Fasady muszą dziś spełniać nie tylko ciągle narastające kryteria dotyczące oszczędności energetycznej, ale też wysokie wymogi w sferze konstrukcji i estetyki. Dotyczy to zwykle obiektów, które mają być wizytówką właściciela.
Dlatego badania w tym obszarze prowadzone są dziś bardzo intensywnie. Przykładowo można tu przywołać pracę Innovationen für Fassaden – Lehre und Forschung [1]. Na tym tle pokazanych zostanie też kilka przykładów praktycznych.
Wspomniane wyżej badania prowadzono w niemieckiej uczelni pn. Detmolder Schule für Architektur …– także w ramach rozszerzonego projektu bada czego European Facade Network – EFN.
Donosi o tym ww. praca [1]. Badania były ukierunkowane na rozwój technologiczny materiałów i wyrazistości otulin budynków. Duży nacisk położono na optymalizację tych materiałów oraz na indywidualizację estetycznego wyrazu fasady.
Rys. 1. Szklana fasada kolorystycznie zadrukowana
Rys. 2. Kompleksowe połączenie technologii i formy otuliny
Rys. 3. Systemy mechaniczne tworzą obraz pikseli
Rys. 4. Ruch cieczy tworzy zmienne obrazy
Jeden z projektów (rys. 1), poprzez zaplanowane wielobarwne zadrukowanie tafli szklanych fasady, wnosi do sprawy ważny element „żywych” kolorów. Inny (rys. 2) niosący nazwę „fasady z charakterem”, poprzez zróżnicowane ubarwienie punktowych świateł, może odzwierciedlać różne nastroje – od smutku do uczuć zaskoczenia i radości.
„Ruchoma otulina” (rys. 3), to przykład plastycznego rozczłonkowania komórek solarnych. Podobny wyraz ma fasada, której kolorowe szklane wnętrze, zawierające ciecz, jest stale w ruchu (rys. 4). Wszystkie te fasady mają wnosić do materiału nieożywionego, jakim jest konstrukcja fasady, pewne określone cechy życia.
W dalszym ciągu zostaną tu – w tym kontekście – przedstawione dwa nowoczesne rozwiązania muzealne i jedno dotyczące teatru.
Dwa następne rysunki pochodzą z opracowania Erweiterungsbau für Sonderausstellungen des Deutschen Bergbau-Museums [2]. Na rys. 5 i 6 pokazano nocny widok z zewnątrz i od wewnątrz nowych budynków Niemieckiego Muzeum Górniczego w Bochum (Zagłębie Ruhry).
Ten pierwszy podkreśla niektóre aspekty kopalni, a drugi – kolorystyczne, surowe ujęcie wnętrza; jaśniejszy kolor podkreśla wejście do właściwych sal wystawowych. Tynk fasady zawiera kryształki węglanu krzemu, co nadaje jej – poprzez pojawianie się „iskier” – charakter ożywiony.
Kolejne dwa rysunki – 7 i 8 – dotyczą budynku Muzeum Dorniera w Friedrichshafen nad Jeziorem Bodeńskim. Zostały zaczerpnięte z pracy Recyclinggerechtes Konstruieren im Stahlbau [3]. Budynek ten ma wymiary w rzucie wynoszące 112x54,25 m i wysokość równą 10,20 m.
Specjalne ukształtowanie fasad, zewnętrzna gra świateł (rys. 7) i wewnętrzne uporządkowanie (rys. 8) sprawiają, że obiekt ten odznacza się niecodzienną wyrazistością.
Wreszcie rys. 9 (wg. artykułu Theater in Dublin… [4]) – przybliża nam szklaną otulinę dachu i fasad budynku Grand Canal Theatre Dublin. Autorem projektu jest znany, amerykański architekt Daniel Liebeskind. Pozałamywane powierzchnie dachu i fasad postawiły nadzwyczajne wymagania konstrukcji stalowej. Konstrukcja ta ma szklaną powierzchnię wynoszącą 1500 m2, a także poszycie ze stali szlachetnej mające 4000 m2 powierzchni.
Tych kilka poczynionych tu odniesień do współczesnych fasad ze szkła i stali daje pogląd na funkcjonujące obecnie trendy rozwojowe w tej dziedzinie. Wprowadzanie „życia” do nieożywionej materii fasad zdaje się tu być ich główną, pożądaną cechą rozwojową.
Rys. 5. Muzeum Górnictwa z zewnątrz
Rys. 6. Muzeum Górnictwa od wewnątrz
Rys. 7. Muzeum Dorniera z zewnątrz
Rys. 8. Muzeum Dorniera od wewnątrz
prof. Zbigniew Cywiński
Politechnika Gdańska
Literatura
[1] Pottgiesser U., et al.: Innovationen für Fassaden – Lehre und Forschung. „Innovative Fassadentechnik”, Ernst & Sohn Special, Sept. 2010, 20-35.
[2] Gerlach A.: Erweiterungsbau für Sonderausstellungen des Deutschen Bergbau-Museums Bochum. „Innovative Fassadentechnik”, Ernst & Sohn Special, Sept. 2010, 63-64.
[3] Sobek W., et al.: Recyclinggerechtes Konstruieren im Stahlbau. “Stahlbau” 79(2010), 6, 424-433.
[4] N.N.: Theater in Dublin mit Fassade aus Würzburg. „Stahlbau” 79(2010), 6, A31.
Całość artykułu w wydaniu drukowanym i elektronicznym
inne artykuły o podobnej tematyce patrz Serwisy Tematyczne
więcej informacj: Świat Szkła 3/2012