Kąpiel pod prysznicem ma wiele zalet. Zapewnia zdrową kąpiel, przy jednoczesnej oszczędności: wody zużywanej do kąpieli, czasu przeznaczonego na kapiel i... miejsca w łazience. Niektóre kabiny oprócz zwykłej kąpeli oferują również hydromasaż lub kąpiel parową. Pałace kąpielowe umożliwiają też dostęp do funkcji terapeutycznych - za pomocą zapachów (aromaterapii), kolorów (chromaterapii) w pełni multimedialnym środowisku - bez rozłąki z telefonem, radiem i telewizorem.
Okucia i profile w kabinach prysznicowych
Drzwi przesuwane (rozsuwane) - mogą się poruszać na rolkach lub specjalnych suwakach, które umieszczane są na szynach lub prowadnicach podtrzymujących górną i dolną krawędź szkła. Dokładna regulacja wypoziomo-wania drzwi gwarantuje prawidłową pracę tych urządzeń - zapewniają niezawodne, płynne i ciche przesuwanie ruchomych części kabiny prysznicowej. Drzwi takie mogą składać się z jednego lub częściej z dwóch skrzydeł rozsuwanych na boki. Zajmują one najmniej miejsca w pomieszczeniu w czasie otwierania, gdyż zwykle poruszają się wewnątrz kabiny. Odmianą tego rozwiązania są drzwi teleskopowe, w których przesuwane skrzydła składają się z dwóch tafli - w czasie ruchu zachodzących za siebie. Niektórzy producenci podwyższenie komfortu korzystania z tych kabin starają się uzyskać przez zastosowanie łożyskowanych kółek (rolek) dla lżejszego i cichszego przesuwania drzwi. Natomiast możliwość wypinania skrzydeł drzwiowych ułatwia ich mycie i konserwację.Drzwi rozwierane (uchylne) zwane też skrzydłowymi - montowane są na zawiasach i otwierają się jak drzwi tradycyjne. Mogą być jedno lub dwuskrzydłowe. W czasie otwierania wymagają one dużo wolnego miejsca (szczególnie jednoskrzydłowe). Ich odmianą są drzwi o przesuniętej osi obrotu, które w czasie obrotu częściowo wchodzą do kabiny i dzięki temu wymagają mniej wolnego miejsca w pomieszczeniu.
Tafle szklane w drzwiach rozwieralnych są utrzymywane na zawiasach. W niektórych rozwiązaniach konstrukcję podtrzymująca i zawiasy zredukowano do niezbędnego minimum - takie konstrukcje słusznie więc zwane są całoszklanymi. Ze względu na utrzymywanie tafli szklanych o znacznym ciężarze (1 m2 szkła gr. 6 mm waży 15 kg) zawiasy wymagają odpowiednich wycięć w tafli szkła. Jest to o tyle kłopotliwe, że wycięcia te (i wszelka inna obróbka szkła) muszą być wykonane przed procesem hartowania szkła.
Nowatorskim rozwiązaniem jest więc możliwość zastosowania przyklejanych zawiasów, które nie wymagają wycięć w szkle, a ponadto zwykle umieszczane na zewnątrz ułatwiają utrzymywanie kabiny w czystości. Zawiasy zapewniają lekkie uniesienie drzwi w czasie ich otwierania, dzięki czemu umożliwiają łatwiejsze ich otwieranie i przedłużoną trwałość dolnej uszczelki.
Drzwi harmonijkowe składają się na jedną lub dwie strony. Zajmują stosunkowo mało miejsca w pomieszczeniu. Nie wymagają one prowadnic nad krawędzią brodzika, dzięki czemu są proste w montażu. Najczęściej są stosowane w kabinach wnękowych. Tafle szkła są utrzymywane na zawiasach, analogicznie jak w drzwiach rozwieralnych.
Ścianki i drzwi
Ze szkła hartowanego.
Wzrastająca dostępność wyrobów ze szkła hartowanego sprawia że obecnie wszyscy producenci kabin mają w swojej ofercie wyroby ze szkłem hartowanym. Do wykonywania kabin wykorzystuje się zarówno tafle płaskie jak i szkło gięte. Stosowane jest szkło o grubości od 3 do 8 mm. Najbardziej popularne jest stosowanie zwykłego szkła bezbarwnego. Możliwe jest jednak zamówienie kabin ze szkłem barwionym w masie lub ze specjalnie wykończoną powierzchnią: ornamentową, matowioną (satynowaną). Powierzchnia może być też zdobiona wzorami naniesionymi metodą sitodruku lub piaskowania. Niektórzy producenci mają kabiny z naniesionymi najbardziej popularnymi wzorami w standardowej ofercie. Natomiast na specjalne zamówienie powierzchnia może być zdobiona metodą grawerowania lub fusingu.
Z polistyrenu.
Płyty polistyrenowe odznaczają się wysoką odpornością na uderzenia i elastycznością. Ścianki wykonane z polistyrenu są ponadto tańsze od szklanych, ale niestety mniej trwałe - łatwiej ulegają zarysowaniu. Szyby polistyrenowe mają wytłoczony w czasie produkcji specjalny wzór (ornament), który tuszuje naloty wapienne osadzające się na ściankach kabiny. Płyty polistyrenowe mają zwykle grubość ok. 2 mm i stanowią wyłącznie element wypełniający. Mają jednak ogromną zaletę - można je docinać ogólnie dostępnymi narzędziami. W przypadku krzywej ściany lub montażu pod skośnym dachem, cechę tą można z powodzeniem wykorzystać.
Profile konstrukcyjne i okucia
Najczęściej produkowane są z aluminium lub mosiądzu. Są one pokryte powłokami metalicznymi (niklowane, chromowane, anodowane) lub malowane proszkowo. Mogą mieć powierzchnie matową, półmatową (satynową) lub z połyskiem. Najbardziej popularnym kolorem powłok lakierniczych jest biały, chociaż do dyspozycji jest cała gama kolorów z palety RAL. W ekskluzywnych kabinach stosowane są okucia i profile ze stali nierdzewnej, najczęściej satynowej. Aby podkreślić związek z naturą oferowane są też okucia i inne elementy ze specjalnie przygotowanego drewna cedrowego, odpornego na podwyższona wilgotność panującą w kabinach.
Uszczelki
Kabina powinna być idealnie dopasowana do brodzika i ścian łazienki, aby woda w czasie kąpieli nie wydostawała się na zewnątrz. Dodatkowo szczelność zapewniają specjalne elastyczne uszczelki z tworzywa sztucznego. W niektórych modelach kabin w drzwiach umieszczone są magnesy, które zapewniają samoczynne, dokładne domknięcie drzwi. Również szczelina między brodzikiem, a ścianami łazienki powinna być wypełniona uszczelniajacą masą elastyczną np. silikonem.
Brodziki
Kabiny najczęściej oferowane są z brodzikami dopasowanymi do nich pod względem kształtu i wielkości. Dostępne są brodziki akrylowe, stalowe lub ceramiczne. Najpłytsze, gotowe brodziki mają głębokość tylko 3 cm, najgłębsze zaś - 30 cm. Kabiny można montować bez brodzika pod warunkiem wyprofilowania posadzki ze spadkiem w kierunku kratki ściekowej zamontowanej w kabinie. Posadzka może być wyłożona płytkami ceramicznymi, kamiennymi lub mozaiką szklaną.
Pełna zabudowa kabin
Kabiny, w których oprócz natrysku oferowana jest również kąpiel parowa, mają większe wymiary i stanowią zamkniętą konstrukcję. Od góry są one zamknięte specjalną kopułą, mają też tylną ściankę i podłogą wykonaną z tworzywa sztucznego.
Nietypowe kabiny
Ścianki kabiny mogą być też otwarte lub mieć kształt spirali, co zapewnia intymność korzystającym z nich osobom. Spiralne kabiny są wykonywane ze specjalnie wygiętego szkła lub montowane z wyginanych płyt wodoodpornych obłożonych zwykle mozaiką ceramiczną lub szklaną. Do wykonywania kabin otwartych często wykorzystuje się pustaki szklane
Powłoki ułatwiające utrzymywanie czystości
W kabinach najczęściej stosowane jest hartowane szkło float, które charakteryzuje się dużą gładkością i przejrzystością. Jednak badanie powierzchni szkła pod mikroskopem ujawnia, że struktura szkła zawiera jednak nierówności i porowate zagłębienia, w których mogą gromadzić się zanieczyszczenia, bakterie i kamień. Naniesienie na szkło specjalnych powłok sprawia ze staje się ono gładsze, a zanieczyszczenia nie osadzają się, ale spływają wraz z wodą. Niewielkie ślady po wyschniętych kroplach wody można usunąć bez trudu łagodnymi środkami czyszczącymi.
Powłoki fabryczne. Niektóre firmy produkujące kabiny oferują swoje wyroby, w których elementy szklane mają już naniesioną powłokę ochronną. Może być ona naniesiona przez producenta szkła hartowanego i utwardzana w procesie hartowania, ale możliwe jest również nakładanie preparatów jedno-lub dwuskładnikowych „na zimno". W procesach tych tworzy się jednorodna warstwa chemicznie związana ze szkłem, która wygładza i hydrofobizuje powierzchnie szkła.
Powłoka ta zapewnia, że:
• krople wody są odpychane od szkła i szybko spływają zabierając ze sobą ewentualne zanieczyszczenia,
• najmniejsze krople, które utrzymają się na szkle, po wyschnieciu zostawiają pewien osad, ale dzięki wygładzeniu powierzchni nie może on wniknąć w mikropory szkła i nie jest związany chemicznie z jego powierzchnią.
Trwałość powłoki zależy od składu chemicznego wody stosowanej do kąpieli. Niekonserwowana powłoka ma trwałość od 6 miesięcy do 5 lat, a jeśli będzie poddawana konserwacji to jej trwałość może się zwiększyć do 10 lat.
Powłoki nakładane w trakcie eksploatacji. Oferowane są też specjalne preparaty, które mogą być nakładane na powierzchnie szklane gotowej kabiny. Aplikacja tych środków jest bardzo prosta - najczęściej oferowane są jako pianka w sprayu. Aby zapewnić trwałość tej powłoki należy uprzednio dokładnie wyczyścić powierzchnię szkła. Najlepiej jest wykonać to preparatem sprzedawanym w komplecie z tym, który służy do wykonania powłoki. Operacje te może wykonać samodzielnie posiadacz kabiny - i chociaż trwałość takiej powłoki jest mniejsza od fabrycznej to jednak fakt, że można ją również samodzielnie odnawiać zapewnia jej długą skuteczność.
Tadeusz Michałowski
Zdjęcia firm: VARTWEGER, HANSGROHE, KORALLE/SANITEC KOO, VICTORY/TECHNIC INDUSTRY, VILLEROY&BOCH
więcej informacji: Świat Szkla 5/2005