Rynek mas uszczelniających i klejących do produkcji szyb zespolonych ulega w ostatnich kilku latach ciągłym przemianom.
Te przemiany mają zasadniczy wpływ na przemysł przetwórstwa szkła i produkcji szyb zespolonych, a to z kolei w sposób pośredni wpływa na cały rynek okien i drzwi w Europie
Dlaczego powstało szczeliwo IGK 130?
Koszty surowców chemicznych wykorzystywanych w przemyśle szklarskim są związane z cenami ropy naftowej i podlegają podobnym trendom, jak zmiany cen innych surowców chemicznych stosowanych w budownictwie. Ale zmiany te następują zazwyczaj z pewnym opóźnieniem w stosunku do zmian cen ropy i wahania te nie są do końca przypadkowe.
Już na początku poprzedniej dekady było wyraźnie widać, że potrzeby odbiorców mas uszczelniającoklejących dotyczą nie tylko aspektów kosztowych i jakościowych oferowanych produktów, ale że globalne procesy związane z oszczędnością energii, ekologią, wykorzystaniem odnawialnych źródeł energii będą miały zasadniczy wpływ na podejmowane przez nich decyzje w przyszłości.
Podjęto wówczas prace związane z opracowaniem nowych formuł niektórych produktów, w celu wyeliminowania substancji potencjalnie niebezpiecznych. Był to mniej więcej okres, w którym w Komisji Europejskiej podjęto prace związane w opracowaniem tzw. REACH, czyli systemu rejestracji substancji chemicznych, który wprowadza pewne restrykcje dotyczące stosowania substancji potencjalnie niebezpiecznych dla człowieka i środowiska.
Popularnie stosowanym składnikiem w produkcji szczeliw na bazie poliuretanu jest rtęć. Jako pierwiastek chemiczny rtęć jest niebezpieczna i już od połowy lat 90. ub. w. zaczęto się zastanawiać nad wprowadzeniem restrykcji co do jej stosowania w różnych krajach, w tym w Niemczech, Holandii czy krajach skandynawskich. Ograniczenia w stosowaniu rtęci dotyczyły w pierwszej kolejności takich wyrobów, jak baterie, akumulatory, termometry ale spodziewano się, że tendencja ta prędzej czy później zacznie obejmować i inne obszary.
Koszty związane z utylizacją odpadów zawierających rtęć są gigantyczne, a w przypadku producentów szyb zespolonych mogą mieć niemały wpływ na zyskowność całej działalności. To samo może dotyczyć producentów okien, którzy w swoich oknach stosują szyby zespolone właśnie na szczeliwie zawierającym rtęć.
Z punktu widzenia producenta mas uszczelniających dodatkowym aspektem jest fakt iż w procesie produkcji takiej masy pracownicy mają do czynienia z parami rtęci. Pary rtęci są bardzo niebezpieczne. Bardzo łatwo wnikają do naszego organizmu nie tylko poprzez inhalację, ale też przez skórę i mogą spowodować olbrzymie spustoszenie. Należało więc wyeliminować ten niebezpieczny składnik z procesu produkcji tak, żeby zminimalizować nawet potencjalne ryzyko kontaktu pracowników z parami rtęci.
Również produkt gotowy w formie utwardzacza (komponent szczeliw dwuskładnikowych) zawierający rtęć rodzi potencjalne ryzyko dla jego użytkowników. Instrukcje i restrykcje dotyczące sposobu transportu i stosowania takich składników są zawsze szczegółowo opisane w Kartach Charakterystyki Niebezpiecznej Substancji Chemicznej (tzw. MSDS), jednak funkcjonuje specyficzna praktyki stosowania i ryzyko związane z możliwością „oparzeń” spowodowanych kontaktem z takim składnikiem. W przeszłości dochodziło do wielu incydentów w zakładach produkcji szyb zespolonych, gdzie u pracowników nieświadomych ryzyka po zetknięciu z katalizatorem, dochodziło do pojawienia się pewnych reakcji alergicznych lub infekcji skórnych. Im większy obszar skóry został zabrudzony katalizatorem tym rodziło to poważniejsze konsekwencje.
Wszystko to doprowadziło do wyprodukowania w 2009 r. przez koncern IGK nowy typ szczeliwa poliuretanowego, które nie zawiera rtęci (tzw. bezrtęciowe) pod nazwą IGK 130. Receptura została opracowana przez zespół działający pod kierownictwem Randolfa Karrera.
Sprzedaż IGK 130 od roku 2000
IGK 130 „Eko friendly”
Bezrtęciowe szczeliwo IGK 130 – oferowane z płynnym lub gęstym (w postaci pasty) katalizatorem – nie straciło niczego ze swoich parametrów wytrzymałościowych i technicznych. Spełnia nie tylko podstawowe wymagania opisane normami EN 1279, czy CEKAL ale również pozytywnie przechodzi jeden z najtrudniejszych testów związanych z ekspozycją szczeliwa na UV, przeprowadzanym przez Instytut TNO.
IGK 130 jest dwuskładnikową, niezawierającą rozpuszczalników masą uszczelniającą i klejącą, opracowaną specjalnie do uszczelniania i łączenia termoizolacyjnych szyb zespolonych. Może być stosowany do szkła i ramek dystansowych bez podkładu zgodnie ze standardową instrukcją obsługi.
Ze względu na właściwości reologiczne preparatu, IGK 130 nadaje się do dozowania przy użyciu zarówno urządzenia automatycznego jak i pistoletu ręcznego i może być stosowany we wszystkich standardowych półautomatycznych i automatycznych urządzeniach do mieszania i dozowania szczeliw dwuskładnikowych. Współczynnik mieszania wynosi objętościowo 10:1 lub wagowo 100:7,1.
Produkt jest łatwy w użyciu i nie obciąża urządzenia dozującego dzięki niskiej lepkości. Nie spływa, nie osiada i nie zapada się, nawet podczas stosowania w wysokich temperaturach.
IGK 130 jest niekompatybilny ze szczeliwami na bazie polisulfidów. W przypadku wcześniejszego użycia szczeliw na bazie polisiarczków, należy przed zastosowaniem IGK 130 dokładnie oczyścić urządzenie dozujące.
Powierzchnie klejenia muszą być czyste, suche, wolne od tłuszczów i oleju. IGK 130 przylega do wszystkich standardowych powierzchni, stosowanych w szkleniu izolacyjnym. O tym, że IGK 130 został zaakceptowany przez rynek może świadczyć wykres ilustrujący wzrost jego sprzedaży od 2000 roku.
Zalety IGK 130:
- ulepszony czas osiągania przyczepności po 3 dniach;
- niewielki wpływ temperatury otoczenia na czas otwarty oraz czas osiągania pyłosuchości (tack-free-time);
- większa twardość już po 24 h we wszystkich temperaturach badania;
- niewielki wpływ nieprawidłowego stosunku mieszania na czas otwarty oraz czas osiągania pyłosuchości;
- znaczna niezależność czasu utwardzania od nieprawidłowego stosunku mieszania (±10%), przy tym wystarczająca twardość po 24 h i niewielkie utwardzanie ostateczne;
- prawie identyczne wartości zgodnie z EN-1279 cz. 4 dla obu poliuretanów: 3,88 [4,3] gH2O/m2 · 24h · 2 mm;
--- wartość w [ ] => IGK-111
--- wartość przed [ ] => IGK-111
- współczynnik przenikania gazu: 41,3 [36] x 10-3 g/m2 · h
--- wartość w [ ] => IGK-111
--- wartość przed [ ] => IGK-111
- zależność naprężenia-odkształcenia przed i po obciążeniach wywołanych warunkami klimatycznymi prawie identyczna [zob. Certyfikat]
- możliwa bezproblemowa zamiana IGK-130 na IGK-111
Na podstawie materiału przekazanego przez Frithjofa Funcka, Członka Zarządu i Dyrektora Marketingu i Sprzedaży IGK (www.igk-frankfurt.com) opracował:
Szymon Nadzieja
PROVENTUSS Polska Sp. z o.o.
www.proventuss.com
Całość artykułu w wydaniu drukowanym i elektronicznym
inne artykuły o podobnej tematyce patrz Serwisy Tematyczne
więcej informacj: Świat Szkła 7-8/2012
