zasadniczym jest znajomość technologii, natomiast podstawowym elementem jest piec z programatorem. Gabaryty komory pieca warunkują wielkość naszych wytworów. Poza odpowiednim szkłem niezbędne są także preparaty pomocnicze, separatory, farby i różne środki zdobnicze do wzbogacania efektu finalnego naszego projektu. Wycinanie niektórych nieregularnych, skomplikowanych elementów ze szkła może nastręczać duże trudności.
W takim przypadku niezbędna jest pilarka pierścieniowa Taurus 3, która wycina dowolne kształty w szkle do grubości 10 mm (także w ceramicznych płytkach, kamieniu itp.). Za jej pomocą można wycinać nawet litery.
Wszystkie powyżej opisane elementy, jak szkło Baoli, piece, formy i materiał do form, farby i narzędzia, łącznie z know-how i kursami fusingu oferuje firma Arts&Hobby Centrum w Warszawie.
www.artshobby.pl
- Szczegóły
- Kategoria: Wydanie 4/2007
Taśma ta jest wiodącym wyrobem angielskiej firmy Decra Led North Western Co. i znana jest na polskim rynku już od ponad 10 lat.
Dzięki jej zastosowaniu można zdobić szkło i wykonywać witraże bez konieczności cięcia szkła i lutowania złączy. Do jej produkcji stosuje się starannie dobrane stopy ołowiu z połyskującą, równo wykończoną powierzchnią.
Taśma ołowiana produkowana jest z rozdrobnionych bloków ołowiu. Stopy wykorzystane do produkcji taśm ołowianych posiadają taką ciągliwość i giętkość aby jak najbardziej ułatwić proces tworzenia różnych projektów witrażowych.
.
- Szczegóły
- Kategoria: Wydanie 4/2007
Wymagania techniczne i kryteria oceny ścian osłonowych wg PN-EN 13830:2005 –
właściwości wytrzymałościowe i szczelność Część 1 |
Lekkie ściany osłonowe są konstrukcjami złożonymi, składającymi się z dobranych w sposób racjonalny i odpowiednio połączonych ze sobą materiałów konstrukcyjnych i izolacyjnych; ich masa zawiera się w przedziale 50 do 100 kg/m2 i nie przewiduje się przenoszenia przez nie obciążeń działających w płaszczyźnie ściany, poza ciężarem własnym.
Ściana osłonowa nie jest więc wyrobem, który może być wykonany kompletnie w zakładzie produkcyjnym, lecz stanowi zestaw wyrobów i/lub elementów prefabrykowanych, które po zamontowaniu w budynku stają się wyrobem finalnym.
Asortyment wykonywanych lekkich ścian osłonowych jest bardzo różnorodny pod względem rozwiązań materiałowo-konstrukcyjnych, technologii produkcji oraz sposobu montażu. Podziału jego można zatem dokonywać w aspekcie wielu zagadnień.
Najogólniej można – niezależnie od zastosowanego tworzywa – podzielić na trzy zasadnicze grupy:
• wykonywane bezpośrednio na budowie z lekkich wyrobów składowych,
• z lekkich elementów prefabrykowanych,
• o mieszanym sposobie wykonania.
Szczegółową klasyfikację lekkich ścian osłonowych przedstawia zamieszczony schemat wg [2].
Ściany osłonowe, analogicznie jak wszystkie wyroby stosowane w budownictwie, zgodnie z Dyrektywą Wspólnot Europejskich nr 89/106/EEC dotyczącą wyrobów budowlanych, powinny charakteryzować się takimi właściwościami technicznymi, aby obiekty z ich zastosowaniem spełniały wymagania podstawowe.
Do wymagań podstawowych zalicza się:
• nośność i stateczność,
• bezpieczeństwo pożarowe,
• higiena, zdrowie i środowisko,
• bezpieczeństwo użytkowania,
• ochrona przed hałasem,
• oszczędność energii i izolacyjność termiczna.
Według postanowień Dyrektywy wyrób budowlany uznaje się za spełniający wymagania podstawowe wówczas, gdy ma oznakowanie znakiem CE, świadczące o jego zgodności z ustaleniami technicznymi zawartymi w:
• normach zharmonizowanych,
• europejskich aprobatach technicznych,
• krajowych ustaleniach technicznych uznanych wg procedury Wspólnoty Europejskiej (art. 4 ust. 2c).
W przypadku lekkich ścian osłonowych, bez ścian z oszkleniem strukturalnym, dokumentem odniesienia jest zharmonizowana norma PN-EN 13830:2005 Ściany osłonowe. Norma wyrobu [3].
Wymieniona norma ma zastosowanie do kompletnej ściany osłonowej pionowej i odchylonej od pionu do 15o, wykonanej głównie z elementów metalowych, drewna lub z tworzyw sztucznych, łącznie z obróbkami, zamknięciami bocznymi i zwieńczeniami ściany.
W przypadku wyrobu skomplikowanego, jakim jest ściana osłonowa, gdzie w procesie wytwarzania bierze udział, zarówno firma systemowa, jak i firma montażowa oraz szereg producentów wyrobów składowych, producentem w rozumieniu normy jest firma, która bierze odpowiedzialność za zestaw wyrobów składający się na ścianę osłonową.
Firma ta wydaje deklarację zgodności i znakuje dany zestaw wyrobów znakiem CE.
W niniejszym artykule omówione zostały, na podstawie zharmonizowanej normy PN-EN 13830, wymagania techniczne i kryteria oceny zgodności oraz badania, którym poddawany jest wyrób w celu wykazania zgodności z zadeklarowanymi właściwościami technicznymi.
Wymagania techniczno-użytkowe
Odporność na obciążenie wiatrem
Ściana osłonowa powinna być dostatecznie sztywna aby przenieść bezpiecznie deklarowane obciążenie wiatrem na konstrukcję budynku,przez elementy mocujące ścianę do konstrukcji budynku.
Maksymalne ugięcia czołowe elementów konstrukcji słupowo-ryglowej ściany osłonowej, między punktami podparcia lub zakotwienia do konstrukcji budynku, nie powinno przekraczać strzałki ugięcia 1/200 L lub 15 mm, w zależności od tego, która wartość jest mniejsza.
Naprężenia powstające w elementach szkieletu ściany nie powinny być większe od podanych w odpowiednich normach na materiały, z których wykonane są elementy lub zamocowania.
Ciężar własny
Ściana osłonowa powinna przenieść ciężar własny na konstrukcję budynku za pośrednictwem elementów mocujących ścianę do budynku.
Maksymalne ugięcie każdego poziomego elementu szkieletu ściany nie powinno przekraczać L/500 lub 3 mm, w zależności od tego, która wartość jest mniejsza.
Przepuszczalność powietrza
Przepuszczalność powietrza określa się na podstawie badań wg PN-EN 12153:2002 [4] i klasyfikuje się wg PN-EN 12152:2002 [5].
Wodoszczelność
Wodoszczelność ścian określa się na podstawie badań wg PN-EN 12155:2002 [6] i klasyfikuje się wg PN-EN 12154:2002 [7].
Odporność na uderzenia
Ściana osłonowa powinna bezpiecznie wytrzymywać obciążenia udarowe i zachować swoją integralność.
Energia uderzenia nie powinna spowodować:
• odpadnięcia od ściany żadnego elementu składowego,
• powstania dziur,
• powstania pęknięć,
• odkształcenia trwałego ściany.
Odporność na uderzenia określa się na podstawie badań wg normy PN-EN13049:2004 [11] i klasyfikuje wg PN-EN 14019:2004 [11].
Wyroby szklane użyte lub wstawione w elementy wypełniające powinny być oceniane według PN-EN 12600:2004 [13].
Odporność na obciążenia termiczne
W szczególnych przypadkach szkło zastosowane w ścianach oslonowych powinno być odporne na szoki termiczne. Należy wówczas zastosować szkło hartowane lub wzmocnione, zgodne z odpowiednimi normami PN-EN.
W projekcie ściany osłonowej należy uwzględnić określone odkształcenia budynku i odkształcenia termiczne nie powodujące uszkodzeń elementów składowych ściany lub obniżenia ich właściwości (wraz z odkształceniami połączeń z konstrukcją budynku).
Odporność na obciążenie poziome
Obciążenie poziome należy przyjmować zgodnie z normą PN-81/B-02001 [14] jako obciążenie działające na wysokości parapetu okiennego lub – w przypadku obciążenia ściany pełnej – na wysokości 120 cm od poziomu podłogi.
Przyjmuje się następujące wartości obciążeń:
• 500 N/m – w budynkach mieszkalnych i w niedostępnych dla publiczności pomieszczeniach budynków użyteczności publicznej,
• 1000 N/m – w dostępnych dla publiczności pomieszczeniach budynków użyteczności publicznej.
Przepuszczalność pary wodnej
Wymagania stawiane ścianie osłonowej:
• nie dopuszcza się kondensacji pary wodnej na powierzchni ścian od strony pomieszczenia, a w ich wewnętrznych warstwach nie powinien nastąpić wzrost zawilgocenia w okresie rocznym (jeżeli warunek ten nie jest spełniony, należy zastosować paroizolację lub zwentylować ścianę, a w przypadkach koniecznych – zastosować oba zabezpieczenia jednocześnie),
• w celu niedopuszczenia do kondensacji pary wodnej na powierzchni, należy stosować ściany o współczynnikach przenikania ciepła U zapewniających utrzymanie temperatury na powierzchni powyżej punktu rosy.
• w wewnętrznych warstwach ścian dopuszcza się kondensację pary wodnej (tylko w takiej ilości, która nie spowoduje trwałej zmiany właściwości cieplnych i technicznych ściany),
• połączenia ściany od strony wewnętrznej powinny być uszczelnione w płaszczyźnie paroizolacji w sposób uniemożliwiający przenikanie pary wodnej, zawilgocenie konstrukcji i izolacji termicznej ściany.
Ekwipotencjalność ścian osłonowych
Metalowe części ścian osłonowych powinny być połączone mechanicznie z konstrukcją budynku w celu zapewnienia ekwipotencjalnego połączenia z obwodem uziemiającym budynek.
Wymaganie to dotyczy wszystkich ścian osłonowych o konstrukcji metalowej w budynkach o wysokości >25 m.
Oporność elektryczna połączenia ściany osłonowej nie powinna przekraczać 10 ?, przy badaniu wykonanym zgodnie z załącznikiem A normy PN-EN 13830:2005.
Trwałość
Trwałość eksploatacyjna ściany osłonowej nie jest badana, lecz jej ocena związana jest z zastosowaniem właściwych materiałów składowych lub wykończeń, zgodnych z europejskimi specyfikacjami technicznymi.
Zaleca się aby ściany osłonowe były konserwowane zgodnie z instrukcjami dla kompletnych ścian osłonowych, opracowanymi przez producenta, przy uwzględnieniu zaleceń podanych w Załączniku B do normy PN-EN 13 830:2005.
Izolacyjność akustyczna
Wymagania dotyczące izolacyjności akustycznej lekkiej ściany osłonowej w budynku, zależą od:
• przeznaczenia budynku i funkcji pomieszczeń w budynku,
• poziomu hałasu występującego w otoczeniu budynku.
Wymagania te podaje norma PN-B-02151--3:1999 w postaci wskaźników izolacyjności akustycznej właściwej (R’A2, R’A1), natomiast poziom hałasu zewnętrznego powinien być prawidłowo oszacowany.
Potwierdzenie zgodności ściany osłonowej w zakreie izolacyjności akustycznej wymaga przeprowadzenia badań typu zgodnie z normą PN-EN 13830:2005 i dotychczasową praktyką stosowaną w procedurach aprobacyjnych ITB.
Izolacyjność termiczna
Wymaganie ochrony cieplnej budynków określone są w Rozporządzeniu Ministra Infrastruktury w sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie [15 ], w rozdziale X „Oszczędność energii i izolacyjność cieplna”.
Podstawę do obliczenia współczynnika przenikania ciepła U ścian osłonowych słupowo-ryglowych stanowi norma EN 13947:2006, lecz z doświadzeń ITB wynika, że nie dla wszystkich przypadków obliczenia te są wystarczające do oceny ścian.
Odporność ogniowa, reakcja na ogień, rozprzestrzenianie ognia
Ściany osłonowe typu zawieszonego lub wypełniającego powinny spełniać następujące funkcje:
• ograniczać rozprzestrzenianie się ognia między budynkami,
• ograniczać rozprzestrzenianie się i dymu między kondygnacjami budynku.
Zgodnie z normą PN-EN 13830:2005 ściany osłonowe, z uwagi na bezpieczeństwo pożarowe, klasyfikuje się ze względu na odporność ogniową, reakcję na ogień i stopień rozprzestrzeniania się ognia.
Klasyfikacja i określenie właściwości
Klasyfikacja ścian osłonowych, według wymagań przedstawionych w tabeli 4, powinna być określona dla każdego rozwiązania ściany, niezależnie od tego, czy jest to rozwiązanie indywidualne, czy rozwiązanie systemowe.
Określenie właściwości wyrobu może być pominięte w przypadku, gdy nie dotyczy ono przewidywanego zakresu użytkowania (w normie określone jest jako npd = wymaganie nieokreślone).
mgr inż. Krzysztof Mateja
Zakład Badań Lekkich Przegród i Przeszkleń ITB
- Wymagania techniczne i kryteria oceny ścian osłonowych wg PN-EN 13830 Cz.2, Krzysztof Mateja, Świat Szkła 5/2007
- Wymagania techniczne i kryteria oceny ścian osłonowych wg PN-EN 13830 Cz.1, Krzysztof Mateja, Świat Szkła 4/2007
Literatura:
[1] Mateja K.: Wymagania techniczne i kryteria oceny ścian osłonowych w zakresie zagadnień wytrzymałościowo-konstrukcyjnych i szczelności.
[2] Korycki O.: Nowoczesne lekkie ściany osłonowe. II Konferencja Naukowo-techniczna ITB.
[3] PN-EN 13830:2005 Ściany osłonowe. Norma wyrobu.
[4] PN-EN 12153:2002 Ściany osłonowe. Przepuszczalność powietrza.
[5] PN-EN 12152:2002 Ściany osłonowe. Przepuszczalność powietrza. Wymagania eksploatacyjne.
[6] PN-EN 12155:2002 Ściany osłonowe. Wodoszczelność. Badania laboratoryjne pod ciśnieniem statycznym.
[7] PN-EN 12154:2002 Ściany osłonowe. Wodoszczelność. Wymagania eksploatacyjne i klasyfikacja.
[8] PN-EN 12154:2002 Ściany osłonowe. Wodoszczelność. Wymagania eksploatacyjne i klasyfikacja.
[9] PN-EN 12179:2002 Ściany osłonowe. Wytrzymałość na obciążenie wiatrem. Metoda badania.
[10] PN-EN 13116:2002 Ściany osłonowe. Wytrzymałość na obciążenie wiatrem. Wymagania eksploatacyjne.
[11] PN-EN 13049 Okna. Uderzenia ciałem miękkim i ciężkim. Metoda badania, wymagania dotyczące bezpieczeństwa i klasyfikacja.
[12] PN-EN 14019:2004 Ściany osłonowe.Odporność na uderzenia. Wymagania eksploatacyjne.
[13] PN-EN 12600:2004 Szkło w budownictwie. Badanie wahadłem. Udarowa metoda badania i klasyfikacja szkła płaskiego.
14] PN-82/B-02001 Obciążenia budowli. Zasady ustalania wartości.
[15] Rozporządzenie Ministra Infrastruktury w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowania. Dz. Ustaw Nr 75, poz. 690, rozdz. X.
[16] Dokument Informacyjny M (dotyczący dyrektywy 89/106/EWG) – Ocena zgodności w ramach Dyrektywy dot. wyrobów budowlanych: wstępne badania typu i zakładowa kontrola produkcji, Komisja Europejska, 4.05.2005
[17] Stanowisko Grupy Sektorowej SG: EN 13830 – Definicja grup wyrobów, dobór reprezentatywnych próbek do badania i stosowania zasad ekstrapolacji (rozszerzone zastosowanie) w odniesieniu do ścian osłonowych (CEN/TC33).
[18] Seria: „Dokumenty Unii Europejskiej dotyczące budownictwa” – Atestacja zgodności wyrobów budowlanych – nowe elementy, wyd. ITB (19), 2006
- Szczegóły
- Kategoria: Wydanie 4/2007
A3B therm – nowe rolety |
Rozwiązanie roletowe to kompromis racji przyszłego użytkownika z czynnikami istotnymi w procesie produkcji i montażu. Do tej pory nie zawsze można to było pogodzić. Użytkownik oczekuje od rolet niezawodności, estetyki, najlepszej izolacji cieplnej i akustycznej, możliwości wyboru pancerza i prowadnic z szerokiej gamy kolorystycznej i materiałowej.
Dla dostawcy istotne jest przede wszystkim aby produkt był łatwy w montażu i niezawodny. Rozwiązaniem w pełni zadowalającym użytkowników jest dobrze zmontowany, z zastosowaniem wszystkich niezbędnych elementów, system skrzyń nadprożowych RKS. Dla dostawcy i montażysty wręcz przeciwnie: RKS-y wymagają żmudnego montażu na placu budowy. Nawet firma budowlana musi odpowiednio przygotować nadproże. Z zakładu produkcyjnego wychodzą jako zestaw pojedynczych elementów. Dla firmy produkcyjnej i montażowej najlepszy wydaje się być system rolet naokiennych. Montowane już w zakładzie i jako kompakt razem z oknem instalowane na placu budowy.
Godząc zalety rolet RKS i rolet naokiennych stworzono system A3B therm. Pod względem budowy łączy on oba omawiane tu rozwiązania. Zachowując wszystkie walory RKS-ów dzięki swojej kompaktowej budowie bardzo łatwo podobnie jak rolety naokienne montuje się razem z oknem.
A3B therm to:
• bardzo dobrze izolowane, stabilne skrzynie o konstrukcji chronionej patentem
• odpowiednio ukształtowana styrodurowa powierzchnia zakończona kątownikami przystosowana do łatwego zatynkowania
• duża pojemność skrzyni – zwój do 195 mm pozwalający stosować zarówno pancerze mini jak i maxi (Alu i PCV)
• możliwość stosowania prowadnic PCV, Alu i drewnianych
• dowolny napęd: pasek, korba, silnik elektryczny
• wariantowa możliwość wbudowania moskitiery rolowanej
• łatwy i szybki montaż bezpośrednio na oknie
www.a3b.pl
- Szczegóły
- Kategoria: Wydanie 4/2007
WINSHIELD UVX |
Od stycznia 2007 r. firma ECO-INSTRUMENTS wprowadziła do swojej oferty nową folię WINSHIELD UVX do oklejania profili okiennych z PVC i aluminium izraelskiej firmy HAOGENPLAST. Folia ta charakteryzuje się nie tylko wysoką jakością (technologia produkcji jest analogiczna jak w przypadku folii RENOLIT), ale również konkurencyjną ceną.
Folia HAOGENPLAST odporna jest na ekstremalne warunki klimatyczne, takie jak wysoka temperatura i promieniowanie UV. Ze względu na swoją elastyczność jest przyjazna w procesie oklejania. Wyróżnia się też bogatą gamą wzorów drewnopodobnych i kolorów jednobarwnych. Ma wszelkie niezbędne atesty i certyfikaty.
Produkt składa się z półsztywnej, zadrukowanej lub jednobarwnej folii bazowej oraz akrylowej warstwy folii wierzchniej, zapewniającej zwiększoną odporność na warunki atmosferyczne. Zgrzewany na gorąco. Przeznaczony do oklejania profili okiennych z PVC i aluminium oraz drzwi na zewnątrz budynków.
• Grubość: 200 μm ± 15 μm
• Grubość akrylowej warstwy wierzchniej: ≥50 μm
• Wytrzymałość na rozciąganie: >20 N/mm2
• Wydłużenie całkowite: >80%
• Stabilność wymiarów:
• maks. skurcz 2,5% (10 min. przy 60°C)
• maks. skurcz 4% (10 min. przy 100°C)
• Połysk przy 60o: 17-24
www.ecoin.pl
- Szczegóły
- Kategoria: Wydanie 4/2007
Hightech drzwi wejściowych |
Nie dziwi już dziś, że nawet domy jednorodzinne obok klasycznych domofonów wyposażone są także w nowoczesny podgląd video. Jednak jak uniknąć mieszanki różnych środków technicznych zainstalowanych przy drzwiach wejściowych?
Rozwiązanie jest proste, ponieważ wraz z wypełnieniem drzwiowym Multifunktion Rodenberg AG integruje teraz w drzwi wejściowych wszystkie komponenty identyfikacyjne. Ciekawe i oszczędne wzornictwo zostaje tu połączone z dojrzałą techniką komunikacji: domofon, nadzór video, dzwonek, tabliczka z nazwiskiem. Urządzenia te są ułożone ergonomicznie oraz przyjazne w użyciu, a jednocześnie komponenty są zabezpieczone przed zniszczeniem.
Komunikacja z odwiedzającym odbywa się za pośrednictwem domofonu. Drzwi Multifunktion umożliwiają identyfikację nie tylko poprzez rozmowę. Wbudowana kamera przekazuje cały obszar wejścia na kolorowy monitor wewnątrz domu, nie informując jednocześnie, czy ktoś jest w domu obecny.
Wypełnienie drzwiowe Multifunktion jest dostępne w wykończeniu z tworzywa sztucznego lub aluminium, w dowolnym kolorze palety RAL. Wszystkie powierzchnie ze stali szlachetnej są dodatkowo pokryte powłoką chroniącą przed zabrudzeniem, dzięki której nie pozostają ślady dotknięć czy inne zabrudzenia. A ponieważ montaż drzwi nie wiąże się z żadnymi uciążliwymi pracami, decyzja o zakupie przychodzi łatwiej. Elektryczne kotwy są już na wyposażeniu, przy czym montaż powinna najlepiej wykonać fachowa ekipa.
Jarosław Wilusz