Badania w mgle solnej – trudne, ale konieczne dla sprawdzenia możliwości folii do laminowania szkła. W wyniku serii badań firma Trosifol poleca – w zależności od zakresu wymagań i miejsca zastosowania – folie: Trosifol®UltraClear High Adhesion lub SentryGlas®.
Liczba zastosowań szkła laminowanego jako materiału konstrukcyjnego w architekturze rośnie niemal wykładniczo, ponieważ architekci, projektanci i inżynierowie coraz częściej dostrzegają dodatkowy potencjał oferowany przez nowoczesne folie laminujące stosowane jako przekładki w szkle laminowanymi.
Tradycyjnie wybierane, ze względu na ich właściwości estetyczne, materiały takie jak Trosifol PVB i SentryGlas® Ionoplast, znacznie rozszerzyły zastosowanie szkła, szczególnie tam, gdzie wymagane są minimalne wymiary na podparcie konstrukcji szklanej lub wysoka wytrzymałość resztkowa (po rozbiciu szkła).
W miarę rosnącego zastosowania w nowych, coraz bardziej wymagających konstrukcjach, należy przeprowadzić dodatkowe testy, które niezawodnie pokażą, że przeszklenia architektoniczne mogą wytrzymać takie same warunki środowiskowe, jak elementy konstrukcyjne je otaczające lub podpierające. Dlatego sensowne jest poddawanie takim samym rygorystycznym badaniom zarówno elementy metalowe konstrukcji, jak i elementy przeszklone.
Jedno z tych badań, test mgły solnej, określa zachowanie w trudnych warunkach środowiskowych, szczególnie w zasolonym powietrzu w regionach przybrzeżnych. Jest to jeden z najczęstszych i długotrwałych testów korozyjnych.
Norma ASTM B117: Standard Practice for Operating Salt Spray (Fog) Apparatus (Standardowa praktyka w zakresie obsługi urządzenia do natryskiwania mgłą solną), wprowadzona po raz pierwszy w 1939 r., jest najstarszą normą dla tego typu testów. Inne normy, takie jak norma AAMA 2604-05 Voluntary specification, performance requirements and test procedures for high performance organic coatings on aluminium extrusions and panels (Dobrowolna specyfikacja, wymagania dotyczące wydajności i procedury testowania dla nowoczesnych powłok organicznych na aluminiowych profilach i panelach) Amerykańskiego Stowarzyszenia Producentów Architektury, wymagają, aby wszystkie powlekane części metalowe stosowane w architekturze wykazywały odporność na korozję w trwającym 3000-godzin teście mgły solnej.
Warunki badań:
|
Ponadto, wytyczne Centre for Window and Cladding Technology CWCT (Centrum technologii okien i okładzin) w Wielkiej Brytanii zalecają stosowanie materiałów odpornych na słoną wodę w odległości do 50 mil od wybrzeża.
Ten test, zastosowany do samego szkła, nie wykazuje zauważalnych efektów, ponieważ materiał ten jest stosunkowo odporny chemicznie. W przypadku folii laminujących/ wkładek/warstw pośrednich, szczególnie w przypadku laminatów z otwartymi krawędziami, mogą to być bardzo różne wyniki.
Rajan Govind, dyrektor BES Façade Consultants w Indiach, przytacza jeden ważny powód potrzeby takich testów:
– Kiedy mówimy o szklanych balustradach jako kompletnym systemie na balkonie, to nie tylko elementy metalowe, ale również szkło są wystawione na dokładnie takie same warunki atmosferyczne. Jeśli w takich zastosowaniach występują wizualnie rozpoznawalne defekty na szybie, jest to bardzo niewygodne dla właściciela luksusowej nieruchomości w Bombaju lub w jakimkolwiek innym miejscu. Dlaczego więc nie przetestować laminowanego szkła?
Mając to na uwadze, w ramach trwających prac nad rozwojem produktu, inżynierowie Trosifol zlecili ostatnio laboratorium TÜV SÜD w Singapurze wykonanie testów mgły solnej dla serii próbek szkła laminowanego.
Panele o wymiarach 150x100 mm (5,9x3,9 cala) zawierały dwie tafle ze szkła float o grubości 3 mm (0,12 cala) z warstwę pośrednią z folii laminującecj o grubości 1,52 mm (60 mil). Badane folie laminujące: Trosifol® Clear Low Adhesion (dawniej Trosifol® BG R10), Trosifol® UltraClear High Adhesion (dawniej Trosifol® BG R20), Trosifol ® Extra Stiff i SentryGlas®.
W laboratorium Trosifol w Troisdorf w Niemczech wyprodukowano cztery próbki (laminaty) ze swobodnymi krawędziami dla każdego rodzaju folii. Trzy próbki z każdego rodzaju zostały losowo wybrane do testu, przy czym czwarta była przechowywana jako odniesienie (próbka referencyjna).
Wszystkie próbki ze szkła laminowanego wystawiono na działanie mgły solnej zgodnie z normowowymi metodami testowania i warunkami badań. Każdą szklaną próbkę oceniano wizualnie w odstępach co 500-godzin ekspozycji. Ocena dotyczyła wad krawędzi, takich jak rozwarstwienia (delaminacja) laminatu, zmętnienie w folii, pęcherze w laminacie itp.
Po pierwszych 500 godzinach żaden z laminatów nie wykazywał uszkodzeń. Po upływie 1000 godzin Trosifol® Clear Low Adhesion zaczął wykazywać powstawanie zmętnienia na obrzeżach, natomiast Trosifol® Extra Stiff pokazał pierwsze efekty zmętnienia w rogach dopiero po 2500 godzinach. Próbki wykonane z laminowanego szkła z Trosifol® UltraClear High Adhesion i SentryGlas® nie wykazywały żadnych wad.
(...)
Photo: © Fincantieri Cantieri Navali Italiani S.p.A.
Całość artykułu w wydaniu drukowanym i elektronicznym
Inne artykuły o podobnej tematyce patrz Serwisy Tematyczne
Więcej informacji: Świat Szkła 04/2018