Trudno wyobrazić sobie współczesną architekturę bez fascynującego materiału, jakim jest szkło. Czasy, w których odgrywało ono rolę wyłącznie wypełnienia okien, minęły bezpowrotnie.

 

Drzwi, meble, podłogi, sufity, schody, filary, kominki, zlewy, wanny, obrazy, rzeźby, fontanny, świetliki, fronty mebli, ścianki działowe, okładziny ścienne (kuchenne, łazienkowe oraz pokojowe) czy nawet tła do TV plazmowych, to tylko niewielka część elementów wyposażenia wnętrz, które można wykonać z magicznego, szklanego surowca.

 

 

Co ma szkło, czego inni nie mają?
Szkło różni się od dostępnych na rynku materiałów (m.in. drewna, kamienia czy stali) wysokim poziomem plastyczności. Możliwość dowolnego kształtowania tego materiału pozwala na tworzenie szeregu innowacyjnych i niekonwencjonalnych rozwiązań, które można dopasować do indywidulanych potrzeb i preferencji klienta. Szkło posiada też wyjątkową właściwość optycznego powiększania i rozjaśniania wnętrz.

 

A jak wiadomo, pełne światła, przestronne pomieszczenia stanowią dziś fundament nowoczesnego domu, biura czy mieszkania. Kolejnym atutem kryształowego budulca jest niezwykła lekkość optyczna, dzięki której wnętrze zyskuje nie tylko na estetyce, ale i na wyrazistości. Dzięki charakterystycznej przezierności, szklane aranżacje umożliwiają maksymalne wykorzystanie światła w przestrzeni, przy jednoczesnym otwarciu na świat zewnętrzny.

Nic więc dziwnego, że szkło, mimo iż znane od czterech tysięcy lat, to nieustannie ulepszane (zarówno pod kątem technologicznym jak i estetycznym), zalicza się dziś do grona najpopularniejszych, najmodniejszych i najbardziej pożądanych surowców wnętrzarsko-budowlanych.

 

Do wyboru, do koloru
Powszechnym już, szklanym elementem wyposażenia wnętrz stały się drzwi – uchylne, wahadłowe lub przesuwane. Klient może wybrać dla siebie drzwi prysznicowe, albo zamykające pokoje drzwi chowane w ścianie, uchylane w ościeżnicy (drewnianej lub aluminiowej) albo też bez ościeżnicy – na przytwierdzonych  bezpośrednio do ściany zawiasach, wahadłowe  na samozamykaczach podłogowych czy przesuwane przy użyciu różnego typu mechanizmów jezdnych.

 

Drzwi te mogą zawierać zarówno całkowite, jak tylko fragmentaryczne przeszklenia. Zawarty w nich szklany element może być – zależnie od potrzeb i preferencji klienta – stały albo ruchomy. Istnieje też możliwość, by drzwi przesuwane wyposażyć w nietypowe, praktyczne rozwiązanie zwane systemem parkowania. Umożliwia on zatrzymywanie skrzydła drzwi na przeciwległej ścianie (pod kątem dziewięćdziesięciu stopni) i najlepiej się sprawdza w większych konstrukcjach całoszklanych zawierających drzwi, jak np. wewnętrzne ścianki działowe.

 

Jedno- lub dwuskrzydłowe przeszklenia, które można oświetlać zarówno z góry, z boku, jak i od dołu, doskonale sprawdzają się w roli jednocześnie atrakcyjnego i funkcjonalnego izolatora pomieszczeń. Można zastosować je niemal w każdym pokoju – począwszy od sypialni, poprzez łazienkę aż do kuchni czy salonu. Zależnie od roli, jaką pełni wydzielona przestrzeń mieszkalna czy biurowa, izolujące ją szkło może być  przejrzyste, matowe albo laminowane. Operując grubością i barwą tafli reguluje się stopień jej przezierności.

 

Przykładowo, w pomieszczeniach intymnych typu łazienka czy sypialnia doskonale sprawdzą się szkło zmatowione, ograniczające widoczność szyby. We wnętrzach tych z powodzeniem można też wykorzystać szkło pomalowane kryjącą farbą. W pozostałych pokojach warto zainstalować drzwi transparentne lub chociaż częściowo transparentne, gdyż gwarantują  one niesamowite efekty świetlne. Z kolei w przypadku drzwi zewnętrznych (np. wejściowych) dobrym rozwiązaniem będzie zastosowanie tafli zespolonych, laminowanych z fotografią albo grafiką.

 

Fot. 1. Drzwi ze szkła satynowanego TECHNIGLASS

 

Fot. 2. Te drzwi nie wymagają zabezpieczenia przed żadnymi czynnikami występującymi w środowisku, a także przed popularnymi środkami czyszczącymi (VILLA GLAS)

 

 

Magia fusingowych drzwi
Niezwykle dziś popularną techniką wytwarzania szklanych elementów wnętrz, w tym również drzwi jest fusing (ang. fused glass, fusing glass). Proces stapiania różnokolorowych, płaskich tafli (przeważnie ośmiomilimetrowych) zachodzi w piecu szklarskim, w temperaturze ok. 800°C. Szklane elementy układa się na odpowiednio (z reguły ręcznie) ukształtowanej formie (z reliefem albo rysunkiem grafiki).

 

Pod wpływem stopniowego wzrostu temperatury (ok. 640°C) twarde tafle zaczynają mięknąć, przez co stają się plastyczne, a więc gotowe do formowania. Następnie upłynniony surowiec wypełnia ukształtowaną wcześniej formę, dzięki czemu relief zostaje utrwalony na powierzchni szkła. W trakcie tego etapu procesu dodaje się do tafli wszelkie suplementy, które mają na celu podniesienie wartości wizualnej szkła, takie jak minerały, szkliwa czy farby do szkła, które w wysokiej temperaturze mogą trwale połączyć się ze szkłem.

 

Proces stapiania i formowania tafli trwa – zależnie od grubości tafli – od trzech do czterech godzin. Potem studzi się szkło do temperatury 540°C. Kolejna czynność, odprężanie szkła, polega na powolnym studzeniu stopionych elementów w taki sposób, by zrównały się z temperaturą otoczenia. Ten niezwykle skomplikowany i wymagający precyzji zabieg trwa od czterech do sześciu godzin i ma na celu wyeliminowanie powstałych podczas stapiania naprężeń.

 

Jednak otrzymany w ten sposób element wyposażenia wnętrza nie jest jeszcze gotowy do montażu. Najpierw należy poddać go właściwej obróbce i procesowi hartowania, dzięki któremu szkło zwiększa odporność mechaniczną pięcio-, a w niektórych przypadkach,  nawet siedmiokrotnie. Dodatkowe wzmocnienie drzwi powoduje też, że w razie wystąpienia urazu mechanicznego, szkło rozbija się na drobne, tępe elementy, które – w przeciwieństwie do niehartowanych tafli – nie zagrażają bezpieczeństwu użytkownika.

 

Tafle hartowane spelniają więc wymagania określone przez przepisy budowlane. Proces hartowania polega na ponownym podgrzaniu gotowej tafli do temperatury 650°C, a następnie gwałtownym jej ostudzeniu. Dopiero tak wzmocnione drzwi mogą przenosić skupione naprężenie przekazywane przez mocowania punktowe. Po hartowaniu tafla szklana może jszcze podlegać takim czynnościom jak zdobienie, dekorowanie czy malowanie powierzchni.

 

Efekt końcowy jest zazwyczaj nie tylko bardzo  atrakcyjny, ale również niezwykle oryginalny. Co więcej, doskonale pasuje zarówno do nowoczesnej (minimalistycznej), jak i tradycyjnej aranżacji wnetrza. Dzieje się tak dlatego, że szkło znakomicie łączy się z innymi, często klasycznymi materiałami, takimi jak drewno, metal czy kamień. Żeby się o tym przekonać, wystarczy spojrzeć na urokliwe, dwuskrzydłowe drzwi  zamontowane w domu prywatnym w Jaśle (fot. 1) lub na wystawkę przyciągających wzrok, barwnych drzwi umieszczonych w siedzibie firmy VILLA GLASS, w Krośnie (fot. 2).

 

Szklany element wyposażenia wnętrza indywidualizuje pomieszczenie, w którym się znajduje oraz nadaje mu określony, niepowtarzalny charakter. Doskonale obrazują to interesujące modele drzwi o zróżnicowanym stylu, zainstalowane w krośnieńskim domu jednorodzinnym (fot. 3-6). Pluralistyczne motywy wzbogaciły nowoczesny styl tego budynku o takie cechy, jak osobliwość czy nietuzinkowość. Drzwi wykonane techniką fusingu są więc nie tylko unikalnym elementem wyposażenia wnętrz, ale również doskonałym uzupełnieniem konkretnej aranżacji, w której mogą stanowić – w zależności od indywidualnych potrzeb pomieszczenia – zarówno pierwszy jak i drugi plan.

 

Fakt, że stapiane tafle można dowolnie barwić, dekorować i kształtować daje projektantowi niczym nieograniczoną sposobność do kreowania niepowtarzalnych wzorów i kolorów, które składają się na oryginalną, jedyną w swoim rodzaju przestrzeń mieszkalną, biurową czy handlową. Co ciekawe, wygląd szklanych elementów wnętrz zmienia się wraz z porami dnia i roku. Na charakter drzwi odmiennie oddziałuje światło dzienne, żarówkowe i jarzeniowe. Podświetlone szkło zyskuje cechy „żywego” obrazu, co daje jeszcze większe możliwości aranżowania niezwykłych i oryginalnych powierzchni użytkowych.

 

Fot. 3. Wnętrze domu jednorodzinnego (INVESTLAND)

 

Fot. 4. Drzwi cięte, wykonane metodą cięcia, szlifowania, a następnie hartowania i piaskowania, dom prywatny

 

Fot. 5. Szklane drzwi ciete, przesuwne, wsuwane w futrynę

 

Szklana elegancja
Zwolennikom klasycznych rozwiązań zaleca się zastosowanie drzwi wykonanych techniką cięcia (można wycinać zarówno regularne jak i niesymetryczne kształty), szlifowania, a następnie hartowania szkła. Proces szlifowania polega na pozbawieniu krawędzi formatki ostrości czy nierówności, które powstały na skutek cięcia tafli.

 

Staranne wykończenie krawędzi gwarantuje nie tylko estetyczny wygląd zewnętrzny danego elementu, ale i bezpieczeństwo jego użytkowania. Bezpośredni kontakt z nieoszlifowaną szybą jest bardzo niebezpieczny, głównie dlatego, że grozi skaleczeniem. Drzwi wykonane techniką cięcia tafli można dekorować metodą trawienia. Jest to obróbka chemiczna, której zamierzonym efektem jest zmatowienie powierzchni tafli. Tak otrzymana powierzchnia charakteryzuje się wysoką trwałością oraz jednolitą powierzchnią. W wyniku poddania jej procesowi fazowania czy szlifowania można uzyskać atrakcyjne efekty dekoracyjne.

 

Należy jednak wiedzieć, że drzwi wykonane metodą piaskowania powinny być odpowiednio zakonserwowane. Przed osadzaniem i wnikaniem brudu chroni je zazwyczaj dodatkowa warstwa polimeru. W przypadku drzwi prysznicowych konieczne jest zastosowanie impregnacji szkła. Polega ona na pokryciu powierzchni tafli specjalistyczną powłoką, która nie tylko ułatwia czynność czyszczenia, ale i minimalizuje ilość osadzającego się na kabinie kamienia.

 

Główną zaletą satynowych, trawionych kwasem szkieł jest umiejętność precyzyjnej izolacji pomieszczeń, bez jednoczesnego odcięcia źródła światła. Szklane drzwi – w przeciwieństwie do klasycznych, np. drewnianych – są niezwykle trwałe i stosunkowo łatwe w utrzymaniu (prosta konserwacja i szybkie czyszczenie) oraz dają niczym nieograniczoną możliwość kreowania przestrzeni.

 

Drzwi z widokiem na…
Niezwykle popularną i bardzo atrakcyjną techniką tworzenia szklanych drzwi jest laminowanie. Polega ono na sklejeniu dwóch lub więcej tafli przy pomocy specjalnych folii, między którymi umieszcza się tę z wybranym kolorem lub grafiką (np. mleczną, satynową, kolorową lub imitującą). Dekoracyjna folia łączy się ze szkłem pod wpływem oddziaływania wysokiej temperatury (120°C).

 

Proces ten zachodzi w piecu próżniowym. Laminowanie nie tylko nadaje indywidualny charakter gotowemu wyrobowi, ale również – w razie wystąpienia urazu mechanicznego – zabezpiecza szkło przed rozproszeniem, bo ostre elementy pozostają przytwierdzone do zalaminowanej folii.

 

Dzięki temu, że ozdobna folia jest trwale zespolona ze szkłem, przedmiot, mimo upływu lat, zachowuje niezmienne walory wizualne, a więc nie ściera się i nie niszczy pod wpływem urazów mechanicznych.

Nie ma też możliwości by między zespolone tafle wniknęła kropla wody, ziarno kurzu lub pęcherzyk powietrza. Aby podnieść odporność takich drzwi na uszkodzenia punktowe, które mogą wystąpić w trakcie montowania okuć, do laminowania można wykorzystać tafle szkła wcześniej hartowane.

 

W zależności od typu umieszczonej między szybami folii (satynowa, jednokolorowa lub z nadrukiem), laminowane drzwi mogą otwierać, filtrować lub blokować dopływ światła. Tak powstały element architektoniczny nadaje wnętrzu niezwykle nowoczesny charakter. Laminowane drzwi zachwycają oryginalnością oraz umiejętnością kreacji przestrzeni. Umieszczona między taflami folia jest zazwyczaj wiernym odzwierciedleniem indywidualnych upodobań projektanta.

 

Całość jest odporna na wgniecenia, zarysowania, urazy, odkształcenia czy odbarwienia. Typ zastosowanego okucia i montażu uzależniony jest od rodzaju szklanych drzwi. Przykładowo, uchylne – podobnie jak tradycyjne - instaluje się na zawiasach na ościeżnicy z uszczelkami. Z kolei przesuwane ulokowane są na szynie jezdnej, którą montuje się do stropu, wraz z punktowym prowadnikiem dolnym.

 

Fot. 6. Drzwi piaskowane

 

Fot. 7. Drzwi laminowane z folią z nadrukiem

 

Fot. 8. System przesuwny CDATerno – drzwi laminowane 2x szkło float 4mm w środku zalaminowana błękitna folia satynowa

 

Fot. 9. Drzwi laminowane z folią z nadrukiem

 

Druga strona medalu
Niezwykle dziś popularne, szklane drzwi mogą  być w całości zbudowane z tego materiału i stanowić element dekoracyjny wnętrza, w którym zostały zainstalowane. Co ciekawe, ze szkła można wykonać również drzwi zewnętrzne. Zastosowanie zmatowionej  tafli o ograniczonej przezierności zapewni intymność, jednocześnie umożliwiając obserwację pogody bez wychodzenia z domu.

 

Należy jednak pamiętać, że „kryształowe” elementy wnętrz nie są wolne od wad. Szklane drzwi – w przeciwieństwie do drewnianych – łatwo zabrudzić. Co więcej, do ich konserwacji należy stosować specjalistyczne środki chemiczne. Najwięcej problemów przysparzają drzwi wykonane z matowego szkła, ponieważ usuwanie pojawiających się na ich powierzchni zanieczyszczeń może powodować powstawanie kolejnych, ciężkich do likwidacji plam.

 

Magdalena Prokop-Duchnowska

 

Całość artykułu w wydaniu drukowanym i elektronicznym 

inne artykuły o podobnej tematyce patrz Serwisy Tematyczne

więcej informacj: Świat Szkła 2/2012

  • Logo - alu
  • Logo aw
  • Logo - fenzi
  • Logo - glass serwis
  • Logo - lisec
  • Logo - mc diam
  • Logo - polflam
  • Logo - saint gobain
  • Logo termo
  • Logo - swiss
  • Logo - guardian
  • Logo - forel
  • vitrintec wall solutions logo

Copyright © Świat Szkła - Wszelkie prawa zastrzeżone.