Każde drzwi, aby spełniały swoją funkcję, wyposażone są w okucia, z których do najważniejszych zaliczamy zamek.

Wyrób ten ma istotny wpływ na bezpieczeństwo mieszkania i innych pomieszczeń oraz całych budynków.

Zamek odgrywa szczególną rolę w drzwiach o specjalnym przeznaczeniu, a takimi są przede wszystkim drzwi przeciwpożarowe i dymoszczelne oraz o zwiększonej odporności na włamanie.


Zagadnienia normalizacyjne
Encyklopedyczna definicja zamka określa, że jest to okucie służące do zamykania drzwi przez wysunięcie rygla (zapadki lub zasuwki) lub przez unieruchomienie rygla za pomocą klucza.

 

Do czasu wstąpienia Polski do Unii Europejskiej i – co się z tym wiązało – do Europejskiego Komitetu Normalizacyjnego (CEN), obowiązywało w kraju szereg Polskich Norm dotyczących zamków.

 

Do najważniejszych z nich zaliczyć można:
PN-B-94399:1988 – Okucia budowlane. Zamki wpuszczane. Terminologia, klasyfikacja i oznaczenia.
PN-B-94400:1991 – Okucia budowlane. Zamki wpuszczane. Wymagania i badania.
PN-B-94450-01:1979 – Okucia budowlane. Zamki wierzchnie bębenkowe. Określenie i podział.
PN-B-94450-02:1979 – Okucia budowlane. Zamki wierzchnie bębenkowe. Ogólne wymagania i badania.
PN-B-94408:1991 – Okucia budowlane. Zamki. Metody badań.

 

Normy te szczegółowo określały budowę zamka oraz jego wymiary. Do podstawowych wymagań zaliczano np. wymiar rozstawu osi orzecha i otworu klucza, ograniczony tylko do trzech wielkości: 60, 72 i 90 mm (zaznaczono jednak, że wymiar 60 mm jest niezalecany). Eliminowało to możliwość wprowadzania na polski rynek zamków producentów zagranicznych, mających inne wymiary rozstawu osi orzecha i otworu klucza jak np. 70 czy 78 mm.

 

Po przystąpieniu Polskiego Komitetu Normalizacyjnego do CEN, do Katalogu Polskich Norm wprowadzono zharmonizowaną Normę Europejską PN-EN 12209:2005 Okucia budowlane, Zamki. Zamki mechaniczne wraz z zaczepami. Wymagania i metody badań. Norma ta zastępuje wymienione wcześniej Polskie Normy dotyczące zamków.

 

Powyższa norma obejmuje:
- zakres i powołania normatywne,
terminy, definicje, symbole i jednostki,
klasyfikację,
wymagania, metody badań,
znakowanie i ocenę zgodności.

 

Zawiera także załączniki normatywne dotyczące:
wymagań w zakresie odporności ogniowej,
aparatury do badań zamków,
próbek do badań,

oraz załączniki informacyjne odnoszące się do:
zakresu stosowania zamków do drzwi,
postanowień dyrektywy „wyroby budowlane – 89/106/EWG”, czyli określające procedurę poświadczania zgodności zamków i oznakowanie znakiem CE.

 

W zakresie normy podano, że obejmuje zamki mechaniczne wraz z zaczepami, przeznaczone do stosowania w drzwiach, łącznie z drzwiami balkonowymi i drzwiami wejściowymi do budynków.

 

Dodano również, że zamki stosowane w drzwiach ognioodpornych i/lub dymoszczelnych wymagają dodatkowych właściwości określonych w stosownym załączniku.

 

Jednocześnie w normie zaznaczono, że nie uwzględnia wkładek bębenkowych, zamków elektromechanicznych, zamków do okien i sejfów, zamków meblowych oraz zamków wielopunktowych. Szczególnie podkreślić należy zamki wielopunktowe, gdyż choć norma podaje definicję takiego zamka, to tego wyrobu nie obejmuje, i nieuprawnione jest powoływanie się niektórych producentów zamków wielopunktowych na normę PN-EN 12209.

 

Rodzaje zamków
Norma PN-EN 12209:2005/AC:2006 (uwzględnia poprawki z kwietnia 2006 r.) definiuje zamek jako urządzenie utwierdzające i zabezpieczające ruchomy element w otworze, w położeniu zamkniętym i które jest uruchamiane kluczem lub innym środkiem. Nie podaje jednak w sposób bezpośredni podziału  na typy lub rodzaje zamków, co miało miejsce, nawet w sposób bardzo szczegółowy, w wycofanych Polskich Normach.

 

Z klasyfikacji, szczególnie z tablicy 3 normy wywnioskować można, że występują dwa podstawowe typy zamków: wpuszczane i wierzchnie.

 

Zamek wpuszczany osadzany jest całkowicie wewnątrz skrzydła drzwiowego, natomiast zamek wierzchni mocowany jest na płaszczyźnie skrzydła drzwiowego.

 

Zamki wpuszczane
Podział zamków wpuszczanych określony był w cytowanej już Polskiej Normie PN-B-94399:1988.


Norma wyróżniała następujące podstawowe typy zamków wpuszczanych:
zastawkowy – zamek, którego mechanizm zamykający stanowią zastawki płytkowe, uruchamiane piórem klucza;
zapadkowy – zamek, którego częścią zaczepiającą jest tylko zapadka a jej uruchomienie następuje poprzez działanie klamki;
bębenkowy – zamek, którego mechanizm zamykający uruchamiany jest kluczem płaskim za pośrednictwem wkładki bębenkowej;
bezkluczowy – zamek, którego mechanizm zamykający lub blokujący uruchamiany jest bez użycia klucza;
zasuwkowy – zamek, którego częścią zaczepiającą jest tylko zasuwka uruchamiana przy użyciu klucza, za pośrednictwem mechanizmu zamykającego;
zapadkowo-zasuwkowy – zamek, którego częściami zaczepiającymi są zapadka i zasuwka lub zamek, którego częścią zaczepiającą jest tylko zapadka, która przesunięta o dalszy skok kluczem pełni funkcję zasuwki;
rolkowy – zamek, którego częścią zaczepiającą jest rolka, której wsunięcie do zaczepu następuje samoczynnie przez nacisk;
hakowy – zamek, którego częściami zaczepiającymi są dwa haki oraz mechanizm zamykający, który blokuje co najmniej jeden hak.

 

Terminy takie jak zamek zapadkowy, zamek bębenkowy, zamek zastawkowy czy zamek bezkluczowy (bez klucza) występują także w normie PN-EN 12209.

 

Najczęściej występującym zamkiem wpuszczanym stosowanym w drzwiach drewnianych jest zamek zapadkowo-zasuwkowy, którego przykład przedstawiono na rys. 1.

 

zamek wpuszczany

Rys. 1. Przykładowy zamek wpuszczany zapadkowo-zasuwkowy 

 

Zamki wpuszczane wchodzą także w skład zamków wielopunktowych, które w podanej powyżej normie europejskiej zdefiniowane są jako zamki zawierające większą niż jeden liczbę punktów zamknięcia między skrzydłem drzwiowym a ościeżnicą, wzajemnie połączonych i centralnie sterowanych.

 

Zamki wielopunktowe charakteryzują się przeważnie konstrukcją, w której na wspólnej listwie rozmieszczone są zespoły ryglujące, a system ich uruchamiania umożliwia zsynchronizowaną współpracę zamykania rygli zamków równoległych i/lub rolek oraz zasuwki zamka podstawowego poprzez ich sprzężenie listwą sterującą przenoszącą napęd.

 

Jak już wspomniano norma PN-EN 12209:2005/AC:2006 nie obejmuje zamków wielopunktowych, w związku z czym Instytut Techniki Budowlanej w Warszawie udziela na te wyroby Aprobaty Techniczne.

 

Zamki wierzchnie
Jako zamki wierzchnie stosowane są głownie zamki bębenkowe, scharakteryzowane w Polskiej Normie PN-B-94450-01:1979 (wycofanej), zawierającej określenia i podział. Zgodnie z tą normą, zamkiem wierzchnim bębenkowym jest zamek, którego elementem uruchamiającym jest mechanizm wkładki bębenkowej, stanowiący zabezpieczenie przed niezamierzonym jego uruchomieniem.

 

W normie wyróżniono następujące typy zamków bębenkowych:
zapadkowy – zamek, którego elementem zamykającym jest zapadka, której mechanizm, przy zamykaniu uruchamiany samoczynnie pod działaniem sprężyny, umożliwia zatrzaskowe zamknięcie skrzydła drzwiowego oraz zabezpiecza je przed otwarciem;
zasuwkowy, zamek którego elementem zamykającym jest zasuwka, której mechanizm, przy zamykaniu uruchamiany za pomocą właściwego klucza lub gałki, powoduje przesunięcie zasuwki, co umożliwia zamknięcie skrzydła drzwiowego oraz zabezpiecza je przed niezamierzonym otwarciem;
zapadkowo-zasuwkowy – zamek, którego elementami zamykającymi są zapadka i zasuwka, a mechanizm zapadki, przy zamykaniu uruchamiany samoczynnie pod działaniem sprężyny, umożliwia zatrzaskowe zamknięcie skrzydła drzwiowego oraz zabezpiecza je przed niezamierzonym otwarciem;
zapadkowo-zasuwkowy zespolony – zamek, którego elementem zamykającym jest zapadko-zasuwka, której mechanizm przy zamykaniu uruchamiany samoczynnie pod działaniem sprężyny umożliwia zatrzaskowe zamknięcie skrzydła drzwiowego, ponadto uruchamiany za pomocą właściwego klucza lub gałki powoduje dalsze wysunięcie zapadko-zasuwki o jeden skok, co stanowi dodatkowe zabezpieczenie skrzydła drzwiowego przed niezamierzonym otwarciem.

 


Przykładowy zamek wierzchni bębenkowy zapadkowo-zasuwkowy, stosowany w drzwiach drewnianych lub metalowych, przedstawiono na rys. 2.

zamek wierzchni

Rys. 2. Przykładowy zamek wierzchni bębenkowy, zapadkowo-zasuwkowy

 

Klasyfikacja
Właściwy dobór okuć ma zasadniczy wpływ na zachowanie wymaganych właściwości funkcjonalnych drzwi oraz ich długotrwałą i bezawaryjną eksploatację. Umożliwiać ma to klasyfikacja okuć drzwiowych wprowadzona do norm, stanowiąca wielopozycyjny układ kodowy. Każda pozycja kodu oznacza jedną, wyodrębnioną cechę klasyfikacyjną, której są przyporządkowane odpowiednie kryteria kwalifikacyjne określone poziomem wymagań oraz metodę i ich badania.

 

Klasyfikacja zamków, ujęta w normie europejskiej PN-EN 12209:2005/AC:2006, obejmuje jedenaście właściwości, przedstawionych poniżej w tabeli 1.

 

Tabela 1 

 

Kategoria użytkowania (pierwszy znak)
Kategoria użytkowania wynika z wymagań dotyczących:
odporności zapadki na obciążenia boczne,
momentu obrotowego potrzebnego do uruchamiania zasuwki,
wytrzymałości mechanizmu zapadki i ograniczników,
odporności na moment obrotowy działający na klamkę lub gałkę zamka wierzchniego wyposażoną w blokadę.

 

Zgodnie z tymi wymaganiami, w normie określono trzy klasy:
klasa 1: użytkowanie przez osoby mające wysoką motywację do uważnego posługiwania się drzwiami, przy małym prawdopodobieństwie występowania niewłaściwego użytkowania, np. drzwi w obiektach mieszkalnych;
klasa 2: użytkowanie przez osoby mające pewną motywację do uważnego posługiwania się drzwiami, ale przy pewnym prawdopodobieństwie występowania niewłaściwego użytkowania, np. drzwi w obiektach biurowych,
klasa 3: użytkowanie przez publiczność z niską motywacją do uważnego posługiwania się drzwiami, przy wysokim prawdopodobieństwie występowania niewłaściwego użytkowania, np. drzwi w budynkach publicznych.

 

Trwałość (drugi znak)
W normie określono dwanaście klas trwałości, odnoszących się do obciążenia zapadki (wymagania dotyczące trwałości zasuwki określone są w wymaganiach normy), które przedstawiono w poniższej tabeli 2.

 

Tabela 2

 

Masa drzwi i siła zamykająca (trzeci znak)
Tą właściwość zamka, dotyczącą masy drzwi w powiązaniu z siłą zamykającą, w normie określono w dziewięciu klasach, przedstawionych w tabeli 3.

 

Tabela 3 

 

Przydatność do zastosowania w drzwiach przeciwpożarowych/dymoszczelnych (czwarty znak)
W normie określono dwie klasy przydatności zamka do zastosowania w drzwiach przeciwpożarowych/dymoszczelnych:
klasa 0 – nie dopuszczone do zastosowania w zestawach drzwiowych przeciwpożarowych/dymoszczelnych;
klasa 1 – odpowiednie do zastosowania w zestawach drzwiowych przeciwpożarowych/dymoszczelnych, pod warunkiem pozytywnej oceny udziału zamka w odporności ogniowej określonych zestawów przeciwpożarowych/dymoszczelnych.


Taka ocena wykracza poza zakres niniejszej normy europejskiej.

 

Bezpieczeństwo (piąty znak)
W tej pozycji klasyfikacji zamków wyróżniono tylko jedną klasę dotyczącą bezpieczeństwa (wszystkie wyroby powinny być bezpieczne):
klasa 0 – brak wymagań dotyczących bezpieczeństwa. 

 

Odporność na korozję i temperatura (szósty znak)

W zakresie odporności na korozję w powiązaniu z wymaganiami temperaturowymi zamka, w normie określono osiem klas, przedstawionych w tabeli 4.

 

Tabela 4

 

Zabezpieczenie i odporność na wiercenie (siódmy znak)
W odniesieniu do zabezpieczenia i odporności na wiercenie, zgodnie z tablicą 5 normy, określono siedem klas, zdefiniowanych w następujący sposób:
klasa 1 – minimalne zabezpieczenie, bez odporności na wiercenie;
klasa 2 – niskie zabezpieczenie, bez odporności na wiercenie;
klasa 3 – średnie zabezpieczenie, bez odporności na wiercenie;
klasa 4 – wysokie zabezpieczenie, bez odporności na wiercenie;
klasa 5 – wysokie zabezpieczenie, z odpornością na wiercenie;
klasa 6 – bardzo wysokie zabezpieczenie, bez odporności na wiercenie;
klasa 7 - bardzo wysokie zabezpieczenie, z odpornością na wiercenie.

 

Zakres stosowania zamków (ósmy znak)
Norma zawiera tablicę, obejmującą 16 klas (po poprawce z kwietnia 2006 r.) stosowania zamków.



Na jej podstawie autor publikacji opracował uproszczoną tabelę 5, przedstawioną poniżej.

 

Tabela 5

 


Sposób uruchamiania kluczem i ryglowania (dziewiąty znak)
Klasyfikacja dotycząca uruchamiania kluczem i ryglowania zamka obejmuje dziewięć klas przedstawionych poniżej:
klasa 0 – brak zastosowania;
klasa A – zamek z wkładką bębenkową, ryglowanie ręczne;
klasa B – zamek z wkładką bębenkową, ryglowanie automatyczne;
klasa C – zamek z wkładką bębenkową, ryglowanie ręczne z zamknięciem pośrednim;
klasa D – zamek zastawkowy, ryglowanie ręczne;
klasa E – zamek zastawkowy, ryglowanie automatyczne;
klasa F – zamek zastawkowy, ryglowanie ręczne z zamknięciem pośrednim;
klasa G – zamek bez klucza, ryglowanie ręczne;
klasa H – zamek (zasuwkowy) bez klucza, ryglowanie automatyczne.

 

Typ działania trzpienia obrotowego klamki lub gałki (dziesiąty znak)
Niniejsza właściwość zamka została sklasyfikowana w następujących pięciu klasach:
klasa 0 – zamek bez orzecha;
klasa 1 – zamek przeznaczony do współpracy z gałką lub klamką ze sprężyną;
klasa 2 - zamek przeznaczony do współpracy z klamką bezsprężynową;
klasa 3 - zamek przeznaczony do współpracy z klamką bezsprężynową, mocno obciążoną;
klasa 4 - zamek przeznaczony do współpracy z klamką bezsprężynową, mocno obciążoną, określoną przez producenta.

 

Wymagania dotyczące identyfikacji klucza (jedenasty znak)
Ostatnie wymaganie klasyfikacyjne zamka określone zostało w dziewięciu klasach poniżej wymienionych:
klasa 0 – brak wymagań;
klasa A – minimum trzy elementy zastawkowe;
klasa B – minimum pięć elementów zastawkowych;
klasa C - minimum pięć elementów zastawkowych, rozszerzona liczba rzeczywistych kombinacji;
klasa D – minimum sześć elementów zastawkowych;
klasa E – minimum sześć elementów zastawkowych, rozszerzona liczba rzeczywistych kombinacji;
klasa F – minimum siedem elementów zastawkowych;
klasa G - minimum siedem elementów zastawkowych, rozszerzona liczba rzeczywistych kombinacji;
klasa H – minimum osiem elementów zastawkowych, rozszerzona liczba rzeczywistych kombinacji.

 

W treści normy PN-EN 12209:2005/AC:2006 przedstawiono następujący przykład klasyfikacji zamków, objętych tą normą:

 

 

Powyższy układ kodowy oznacza:
zamek mechaniczny wraz z zaczepem przeznaczony do użytkowania przez ludzi mających wysoką motywację do uważnego posługiwania się zamkiem (klasa 2),
będący w stanie wytrzymać 200 000 cykli próbnych w badaniach trwałości – przy obciążeniu zapadki siłą 10 N (klasa H),
przeznaczony do drzwi o masie do 200 kg przy maksymalnej sile zamykającej 25 N (klasa 5),
odpowiedni do zastosowania w zestawach drzwiowych przeciwpożarowych/dymoszczelnych (klasa 1),
nie podlegających wymaganiom dotyczącym bezpieczeństwa (klasa 0),
o średniej odporności na korozję w zakresie temperatur od – 20°C do + 80°C (klasa E),
o wysokim zabezpieczeniu i odporności na wiercenie (klasa 5),
przeznaczonych do wszelkich zastosowań jako zamek wpuszczany (klasa A),
będący zamkiem zastawkowym ryglowanym ręcznie (klasa F),
przeznaczonym do współpracy z klamką bezsprężynową (klasa 2),
mający minimum pięć elementów zastawkowych z rozszerzoną liczbą rzeczywistych kombinacji (klasa C).

 

Znakowanie i oznakowanie zamka
Norma PN-EN 12209:2005/AC:2006 zawiera rozdział 7 dotyczący znakowania. Przedstawiono w nim, że na etykiecie, opakowaniu lub w piśmiennictwie powinny być podane następujące informacje:
nazwa lub znak fabryczny producenta, albo inne środki jednoznacznej identyfikacji;
wyraźna identyfikacja wyrobu;
klasyfikacja według rozdziału 4 niniejszej normy europejskiej (co przedstawiono w publikacji);
numer i rok wydania niniejszej normy europejskiej.

 

Z kolei w załączniku ZA normy, dotyczącym postanowień wynikających z dyrektywy 89/106/EWG na wyroby budowlane, podano zasady oznaczenia zamka oznakowaniem CE.

 

Podkreślić należy, że na podstawie omawianej normy oznakować CE można tylko zamki przeznaczone do stosowania w drzwiach przeciwpożarowych i/lub dymoszczelnych, gdyż jedynie dla takich wyrobów podano system poświadczania zgodności.

 

Zgodnie z decyzją Komisji 1999/93/WE i załącznikiem III do mandatu M 101, powyższe zamki objęte są systemem 1 poświadczenia zgodności.

 

Według tego systemu, producent może wystawić deklarację zgodności EC (europejską) ze zharmonizowaną normą EN 12209:2003, jeżeli notyfikowana jednostka certyfikujące wydała certyfikat zgodności EC wyrobu na podstawie: 

zadania producenta:
zakładowej kontroli produkcji,
dodatkowych badań gotowych wyrobów (próbek) pobranych w zakładzie produkcyjnym, prowadzonych przez producenta zgodnie z ustalonym planem badania,
zadania jednostki certyfikującej:
wstępnego badania typu,
wstępnej inspekcji zakładu produkcyjnego i zakładowej kontroli produkcji,
ciągłego nadzoru, oceny i akceptacji zakładowej kontroli produkcji.

 

Certyfikat zgodności i deklaracja zgodności powinny być wystawiane w języku państwa, w którym wyrób ma być użytkowany.

 

Po dokonaniu wszystkich wymaganych procedur związanych z oceną zgodności i wydaniu europejskiej deklaracji zgodności, producent lub jego upoważniony przedstawiciel powinien umieścić oznakowanie CE na zamku i jego opakowaniu oraz w instrukcji instalowania zamka.

 

Oznakowaniu CE powinny towarzyszyć następujące informacje:
numer identyfikacyjny jednostki certyfikującej;
nazwa lub znak identyfikacyjny producenta;
zarejestrowany adres producenta;
ostatnie dwie cyfry roku, w którym zostało naniesione oznakowanie;
numer certyfikatu zgodności EC;
powołanie niniejszej normy europejskiej (EN 12209);
oznaczenie klasyfikacyjne i osiągi zamka zgodnie  z odpowiednimi punktami normy, tam gdzie są powołane w tablicy ZA. 1.

 

inż. Zbigniew Czajka
Zakład Aprobat Technicznych
Instytut Techniki Budowlanej

Literatura
Normy:
PN-EN 12209:2005/AC:2006,
PN-B-94399:1988, PN-B-94400:1991,
PN-B-94450-01 i 02:1974, PN-B-94408:1979,
Leksykon architektoniczno-budowlany
Decyzja Komisji 1999/93/WE

 

Całość artykułu w wydaniu drukowanym i elektronicznym

 

inne artykuły tego autora:

- Rodzaje i klasyfikacja zamków , Zbigniew Czajka, Świat Szkla 11/2010  

- Metalowe ościeżnice rozwieranych drzwi wewnętrznych. Badania i ocena , Zbigniew Czajka, Świat Szkla 9/2010  

- Przeszklone balustrady - wymagania, mocowanie, stosowanie , Zbigniew Czajka, Świat Szkla 5/2010 

- Elementy mocujące ościeżnice okien, Zbigniew Czajka, Świat Szkła 2/2010  

- Drzwi wewnętrzne. Badania i zakładowa kontrola produkcji, Zbigniew Czajka, Świat Szkła  11/2009

- Drzwi wewnętrzne. Wymagania i ocena zgodności cz. 2, Zbigniew Czajka, Świat Szkła  10/2009 

- Drzwi wewnętrzne. Wymagania i ocena zgodności cz. 1, Zbigniew Czajka, Świat Szkła nr 7-8/2009

- Właściwości techniczno-użytkowe przeszklonych ścian działowych , Zbigniew Czajka, Świat Szkła  9/2009

- Wymagania i badania automatycznych napędów , Zbigniew Czajka , Świat Szkła 4/2009   

- Łączniki do punktowego mocowania szkła Cz. 3, Zbigniew Czajka, Świat Szkła 3/2009 

- Łączniki do mechanicznego mocowania szklanych elewacji Cz. 2, Zbigniew Czajka, Świat Szkła 2/2009   

- Łączniki do mechanicznego mocowania szklanych elewacji Cz. 1, Zbigniew Czajka, Świat Szkła 6/2008

- Wymagania związane z bezpieczeństwem drzwi z automatycznym napędem. Część 2 , Zbigniew Czajka, Świat Szkła 1/2009

- Wymagania związane z bezpieczeństwem drzwi z automatycznym napędem. Część 1 , Zbigniew Czajka, Świat Szkła 12/2008

- Bezpieczeństwo automatycznych drzwi obrotowych , Zbigniew Czajka, Świat Szkła 10/2008

- Specjalistyczne wymagania i ocena zgodności okuć do drzwi przeciwpożarowych i dymoszczelnych , Zbigniew Czajka, Świat Szkła 7-8/2008 

- Okucia do drzwi i ścianek działowych całoszklanych. Część 2 ,  Zbigniew Czajka, Świat Szkła 5/2008

- Okucia do drzwi i ścianek działowych całoszklanych. Część 1 , Zbigniew Czajka, Świat Szkła 4/2008  

- Wymagania i klasyfikacja zamknięć przeciwpanicznych i awaryjnych Część 2 , Zbigniew Czajka, Świat Szkła 1/2008  

- Wymagania i klasyfikacja zamknięć przeciwpanicznych i awaryjnych Część 1 , Zbigniew Czajka, Świat Szkła 12/2007

Zamykacze drzwiowe – wymogi związane z wprowadzeniem do obrotu ,  Zbigniew Czajka, Świat Szkła 9/2007 

- Wymagania i badania niezbędne do oznakowania CE okien według zharmonizowanej normy europejskiej EN 14351-1. Część 2,  Zbigniew Czajka, Świat Szkła 6/2007

- Wymagania i badania niezbędne do oznakowania CE okien według zharmonizowanej normy europejskiej EN 14351-1. Część 1,  Zbigniew Czajka, Świat Szkła 5/2007

- Ocena zgodności okien i drzwi zewnętrznych bez właściwości dotyczących ognioodporności i/lub dymoszczelności Część 2,  Zbigniew Czajka, Świat Szkła 3/2007

- Ocena zgodności okien i drzwi zewnętrznych bez właściwości dotyczących ognioodporności i/lub dymoszczelności. Część 1,  Zbigniew Czajka, Świat Szkła 2/2007

- Właściwości eksploatacyjne i klasyfikacja drzwi zewnętrznych,  Zbigniew Czajka, Świat Szkła 1/2007

- Właściwości eksploatacyjne i klasyfikacja okien, Zbigniew Czajka, Świat Szkła 10/2006 

- Okna i drzwi bez właściwości związanych z odpornością ogniową, Zbigniew Czajka, Świat Szkła 9/2006

- Napędy do drzwi automatycznych - wymagania zawarte w przepisach i normach,  Zbigniew Czajka, Świat Szkła 4/2006


- Markizy pionowe i fasadowe oraz osłony przeciwsłoneczne, Zbigniew Czajka, Świat Szkła 2/2006

- Przepisy dotyczące okien, drzwi i bram a "Warunki technicznie..." , Zbigniew Czajka, Świat Szkła 1/2006

- Zasady wprowadzania do obrotu automatycznych napędów i drzwi z napędem ,  Zbigniew Czajka, Świat Szkła 12/2005

- Zagadnienia dotyczące normalizacji żaluzji i zasłon,  Zbigniew Czajka, Świat Szkła 11/2005

- Daszki nad drzwiami wejściowymi , Zbigniew Czajka, Świat Szkła 10/2005

- Odporność na włamanie okien a tymczasowe normy europejskie ENV (prenormy) , Zbigniew Czajka, Świat Szkła 9/2005

- Drzwi z napędem automatycznym - wymagania w świetle norm, Zbigniew Czajka, Świat Szkła 7-8/2005

- Żaluzje i zasłony przeciwsłoneczne,  Zbigniew Czajka, Świat Szkła 6/2005

 

inne artykuły o podobnej tematyce patrz Serwisy Tematyczne

 

więcej informacj: Świat Szkła 11/2010

  • Logo - alu
  • Logo aw
  • Logo - fenzi
  • Logo - glass serwis
  • Logo - lisec
  • Logo - mc diam
  • Logo - polflam
  • Logo - saint gobain
  • Logo termo
  • Logo - swiss
  • Logo - guardian
  • Logo - forel
  • vitrintec wall solutions logo

Copyright © Świat Szkła - Wszelkie prawa zastrzeżone.