Od ponad 40 lat silikonowe szczeliwa i kleje są stosowane w projektach budowlanych do uszczelniania fasad, budowy ścian osłonowych i zabezpieczania budynków przed wpływem negatywnych czynników atmosferycznych, kwaśnymi deszczami, temperaturą, zimnem, wilgotnością, a także przed wpływem huraganów, tajfunów i trzęsień ziemi.

Wartość użytkowa szczeliw silikonowych wynika z kombinacji ich unikalnych właściwości, które umożliwiają zaspokojenie bardzo szerokich oczekiwań i potrzeb. Szczeliwa i kleje silikonowe umożliwiają stosowanie nowoczesnych systemów fasadowych o lepszych parametrach termicznych, lepszym nasłonecznieniu w kontrolowanych warunkach i o dłuższym czasie eksploatacji.

 

 

Dow Corning

Fot. 1. Ponad 50-letni budynek, siedziba firmy US Steelworkers w Pittsburgu, stan Pennsylvania, USA – pierwsze zastosowanie uszczelniaczy silikonowych (arch. Dow Corning)

 

Wprowadzenie

Po raz pierwszy szczeliwa na bazie silikonu zostały zastosowane w budownictwie na początku lat 60. XX wieku. Wiele spośród zastosowanych ówcześnie produktów funkcjonuje do dziś (fot. 1) [1].

 

Wartość użytkowa szczeliw silikonowych wynika z kombinacji ich unikalnych właściwości, które umożliwiają zaspokojenie bardzo szerokich oczekiwań i potrzeb. Te właściwości to przede wszystkim duża stabilność na zmiany pogody i temperatury, odporność na działanie ozonu i innych utleniaczy, elastyczność – nawet w bardzo niskich temperaturach, duża przepuszczalność gazu, dobra izolacyjność (również elektryczna), fizyczna bezwładność, dobra przyczepność do powierzchni wielu materiałów, zdolność utwardzania się w normalnej lub podwyższonej temperaturze [2, 3]. Dzięki powyższym właściwościom szczeliwa i kleje silikonowe mogą wpływać na wydajność i długowieczność funkcjonowania obiektów mieszkalnych i użyteczności publicznej.

 

Rys. 1. Trzy główne filary zrównoważonego rozwoju

 

Potrzeba zrównoważonej architektury

Budynki pochłaniają wiele zasobów. Obiekty budowlane konsumują około 35-40% energii, 30-40% stosowanych surowców, 15-20% wody użytkowej i około 10% powierzchni gruntów. Globalnie, w ciągu roku, działania związane z budownictwem pochłaniają aż 3 mld ton surowców budowlanych. Budynki mają również istotny udział w emisji zanieczyszczeń i niekorzystnym wpływie na otoczenie. Emitują około 35-40% gazów cieplarnianych, generują od 30-35% odpadów i śmieci oraz około 20% wszystkich ścieków [5].

 

Już w 1993 r. na kongresie w Chicago Międzynarodowa Unia Architektów (UIA) zdefiniowała pojęcie „zrównoważonego projektowania” w deklaracji współzależności dla zrównoważonej przyszłości [6]. W tej definicji „zrównoważone projektowanie łączy ze sobą poszanowanie zasobów i energooszczędność, zdrowe budynki i materiały, poszanowanie terenu i ekologię, estetykę, która ma inspirować, afirmować i umożliwiać”. Taka definicja jest oparta na ogólnej koncepcji właściwego zbilansowania aspektu ekonomicznego, socjalnego i środowiskowego, co stanowi trzy podstawowe filary zrównoważonego rozwoju (rys. 1).

 

Innym sposobem spojrzenia na tę definicję jest stwierdzenie, że jakikolwiek zrównoważony projekt lub architektura musi spełnić wymagania 4P, gdzie P odnoszą się do: a) Projektu (jakość projektowania), b) Prosperowania (wartość ekonomiczna), c) Planety (jakość otoczenia) i d) Ludzi (People) (jakość życia społecznego). Jest to czworościan 4P zrównoważonego rozwoju, opracowany przez prof. Keesa Duijvestein z Universytetu Technologicznego w Delft, w Holandii.

 

Jak już zostało wspomniane, zrównoważona architektura to coś więcej niż tylko budynki energooszczędne. Jakkolwiek oszczędność energii jest jedną z najważniejszych miar, umożliwiającą ocenę wpływu na zniszczenie środowiska, zmiany klimatyczne i zapasy źródeł energii. Energia zużywana w budynkach jest łatwa do zmierzenia i można z całą pewnością stwierdzić, że większość energii, ok. 80%, jest zużywane na obsługę bieżącego funkcjonowania budynku [8]. Redukcja bieżącego zużycia energii jest więc podstawowym priorytetem w myśl zasady, że „najbardziej zrównoważoną energią jest energia oszczędzona”. Ale energia jako taka nie jest specjalnie interesująca dla użytkownika. Użytkownik oczekuje raczej tego, co dzięki energii może uzyskać, jak na przykład: komfortu życia, oświetlenia wnętrza, zasilania, itp, a nie energii jako takiej. Stąd wyzwaniem dla projektowania jest maksymalizowanie wydajności energetycznej i minimalizowanie wpływu na środowisko, które w końcu stawia nas przed dylematem, jak równocześnie „zjeść ciastko i mieć ciastko”. W tym kontekście, wybór materiałów mających wpływ na zużycie energii na bieżącą obsługę budynku jest istotny, podczas kiedy ich wpływ na zużycie energii podczas produkcji, konstrukcji budynku i jego rozbiórki są mniej ważne.

 

Dlatego spośród kluczowych elementów zrównoważonego projektowania budynków najważniejszymi wydają się być zredukowanie energii bieżącej obsługi i wydłużenie cyklu eksploatacji obiektu. Można to osiągnąć przede wszystkim poprzez podniesienie parametrów związanych z zewnętrzną warstwą budynku, której funkcjonowanie określa się na 50 do 100 lat, w celu obniżenia poboru niezbędnej energii. Chodzi tutaj o skupienie się na wodo- i wiatroszczelności konstrukcji, jakości izolacji termicznej, sposobie osadzenia okien, aby unikać tworzenia się mostków termicznych. Drugim priorytetem powinno być unikanie niepotrzebnego zużycia energii, np. poprzez używanie wydajnych urządzeń elektrycznych czy wykorzystywanie światła dziennego. Po zrealizowaniu powyższych działań, uwaga powinna zostać zwrócona w kierunku sposobu generowania energii ze źródeł odnawialnych ze względu na to, że żywotność tego typu systemów jest obecnie określana na 10-25 lat. Jest to podyktowane również czynnikami ekonomicznymi, ponieważ w przypadku niesprawnych urządzeń elektrycznych lub wadliwie wykonanej fasady budynku potrzeba będzie znacznie więcej środków finansowych, które zostaną pochłonięte na przewymiarowane systemy generowania energii odnawialnej, w celu kompensacji strat energii.

 

Dow Corning

Rys. 2. Porównanie konwencjonalnej fasady mocowanej mechanicznie i szklonej silikonami strukturalnymi (arch. Dow Corning)

 

 Korzyści ze stosowania technologii silikonów dla zrównoważonego projektowania budynków

W różnych krajach próbuje się obecnie zdefiniować wymagania projektowania zrównoważonych budynków [9]. Cele zostały wyznaczone w postaci redukcji zużycia energii i emisji dwutlenku węgla. Wdraża się również wymagania do stosowania przyjaznych środowisku materiałów budowlanych, które nie mają negatywnego wpływu na jakość powietrza wewnątrz obiektu [10].

 

Poprzez zastąpienie konwencjonalnej ściany osłonowej z mocowaniami mechanicznymi fasadą szkloną silikonami strukturalnymi, architekt przybliża się do strategii 4P zrównoważonej architektury (rys. 2).

 

Szklenie strukturalne oferuje kreatywność i wolność projektowania, w połączeniu z niższymi kosztami eksploatacji konstrukcji i podwyższonymi właściwościami termicznymi i akustycznymi fasady. Elastyczne spoiwo silikonowe umieszczone pomiędzy szkłem i wewnętrzną metalową ramą stanowi doskonałą izolację termiczną, minimalizuje infiltrację powietrza i ma wpływ na redukcję wibracji, przez co potencjalnie wpływa na energooszczędność i akustykę budynku. Silikony są odporne na naturalną degradację wywołaną otoczeniem i mają dłuższy czas eksploatacji niż inne organiczne szczeliwa oparte o związki rafinacji ropy naftowej. Dłuższy czas użytkowania szczeliwa przekłada się na niższe koszty eksploatacji budynku.

 

Na poniższym przykładzie modelowania termicznego pokazano pozytywny wpływ na wydajność termiczną fasady szklonej silikonami strukturalnymi w porównaniu do tradycyjnej fasady szklonej mechanicznie (rys. 3a i 3b) [11,12].

 

Dow Corning 

Rys. 3a. Konwencjonalna fasada z profilem dociskowym Uf = 1.88 W/m2K (arch. Dow Corning)

 

Dow Corning 

Rys. 3b. Fasada szklona strukturalnie  Uf = 1.66 W/m2K (arch. Dow Corning)

 

Oczywisty jest również wpływ na izolacyjność fasady zastosowanych szyb zespolonych. „Ciepłe ramki” (warm edge), również te oparte o spieniony silikon, a także napełnianie przestrzeni międzyszybowej gazem szlachetnym, polepszają właściwości fasady. Zastąpienie tradycyjnej fasady szklonej mechanicznie fasadą szkloną strukturalnie może podnieść parametr U fasady o 0,2 W/(m2K). Zapotrzebowanie budynku na energię może być dalej zredukowane poprzez zmniejszenie współczynnika infiltracji [13]. Wytrzymałość masy i właściwości przyczepnościowe silikonu w szkleniu strukturalnym zapewniają niższą infiltrację w ciągu okresu eksploatacji budynku w porównaniu z fasadami szklonymi mechanicznie, w których zastosowano uszczelki organiczne.

 

Szczeliwa silikonowe przewyższają inne szczeliwa, jeżeli chodzi o adhezję do szkła i odporność na działanie promieniowania UV, będąc znakomitym materiałem stosowanym w szkleniu strukturalnym i obiektowym oraz w wymagających aplikacjach dachów i kopuł [3]. Nowoczesne szczeliwa silikonowe stosowane do produkcji szyb zespolonych napełnianych gazem potrafią sprostać wymaganiom, dotyczącym penetracji i retencji gazu, zgodnie z międzynarodowymi i branżowymi normami w tym zakresie [14, 15]. Połączenie ciepłej ramki i wtórnego uszczelnienia szyby silikonem zapewnia dobre parametry termiczne i zminimalizowanie ryzyka kondensacji na krawędzi szyby zespolonej.

 

Obiekty referencyjne

Od ponad 40. lat silikonowe szczeliwa i kleje są stosowane w projektach budowlanych do uszczelniania fasad, budowy ścian osłonowych i zabezpieczania budynków przed wpływem negatywnych czynników atmosferycznych, kwaśnymi deszczami, temperaturą, zimnem, wilgotnością, a także przed wpływem huraganów, tajfunów i trzęsień ziemi.

 

Poniżej opisane zostały przykładowe obiekty referencyjne, w których zastosowanie szczeliw i klejów silikonowych przyczyniło się zrównoważonego projektowania dzięki ich odporności i długowieczności.

 

Stacja Arktyczna Księżnej Elisabeth

Stacja Arktyczna Księżnej Elisabeth (fot. 2), którą zarządza Międzynarodowa Fundacja Polarna (IPF) i której celem jest badanie zmian klimatycznych i stosowanie zrównoważonych materiałów, jest pierwszą stacją badawczą o zerowej emisji i pierwszą arktyczną stacją badawczą funkcjonującą wyłącznie dzięki odnawialnym źródłom energii, uzyskanych z turbin wiatrowych i paneli słonecznych.

 

Biorąc pod uwagę temperatury od -500C do -50C, prędkość wiatru 125 km/h, dochodzącą w porywach do 250 km/h, fundacja (IPF) stanęła przed nie lada wyzwaniem doboru odpowiednich materiałów do budowy stacji i instalacji okien. Okna zostały zaprojektowane jako „podwójna skóra” zbudowana z szyb zespolonych ustawionych od siebie w odległości 400 mm. Szyby zespolone są zbudowane z zestawów trzyszybowych z zastosowanym szkłem laminowanym, uszczelnianych silikonem.

 

Dow Corning

Fot. 2. Stacja Arktyczna Księżnej Elisabeth (zdj. IPF/R.Robert, arch. Dow Corning)

 

Restauracja Pardatschgrat, Ischgl, Austria

Zlokalizowana na wysokości 2624 m npm., na zboczu przepięknej góry Pardatschgrat, niedaleko Ischgl, restauracja jest narażona na występowanie ekstremalnych temperatur i wiatrów (fot. 3) [17].

 

Fasadę restauracji stanowi czterostronnie klejony system szklenia strukturalnego. Niektóre sekcje fasady są negatywnie odchylone od pionu. Zastosowanie dwukomorowych, wypełnionych kryptonem i zespolonych silikonem szyb o współczynniku Ug = 0,5 W/(m2K) oraz czterostronnego systemu szklenia strukturalnego umożliwiło projektantowi osiągnięcie współczynnika przenikalności termicznej fasady Uf = 0,77 W/(m2K).

 

Ten znakomity współczynnik przenikalności termicznej mógł być osiągnięty poprzez całkowite wyeliminowanie wszystkich potencjalnych mostków termicznych, dzięki zastosowaniu szczeliwa silikonowego do przyklejenia i uszczelnienia elementów. Od momentu realizacji obiektu w listopadzie 2004 budynek sprostał wielu wyzwaniom pogodowym, cieszy właściciela oszczędnością energii, a turystom oferuje komfortowe warunki.

 

 

Dow Corning

Fot. 3. Restauracja Pardatschgrat, Ischgl, Austria (zdj. Steindl Glas, Itter, Austria, arch. Dow Corning)

 

Wieża Prime w Zurychu, Szwajcaria

Wieża Prime zlokalizowana w Zurychu, w Szwajcarii jest następną wizytówką zastosowania wysokooszczędnego energetycznie systemu szklenia strukturalnego, zaprojektowanego z użyciem szyb zespolonych silikonem (fot. 4) [18]. Właściciel tego 126 metrowego wieżowca zwrócił się do projektanta i konstruktora obiektu o dobranie rozwiązań pozwalających radykalnie ograniczyć koszty zużywanej w obiekcie energii i w efekcie odróżnić ten budynek od innych na bardzo konkurencyjnym rynku nieruchomości. W budynku zastosowano 20 000 m2 fasady wykonanej jako system czterostronnego szklenia strukturalnego z dwukomorowymi, wypełnionymi gazem i zespolonymi silikonem zestawami szybowymi, które pokrywają całą powierzchnię ścian.

 

Dow Corning

Fot. 4. Wieża Prime w Zurychu, Szwajcaria (zdj. www.prime-tower.ch, arch. Dow Corning)

 

Budynek Berlaymont, Bruksela, Belgia

Budynek Berlaymont, zlokalizowany w Brukseli, będący obecnie siedzibą Komisji Europejskiej został oryginalnie zbudowany w latach 60. XX wieku. W połowie lat 90. dla wszystkich stało się oczywiste, że z powodu kiepskiego uszczelnienia, braku dostępu światła dziennego i sporej ilości zastosowanego azbestu, budynek wymagał kompletnego remontu, który rozpoczął się w 1999 r., wg kilku istotnych kryteriów będących w zgodzie z zasadami zrównoważonego rozwoju. Po pierwsze, oryginalna struktura budynku powinna zostać zachowana na tyle, na ile to tylko możliwe. Po drugie, budynek powinien stać się wizytówką w dziedzinie oszczędności energii, odporności zastosowanych materiałów, łatwości obsługi, optymalnego dostępu naturalnego światła penetrującego w głąb budynku (fot. 5).

 

Dow Corning

Fot. 5. Budynek Berlaymont, Bruksela, Belgia, po kompleksowej renowacji (arch. Dow Corning)

 

Wewnętrzna powłoka fasady jest wyposażona w szyby witrynowe, uszczelnione za pomocą szczeliwa silikonowego, podczas kiedy zewnętrzną powłokę stanowi 21 000 m2 ruchomych szklanych żaluzji, przyklejonych do konstrukcji metalowej za pomocą silikonowego kleju strukturalnego. Ruch żaluzji jest kontrolowany przez system komputerowy zintegrowany z czujnikiem warunków pogodowych. Ta „żyjąca fasada” dopasowuje pozycję żaluzji do pozycji słońca, temperatury i siły wiatru. Takie działanie zapewnia dostęp do budynku naturalnego światła, zapobiega przegrzewaniu się budynku w lecie i działa jak dodatkowe okrycie w chłodne, zimowe dni (fot. 6) [19].

 

Dow Corning

Fot. 6. „Żyjąca fasada” budynku Berlaymont w Brukseli (elementy zewnętrznej powłoki) (arch. Dow Corning)

 

Różne pozycje ruchomych żaluzji umożliwiają kontrolowanie przepływu energii do wnętrza i na zewnątrz budynku. Dodatkowo, aktywna fasada wpływa na redukcję hałasu wewnątrz budynku (fot. 7).

 

Dow Corning

Fot. 7. Zmienne położenia ruchomych żaluzji szklanych na budynku Barlaymont (arch. Dow Corning)  

 

Klejenie strukturalne ruchomych żaluzji przeszło intensywne badania ze względu na konieczność zapewnienia bezpieczeństwa użytkowania, nawet w przypadku pęknięcia któregoś ze szklanych elementów.

 

W 2005 r. budynek uzyskał certyfikat wydany na podstawie nowej Dyrektywy Europejskiej dotyczącej wydajności energetycznej budynków. Certyfikat potwierdził, że zużycie energii w budynku Berlaymont wynosi około ½ zużycia w podobnych budynkach [20].

 

Siedziba BP Exploration Alaska, Anchorage, Alaska, USA

Szklona strukturalnie fasada ukończonego w 1983 r. budynku BP Exploration Alaska, zlokalizowanego w miejscowości Anchorage na Alasce przetrwał ekstremalne warunki klimatyczne i kilka trzęsień ziemi, z których najsilniejsze miało 5,8 stopni w skali Richtera (fot. 8). Rys. 4 prezentuje średnie i ekstremalne temperatury, natężenie opadów i aktywność sejsmiczną obszaru, na którym znajduje się budynek.

 

Jak widać, budynek był regularnie narażony na wstrząsy sejsmiczne, działanie ekstremalnych temperatur od -370C do +290C i średnie opady 414 mm. Fasada w systemie dwustronnego szklenia strukturalnego wytrzymała takie niesprzyjające warunki pogodowe i trzęsienia ziemi bez żadnych uszkodzeń przez okres już ponad 25 lat [21].

 

Dow Corning

Fot. 8. Budynek BP Exploration Alaska, Anchorage, Alaska, USA

 

Podsumowanie

Silikony umożliwiają stosowanie nowoczesnych systemów fasadowych w celu zwiększenia wydajności energetycznej budynków, naświetlenia wnętrza, kontroli otoczenia i wydłużenia cyklu eksploatacji. Przede wszystkim szczególnie długi okres użytkowania, jaki oferują szczeliwa silikonowe, w przypadku ich wyspecyfikowania w projekcie, może mieć istotny wpływ na długowieczność i trwałość całego budynku. Zastosowania mogą obejmować zarówno szklenie strukturalne, produkcję szyb zespolonych, uszczelnianie budynków przed warunkami pogodowymi, systemy wklejania i instalacji okien jak i hydrofobizacji budynków (ostatnie dwa zastosowania nie były omawiane w tym artykule).

 

Dow Corning

Rys. 4. Temperatury, opady i aktywność sejsmiczna w Anchorage na Alasce w okresie od 1983 do 2007 r. (zielone – średnie i ekstremalne temperatury, czerwony – opady, żółty – aktywność sejsmiczna)

 

 Materiały silikonowe dostarczają cały szereg korzyści: od szczelności, poprzez odporność na ciepło, temperaturę, wodę, redukcję hałasu do zwiększenia naświetlenia obiektów, podniesienia estetyki i właściwie nieograniczone możliwości projektowania różnorodnych konstrukcji.

 

A.T. Wolf

Dow Corning GmbH , Wiesbaden, Germany

 

polskie opracowanie: Szymon Nadzieja

www.proventuss.com.pl

 

Bibliografia

[1] Klosowski. J.M., Wolf. A.T. (2009), „The History of Sealants”, Handbook of Sealant Technology, Taylor and Francis (CRC), Boca Raton, Florida, USA, pp. 3-25.

[2] De Buyl. F. (2001), „Silicone Sealants and Structural Adhesives”, International Journal of Adhesion and
Adhesives, 21 (5), pp. 411-422.

[3] Wolf. A.T. (2000), „Durability of Silicone Sealants”, RILEM State-of-the-Art Report, RILEM Publications, Bagneux, France, pp.253-273.

[4] Roodman. D.M., Lenssen. N. (1995), A Building Revolution: How Ecology and Health Concerns are Transforming Construction, Worldwatch Paper 124, Worldwatch Institute, Oxon Hill, MD, USA.

[5] (2006), UNEP SBCI Sustainable Building and
Construction Initiatives www.unepsbci.org/SBCIRessources/Brochures, United Nations Environment Program, Paris, France

[6] (1993), www.uia-architectes.org/texte/england/2aaf1.html

[7] Duijvestein. K. (2009), “4P Tetraeder” www.tudelft.nl/live/pagina.jsp?id=fc9730d5-555f-47a4-a229-03921708737d&lang=en

[8] Sartori. I., Hestnes. A.G. (2007), „Energy Use in the Life Cycle of Conventional and Low-Energy
Buildings: A Review Article”, Energy and Buildings 39, pp. 249–257.

[9] (2003), Environmentally Sustainable Buildings:
Challenges and Policies, Organization for Economic Co-operation and Development (OECD), Paris, France

[10] (2008), Updated List of LCI Values, Committee for Health-related Evaluation of Building
Products (AgBB),Berlin, Germany, www.umweltbundesamt.de/building-products

[11] Carbary. L.D., Fiby. A. (2007) „A Thermal Modeling Comparison of Typical Curtainwall Glazing Systems”, Proceedings of Glass Processing Days 2007 (GPD), Tamglass, Tampere, Finland, pp. 282-286.

[12] Carbary. L.D., Hayez. V., Wolf. A.T., Bhandari. M. (2009), „Energy Usage Comparisons of Typical
Building Types in Various Locations”, Proceedings of Glass Processing Days 2009 (GPD), Tamglass,
Tampere, Finland, pp. 89-94.

[13] Becker. R. (2009), „Air Leakage of Curtain Walls – Diagnostics and Remediation”, Journal of Building Physics OnlineFirst, November 5, 2009, doi:10.1177/1744259109349665, available at http://jen.sagepub.com/cgi/rapidpdf/1744259109349665v1.pdf

[14] Wolf. A.T. (2002), „Design and Material Selection Factors that Influence the Service-life and Utility Value of Dual-sealed Insulating Glass Units”, Proceedings of 9th International Conference on Durability of
Building Materials and Components – 9DBMC, March 17-20, 2002, CSIRO, Highett, Victoria, Australia, 2, 106/1-106/10.

[15] Holck. O., Svendsen. S. (2006), Performance,
Durability and Sustainability of Advanced Windows and Solar Components for Building Envelopes,
Final Report, Subtask C: Sustainability, Project C3:
Durability Assessment of Windows and Glazing Units, Solar Heating and Cooling Program, International Energy Agency IEA, Paris, France.

[16] www.antarcticstation.org

[17]Steindl Glas (2004), www.steindlglas.com/Referenzen/Pardatschgrat

[18] www.primetower.ch

[19] Lallemand. P., Beckers. S. (2004), „Berlaymont, Bruxelles, Façade Double Peau”, L’Architecture D’Aujourd’hui, 355, pp. 122-123.

[20] Erhorn. H., Erhorn-Kluttig. H. (2004), Energy Certification of the Berlaymont Building, Summary of the Results of the German Calculations according to DIN V 18599, Fraunhofer-Institut für Bauphysik, Stuttgart, Germany

[21] Carbary. L.D.

 

Całość artykułu w wydaniu drukowanym i elektronicznym

 

patrz też:

- Wkład technologii silikonowych w zrównoważoną architekturę , A.T. Wolf, Świat Szkła 5/2010

- SSG – zasady projektowania w świetle PN-EN 13022 część I i II oraz ETAG 002 , Tomasz Wierzchowski, Świat Szkła 10/2008

- Stosowanie mas uszczelniających do fasad , Szymon Nadzieja, Świat Szkła 9/2008

- Technologia wklejania szyb do konstrukcji okiennych , Szymon Nadzieja, Świat Szkła 4/2007

- Silikony w mocowaniach punktowych i liniowych , Tomasz Wierzchowski, Świat Szkła 1/2007

- Stosowanie szczeliw silikonowych w szkleniu zabezpieczającym cz. 2 , Szymon Nadzieja, Świat Szkła 12/2006

- Stosowanie szczeliw silikonowych w szkleniu zabezpieczającym cz. 1 , Szymon Nadzieja, Świat Szkła 11/2006

- Uszczelnianie szklanych konstrukcji z zastosowaniem szkieł samoczyszczących , Tomasz Wierzchowski, Świat Szkła 1/2006

 

więcej informacji: Świat Szkła 5/2010

 

inne artykuły o podobnej tematyce patrz Serwisy Tematyczne 

  • Logo - alu
  • Logo aw
  • Logo - fenzi
  • Logo - glass serwis
  • Logo - lisec
  • Logo - mc diam
  • Logo - polflam
  • Logo - saint gobain
  • Logo termo
  • Logo - swiss
  • Logo - guardian
  • Logo - forel
  • vitrintec wall solutions logo

Copyright © Świat Szkła - Wszelkie prawa zastrzeżone.