We współczesnym budownictwie, przy projektowaniu i wykonawstwie obiektów budowlanych jednym z materiałów zajmującym poczesne miejsce jest szkło, stosowane przede wszystkim w nowoczesnych rozwiązaniach obiektów użyteczności publicznej, takich jak budynki biurowe, obiekty sportowe i handlowe, dworce itp.

 

W wymienionych obiektach – niezależnie od mocowania liniowego elementów szklanych – stosowane jest mocowanie punktowe za pośrednictwem łączników metalowych.


Oszklenia mocowane punktowo stosowane są nie tylko w ścianach ściany osłonowych, ale także w ścianach wewnętrznych, przekryciach połaciowych nad pasażami i atriami, jako wypełnienia świetlików i wiat, daszki nad wejściami do budynków.



Podstawowymi elementami oszkleń mocowanych punktowo są:
- elementy ze szkła pojedynczego, laminowanego, szyb zespolonych,
- stalowe łączniki mocujące elementy szklane do konstrukcji nośnej,
- konstrukcja nośna znajdująca się zazwyczaj po stronie wewnętrznej przegrody szklanej.

 

Fot.1. Ściana osłonowa z oszkleniem mocowanym punktowo

 

Oszklenia mocowane mechanicznie (punktowo) ze względu na sposób zamocowania dzieli się na dwa podstawowe rodzaje:
- mocowane przelotowe,
- mocowane nieprzelotowe.



Mocowanie szkła wykonuje się za pomocą łączników wprowadzanych w otwory wykonane w taflach szklanych, przy użyciu odpowiednich podkładek i nakrętek.



Mocowanie przelotowe stosowane w ścianach osłonowych z oszkleniem ze szkla pojedynczego oraz szyb zespolonych wymaga wykonania otworów w pobliżu naroży i krawędzi tafli szklanych, a) b) w zależności od ich wymiarów, najczęściej w 4 lub 6 punktach. Schemat takiego zamocowania pokazano na rys. 1

 

Rys.1. Przelotowe zamocowanie oszklenia
a) szyba pojedyncza
b) szyba laminowana



Mocowanie nieprzelotowe usytuowane jest poza krawędziami tafli szklanych, wzdłuż jej krawędzi lub w pobliżu skrzyżowania sąsiadujących tafli. Schemat zamocowania nieprzelotowego przedstawiono na rys. 2.

 

 

Rys. 2. Schemat nieprzelotowego zamocowania oszklenia



Pewną odmianą mocowania nieprzelotowego, stosowanego w przypadku zastosowania szyb zespolonych, jest zamocowanie do wewnętrznej tafli za pośrednictwem łączników mocujących, wprowadzonych w otwory wykonane w wewnętrznej tafli szkła (rys. 3).

 

Rys. 3. Nieprzelotowe zamocowanie oszklenia do wewnętrznej tafli szyby zespolonej

 

 

Dopuszczalne naprężenia rozciągające przy zginaniu [N/mm2]

*) pochylenie > 10°; **) odchylenie do pionu do 15°

 

 

Zalecane ograniczenia ugięć oszklenia

*) pochylenie > 10°; **) odchylenie do pionu do 15°

 

Mechaniczne zamocowanie szkła przenosi obciążenia z przegrody szklanej na konstrukcję nośną ściany za pośrednictwem łączników, które mogą być typu przegubowego, utwierdzonego lub częściowo utwierdzonego. W ścianach osłonowych i przekryciach, ścianach wewnętrznych, a także innych konstrukcjach wymienionych wyżej z zastosowaniem oszklenia mocowanego mechanicznie (punktowo) stosowane jest szkło hartowane termicznie o podwyższonej wytrzymałości mechanicznej i termicznej, rozpadające się – w przypadku rozbicia – na drobne kawałki.



W oszkleniach tych można stosować również szkło utwardzane, tzw. półhartowane, o wytrzymałości wyższej od szkła float, lecz niższej od szkła hartowanego oraz szkło laminowane (klejone warstwowo).



W przypadku oszkleń z szyb zespolonych w ścianach i przekryciach połaciowych należy przeprowadzić obliczenia statyczne, uwzględniając obciążenie równomiernie rozłożone, obciążenia poziome  oraz oddziaływania klimatyczne (różnica temperatur produkcji i eksploatacji; różnica ciśnienia powietrza w miejscu montażu i produkcji; różnica między wysokością miejsca montażu i produkcji), oraz badania odporności na uderzenia ciałem miękkim i ciężkim.



W ścianach osłonowych z mechanicznym mocowaniem (punktowym) oszklenia podstawowymi elementami są:
- tafle szkła pojedynczego, warstwowego klejonego, bądź szyb zespolonych w zależności od przewidywanego zastosowania,
- niezależna konstrukcja nośna ściany, przekazująca obciążenie na konstrukcję nośną budynku,

- stalowe łączniki mocujące tafle szklane i łączące je z konstrukcją nośną ściany.



Grubości szyb zespolonych oraz szyb ze szkła pojedynczego, przewidzianych do zastosowania w ścianach osłonowych, ustala się w zależności od wymiarów tafli szklanych, ilości punktów mocowania do konstrukcji wsporczej oraz od obciążeń działających na ścianę.



W ścianach osłonowych z oszkleniem mocowanym punktowo stosowane jest najczęściej:
- szkło pojedyncze hartowane o grubości nie mniejszej niż 10 mm,
- szkło pojedyncze laminowane, w którym – w zależności od przewidywanych obciążeń zewnętrznych – tafla zewnętrzna może mieć grubość 10 lub 12 mm, a tafla szkła po stronie wewnętrznej 6 lub 4 mm,
- szyby zespolone o grubości zewnętrznej tafli nie mniejszej niż 10 mm, a wewnętrznej – niż 6 mm.

 

Rozróżnia się 4 typy zamocowania punktowego, w zależności od sposobu połączenia z konstrukcją ściany i oszkleniem wg tablicy 1.

 

Tablica 1. Typy zamocowania punktowego



Do mocowania oszklenia stosowane są łączniki nieprzegubowe, których stosowanie limitują naprężenia w szkle w pobliżu zamocowania punktowego oraz łączniki przegubowe, umożliwiające obrót w granicach 7÷10o, co ogranicza możliwość wystąpienia dodatkowych naprężeń w sąsiedztwie zamocowania punktowego.

 

Rys. 4. Łączniki mocujące oszklenie
a) przegubowy b) utwierdzony

 

Rys. 5. Stalowe wsporniki cztero-, trój-, dwu-, jednoramienne stosowane do mocowania oszklenia.

 

Łączniki te mocuje się do podkonstrukcji nośnej ściany za pośrednictwem wsporników wykonywanych zazwyczaj ze stali nierdzewnej o kształcie pokazanym na rys. 4:
- elementy mocujące jednoramienne proste,
- elementy mocujące dwuramienne proste,
- elementy mocujące trójramienne,
- elementy mocujące czteroramienne.



Konstrukcję wsporczą oszkleń mocowanych mechanicznie (punktowo) może stanowić aluminiowa konstrukcja słupowo-ryglowa, prosta konstrukcja stalowa, konstrukcja cięgnowa, żebra szklane zaprojektowane indywidualnie dla konkretnego rozwiązania projektowego. Przykładowe rozwiązanie konstrukcji wsporczej cięgnowej pokazano na fot. 1, 3, 4, 5.



Najczęściej stosowane są rozwiązania ścian oraz przekryć, w tym różnego rodzaju daszków, w których sposób mocowania oszklenia odbywa się w sposób przelotowy, rzadziej zaś w sposób nieprzelotowy (usytuowanie łączników poza krawędziami tafli szklanych lub mocowanie za wewnętrzną taflę szyby zespolonej).



Mocowanie nieprzelotowe stosowane jest  najczęściej w ścianach osłonowych z oszkleniem z szyb zespolonych połączonych spoiwem konstrukcyjnym w tzw. oszkleniach strukturalnych.



Zamocowania punktowe oszklenia mogą, w zależności od rodzaju zastosowanych łączników, umożliwiać lub nie, przemieszczenia w płaszczyźnie fasady.



Ruchy te mogą występować, albo między oszkleniem i zamocowaniem punktowym, albo między zamocowaniem punktowym i klamrą (dociskiem) stanowiącą połączenie z konstrukcją nośną.



Uwzględniając powyższe rozróżnia się następujące rodzaje zamocowań i ich oznaczenia:
- zamocowania o 0 stopniu swobody: typ F
- zamocowania o 1 stopniu swobody: typ L1
- zamocowania o 2 stopniach swobody: typ L2



Zakres podstawowych wymagań stawianych ścianom osłonowym z oszkleniem mocowanym mechanicznie (pionowym i pochylonym) jest analogiczny do wymagań stawianym lekkim ścianom osłonowym o konstrukcji słupowo-ryglowej i obejmuje:
- wymagania bezpieczeństwa i funkcjonalności (nośność,
sztywność, trwałość, odporność ogniowa, ochrona korozyjna),
- wymagania użytkowe (szczelność na wodę i powietrze, izolacyjność cieplna, izolacyjność akustyczna, higiena i zdrowotność, estetyka).


Wymagania powyższe szczegółowo precyzuje dla oszkleń mocowanych mechanicznie (punktowo) Dokument Wspólnej Wykładni Procedur Oceny dla Europejskich Aprobat Technicznych – 1st Draft-CUAP 06.02/08 – Bolted glazing kit.

Wymieniony CUAP odnosi się do oszkleń mocowanych mechanicznie w ścianach osłonowych oraz dachach o minimalnym nachyleniu 2°. Charakterystykę wyrobu, metody badania i oceny wg CUAP 06.02/08 zawiera tablica 2.

 

Tablica 2 Charakterystyka wyrobu i metoda badania i oceny

 

Do oceny rozwiązania ściany lub dachu z wypełnieniem taflami szklanymi w zakresie nośności i sztywności niezbędne jest określenie:
- wytrzymałości oszklenia oraz jego zamocowania,
- wytrzymałości stalowych łączników mocujących oszklenie,
- wytrzymałości i sztywności konstrukcji nośnej ściany,
- odporności na uderzenia, z uwzględnieniem ciężaru własnego oszklenia, obciążenia wiatrem oraz śniegiem (w przypadku ścian pochylonych i przekryć dachowych należy brać pod uwagę możliwość długiego zalegania śniegu).



W ramach wymagań podstawowych obejmujących zagadnienia dotyczące bezpieczeństwa użytkowania, oprócz odporności na obciążenie wiatrem, rozwiązanie ścian i dachów z oszkleniem mocowanym mechanicznie powinno być odporne na wystąpienie możliwych do przewidzenia uderzeń.



Weryfikacji tej odporności dokonuje się na drodze badawczej przez uderzenie ciałem miękkim i ciężkim o masie 50 kg według normy PN-EN 12600:2004, a klasyfikacja wyników badania według normy PN-EN 14019:2005.



W przypadku ścian osłonowych z obniżonymi podokiennikami lub pozbawionych całkowicie podokienników konieczne jest obliczeniowe sprawdzenie odporności zastosowanego oszklenia na nacisk poziomy, zgodnie z normą PN-EN 1991-1-4 siłą o wartości 500 lub 1000 N/m zależnie od tego, czy istnieje bezpośredni dostęp publiczności od strony zewnętrznej i wewnętrznej przegrody, czy też dostęp ograniczony jest do pojedynczych osób, np. w pomieszczeniach kameralnych.



Wybór gatunku stali dla łączników mocujących oszklenie, w aspekcie ich zabezpieczenia przed korozją, powinien być dokonywany w zależności od środowiska zewnętrznego, przeznaczenia pomieszczeń i od sposobu działania zamocowania.



Zwrócić należy ponadto uwagę na istnienie ryzyka samoistnego pęknięcia oszklenia ze szkła hartowanego bez bezpośredniego działania obciążeń zewnętrznych, spowodowane czynnikami ukrytymi, np. błędami montażu, wadami szkła - odpryski na krawędziach tafli itp.



Projektowanie i wykonawstwo oszkleń mocowanych punktowo
Przy projektowaniu ścian i przekryć należy uwzględnić sposób mocowania i typ łącznika, wielkość tafli szklanych oraz obciążenie zewnętrzne (wiatr, nacisk poziomy, śnieg, obciążenie udarowe).



Ponadto, należy przy montażu oszkleń uwzględniać niżej podane odchyłki wymiarowe oraz odkształcenia konstrukcji nośnej ściany:
- odchyłki wymiarowe szkła oraz odchyłki usytuowania otworów do mocowania,
- odchyłki położenia łączników mocujących,
- wymiary łączników mocujących i ich zdolność do kompensowania odchyłek wymiarowych i zmian wymiarów,
- możliwe do przewidzenia odkształcenia konstrukcji nośnej ściany oraz możliwość regulowania położenia łączników mechanicznych na połączeniu z oszkleniem i konstrukcją nośną,



Należy również przewidzieć konsekwencje ewentualnego zniszczenia oszklenia mocowanego punktowo w wyniku samoistnego pęknięcia szkła dla bezpieczeństwa użytkowników i osób znajdujących się w pobliżu ściany budynku oraz konieczność w miarę łatwej wymiany uszkodzonej szyby.



Zachowanie szczelności na wodę i powietrze ścian z oszkleniami mocowanymi punktowo w dużym stopniu zależy od spoiw uszczelniających, jakości wykonania uszczelnień między elementami oszklenia oraz od ich konserwacji.



Uszczelnienia powinny być wykonywane ze spoiw uszczelniających odpornych na działanie promieniowania UV, a także innych czynników atmosferycznych. Ponadto nie może występować niezgodność chemiczna między materiałami stosowanymi do mocowania oszkleń i wykonywania uszczelnień.



Badania i ocena ściany w zakresie nośności i sztywności
Określenie właściwości w zakresie nośności i sztywności może być przeprowadzone na drodze obliczeniowej lub doświadczalnej. Metodą obliczeniową sprawdza się m.in.: strzałkę ugięcia i naprężenia w ½ rozpiętości między zamocowaniami punktowymi tafli szklanych i w ich środku oraz promień krzywizny oszklenia. W obliczeniach tych uwzględnia się również sprawdzenie momentu zginającego wywołanego ciężarem elementu szklanego w punktach zamocowania łączników stalowych w taflach szklanych.



W żadnym punkcie konstrukcji nośnej ściany osłonowej i tafli szklanych wytrzymałość od obciążeń obliczeniowych nie powinna być przekroczona.


W przypadku zamocowania typu I o wartości ugięć równych 1/100 rozpiętości pomiędzy podporami, o zakresie stosowania decyduje sztywność.



W ścianach z zamocowaniami typu II, III, IV o zakresie stosowania decyduje maksymalny dopuszczalny moment zginający od ciężaru oszklenia.



Na połączeniu trzpienia zamocowania punktowego ze szkłem ma wartość M = P × d (pomniejszoną o dwa odchylenia standardowe i podzieloną przez 3).



Metodą badawczą określa się moment niszczący i kąt obrotu między płaszczyzną oszklenia i trzpieniem łącznika mocującego, przy następującym założeniu:
- obciążenie elementu o wartości odpowiadającej zadeklarowanej wytrzymałości oszklenia,
- przyłożenie wyżej wymienionego obciążenia 20-krotnie,
- przyłożenie obciążenia niszczącego, ewentualnie obciążenia o 2-krotnej wartości obciążenia zadeklarowanego (w przypadku urządzenia do badania, w którym nie można uzyskać takiej wartości obciążenia).



Dopuszczalny moment zginający określa się na podstawie wartości siły niszczącej, przyłożonej mimośrodowo, podzielonej przez współczynnik 3,0. Metodą badawczą określa się również dopuszczalny promień krzywizny, który odpowiada średniemu promieniowi badanych próbek, powiększonemu o 2 odchylenia standardowe i pomnożony przez współczynnik 2,5.



Badania i ocena szczelności na wodę i powietrze
Wymagania dotyczące szczelności na wodę i powietrze powinny wynikać z przeznaczenia ścian osłonowych z oszkleniem mocowanym punktowo.



Metody badania są analogiczne jak w przypadku ścian osłonowych słupowo-ryglowych, tj. przeprowadza się badania oraz klasyfikuje się wyniki badań wg odpowiednich norm:
- przepuszczalność powietrza
-- badania wg normy PN-EN 12153:2002,
-- klasyfikacja wg normy PN-EN 12152:2002.
- wodoszczelność
-- badania PN-EN 12153:2002,
-- klasyfikacja PN-EN 12152:2002.

 

Fot. 2. Przekrycie dachowe z oszkleniem mocowanym punktowo

 

Fot. 3. Ściana wewnętrzna w patio budynku z oszkleniem mocowanym punktowo do podkonstrukcji cięgnowej

 

Fot. 4. Szczegół zamocowania oszklenia do podkonstrukcji cięgnowej

 

Fot. 5. Widok ściany z oszkleniem mocowanym punktowo do konstrukcji cięgnowo-żebrowej

 

Fot. 6. Widok witryny z oszkleniem mocowanym punktowo do lekkiej podkonstrukcji stalowej

 

Fot. 7. Widok wyprofilowanych elementów szklanych nad przejściem do budynku, zamocowanych punktowo przy użyciu cięgien stalowych

 

Fot. 8. Widok zamocowania punktowego szyb do słupa stalowego

 

Oszczędność energii i izolacyjność termiczna
Wymagania dotyczące izolacyjności cieplnej dla ścian (zestawów) z oszkleniem mocowanym punktowo są analogiczne jak dla ścian osłonowych słupowo-ryglowych.
Wartości współczynnika przenikania ciepła U (W/m2K) określa się:
- metodą badawczą (Hot Box),
- metodą obliczeniową wg PN-EN ISO 10077-2:2005 [8].



Ochrona przed hałasem
Ocena akustyczna zestawu oszklenia mocowanego punktowo może być przeprowadzona na podstawie badań próbek odzwierciedlających podstawowe cechy rozwiązania. Izolacyjność akustyczną zestawu określa się według PN-EN ISO 717-1 [wskaźniki Rw (C, Ctr)] [9].



Bezpieczeństwo pożarowe
Zestawy oszkleń mocowanych punktowo w ścianach zewnętrznych, z uwagi na bezpieczeństwo pożarowe klasyfikuje się według normy PN-EN 13501-1:2002 [10], zgodnie z decyzją Komisji Europejskiej 2000/147/EC.



Ocena zgodności i znakowanie CE zestawów oszkleń mocowanych punktowo
Ocena zgodności zestawów oszkleń mocowanych punktowo dla ścian i przekryć dachowych przeprowadzana jest według systemu oceny zgodności 2+ na podstawie wykonania:
- zadań należących do producenta, tj.: zlecenia wykonania wstępnego badania typu w jednostce notyfikowanej oraz prowadzenia zakładowej kontroli produkcji,
- zadań należących do jednostki notyfikowanej, tj.: wykonania wstępnego badania typu, prowadzenia stałego nadzoru i oceny zakładowej kontroli produkcji u producenta.



Krzysztof Mateja
ITB



Normy i dokumenty powołane:
[1] PN-EN 12152:2004 Ściany osłonowe-Przepuszczalność powietrza- Wymagania eksploatacyjne i klasyfikacja.
[2] PN-EN 12153:2002 Ściany osłonowe-Przepuszczalność powietrza- Metoda badania.
[3] PN-EN 12154:2002 Ściany osłonowe - Wodoszczelność - Wymagania eksploatacyjne i klasyfikacja.
[4] PN-EN 12155:2002 Ściany osłonowe - Wodoszczelność – Badania laboratoryjne pod ciśnieniem statycznym.
[5] PN-EN 1991-1-1:2004 Eurokod 1:Oddziaływania na konstrukcje.
[6] PN-EN 12179:2002 Ściany osłonowe-Odporność  na obciążenie wiatrem - Metoda badania.
[6] PN-EN 12600:2004
[7] PN-EN 14019:2005 Ściany osłonowe-Odporność na uderzenia - Wymagania eksploatacyjne
[8] PN-EN ISO 10077-2:2005 Cieplne właściwości użytkowe okien, drzwi i żaluzji. Obliczanie współczynnika przenikania ciepła. Część 2: Metoda komputerowa dla ram.
[9] PN-EN ISO 717-1:1996 Akustyka – Ocena izolacyjności akustycznej w budownictwie i izolacyjności elementów budowlanych – Izolacyjność od dźwięków powietrznych.
[10] PN-EN 13501:1996 Klasyfikacja ogniowa wyrobów budowlanych i elementów budynku Cz. 1 Klasyfikacja na podstawie badań reakcji na ogień.

 

Całość artykułu w wydaniu drukowanym i elektronicznym 

 

patrz też:

- Badania mocowania punktowego szkła, Artur Piekarczuk, Świat Szkła 9/2010

Oszklenia mocowane punktowo - wymagania, metody badań i oceny , Krzysztof Mateja, Świat Szkła 9/2010

-  Szkło mocowane mechanicznie Część 2 , Robert Sienkiewicz, Świat Szkła 5/2010  

- Szkło mocowane mechanicznie Część 1 , Robert Sienkiewicz, Świat Szkła 4/2010  

- Analiza numeryczna konstrukcji szklanych mocowanych punktowo Cz. 2, Barbara Szczerbal, Dariusz Włochal, Adam Glema, Tomasz Łodygowski, Świat Szkła 6/2009 

- Analiza numeryczna konstrukcji szklanych mocowanych punktowo Cz. 1, Barbara Szczerbal, Dariusz Włochal, Adam Glema, Tomasz Łodygowski, Świat Szkła 4/2009  

- Badanie doświadczalne konstrukcji szklanych mocowanych punktowo, Barbara Szczerbal, Dariusz Włochal, Adam Glema, Tomasz Łodygowski, Świat Szkła 3/2009   

- Łączniki do punktowego mocowania szkła Cz. 3, Zbigniew Czajka, Świat Szkła 3/2009 

Konstrukcje wsporcze fasad szklanych , Jan Gierczak, Świat Szkła 2/2009   

- Projektowanie szklanych konstrukcji mocowanych punktowo, Barbara Szczerbal, Dariusz Włochal, Adam Glema, Tomasz Łodygowski, Świat Szkła 2/2009    

- Łączniki do mechanicznego mocowania szklanych elewacji Cz. 2, Zbigniew Czajka, Świat Szkła 2/2009   

- Łączniki punktowe w szklanych konstrukcjach, Barbara Szczerbal, Dariusz Włochal, Adam Glema, Tomasz Łodygowski, Świat Szkła 1/2009    

- Stosowanie mas uszczelniających do fasad, Szymon Nadzieja, Świat Szkła 9/2008

- Łączniki do mechanicznego mocowania szklanych elewacji Cz. 1, Zbigniew Czajka, Świat Szkła 6/2008

- Specyfika połączeń metalowo-szklanych i metody analizy, Maciej Cwyl, Świat Szkła 4/2008

- Rozwój fasad budynków reprezentacyjnych w oparciu o konstrukcje cięgnowe, Maciej Cwyl, Świat Szkła 2/2008 

- Konstrukcje cięgnowe w budownictwie wielkopowierzchniowym, Maciej Cwyl, Świat Szkła 11/2007

- Podstawy projektowania przeszkleń mocowanych punktowo, Marek Czupkiewicz, Świat Szkła 7-8/2007

- Wymagania techniczne i kryteria oceny ścian osłonowych wg PN-EN 13830 Cz.1, Krzysztof Mateja, Świat Szkła 4/2007 

- Silikony w mocowania punktowych i liniowych, Tomasz Wierzchowski, Świat Szkła 1/2007 

Modelowanie i analiza połączeń punktowych, Marcin Cwyl, Leszek Kwaśniewski, Wojciech Żurawski, Świat Szkła 10/2006 

- Badania punktowych połączeń klejonych w konstrukcjach fasad metalowo-szklanych, Marcin Cwyl, Wojciech Żurawski, Świat Szkła 7-8/2006 

- Fasada w "optyce łuskowej" , Świat Szkła 2/2006

- Mocowania punktowe jako takie, Maksymilian Rejman Novaglas , Świat Szkła 12/2005 

- Mocowania punktowe – utrzymają wiele, Gerhard Bertsch Langle Glas, Świat Szkła 11/2005

- Delikatne formy budowlane, Franz-Jörg Dall, Świat Szkła 9/2005

- Ściany osłonowe z oszkleniem mocowanym mechanicznie Cz. 2, Artur Piekarczuk, Świat Szkła 6/2005

- Ściany osłonowe z oszkleniem mocowanym mechanicznie Cz. 1, Artur Piekarczuk, Świat Szkła 5/2005

- POLIEDRA SKY GLASS fasada z punktowym mocowaniem szkła, METRA, Świat Szkła 3/2005

- Polski rodowód, GLASS-MAL, Świat Szkła 3/2005

Bezramowe przekrycia i fasady szklane, Jan Gierczyk, Świat Szkła 10/2004

- Sprawdzone narzędzia, GUARDIAN, Świat Szkła 9/2004

- Połączenia w elewacjach szklanych, Jan Gierczak, Świat Szkła 6/2004

- Uwarunkowania techniczne projektowania i realizacji, Marcin Brzezicki, Świat Szkła 6/2004

- KDG w Warszawie, Krzysztof Sznajder, Maria Białoskórska POLRING-GLAS Świat Szkła 5/2004
 
- Pierwsza wrocławska podwójna fasada, Marcin Brzezicki, Magdalena Baborska-Narożny, Świat Szkła 5/2004

- Oszklenie mocowane mechanicznie – znak czasu, Bartosz Stasieńko Jordahl-Pfeifer, Świat Szkła 4/2004

- SPINIG – punktowe mocowanie szkła, GLASS-MAL, Świat Szkła 4/2004

- Przegrody z oszkleniem mocowanym punktowo, Krzysztof Mateja, Świat Szkła 12/2003

- Kopuła nad BLUE CITY, Jadwiga Wrzesińska , Świat Szkła 12/2003

- STRUCTURA system mocowania punktowego, Glaverbel, Świat Szkła 12/2003

- Planar – nowa śruba,  Świat Szkła 12/2002

- Okucia punktowe DORMA,  Świat Szkła 7/2002

- Szklane ściany mocowane mechanicznie  Cz. 3, Jolanta Lessig, Świat Szkła 4/2002

- Szklane ściany mocowane mechanicznie Cz. 2, Jolanta Lessig, Świat Szkła 2-3/2002

- Szklane ściany mocowane mechanicznie Cz. 1, Jolanta Lessig, Świat Szkła 1/2002
  

 

więcej informacji: Świat Szkła 9/2010

 

inne artykuły o podobnej tematyce patrz Serwisy Tematyczne

  • Logo - alu
  • Logo aw
  • Logo - fenzi
  • Logo - glass serwis
  • Logo - lisec
  • Logo - mc diam
  • Logo - polflam
  • Logo - saint gobain
  • Logo termo
  • Logo - swiss
  • Logo - guardian
  • Logo - forel
  • vitrintec wall solutions logo

Copyright © Świat Szkła - Wszelkie prawa zastrzeżone.